Przemyślenia o Diunie – Litania Przeciw Strachowi

Litania Przeciw Strachowi – spojrzenie filozoficzne

"Nie wolno się bać.
Strach zabija duszę.
Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.
Stawię mu czoło.
Niech przejdzie po mnie i przeze mnie.
A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę.
Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. ... Jestem tylko ja."

- Litania Bene Gesserit przeciw strachowi ("Diuna")

Kilka mniej ważnych wariacji Litanii Przeciw Strachowi pojawia się w całym cyklu Diuny. Czasami zaczyna się ona od "Nie powinienem się bać...", występuje również zmiana w szóstym zdaniu "A kiedy przejdzie, odwrócę się, by zobaczyć jego drogę".

Osobiście uważam, że recytowanie czy intonacja nie są dla mnie. Kiedy myślę o użyciu Litanii Przeciw Strachowi, używam jej bardziej jako mantry niż litanii. Przechodzę przez umysłowe stany definiowane przez nią [tak często jak tego potrzebuję], ale w myślach wypowiadam tylko te słowa: "Jestem tylko ja."

Uważam Litanię Przeciw Strachowi za nadzwyczajne narzędzie; najbardziej niezwykłą rzeczą jest jej użyteczność. Tak jak nóż jest użyteczny w świecie fizycznym, tak Litania jest używana w świecie psychicznym.

Kiedy dopada nas strach, w umyśle panuje chaos. Aby znów ruszyć do przodu, jej prostota i forma litanii (wymaga ona tylko zapamiętania niewymagającego tekstu) jest należyta.

W środku wrogiej nicości Litania Przeciw Strachowi tworzy oparcie. Spróbuj czasami: kiedy strach cię oblatuje, pozwól słowom Litanii poprowadzić twoją uwagę.

Tak jak mentaci mają swój aksjomat, a mistrzowie miecza mają postawy – Bene Gesserit mają Litanię Przeciw Strachowi.

Te podbudowujące słowa – cegiełki odsłaniają struktury, wzorce możliwości. Użyte odpowiednio, owe struktury są potężnym i imponującym narzędziem.

Jednak źle użyte, prowadzą do stworzenia słabości.

Jedynym całkowicie dynamicznym wzorcem jest sama Świadomość, inne w pewnym stopniu są statycznie zależne od pewnych zmiennych.

Poprzez zgadywanie aksjomatów, mentat otrzymuje puste miejsca w ich mentalnej wizji.

Poprzez przypuszczanie postawy, mistrzowie miecza stają się przewidywalni.

Poprzez balansowanie dzięki nieustraszoności Litanii, wiedźmy Bene Gesserit rozwijają inny rodzaj strachu.

Tylko gdzie dokładnie leży słabość Bene Gesserit?

Ta cegiełka, cała Litania Przeciw Strachowi jest dominująco kobieca. Tak więc odkryto dominującą żeńską społeczność z psychiczną/emocjonalną przestrzenią, gdzie nie odważą się spoglądać.

Dlaczego Litania jest kobieca?

Przewiduje perspektywę, gdzie użytkownik jest pasywny, a świat aktywny (tzn. strach to zniszczenie powodowane przez zewnętrzny świat).

Męska przeciw-część Litanii byłaby taką, która przewidywałaby perspektywę aktywnego użytkownika i pasywnego świata (tzn. strach to zniszczenie, które dosięga zewnętrzny świat dzięki tobie).

W świecie "Diuny" postać, która jest w stanie poruszać się w obu kierunkach, nazywana jest Kwisatz Haderach.

Nie istnieje podział między mężczyznę i boga – jeden lekko wtapia się w drugiego – stan Kwisatz Haderach byłby gdzieś w środku; użyteczna ludzka forma dla boga.

Kwisatz Haderach zmienia zarówno świat, jak i siebie. Woli śmierć od bycia żywym, ale nie może umrzeć.

Wobec tych standardów, Leto II to osoba, która zapewne jest bogiem.

Źródło: aeriagloris.com