Mistrz Gry^2

Mam ostatnio spore szczęście recenzować produkty z 2007 roku. Po jakże udanym "Puzzle Quest", przychodzi mi ocenić czternasty podręcznik do jednej z najpopularniejszych gier RPG (w dodatku „made in Poland”) – "Mistrz Gry²". Już od samego początku podchodziłem do tego suplementu entuzjastycznie i nie mogłem się doczekać, by w końcu trafił w moje ręce. Nie zawiodłem się. MG2 przeznaczony jest, jak sama nazwa wskazuje, dla Mistrzów Gry. Czy warto po niego sięgnąć?

Już sama okładka wywołała u mnie zachwyt i szybsze bicie serca. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że ta piękna kobieta o błyszczących oczach jest strzałem w dziesiątkę. Nie wiem, czy inni faceci reagują tak samo, ale ja nie mogłem oderwać od niej wzroku. Marzy mi się owa okładka w większym formacie – ładnie wyglądałaby na ścianie. Ale jak brzmi stare porzekadło „nie oceniaj książki po okładce”. Postanowiłem zbadać zawartość tej pozycji.

Zajrzyjmy do środka. Na samym początku autorzy serwują nam powalający tekst o czterech Kolorach. Kolory to koncepcje gry i inne wizje świata. Każdy z nich prezentuje odmienne spojrzenie na świat po zagładzie nuklearnej. Wszystkie są dokładnie analizowane, a dzięki całej masie przykładów w głowie, tworzą się nam gotowe do wykorzystania podczas sesji obrazy. Dodatek ten sprawia, że każdy z Kolorów będzie stanowić kwintesencję swego klimatu. Na własnej skórze poczujecie beznadzieję i szaleństwo, wiarę i dreszczyk emocji. Szczerze powiedziawszy, do dzisiaj nie jestem w stanie ogarnąć ogromu tego rozdziału, choć liczy niecałe 30 stron.

Następny rozdział to kolejna dawka ciekawostek, które możemy wykorzystać podczas rozgrywki. Dostajemy na tacy gotowe opisy knajp, sklepów, osad czy domów. Moim zdaniem, są to miejsca ciekawe, specyficzne i niepowtarzalne. Aby wykorzystać je wszystkie, potrzeba naprawdę wielu długich i wyczerpujących sesji. W tym samym rozdziale znajdziecie masę Bohaterów Niezależnych, handlarzy. Dowiecie się także, jak skutecznie mogą się bronić postacie napotkane w grze. Od tego momentu bohaterowie nie będą już tacy twardzi. Na szczególną uwagę zasługuje też fragment o nagrodach i zapłatach. Zamiast tradycyjnej garści pocisków i paczki fajek gracze mogą dostać coś zupełnie innego dzięki czemu nasz znajomy nie powinien narzekać.

Trzeci rozdział najbardziej przypadł mi do gustu. Przyznajcie sami, czy podczas jakiejś sesji twoim kumplom szło po prostu za łatwo? Twoje pułapki, nad którymi marnowałeś tyle czasu, nie przeszkodziły im w wykonaniu zadania? Tak, wiem, że też masz takie myśli. W tych kilkunastu stronach znajdziesz wiele sposobów na skopanie im tyłków. Choć na pierwszy rzut oka większość podanych tu pomysłów (na przywalenie swoim graczom) nie wydaje się czymś nowym, po zastanowieniu rozwiązania te są naprawdę skutecznie i świeże. Warunki klimatyczne obrócą się przeciw Bohaterom, a inni mieszkańcy zniszczonych stanów nie będą już ludźmi do oskubania. Jest tu dosłownie multum przykładów na osłabienie postaci, które zbytnio się wzbogaciły. Najważniejsze jest jednak to, że nie odczujemy ani trochę złośliwości ze strony Mistrza Gry. Dzięki sprytnym zagrywkom, gracze sami pozbędą się swoich karabinów i pojazdów. Nie wierzycie? Zajrzycie sami!

Ostatnia część dodatku traktuje o najbardziej tajemniczych elementach Zasranych Stanów. Dowiemy się tu czegoś o wyniszczającej Detroit zarazie, o mutantach IV generacji i o Smarcie! Uważam jednak, że owe trzy motywy powinny zostać opisane dokładniej. Dostajemy tu ogólniki i kilka porad do wykorzystania ich na sesji. Wiem, że każdy z tych tematów mógłby zasługiwać na osobny dodatek, jednak po przeczytaniu ostatniej strony poczułem pewien niedosyt.

Podsumowując, polecam ten dodatek każdemu Mistrzowi Gry, który chciałby wzbogacić swój postapokaliptyczny świat o nowe smaczki. Znajdziecie tu worek świeżych i pachnących pomysłów, znajdziecie całą kwintesencję Neuroshimy. Każdą z czterech kwintesencji. "Mistrz Gry²" razem z niewyczerpaną wyobraźnią stanowi mieszankę wybuchową!