Eskel

Tekst zawiera spoilery.

Eskel to rówieśnik Geralta i jeden z wciąż żyjących przedstawicieli wiedźmińskiej Szkoły Wilka. Białego Wilka uważa za przyjaciela od czasów, gdy razem trenowali w Kaer Morhen. Praktycznie nic nie wiadomo o jego pochodzeniu poza faktem, że matka śpiewała mu góralską piosenkę, co sugeruje, że urodził się gdzieś w górach.

Podczas wiedźmińskich mutacji nie utracił pigmentu we włosach, przez co wygląda na młodszego od Geralta, chociaż tak naprawdę są rówieśnikami. Trudno nie zauważyć pokaźnych rozmiarów blizny, która przecina jego twarz. W pierwszej części gry, w oficjalnej przygodzie znanej jako "Cena neutralności", podano informację, iż za oszpecenie odpowiada "dziecko-niespodzianka" Eskela – księżniczka Caigorn Deidre Ademeyn. Niezrównoważona psychicznie uczennica miała przypadkowo zaatakować swojego mentora, jednak w "Dzikim Gonie" wyraźnie widać, iż ślad sugeruje atak jakiegoś potwora.

Eskela poznajemy już w pierwszej odsłonie gry, gdy pomaga odeprzeć atak Salamandry na Kaer Morhen. Śmierć Leo staje się bodźcem do opuszczenia siedziby Szkoły Wilka, jednak rówieśnik Geralta regularnie powracał na zimę do zrujnowanej twierdzy. Nie cieszył się tak wielką sławą jak Biały Wilk, jednak był ceniony za swój profesjonalizm.

Sytuacja uległa zmianie po niespodziewanym powrocie Geralta z Umą do Kaer Morhen. Wiedźmin z Rivii wspomógł go podczas polowania na widłogona, gdzie naznaczony blizną przyjaciel przedstawił mu swojego konia, "Wosiłka", po czym obaj, wraz z Lambertem, miło spędzili wieczór poprzedzający odczarowanie Avallac'ha. Brał udział w obronie Ciri przed Dzikim Gonem, cudem unikając śmierci z ręki Caranthira. Z opresji wybawia go wspomniana następczyni tronu Cintry, zaś śmierć Vesemira, podobnie jak wcześniej utrata Leo, skłoniła go do opuszczenia Kaer Morhen. Eskel udał się na wschód, w stronę Dolnej Marchii.