Niezmiernie mi miło poinformować, że udało nam się wyłonić zwycięzcę konkursu, w którym do zdobycia był egzemplarz zbierającej pozytywne opinie gry karcianej pt. "Intryganci"! Okazał się nim Łukasz M. z Częstochowy, który na decydujące pytanie – "Co może mówić karzeł z okładki gry?" – odpowiedział: Co tak gały wytrzeszczacie? I tak ze mną nie wygracie!

Serdeczne gratulacje! Pozostałe osoby biorące udział oraz resztę naszych czytelników zachęcam do regularnego odwiedzania naszej strony konkursowej. Żeby wygrać, trzeba grać!

Cztery bezbłędne odpowiedzi i tylko trzy nagrody? To nie byłoby w porządku. Zdecydowaliśmy się nagrodzić wszystkich którym udała się ta sztuka, bo konkurs wcale prosty nie był.

Lista nagrodzonych w rozwinięciu newsa.

Czas podsumować naszą dotychczasową ankietę. Przypomnę, że pytaliśmy was o recenzje, które czytacie z przyjemnością. Długie? Okraszone dużą ilością obrazków czy też raczej krótkie, pozbawione wszelkich rozpraszających uwagę "upiększaczy"?

Daliśmy wam całkiem sporo czasu na podjęcie tej decyzji, dzięki czemu udało się zebrać blisko 150 głosów. Dwie z opcji odpowiedzi zdominowały pozostałe, więc pora podsumować wyniki i przekonać się, jakie są upodobania głosujących na łamach naszego portalu, który przecież owe recenzje publikuje.

Konkurs Recenzenckie RPG zakończony. Mamy kilku absolwentów pierwszego semestru naszej Katedry Anarchicznej Protodydaktyki Postmetodycznej. Będzie drugi semestr? Kto to może wiedzieć? Nie bez powodu jest anarchiczna. Kto ukończył z pierwszą lokatą? Kto jeszcze się załapał na wyróżnienie? Wyniki w sobotę. Na razie przedstawiamy recenzenckie role i tytuły recenzowanych książek. I szybki konkursik na forum o nagrodę pocieszenia organizujemy.

Wczoraj Tomasz "Tokar" Tokarczyk zrezygnował z funkcji naczelnego. Jego miejsce zajęłam ja, Marta "Ati" Kucharska. Na portalu udzielam się już od wielu lat. Przez ten czas pisałam dla was o wielu grach, recenzowałam książki, przeprowadzałam wywiady i przesiadywałam nocami na forum. W ostatnim czasie byłam też zastępcą Tokara, dlatego w polityce prowadzenia portalu wiele się nie zmieni.

Nadal będziemy się zajmować cRPGami oraz grami bliskimi fantastyce, recenzować książki, filmy, a także – niedawno dołączone do naszej tematyki – planszówki i komiksy. Słowem wszystko, czym miłośnik fantastyki może sobie uprzyjemnić czas. W dostarczaniu wam pierwszorzędnych kąsków pomoże mi Michał "Hrywi" Rejmer, jako mój zastępca. Moim głównym celem będzie zwiększenie ilości artykułów o grach, przykładowo będą to mniejsze, ale częstsze aktualizacje starych i nowych działów. Częstsze zapowiedzi mogących zainteresować was tytułów oraz recenzje niezależnych produkcji.

Niedawno zakończył się konkurs, w którym do wygrania były 4 egzemplarze powieści Przepowiednia. Mamy przyjemność przedstawić zwycięzców!

• Kacper W. z Opola
• Agata S. z Iławy
• Krzysztof P. z Warszawy
• Mateusz L. z Gostynia

Wszystkim serdecznie gratulujemy! Nagrody zostaną wysłane pocztą. Zapraszamy również do śledzenia naszej strony konkursowej, na której znajdziecie ciągle nowe zawody z ciekawymi nagrodami!

Każdy autor, być może z wyjątkiem niektórych grafomanów, pisze z myślą o czytelniku. A co jeśli on niespodziewanie postanowi odpisać? O tym marginalnym aspekcie recenzenckiego żywota traktuje ostatni tekst. Taka potrzeba była. O konkursie też należy przypomnieć. Ostatni raz, bo jutro się kończy.

A jeśli krytyka spotka krytyka, czyli tekst nie wpadnie – jak to zwykle bywa – w czarną dziurę, tylko wzbudzi zainteresowanie? Co wtedy? Obowiązkowo należy się najpierw ucieszyć! Komuś się chciało, jest odzew, upragniona informacja zwrotna. Potem można zacząć się martwić. Żyjemy w kulturze honoru, a autorzy i komentatorzy, recenzenta nie wyłączając, mają zwykle wrażliwe ego.

Czytaj dalej...

Miały być tylko trzy kawałki. Dlaczego? A dlaczego nie? Kwestia stylu i kilka dygresji zdawały się załatwiać sprawę. Nadmierne ambicje są niezdrowe. Jednak pewna burzliwa (eufemizm), literacka (kolejny eufemizm) dyskusja, zakończona spektakularnym banem skłoniła mnie do kontynuacji. Czy słusznie? Nie mnie oceniać. Nie mogę jednak nie docenić konkursowej inwencji recenzentów.

Pierwsze zdanie ustawia tekst. Tak dla autora, jak i odbiorcy. Po oczach zatem. Że inaczej uczyli w szkole? Źle uczyli. Długi erudycyjny wstęp sprawi – prawdopodobieństwo graniczy tu z pewnością – że nikt nie dotrze do bezcennych przemyśleń. Ma w nim być to Coś – główna teza, paradoks, pytanie, ostrzeżenie, gra słów, cytat… – co sprawi, że czytelnik da autorowi kredyt zaufania. Jednak żeby tego zaufania nie zawieść, tekst musi zawierać podstawowe składniki, bo czytelnik zapowiedzianej recenzji oczekuje, a nie luźnych dywagacji na nieokreślony temat. Program obowiązkowy jest naprawdę krótki.

Czytaj dalej...

Spoglądam wstecz, na ostatnie książki, które recenzowałem. Abercrombie, Carroll, Tevis… Wielkie nazwiska, uznane marki, same superlatywy, same wysokie oceny. Dobrze jest raz na jakiś czas odejść od renomowanych twórców i sprawdzić, czy pojawił się ktoś nowy na naszym fantastycznym poletku, a jeżeli tak, to jaki poziom reprezentuje. Z tychże moich, dość banalnych przemyśleń, zrodziła się chęć sięgnięcia po debiutującego powieściopisarza. Przed Państwem Jacek Wróbel oraz "Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina".

Czytaj dalej...

Przy okazji zapraszamy wszystkich zainteresowanych do zapoznania się z wywiadem, który przeprowadziliśmy z autorem powieści – Jackiem Wróblem. Jeżeli chcecie się dowiedzieć, skąd pojawił się pomysł na to humorystyczne fantasy, jakie są inspiracje tudzież styl pisarza, nie mogliście trafić lepiej. Warto także zajrzeć na naszą podstronę konkursową, gdzie pojawiła się możliwość zgarnięcia jednego z egzemplarzy książki "Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina". Powodzenia!

Ten kawałek drewna też bywa nazywany stylem. Być może bezrefleksyjnie, ze względu na powszechne dziś dążenie do skrótowości. Poprawne to nie jest, ale czy na pewno głupie? Przecież tak w wypadku narzędzia, jak i literackiej roboty chodzi o właściwy, ergonomiczny, efektywny uchwyt. Czy autor piszący o stylu go znalazł? Jak wcielili się w stylistyczne role portalowi recenzenci?

Filozoficznie będzie. Operacjonalizacja umożliwiająca bezpośrednie, bezrefleksyjne stosowanie nie jest możliwa. Zresztą, w świetle powyższych wywodów, nie byłoby to wskazane. Krytyczne – także w stosunku do tego tekstu – myślenie jest podstawowym obowiązkiem recenzenta. Oryginalności w tym za grosz, jednak prawda (wiem, wielkie słowo) jest ważniejsza od oryginalności. Należy po prostu, idąc za Arystotelesem, trzymać się złotego środka.

Czytaj dalej...