75. rocznica urodzin Mrocznego Rycerza ciągnąć się bedzie przez cały tydzień. Tydzień z Batmanem. Nie dziwi więc, że wiekowy jubilat zaczął trochę słabować, już wczoraj nie czuł się za dobrze, a dziś jest nim wręcz tragicznie. Dostał bowiem "Batmanem i Robinem". Ale spokojnie, Nolan z respiratorem jest już w drodze.

Niestety i z Batmanem z serii Arkham też nie jest dobrze, o czym mogą przekonać się czytelnicy recenzji DLC do Batman: Arkham Origins – Initiation.

Dzień trzeci Tygodnia z Batmanem otwiera nam recenzja filmu "Batman Forever". Po wykopaniu ze stołka reżyserskiego Tima Burona, Joe Schumacher miał pogodzić mrok postaci z oczekiwaniami wytwórni Warner Bros. Co z tego wyszło – przeczytacie w recenzji.

Przyszła też kolej na część trzecią innego batmańskiego cyklu, tym razem growego. Mowa oczywiście o marce "Arkham". Czy inny producent dał radę sprostać wygórowanym oczekiwaniom jakie postawiły przed nim dwie, kultowe już, produkcje Rocksteady Studios? Po odpowiedź zapraszam do tekstu Couruna – recenzji "Batman: Arkham Origins".

75. rocznica urodzin Mrocznego Rycerza to nie lada gratka dla każdego fana tej postaci. Batman, bohater, który już dawno przestał być postacią tylko komiksową i przeniósł się z dużym sukcesem i do innych mediów, stając się jedną z ikon popkultury jako takiej, zawładnął nie tylko nocą spowijającą miasto Gotham w cieniu zbrodni i występku lecz również i naszym portalem. Tydzień z Batmanem trwa w najlepsze, zatem i dzień dzisiejszy również obfitować będzie w atrakcje.

Wczoraj mieliście okazję zapoznać się z recenzją pierwszego z dwóch Batmanów Tima Burtona. Dziś, idąc za ciosem, zapraszam do lektury tekstu traktującego o drugiej części, "Powrocie Batmana", który sporządził dla was własną fanowsko-krytyczną rączką Hassan'.

Gdy nadchodzi noc, we wszystkich miejscach na świecie zło podnosi swój łeb, zagrażając bezbronnym maluczkim, trwożnie przemykającym mrocznymi zaułkami, z nadzieją na doczekanie świtu. Wraz z zapadnięciem ciemności, mistrzowie zbrodni nabierają mocy i pewności, czując się bezkarni i anonimowi. Tak jest wszędzie. Ale nie w naszym mieście.

Nasze miasto, choć nie wolne od zła i zbrodni, pozostaje wyjątkiem. Już od 75 lat naszych snów oraz życia strzeże heros, o jakim nie śniło się nikomu. Strażnik, którego wzrokowi nie umknie żaden cień, czyn ani bandzior. Rycerz, który od dekad budzi strach w czarnych sercach nawet najgroźniejszych potworów.

Tak, drodzy obywatele Gotham. W tym tygodniu na GameExe obchodzić będziemy 75 urodziny Batmana!

Rozpoczyna się "Tydzień z Batmanem", a wraz z nim nasza "wystawa" prac poświęconych Mrocznemu Rycerzowi. W naszej galerii nie skupimy się jednak na przeglądzie koncepcji rysowników DC na przestrzeni dziejów, lecz na rysunkach i obrazach fanów, "amatorów", którzy zawierają w nich częstokroć bardzo ciekawe koncepcje, jakich próżno by szukać w oficjalnych komiksach i publikacjach. Zapraszamy do oceniania i wymieniania się z nami własnymi propozycjami, po 75 latach można przecież nieco poszerzyć horyzonty.

Musicie nam wybaczyć opieszałość, jednak rodzinne śniadanka przeciągnęły nam się na cały dzień, a zapracowanego Wiktula nie widzieliśmy odkąd przemykał gdzieś przez redakcję z tuzinem jajek w mackach! Może aż tak wciągnęło go ich malowanie? A może wcale nie zamierzał ich malować?

W każdym razie chciałam życzyć Wam, drodzy czytelnicy, radosnych i spokojnych świąt, spędzonych w gronie rodziny lub tych, których kochacie najbardziej. Mamy też nadzieję, że dyngus będzie dostatecznie mokry i to bardziej przez pistolety, czy inne modne gadżety na wodę niż przez pogodę. Przy tej okazji też oczywiście życzymy Wam jak najwięcej czasu wolnego, który będziecie mogli spędzić z nami na forum lub przy ulubionej grze, książce czy filmie (żeby później móc z nami dyskutować o nich na forum rzecz jasna). I oczywiście jeżeli w Waszym regionie królik przynosi prezenty niech będą to wymarzone prezenty!

Tymczasem ja sprawdzę, co Wiktul zrobił z tymi jajkami, bo wychodzi na to, że świętowanie na Dworze jeszcze trochę się przeciągnie...

A dla ozdoby zdjęcie koszyczka naszej użytkowniczki Nitrei Celebgwaew (mam nadzieję, że dobrze napisałam ;)).

Nie, nie chodzi tu o film z osiemdziesiątego czwartego. Rozchodzi się o coś zupełnie innego. Dawno temu, gdy GameExe było jeszcze młode, kilku użytkowników rozpoczęło tą, jakże epicką, opowieść. To, co się w niej działo, można by było wykorzystać w niejednym scenariuszu. Walki, śmierć, miłość, zdrada, przyjaźń... Ale to minione czasy i przebrzmiała opowieść. W każdym razie – takie można było odnieść wrażenie.

Jednakże, jak wskazuje nazwa, mówimy tu o opowieści, która się nigdy nie kończy. Dlatego wraz z VampireLordem wpadliśmy na pomysł, by dopisać co nieco do tej historii.

Jeśli masz zacięcie pisarskie, lubisz brać udział w sesjach RPG lub po prostu masz ochotę na dobrą zabawę, zajrzyj tutaj. W skrócie. NNSO to przygoda, w której każdy może wziąć udział.

Za nami pierwszy dzień wiosny, więc czas najwyższy podsumować naszą dotychczasową ankietę i zaproponować wam udział w kolejnej. Jak pewnie pamiętacie, pytaliśmy was o randkę w stylu prawdziwego miłośnika RPG.

Luty nie bez przyczyny nazywany jest miesiącem zakochanych, jednak postanowiliśmy nie męczyć was próbą zdefiniowania miłości czy też wysłać na poszukiwania drugiej połówki. Nas interesowała randka w stylu miłośnika gier fabularnych.

Ciekawiło was kiedyś, co knuje wielki i potężny Nazin w zakamarkach swojej najwyższej, południowej (mariackiej!?) wieży? Co porabia Wiktul, gdy nie zarządza swoimi wszędobylskimi mackami z centralnego pałacu? Jak to się dzieje, że Cou wciąż bezkarnie szerzy pajęczą wiarę? Z jakimi demonicznymi sukkubami Medivh zamyka się co wieczór w swoich komnatach?

W jaki sposób poSępna Ati zaskarbia sobie serca licznych wydawców? Jakież intrygi snuje Hassan' o imperialnych zakusach? Ile dusz na uwięzi ma przewoźnik Charon? Na co wyrośnie młody adept sztuk magicznych – Hrywi? Kim jest tajemniczy wędrowiec Jezid z sąsiednich krain? Dlaczego kocia pani Noire Panthere znosi ogromne ilości krwistych udźców do podziemnych katakumb?

Jest coś nietypowego w kultowej serii Zacka Snydera i Franka Millera, którzy nakreślili specyficzną wizję legendarnej II wojny perskiej oraz dumnych czynów króla Leonidasa, jak również sprytnego Temistoklesa. Normalnie, kiedy ktoś mi proponuje, abym przez blisko dwie godziny delektował się spoconymi męskimi klatami, słuchając przy tym tekstów, skalą patosu przekraczających wszystkie możliwe limity dopuszczalne przez kinematografię, pukam się w głowę i zaczynam poważnie martwić się o jego zdrowie psychiczne.

Jest jednak pewien wyjątek. Po seansie "300" przypominają mi się te wszystkie piwne opowieści naszych ojców i stryjków, którzy z lubością rozprawiali o ekstraordynaryjnej skali pokoleniowego przeżycia, jakim było dla nich "Wejście smoka". Podobno dzieło dawało wtedy tak mocnego kopa, że każdy kanapowy lew zamieniał się w totalnego zabijakę, który po powrocie z kina otwierał drzwi do domu precyzyjnym kopniakiem, natomiast mięso przeznaczone na niedzielne schabowe tłukł własnymi pięściami.

Moi drodzy, chyba w końcu zrozumiałem ten ekscytujący stan. Kiedy dorosnę, chcę być hoplitą. Teraz proszę o wybaczenie, zostawiając Was ze świeżutką recenzją autorstwa Shaverasa. Idę rozwiązać zaległe spory z sąsiadem, który lubi raczyć się muzyką disco na cały regulator. Ludzie, sięgnijcie po chwałę!