Róg Bardów Z Valhalli
Ten róg wykonany został przez słynnego barda z wymarłego już barbarzyńskiego plemienia Reghedów. Bard ten na imię miał Beogin, a pieśni jego po dziś dzień śpiewane są wśród plemion północy. Miał on go nosić zawsze przy sobie, gdy uczestniczył w wielkich, heroicznych zmaganiach bitewnych. Wódz plemienia podarował mu ten róg wraz z poleceniem użycia go, gdyby bard znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Beogin, zbyt dumny, by wezwać pomoc, zginął w boju. Róg był przez cały czas ukryty pod jego płaszczem.
ParametrySpecjalne:
Raz dziennie wzywa 2-4 berserkerów, którzy atakują nieprzyjaciół posiadacza.
Waga: 1
Szalejące Wichry (Serce Furii)
Róg został stworzony przez szanowanego barda, z wymarłego już barbarzyńskiego plemienia Reghed. Bard zwał się Beogin, a jego pieśni rozbrzmiewają w obozach wielu plemion północy. Był świadkiem wielu tytanicznych bitew i za każdym razem miał ten róg przy sobie. Przywódca jego plemienia podarował mu ten instrument i polecił mu zadąć weń, jeżeli kiedykolwiek znalazłby się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Beogin był jednak zbyt dumny, by wezwać swoich współplemieńców na pomoc i zginął w bitwie z rogiem ukrytym pod płaszczem.
ParametryRaz dziennie przyzywa 3-6 berserkerów, którzy zaatakują przeciwników użytkownika.
Waga: 1
Cytra Wojny
Jednym z niewielu instrumentów aprobowanych przez Kościół Tempusa była Cytra Wojny, skonstruowana przez niziołka imieniem Relias Blackseed. Kapłani Arvoreena Obrońcy obdarzyli ją wielką mocą. Relias nigdy nie miał zamiaru grać na tym wspaniałym instrumencie i w końcu sprzedał go bardowi Gallowi Deely. Gallow był tyczkowatym, smukłym mężczyzną, którego często widywano w towarzystwie łowców przygód. Chociaż nie był wojownikiem, miał wyjątkową talent do układania heroicznych pieśni. Dzięki Cytrze Wojny pomógł on Bractwu Mroźnych Drzew pokonać młodego zielonego smoka w 1013 KD. Jego frywolna pieśń upamiętniająca to wydarzenie znana jest jako "Bitwa Zielonej Trzynastki". Do dziś można ją usłyszeć w gospodach w centrum i na zachodzie Faerunu.
ParametryPozwala rzucać czar Emocje: Nadzieja, centrum którego jest rzucający
Waga: 3
Cytra Wojny Wysokiej Jakości (Serce Furii)
Jednym z niewielu instrumentów aprobowanych przez Kościół Tempusa była Cytra Wojny, skonstruowana przez niziołka imieniem Relias Blackseed. Kapłani Arvoreena Obrońcy obdarzyli ją imponującą mocą. Relias nigdy nie miał zamiaru grać na tym wspaniałym instrumencie i w końcu sprzedał go bardowi Gallowi Deely. Gallow był tyczkowatym, smukłym mężczyzną, którego często widywano w towarzystwie łowców przygód. Chociaż nie nadawał się do walki, miał wyjątkową zdolność układania pieśni. W 1013 KD, mając już Cytrę Wojny pomógł Bractwu Mroźnych Drzew pokonać młodego zielonego smoka. Jego swawolna pieśń upamiętniająca to wydarzenie, znana jest jako "Bitwa Zielonej Trzynastki". Do dziś można ją usłyszeć w gospodach ziem centralnych i zachodnich.
Cytra rzuca zaklęcia Emocje: Nadzieja i Chaos
Waga: 3
Harfa Bez Strun
Instrument ten należał niegdyś do beatyfikowanej wyznawczyni Ilmatera, świętej Sephiki z Ordulin. Była ona bardem, ale wyznawała boga pieśni, Milila. Swe życie poświęciła śpiewaniu ballad cierpiącym Ilmaterianom. Pewnego razu, podczas podróży wraz z ilmateriańskimi pielgrzymami, została ona napadnięta przez bandytów, którzy zabili bądź poważnie zranili wielu pątników. Przecięli też struny w harfie Sephiki, gdy ta muzyką próbowała przynieść druhom ukojenie. Gdy bandyci oddalili się, Sephika wszczęła modły do Ilmatera o pomoc w tej niezwykle trudnej dla wszystkich chwili. Kiedy palce żarliwie modlącej się Sephiki dotknęły strun instrumentu, z harfy popłynęła cudowna muzyka, która leczyła rany wszystkich słuchających. Następnego dnia bandyci powrócili i zamordowali Sephikę za to, że wyleczyła pielgrzymów. Mimo śmierci Sephika przeżyła w pamięci wdzięcznych pątników, którzy długo przechowywali wspomnienie cudu, jakiego dokonała. Ich społeczność podjęła wysiłki zmierzające do jej beatyfikacji, które uwieńczone zostały powodzeniem w roku 1218 KD.
ParametryDzięki harfie można skorzystać z Uzdrowienia 1 raz dziennie. Może na niej grać tylko bard wyjątkowej prawości, mądrości i talentu.
Waga: 3
Wymagana minimalna mądrość: 13
Modlitwa Sephiki (Serce Furii)
Jest to instrument beatyfikowanej wyznawczyni Ilmatera. Niegdyś harfa ta była własnością Sephiki z Ordulin. Była ona bardem, ale nie należała do wyznawców boga pieśni, Milila. Poświęciła się natomiast śpiewaniu ballad cierpiącym Ilmaterianom, gdziekolwiek by byli. Pewnego razu, kiedy podróżowała z ilmateriańskimi pielgrzymami, zostali oni napadnięci przez bandytów, którzy zabili bądź poważnie zranili wielu spośród pątników. Poprzecinali też struny w harfie Sephiki, gdy próbowała przynieść ulgę podróżnikom. Po tym, jak bandyci odjechali, Sephika wzniosła modły do Ilmatera o wspomożenie ich w tej tak trudnej dla wszystkich chwili. Kiedy jej palce dotknęły strun harfy, podczas gdy ona sama pogrążona była w modlitwie i miała oczy zamknięte, cudownym zrządzeniem losu z instrumentu wypłynęła muzyka i uleczyła wszystkich, którzy ją słyszeli. Następnego dnia bandyci wrócili i zamordowali Sephikę za wyleczenie pielgrzymów. Mimo że Sephika została zamordowana, pątnicy zachowali wspomnienie cudu, jaki miał miejsce za jej pośrednictwem. Ich społeczność podjęła wysiłki zmierzające do jej beatyfikacji, które uwieńczone zostały powodzeniem w roku 1218 KD.
Dzięki harfie można skorzystać ze Wskrzeszenia 1x/dzień.
Może na niej grać tylko bard wyjątkowej prawości, mądrości i talentu.
Wymagana minimalna mądrość: 13
Waga: 3
Lira Progresji
Lirę Progresji stworzył bard Sedini Paletto. Sedini był nauczycielem młodych, zdolnych bardów, a życie jego przypadło na okres wielkich niepokojów. Instrument ten, zawsze trzymany pod ręką, pomagał Sediniemu odpierać ataki tych, którzy atakowali jego bądź jego studentów. Gdy Sedini postarzał się, przekazał lirę swemu najlepszemu studentowi, bardowi imieniem Galwen Alaman. Galwen uczył przez kilka lat, zanim postanowił wybrać się w dzikie ostępy i wieść życie poszukiwacza przygód. Niektórzy sądzą, że zgubił swój instrument, przypadkowo upuszczając go do mokradła.
ParametrySpecjalne:
+3 do Siły
Waga: 2
Lira Wewnętrznego Skupienia (Serce Furii)
Lirę Wewnętrznego Skupienia stworzył bard Sedini Paletto. Sedini był nauczycielem młodych, ambitnych bardów w ciężkich czasach. Instrument ten, cały czas trzymany blisko, pomagał Sediniemu zwalczać tych, którzy atakowali jego bądź jego studentów. Kiedy Sedini postarzał się, przekazał lirę swemu najlepszemu studentowi o imieniu Galwen Alaman. Galwen uczył przez kilka lat, zanim postanowił wybrać się w dzikie ostępy i wieść życie poszukiwacza przygód. Niektórzy sądzą, że stracił swój instrument, kiedy przypadkowo upuścił go na mokradłach.
ParametrySpecjalne:
+3 do Siły
+2 do Kondycji
Waga: 2
Wesoły Krótki Róg
Wesoły Krótki Róg należał niegdyś do półelfki- barda o imieniu Prophia Copperfire. Ten mały instrument towarzyszył swej właścicielce w wielu wyprawach. Mimo iż posiada mało wyszukane moce magiczne instrument ten wielokrotnie przemierzył Faerun wszerz i wzdłuż. Mówi się, iż Prophia zabierała go ze sobą do licznych sfer żywiołów, do Elizium, na Baator i z Grzbietu Świata do odległych zakątków Wa. Jego dźwięk zabawiał paszów z Calimshanie, koił gniew świętych zabójców w Zakharze i pokrzepiał serca żeglarzy na Morzu Spadających Gwiazd. Wesoły Krótki Róg zaginął po tym, jak Prophia niechcący upuściła go gdzieś na wielkiej pustyni Anauroch.
ParametrySpecjalne:
Podczas gry instrument rzuca Błogosławieństwo skupione na bardzie.
Można go używać raz dziennie.
Waga: 1
Wesoły Krótki Róg Prophii (Serce Furii)
"Wesoły Krótki Róg" kiedyś należał do półelfki, barda imieniem Prophia Miedzioogień, która zabierała go wszędzie, gdziekolwiek się udawała. Pomimo tego, że nie jest obdarzony zbyt wyszukanymi magicznymi właściwościami, "Wesoły Krótki Róg" przebył ze swoją właścicielką prawie cały Faerun. Podobno Prophia zabrała go ze sobą nawet do wielu Sfer Żywiołów, do Elysium i Baator. Róg ten podróżował z nią od Grzbietu Świata do odległych krańców Wa. Jego muzyka zabawiała paszów w Calimshanie, koiła gniew świętych wojowników w Zakharze i dodawała otuchy żeglarzom na Morzu Spadających Gwiazd. Róg zaginął, kiedy Prophia niechcący upuściła go gdzieś na wielkiej pustyni Anauroch.
ParametryPodczas gry, róg rzuca zaklęcie Modlitwa skupione na bardzie
Można go używać raz dziennie.
Waga: 1
Stara Lutnia Szału Pellona Kaya
Pellon Kay nigdy nie zapisałby się w historii z powodu swego talentu muzycznego. Gdyby nie jego słynna lutnia, dziś nikt by o nim już nie pamiętał. Urodzony w Sembii i dorastający w rodzinie muzyków, Pellon Kay nigdy nie traktował swoich występów poważnie. Gdziekolwiek się pojawiał, jego cięty język i pieniactwo przysparzały mu licznych wrogów. Mędrcy uważają, że błazeństwa Pellona złościły samego Milila, choć Talos ponoć uważał go za zabawnego. Pewnej nocy, w jednym z barów, Avatar Talosa był świadkiem tego, jak Pellon rozpętał bójkę z ponad dwudziestoma mężczyznami. W podzięce za tak wspaniałą rozrywkę Talos pobłogosławił leżącą w pobliżu nieprzytomnego Pellona lutnię. Następnego ranka Pellon odkrył, że gdy gra na swej lutni, ludzi, do których kierowana jest muzyka, opada szał bojowy. Wiele radości sprawiało mu doprowadzanie w ten sposób do kłótni najemników z żeglarzami. W końcu, Pellon Kay zginął od bełtu z kuszy ponurego wojownika, który nie pozwolił mu zbliżyć się na tyle, by mógł użyć swej magicznej lutni. Ów nieznany wojownik wrzucił lutnię do Morza Spadających Gwiazd.
ParametryRaz dziennie lutnia może rzucić czar: Okropne Zauroczenie.
Waga: 2
Struny Dysonansu (Serce Furii)
Pellon Kay nigdy nie pojawiłby się literaturze historycznej z powodu swego talentu muzycznego. Gdyby nie jego słynna lutnia, nikt nigdy by go nie zapamiętał. Urodzony w Sembii i dorastający w muzykalnej rodzinie, Pellon Kay nigdy nie traktował swoich występów poważnie. Gdziekolwiek się pojawiał jego ostry dowcip i zamiłowanie do konfrontacji przysparzały mu licznych wrogów. Mędrcy uważają, że Milila złościły błazeństwa Pellona, choć Talos uważał, że jest zabawny. Avatar Talosa pewnej nocy w jakimś barze widział jak Pellon rozpętał bójkę z ponad dwudziestoma mężczyznami. Jako podarunek za tak wspaniałą rozrywkę Talos dotknął lutni, która leżała w pobliżu nieprzytomnego Pellona. Po tej nocy, Pellon odkrył, że gdy gra na swej lutni, kierując ją w stronę danej grupy ludzi, natychmiast ogarnia ich szał bojowy. Wiele radości sprawiało mu doprowadzanie w ten sposób do kłótni najemników z żeglarzami. W końcu, Pellon Kay zginął od kuszy ponurego wojownika, który nie pozwolił, by zbliżył się do niego na tyle, by móc użyć swej magicznej lutni. Później, ten nieznany wojownik wrzucił lutnię do Morza Spadających Gwiazd.
Można rzucać zaklęcie Okropne Zauroczenie lub Dominacja jeden raz dziennie
Waga: 2
Kołysanka Owaina
Kołysanka Owaina została stworzona przez szalonego barda Owaina Dudziarza. Dudziarz, wyznawca Auril, urodził się w mieście Silverymoon, gdzie przywykł się do chłodnego klimatu ojczystej krainy. Podczas jednej z wypraw, na Morzu Księżycowym, spotkał maga imieniem Pelham z Moor. Owain i Pelham stali się niebawem dobrymi przyjaciółmi i przez ponad dziesięć lat utrzymywali ze sobą kontakt. W końcu, za niewielką sumę, Pelham umagicznił Kołysankę Owaina. Sam Owain rzadko używał instrumentu w bitwie. Stosował go jedynie, gdy w swych podróżach zdarzało mu się natknąć na stado wędrownych gęsi. Dął wtedy w swój róg w taki sposób, by gęsiom wydawało się, że słyszą swych lecących na południe kuzynów. Gdy ptaki zrywały się do lotu, róg Owaina zamrażał je w powietrzu, niosąc im pewną śmierć.
ParametrySpecjalne:
Podczas gry instrument rzuca czar Stożek zimna
Waga: 2
Słodki Pocałunek Auril (Serce Furii)
Pocałunek Słodkiej Auril stworzył niezrównoważony bard Owain Dudziarz. Dudziarz był wyznawcą Auril, urodzonym w mieście Silverymoon. Od małego, oziębła atmosfera jego krainy miała na niego duży wpływ. Podróżował po Morzu Księżycowym, gdzie spotkał maga imieniem Pelham z Moor. Owain i Pelham w końcu stali się dobrymi przyjaciółmi i przez ponad dekadę utrzymywali ze sobą kontakt. W końcu, za niewielką sumę, Pelham umagicznił Kołysankę Owaina, który rzadko używał jej w bitwie, natomiast często, gdy spotykał późno migrujące gęsi, które zadomowiły się na jakimś jeziorze. Gdy dał w swój róg, gęsi myślały, że to dźwięki wydawane przez ich kuzynów lecących na południe. I gdy podnosiły się do lotu, jego róg zamrażał je w połowie drogi, doprowadzając do ich nieuchronnej śmierci.
Gdy użyty, instrument rzuca równocześnie zaklęcia Stożek Zimna oraz Bariera Żywiołaków
Waga: 2
Wiola Wydrążonych Ludzi
Instrument ten znany jest także jako "Skrzypce Tallowa", ale muzycy rzadko posługują się tym określeniem, ponieważ wymawianie imienia Mikołaja Tallowa przynosić ma pecha. Mikołaj urodził się w Bezmiarze, niedaleko High Haspur, jako syn kupca. Z uwagi na bezustanny ruch, jaki panował w okolicy, Mikołaj poznał wiele kultur. Jednym z podróżników, których dane mu było poznać, był elficki muzyk Relev Thinriver. Relev pokazał Mikołajowi skrzypce i uczył go przez kilka lat, gdy razem włóczył się po okolicy. Relev zauważył, że Mikołaj jest bardzo zdolnym dzieckiem, z szybkimi palcami, chętnym do nauki umysłem oraz pasją poznawczą. Relev spostrzegł też, że Mikołaj był niezwykle dumny i arogancki. Pomimo tych niedoskonałości Mikołaja, Relev nauczył go wszystkiego, co sam umiał.
Po tym, jak banda orków zamordowała Releva, Mikołaj zaczął ćwiczyć na własną rękę wędrując po Bezmiarze. Mimo licznych podróży zawsze wracał do samotnych szczytów, w miejsce swych urodzin. Z uwagi na swój nieprawdopodobny talent i dzięki pełnym pasji przedstawieniom, stał się on sławny w całym Bezmiarze, na południowym Morzu Księżycowym i w Sembii. Wreszcie wieści o młodym, dumnym wirtuozie dotarły do uszu mieszkającego nieopodal bandziora z Calaunt, Ghona Straszliwego. Kiedy Straszliwy wraz ze swoją bandą podróżowali Przełęczą Elfickiej Krwi, zatrzymali się w gospodzie Pod Opancerzonym Elfem i zażądali, aby Mikołaj, który akurat siedział tam wraz z ojcem i jadł wieczerzę, zagrał coś dla nich.
Mikołaj odmówił. Nazwał Straszliwego i członków jego bandy cuchnącymi bękartami, a następnie spróbował wyjść z godnością. Straszliwy zagrał na jego dumie, twierdząc, że Mikołaj boi się grać, gdyż w skutek brak talentu zostałby niechybnie wyrzucony z gospody. Mikołaj odparował, że jego umiejętności są tak wielkie, że potrafiłby wskrzesić zmarłych z grobów. Zadowolony z takiego wyzwania Ghon Straszliwy błyskawicznie chwycił ojca Mikołaja i zamordował go ciosem w samo serce. Wieśniacy, którzy starali się mu przeszkodzić, zostali zamordowani przez bandytów Ghona.
Ghon Straszliwy prowokująco stanął nad zwłokami ojca Mikołaja i tak rzekł: "No co, zapomniałeś języka w gębie, grajku?" Bez słowa Mikołaj wyjął smyczek i skrzypce spod pachy i zaczął grać melodię, jakiej jeszcze mieszkańcy Hign Haspur nie słyszeli, i jakiej nikt w Faerunie nigdy już nie usłyszy. Mikołaj grał z nieodpartą pasją i wirtuozerią. Świadkowie powiadali później, że był podobny do szaleńca bijącego po strunach z szybkością, której nikt nie był w stanie sobie wyobrazić. Gdy Mikołaj doszedł już do punktu kulminacyjnego swego szaleńczego utworu, wówczas Straszliwy Ghon i jego banda z przerażeniem patrzyli, jak dusze mężczyzn i kobiet, których właśnie pozabijali, powstają z martwych ciał i rzucają się z przeraźliwymi okrzykami na swych morderców. Bandyci zginęli straszliwą śmiercią, zmrożeni cieniami swych ofiar. Sam Mikołaj grał dalej, tańcząc po ulicach i pastwiskach swej rodzinnej krainy, dopóki każdy mężczyzna, każda kobieta, każde dziecko i każde zwierzę kiedykolwiek tam pochowane nie powstały z martwych i dreptały w miejscu. Wreszcie Mikołaj ze swą muzyką zniknął w daleko położonej dolinie, wchodząc w pas mgły, która tajemniczo zniknęła tak szybko, jak się pojawiła.
Legendy mówią o tym, że w zamglone noce duch Mikołaja Tallowa powraca do swej rodzinnej krainy, grając na upiornych skrzypcach, a tłum zmartwychwstańców pląsa za nim w poświacie księżyca.
ParametrySpecjalne:
Raz dziennie przywołuje 1k4 cienie, które zaatakują wybrany cel.
Waga: 3
Skrzypce Tallowa (Serce Furii)
Instrument ten znany jest także jako "Skrzypce Tallowa", ale muzycy rzadko posługują się tym określeniem, ponieważ uważa się, że imię Mikołaja Tallowa przynosi pecha. Mikołaj urodził się w Bezmiarze, niedaleko High Haspur, jako syn kupca z branży artykułów gospodarstwa domowego. Z uwagi na bezustanny ruch jaki panował w okolicy, Mikołaj poznał wiele kultur. Jednym z podróżników, których dane mu było poznać, był elfi muzyk Relev Thinriver. Relev pokazał Mikołajowi skrzypce i przez kilka lat uczył go gry na tym instrumencie. Relev zauważył, że Mikołaj jest bardzo uzdolnionym dzieckiem, z zręcznymi palcami, chętnym do nauki umysłem oraz pasją poznawczą. Relev spostrzegł też, że Mikołaj był niezwykle dumny i arogancki. Pomimo tych niedoskonałości Mikołaja, Relev nauczył go wszystkiego, co sam umiał.
Po tym, jak banda orków zamordowała Releva, Mikołaj zaczął ćwiczyć na własną rękę, wędrując po Bezmiarze. Zawsze jednak powracał do samotnych szczytów – miejsca swych urodzin. Z uwagi na swój nieprawdopodobny talent i pełne pasji spektakle, stał się sławny na całym Bezmiarze, na południowym Morzu Księżycowym i w Sembii. Wreszcie, wieści o młodym, dumnym wirtuozie dotarły do uszu mieszkającego niedaleko bandziora z Calaunt, Straszliwego Ghona. Kiedy Ghon wraz ze swoją bandą podróżowali Przełęczą Elfiej Krwi, zatrzymali się w gospodzie Pod Opancerzonym Elfem i zażądali, aby Mikołaj, który akurat tam siedział i wraz z ojcem spożywał obiad, zagrał coś dla nich.
Mikołaj odmówił. Nazwał Straszliwego i członków jego bandy cuchnącymi bękartami, a następnie spróbował wyjść z godnością. Straszliwy jednakże zaatakował jego dumę, twierdząc, że Mikołaj boi się grać, ponieważ za swój brak talentu zostanie wyrzucony z gospody. Mikołaj odparował, że jego umiejętności są tak wielkie, że potrafiłby wskrzesić zmarłych z grobów. Zadowolony z takiego wyzwania Straszliwy Ghon błyskawicznie chwycił ojca Mikołaja i zabił go ciosem w samo serce. Kiedy kilku innych mieszkańców wioski usiłowało temu przeszkodzić, zginęli z rąk bandytów Straszliwego Ghona.
Straszliwy Ghon prowokująco stanął nad zwłokami ojca Mikołaja i tak rzekł: "No co, zapomniałeś języka w gębie, grajku?" Bez słowa Mikołaj wyjął smyczek oraz skrzypce spod pachy i zaczął grać melodię, jakiej jeszcze mieszkańcy Hign Haspur nie słyszeli, a jakiej nikt w Faerunie nigdy już nie usłyszy. Mikołaj grał z nieodpartą pasją i zacięciem. Świadkowie powiadali później, że był podobny do szaleńca bijącego po strunach z szybkością, której nikt nie był w stanie sobie wyobrazić. Gdy Mikołaj doszedł już do punktu kulminacyjnego swego szaleńczego utworu, wówczas, Straszliwy Ghon i jego banda z przerażeniem patrzyli, jak dusze mężczyzn i kobiet, których właśnie pozabijali, powstają z martwych ciał i rzucają się z przeraźliwymi okrzykami na swych morderców. Bandyci zginęli straszliwą śmiercią, zmrożeni cieniami swych ofiar. Sam Mikołaj grał dalej, tańcząc po ulicach i pastwiskach swej rodzinnej krainy, dopóki każdy mężczyzna, każda kobieta, każde dziecko i każde zwierzę kiedykolwiek tam pochowane nie powstały z martwych. Wreszcie, Mikołaj ze swą muzyką zniknął w daleko położonej dolinie, wchodząc w pas mgły, która tajemniczo znikła tak szybko, jak się pojawiła.
Legendy mówią o tym, że w zamglone noce duch Mikołaja Tallowa powraca do swej rodzinnej krainy, grając na upiornych skrzypcach, a tłum zmartwychwstańców pląsa za nim w poświacie księżyca.
Można rzucać zaklęcie Pożeracz Dusz 1x/dzień
Waga: 3
Wymiotujący Wąż
Wężownik jest instrumentem dętym. Najczęściej tworzony jest z długiej na prawie dwa metry, stożkowatej, drewnianej tuby, poskręcanej w taki sposób, iż swym wyglądem przypomina węża, stąd zresztą wzięła się nazwa. Sześć otworów, które występują wzdłuż instrumentu, pomaga graczowi zmieniać wysokość dźwięku, dokładnie tak samo jak w przypadku rogu.
Ten szczególny instrument wytwarza niskie, przenikliwe dźwięki, które przeszywają do szpiku kości każdego, kto tylko usłyszy jego muzykę. Zręczny bard może przy pomocy tego instrumentu wywołać również Cuchnącą Chmurę, którą skieruje w stronę swego przeciwnika.
ParametryRzucanie zaklęcia Cuchnąca Chmura 2x/dzień
Waga: 5
Żołądek Węża (Serce Furii)
Wężownik jest instrumentem dętym. Najczęściej wykonany jest z długiej na ponad sześć stóp, stożkowatej, drewnianej tuby, poskręcanej w taki sposób, iż swym wyglądem przypomina węża, stąd zresztą wzięła się nazwa. Sześć otworów, które występują wzdłuż instrumentu, pomaga graczowi zmieniać wysokość dźwięku, dokładnie tak samo jak w przypadku rogu.
Ten szczególny instrument wytwarza niskie, przenikliwe dźwięki, które przeszywają do szpiku kości każdego, kto tylko usłyszy jego muzykę. Zręczny bard może przy pomocy tego instrumentu wywołać Kwasową Mgłę, którą skieruje w stronę swego przeciwnika.
ParametryRzucanie zaklęcia Kwasowa Mgła 2x/dzień
Waga: 5
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz