Praca konkursowa z serii "Fenomen gór z nutką fantastyki"
Góry moje góry.. bez was jestem niczym. Fenomenu gór nie da się opisać
słowami, nie da się o nim opowiedzieć prostymi słowami... może da się
o nim zaśpiewać – z harmonijką, gitarą i flecikiem... Zabieszczadować
z przyjaciółmi, pod namiotem spać, iść w stronę słońca...to można
tylko w górach. Góry to kraina tajemnicza, święta i niepojęta...
wszystko w górach jest uskrzydlowne. Gdy idę pomiędzy górami, kierując
się do górnej Wetliny czuję jakbym miała własne zielone skrzydła,
które niosą mnie ponad ścieżkami. W górach wszystko do mnie rozmawia -
strumyk, las, każdy kamień... wszystko opowiada mi swoje historie
niestworzone. Tyle, że nie mogę ich wam opowiedzieć, bo to są nasze
małe prywatne tajemnice... gdy chcesz je poznać chodź z nami,
"zabieszczaduj razem z aniołami, tutaj czas anielsko płynie"... pokażę
Wam jak dogadać się z przyrodą by zdobyć jej zaufanie i poznać
historie niestworzone ludzką ręką. Pokażę Wam jak prosto jest poznać
fenomen gór...
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz