Poniżej oprócz nowego ekwipunku podane są również miejsca, w których można znaleźć co ciekawsze przedmioty z podstawowej wersji gry.
Halabarda Fayra
Bractwo Czarnego Węża było dość mocną organizacją działającą w pobliżu Waterdeep w pierwszej połowie XIII wieku Kroniki Dolin. Członkowie Bractwa słynęli ze szczegółowej taktyki bitewnej i zorganizowanych formacji taktycznych. Kiedy walczyli ze szczególnie potężnymi wrogami, dwóch krasnoludów i dwa niziołki wybiegały na sam przód, aby otoczyć cel. Następnie do boju wkraczali ludzie i elfy, strzelając z tyłu z łuków i posługując się halabardami. Ta konkretna halabarda należała do Bedwyna Fayra, jednego z najlepszych halabardników bractwa. Taktyka bractwa załamała się w roku 1252 Kroniki Dolin, kiedy pewna nieznana nikomu drużyna, posługująca się wysublimowaną taktyką, postanowiła pozbyć się bractwa na dobre. Tylko Fayr i jeden niziołek, Pep Zielonołąki, przeżyli tę rzeź. Fayr i Pep stwierdzili, że wszystko, co miało miejsce, było znakiem od Tymory. Sprzedali więc swój ekwipunek i otworzyli dobrze prosperujący sklep z antykami w Waterdeep.
Halabarda to jeden z najczęściej używanych rodzajów broni drzewcowej, zakończony zakrzywionym ostrzem w kształcie topora na końcu 1,5- do 2,5-metrowego drzewca. Na przedłużeniu drzewca znajduje się długi szpic przypominający włócznię lub pikę. Po drugiej stronie ostrza znajduje się hak do przebijania zbroi i ściągania konnych z siodła. Można powiedzieć, że halabarda to skrzyżowanie włóczni z toporem.
Halabarda składa się z tasakowatego ostrza osadzonego na długim na mniej więcej 180 cm drzewcu. Ta została dodatkowo umagiczniona, co czyni ją bardziej przydatną w walce. Jej ostrze z łatwością rozcina ciało, a kolczasty czubek penetruje przerwy w pancerzu.
Miejsce: losowy łup ze zwłok Kalabaka w jaskini Krilaga i Saablika Tana w Wyższej Głębi Dorna
Ikona Mocy
Świątynia Loviatar, położona w Dolinie Płaczek i zwana Czarnymi Iglicami Dziewicy, zawsze cieszyła się swoistą wolnością od powiązanych z dobrem kościołów, o której tak wiele innych świątyń zła może tylko marzyć. Jednakże duża świątynia wymaga utrzymywania sporej ilości żołnierzy, którzy by ją strzegli przed podstępnymi atakami i szpiegami. Dowódca straży świątynnej znany jest jako Bicz Posłuszeństwa. Do jego tradycyjnego wyposażenia należała niegdyś magiczna halabarda, zwana Ikoną Mocy. Kiedy strażnicy świątyni widzieli, jak Ikona mija ich podczas pełnienia warty, trochę bardziej przykładali się do swych obowiązków. Na nieszczęście dowódcy straży pewien przebiegły człowiek, z zawodu złodziej, postanowił wykraść Ikonę i ta myśl stała się dlań obsesją. Jego imię ginie w pomroce dziejów, chociaż udało mu się pomyślnie wykonać misję i sprzedać Ikonę wyznawcom Bane'a, zwanych Banitami. Przechowywali oni Ikonę z pogardy dla niekompetencji Bicza Posłuszeństwa. Na koniec Ikona gdzieś się zapodziała. Stało się to wtedy, gdy Kaplica z Obsydianu, to jest pustynna świątynia, gdzie przechowywano Ikonę, została splądrowana przez jeźdźców Bedine.
Obrażenia: 1k10 +3
TraK0: +3
Typ obrażeń: kłute
Waga: 15
Opóźnienie: 5
Rodzaj biegłości: halabardy
Typ broni: 2-ręczna
Nie może używać: Druid, Kapłan, Mag, Złodziej
Minimalna siła: 13
Zasięg: 2
Miejsce: słój na trzecim poziomie Wyspy Wielkiego Gada
Język Posępnego Mrozu
Broń ta została uformowana twoimi rękoma, prowadzonymi przez krasnoluda Tiernona. Wykuto ją z lodu zdjętego ze ścian Posępnego Mrozu. Stąd broń ta ma w sobie coś z właściwości lodowca i przejęła też część twoich sił, stając się bronią budzącą grozę. Mimo że wykonana została z lodu, jest tylko trochę chłodna w dotyku i nie topi się, nawet jeżeli wystawiona jest na działanie najgorętszych płomieni.
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz