Talie

Gwint to jedna z nowych gier, która zastąpiła obecnego w drugiej części kościanego pokera. "Dziki Gon" oferuje nam w sumie cztery różne talie, chociaż niektóre karty występują w więcej niż jednej z nich. Jeśli jesteście gotowi dowiedzieć się, jak zdobyć wszystkie figury i gdzie ich szukać, to ten artykuł jest właśnie dla was.

Na każdą z "frakcji" przypadają karty, które możemy użyć w jednym z trzech rzędów planszy: jednostki do walki w zwarciu, strzeleckie oraz oblężnicze. Część z nich charakteryzuje się dodatkową funkcją, która wspomaga nas podczas rozdania. Posiadane karty możemy obejrzeć z poziomu menu gry, więc bez zbędnego przedłużania przejdę do opisu każdej kategorii.

Karty specjalne występują we wszystkich taliach, dlatego właśnie od nich rozpocznę. Przede wszystkim należy pamiętać, że żadna z nich nie posiada swojej wartości punktowej, przez co zastosowanie dowolnej z nich samo z siebie nie powiększa lub nie uszczupla naszego aktualnego dorobku w trakcie partii. Nie należy jednak o nich zapominać, bowiem każda posiada ciekawe właściwości, przydatne na danym etapie gry. Co więcej, nie zostały objęte żadnym limitem użycia, więc w puli kart podczas rozgrywki możemy posiadać więcej niż jedną, nawet tę samą, kartę specjalną. Do nich zalicza się także Karty pogody.

W skład tej kategorii wchodzą zarówno Karty specjalne, jak i dodatkowe figury. Opisałem je osobno, bowiem posiadają własną wartość punktową, lecz, tak samo jak poprzednie, mogą stać się częścią dowolnej z czterech talii. Posiadają jednak swoje własne, konkretne miejsce na planszy, kwalifikując się jako jedna z jednostek walczących w zwarciu (P), strzeleckich (Ł) lub oblężniczych (O).

Pierwsza z talii, na którą natkniemy się w "Dzikim Gonie", jak sama nazwa wskazuje, obejmuje figury reprezentujące ziemie należące do Nordlingów. Znajdziemy tu zarówno Temerczyków, jak i Kaedweńczyków czy Redańczyków. Całością zawiaduje karta dowódcy w osobie zmarłego monarchy Temerii, czyli Foltesta, którą wybieramy przed rozpoczęciem gry. Pamiętajmy, że możemy jej użyć tylko raz podczas całej rozgrywki.

Przejdźmy teraz do opisu kart jednostek z pominięciem tych neutralnych, które przedstawiłem trochę wcześniej. Każda figura została zakwalifikowana jako jedna z walczących w zwarciu (P), strzeleckich (Ł) lub oblężniczych (O). Rzymska cyfra obok nazwy oznacza, że dana karta posiada więcej niż jeden egzemplarz o jednakowych właściwościach.

Druga z opisywanych talii zawiera w sobie figury należące do groźnego mocarstwa zza Jarugi, czyli Nilfgaardu. Całością zawiaduje karta dowódcy w osobie cesarza Emhyra var Emreisa, którą wybieramy przed rozpoczęciem gry. Pamiętajmy, że możemy jej użyć tylko raz podczas całej rozgrywki.

Przejdźmy teraz do opisu kart jednostek z pominięciem tych neutralnych, które przedstawiłem trochę wcześniej. Każda figura została zakwalifikowana jako jedna z walczących w zwarciu (P), strzeleckich (Ł) lub oblężniczych (O). Rzymska cyfra obok nazwy oznacza, że dana karta posiada więcej niż jeden egzemplarz o jednakowych właściwościach.

Przedostatnia z talii nosi nazwę nieludzkich buntowników, stąd więc nikogo nie powinno dziwić, że pełno w nim elfów oraz krasnoludów. Całością zawiaduje karta dowódcy w osobie pierwszej królowej Dol Blathanna – Francesci Findabair. Pamiętajmy, że możemy jej użyć tylko raz podczas całej rozgrywki.

Przejdźmy teraz do opisu kart jednostek z pominięciem tych neutralnych, które przedstawiłem trochę wcześniej. Każda figura została zakwalifikowana jako jedna z walczących w zwarciu (P), strzeleckich (Ł) lub oblężniczych (O). Rzymska cyfra obok nazwy oznacza, że dana karta posiada więcej niż jeden egzemplarz o jednakowych właściwościach.

Ostatnia z dostępnych talii stanowi reprezentację potworów, które istnieją w świecie gry. Wśród kart znajdziemy maszkary zarówno z tej, jak i wcześniejszych odsłon serii. Całością zawiaduje karta dowódcy w osobie Króla Dzikiego Gonu – Eredina. Pamiętajmy, że możemy jej użyć tylko raz podczas całej rozgrywki.

Przejdźmy teraz do opisu kart jednostek z pominięciem tych neutralnych, które przedstawiłem trochę wcześniej. Każda figura została zakwalifikowana jako jedna z walczących w zwarciu (P), strzeleckich (Ł) lub oblężniczych (O). Rzymska cyfra obok nazwy oznacza, że dana karta posiada więcej niż jeden egzemplarz o jednakowych właściwościach.