Jaskier to pseudonim człowieka, który naprawdę nazywa się Julian Alfred Pankratz wicehrabia de Lettenhove. Ten czterdziestoletni trubadur niegdyś studiował w Katedrze Truwerstwa i Poezji w Akademii Oksenfurckiej, jednak wykładowcy mieli o nim jak najgorsze mniemanie, często wytykając mu lenistwo oraz liczne hulanki. Jaskier nigdy nie stronił od kobiet, rzecz jasna tylko tych pięknych, jednak kiedy ukończył egzaminy z wynikiem celującym, zaskoczył chyba wszystkich za wyjątkiem siebie. Okazało się, że w człowieku tym drzemie niezwykły talent, który przez rok pożytkował, udzielając wykładów na macierzystej uczelni.
Potem wyruszył w świat, tworząc znaną balladę o Lwiątku z Cintry i zaprzyjaźniając się ze sławnym Geraltem z Rivii. Biały Wilk polubił towarzystwo barda, który często wpędzał go w kłopoty. Jaskier najczęściej tworzył swoje utwory w karczmach lub zamtuzach, ochoczo korzystając z dobrodziejstw obu przybytków. W błędzie jest jednak ten, kto sądzi, iż trubadur jest jedynie hulakiem i pijakiem, swoją twórczością chcący przede wszystkim zyskać uroki kobiet.
Dorywczo szpiegował dla szefa redańskiego wywiadu – Dijkstry z Tretogoru. To ten sam, który kiedyś opisał go dosyć trafnie twierdząc, że ma lat 40, wygląda na młodszego o dziesięć, chociaż sam ma się za dwudziestolatka, jednak zachowuje się, jakby miał 10 wiosen. Kiedy go spotykamy podczas egzekucji we Flotsam, dowiadujemy się, że poczucie patriotyzmu jest mu całkowicie obce, bowiem teraz Roche musi wybawić z opresji swojego tutejszego informatora. Jaskier zostaje oskarżony o spalenie wieży strażniczej oraz rozwiązłość, jednak Geralt pojawia się na czas, by dobić targu z Bernardem Loredo i tym samym ocalić głowę przyjaciela.
Podczas rozmowy w karczmie dowiadujemy się, że w tydzień po śmierci Wielkiego Mistrza wyruszył z Zoltanem, chcąc pomóc krasnoludowi w ożenku. Chociaż starania obu przyjaciół doprowadzają ich na skraj bankructwa, to ostatecznie ojciec niedoszłej panny młodej rezygnuje z planów matrymonialnych. Prawdopodobnie za pieniądze Roche zwerbował barda, aby ten donosił mu o sytuacji we Flotsam.
Jaskier przeważnie przesiaduje w karczmie, gdzie ratujemy go ponownie w przypadku, gdy doprowadzamy do rzezi nieludzi we Flotsam. Bard oferuje nam swoją pomoc w odnalezieniu Triss i prowadzi do kwatery Sheali de Tancarville, do której zdobył klucz, jednak potem Cedrica i czarodziejki szukamy już samotnie.
Udaje się z nami w rejs do Vergen lub obozu Kaedwen. W pierwszym z tych miejsc tworzy tutejszy hymn, mający zagrzewać do walki wszystkie mieszkające tu rasy. Skradziony mu przez Ele’yasa tomik poezji pozwala nam wywabić sukkuba z kryjówki. Jeśli bard liczy na miłe chwile z demonem, to trafia do jej łóżka. Geralt po raz trzeci ratuje przyjaciela, chociaż w tym wypadku "ratunek" nie jest chyba najlepszym określeniem. Trubadur pozostaje w mieście po wyjeździe Białego Wilka do Loc Muinne.
Jeśli Jaskier dostał się z nami do obozu Kaedwen, to król Henselt zleca mu chwalenie swojego imienia poprzez poezję, jednak trubadur przygotowuje specjalny pamflet, w którym krytycznie wypowiada się o monarsze. To właśnie on budzi nas po udanym rozproszeniu pełnej mgły upiorów i pokonaniu Vandergrifta. Opowiada o wydarzeniach w obozie podczas nieprzytomności wiedźmina. Zwykle jednak spotkać go możemy poza obszarem umocnionym, nieopodal namiotu kurtyzan.
Po tym, jak Henselt i Detmold rozprawili się z buntownikami, za radą Geralta Jaskier ucieka do Oxenfurtu.
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz