Praca konkursowa z serii "Fenomen gór z nutką fantastyki"
W górach jest wszystko, co kocham…
w górach co roku zostawiam część siebie,
w górach czuję się po prostu jak w niebie.
w górach co roku zostawiam część siebie,
w górach czuję się po prostu jak w niebie.
Góry są fenomenalne, bo tam każdy jest przyjacielem każdego – wita się
z nieznajomymi i o drogę pyta każdego. W górach nikt nie jest niczyim
wrogiem i nikt nikomu nie pamięta złego. Każdego każdy chętnie
przygarnie do ogniska swego. W górach nie ma biednych i nie ma też
bogatych – my górscy turyści wszyscy jesteśmy tacy sami. W górach
każdego można pożywić i napoić – nawet Majstra Biedę. On opowiadać o
szlakach potrafi najlepiej i chętnie pośpiewa z każdym ballady, za
kawałek chleba, kiełbasy czy czekolady. W górach jest wszystko, co
kocham, tam uwolniłam część swojej duszy, która fruwa sobie wśród
smerków i cieszy się wolnością.
Góry to mój drugi dom... kocham tam powracać i wędrować, wędrować,
wędrować aż do odcisków i aż do utraty sił.
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz