Rushvid

Dotychczasowy panteon ludzki mimo swej różnorodności nie był całkowicie kompletny. Szerokie masy chłopskie nie miały swego boga, do którego mogły się modlić. Co prawda istniała Rhyia i Tall, ale tą pierwszą wyznawały głównie kobiety (jako boginię płodności, narodzin i rodziny), a jej mąż był czczony przez osoby związane z lasem. Poniższy bóg zapełnia wspomnianą lukę.

Rushvid – praworządny bóg wsi i cyklu natury

Zanim Arianka została zamknięta w kryształowej trumnie, jej oraz Solkanowi urodził się syn, którego nazwano Rushvidem. Jego matka i ojciec ciągle walczyli z Chaosem plugawiącym świat. Rushvid dorastał i widział jak ciemiężony jest prosty lud. Widział, że jego krzywdom są winni nie tylko bogowie ciemności, lecz także ci, którzy z nimi walczą. Zlitował się nad jego cierpieniami i gdy dorósł wziął pod swą opiekę. Jest bogiem wsi, cyklu przyrody, pór roku, wiejskiego życia, jest także bogiem cyklu narodzin i śmierci. Jest ucieleśnieniem spokojnego życia, jakie wiódłby chłop gdyby na świecie nie było wojen, chorób, nienawiści czy chaosu. Jest przedstawiany jako złotowłosy młodzieniec w chłopskim ubraniu z uśmiechem na ustach. W ręce trzyma kłos lub sierp. Jest także znany innym rasom. Halflingi czczą go w prawie identycznej postaci jak ludzie pod imieniem Hallena, Elfy pod imieniem Fellbana – pana pór roku, a jako boga narodzin i śmierci wyznają go krasnoludy (jako Twigreda) i gnomy (jako Kinkilda).

Charakter

Praworządny (nie jest typowym bogiem prawa, bo niezmienność do której dąży nie jest staniem w miejscu tylko niezakłóconym przez nic cyklem)

Symbol

Symbolem Rushvida jest koło podzielone na cztery części. Symbolizuje ono rok podzielony na cztery pory. Kapłani tego boga zwykle nie wyróżniają się niczym i wyglądają jak zwykli chłopi.

Zasięg kultu

Ten bóg jest czczony w całym Starym Świecie, jednak jego wyznawcy prawie zawsze żyją na wsi. W miastach ma bardzo nielicznych popleczników (są oni także w jakiś sposób związani ze wsią)

Świątynie

Rushvid nie ma własnych świątyń, jednak w prawie każdej wsi (przynajmniej w tych żyjących z uprawy roli) znajduje się kapliczka tego bóstwa. Kult nie ma też żadnej hierarchii (jeśli spotka się kilku kapłanów obowiązuje zasada starszeństwa). Obowiązki kapłańskie (opiekowanie się kapliczką i przewodzenie świętom) pełnią zwykle sołtysi lub najwięksi gospodarze, rzadko kiedy jednak przechodzą oni na profesję nowicjusza, a później kapłana (wymaga to bowiem posiadania nauczyciela np. innego kapłana, druida, bądź uczonego zielarza). Kult tego bóstwa jest uznawany za wybitnie wiejski i wyznawcy, a także kapłani są traktowani nieco z góry przez mieszczuchów.

Przyjaciele i wrogowie

Kult Rushvida odnosi się przyjacielsko do innych kultów (także innych ras), o ile nie zakłócają trybu życia wsi. Sigmar i Myrmidia są akceptowani tylko w swoich aspektach ochrony ludu przed zagrożeniem, natomiast Ulryk wyłącznie w aspekcie boga zimy. Bóg ten odnosi się wrogo w stosunku do wyznawców Ranalda. Szczególnie dobre stosunki wiążą go z kultem Rhyi, a także z bogami halflingów.

Dni świąt

Święta łączą się z wielkimi wydarzeniami na wsi takimi jak żniwa, sianokosy, siew, śluby, narodziny czy zgony. Dodatkowymi świętami są także pierwsze dni każdej z pór roku. Każde z tych wydarzeń łączy się ze złożeniem ofiary i modlitw Rushvidowi. Jeśli w wiosce nie ma kapłana jego obowiązki spełnia sołtys lub największy gospodarz.

Wymagania kultu

Kult jest otwarty dla wszystkich ludzi związanych w jakikolwiek sposób z wsią.

Przykazania

Są tylko dwa przykazania Rushvida – nie zakłócać cyklu życia wsi oraz chronić ją samą przed wszelkim złem.

Używane czary

Nieliczni kapłani tego bóstwa mogą używać wszystkich czarów magii prostej i druidycznej oraz dodatkowo: na 1 poziomie: leczenie lekkich ran (1 woj), gaszenie ognia (2 el) i wywołanie deszczu (2 el), na 2 poziomie: strefa sanktuarium (2 woj) i wymuszenie ucieczki (3 woj), na 4 poziomie: leczenie ciężkich ran (4 woj).

Umiejętności

Dodatkowo kapłani i nowicjusze Rushvida wykupują po jednej z poniższych umiejętności na poziom: różdżkarstwo, rozpoznawanie roślin, leczenie chorób, leczenie ran, zielarstwo.

Próby

Próby wyznaczane przez tego boga wiążą się z ochroną wiejskich obszarów lub chłopów, albo też z przywróceniem naturalnego porządku rzeczy (np. poprzez poświęcenie splugawionej przez chaos ziemi).

Błogosławieństwa

Bóg ten nie jest jeszcze zbyt potężny (jest stosunkowo młodym bogiem), tak więc rzadko zsyła błogosławieństwa, ale jeśli już to robi, to zwykle nie na kapłana, lecz na daną chatę, rodzinę czy nawet całą wieś. Błogosławieństwo to chroni przed złem, sprawia, że plony są większe itp.

Tomasz Raburski tr@friko.internet.pl