Klan Płonącego Ostrza

Rozprzestrzeniający piętno Płonącego Legionu [the Burning Legion] i wyniszczający braci Thralla klan Płonącego Ostrza [the Burning Blade Clan] składa się głownie z Czarnoksiężników, którzy są przeciwni nowej Hordzie. Orkowie byli kiedyś marionetkami w rękach Kolegium Cienia [the Shadow Council] – grupy potężnych Czarnoksiężników, którzy zarazili ich demoniczną żądzą krwi i nakłonili do przekroczenia portalu do Azeroth.

Po Drugiej Wojnie [the Second War] Czarnoksiężnicy utracili swą moc nad Orkami. Robili wszystko, by wspomóc Płonący Legion podczas Trzeciej Wojny [the Third War], lecz wtedy również zawiedli. Obecnie są w rozsypce. Grupa czarowników, którzy chcieli powrócić do władzy, założyła klan Płonącego Ostrza. Podzieleni na kilka małych grup w całym Kalimdor, ci Orkowie nie widzą nic złego w delektowaniu się egzystencją kontrolowaną przez demony. Nowa Horda odrzuciła demoniczne pokusy i brutalność na rzecz szamanizmu. Czarnoksiężnicy poświęcili się służąc resztkom sił Płonącego Legionu, pragnąc wspomóc ich w kontynuowaniu ataków na ludzi.

Taka egzystencja zaczęła się jeszcze podczas Pierwszej Wojny [the First War]. Pragną przywrócić dawną chwałę Hordzie, kiedy to moc demonów gorała w żyłach a cały Azeroth był pod ich kontrolą. Ci, którzy znają Płonące Ostrza, albo uciekają, albo próbują ich zniszczyć.

W Pierwszej i Drugiej Wojnie Płonące Ostrza były bardziej zorganizowaną grupą niż klanem, zrzeszającą tych, którzy nie posiadali plemienia. Stanowili rodzaju aspektu dzikości. Jako pierwsi spożyli krew demonów i zapragnęli zabijać wszystko w zasięgu wzroku, bez zważania na swoje życie. Inne klany wykorzystywały Ogry do powstrzymywania Płonących Ostrzy, gdyż z powodu agresji mogłyby przeciwstawić się samej Hordzie. Ostatnimi czasy ich liczebność wzrosła. Ich stosunek do Hordy jest negatywny. Przyjmują wielu z tych, których Thrall skazuje na banicję lub nie chce widzieć w swojej frakcji (głównie Czarnoksiężników i najgorszych zbrodniarzy). Aktualnie klan posiada lidera. Niektórzy uważają, że jest nim nikt inny niż Nehru Ogniste Ostrze [Nehru Fireblade] – Czarnoksiężnik zamieszkujący Orgrimmar. Nie_ wiadomo czy Thrall boi się jego obecność, czy chce mieć go blisko siebie, by mieć na niego oko. Kolorem klanu jest pomarańczowy.

Historia

Płonące Ostrza były zwalczane przez dużą grupę Ogrów. Te ostatnie nigdy nie wypiły demonicznej krwi i były odporne na żądzę krwi, która opanowała Orków. W klanie istniały takie przypadki, gdy niektórzy osobnicy wpadali w tak krwawy szał, że nie potrafili racjonalnie myśleć podczas walki. Zazwyczaj takie jednostki spotykała śmierć z rąk swoich braci, lecz w klanie Płonącego Ostrza było inaczej. Byli oszczędzani z powodu swego wyspecjalizowania we władaniu mieczem. Horda nie była skora do zabijania tak cennych wojów, lecz używano ich tylko w wyjątkowych sytuacjach, z powodu obaw przed zwróceniem się przeciwko sobie. Takie sytuacje pojawiły się wyjątkowo szybko podczas Drugiej Wojny, kiedy Horda została zepchnięta z powrotem do Azeroth i ostatecznie zatrzymała się na ufortyfikowanej Górze Czarnej Skały [the Blackrock Mountain]. Jako że armie Przymierza, sprowokowane śmiercią Anduina Lothara, zaatakowały Iglicę Czarnej Skały [the Blackrock Spire], Doomhammer rozkazał wysłać Płonące Ostrza. Rezultatem tej decyzji była najkrwawsza bitwa w całej wojnie. Obie strony poniosły wielkie straty, lecz ostatecznie Przymierze odniosło zwycięstwo. Większość klanu została zgładzona, a Ogry uciekły wraz z Rendem Blackhandem, Maimem i Zuluhedem do Mrocznego Portalu [the Dark Portal], gdzie również zostali zabici. Członkowie klanu byli pod wpływem żądzy krwi, więc się nie poddawali, co doprowadziło do śmierci większości Orków. Jednakże mała grupa (mniej niż 25) została wzięta w niewolę, by magowie Przymierza mogli dowiedzieć się więcej na temat ich szału bojowego. Byli internowani wraz z innymi Orkami, gdzie ich żądza opadła.

Kiedy Thrall uwolnił internowanych, tych którzy przeżyli nazwano Mistrzami Ostrzy [the Blademasters]. Ofiarowali swoją pomoc młodemu wodzowi i udali się z nim przez ocean do Kalimdoru. Obecni mistrzowie, należący do nowej Hordy, zawdzięczają swoje umiejętności i szybkość duchom, a nie demonom.

Mankrik na Rozdrożach [the Crossroads] mógłby być jednym z ostatnich członków klanu, sądząc po jego żądzy krwi i proporcu Płonących Ostrzy, wiszącego koło jego namiotu.

Klan Płonącego Ostrza nadal utrzymuje władzę w centralnym Desolace przy pomocy demonów na południu. Mówi się, że te pomioty i Czarnoksiężnicy nauczyli sztuki nekromancji Centaury z klanu Magram, co sugeruje, że pracują nad stworzeniem nowej Plagi [the Scourge]. Tym sposobem Horda jest zmuszona zgładzić klan.

Obecnie Czarnoksiężnik Neeru Ogniste Ostrze, sługa Kolegium Cienia w Jaedenar, otrzymał zadanie, by poszukiwać rekrutów, którzy zajęliby się infiltracją Durotar od środka. Jego sekta jest częścią klanu Płonącego Ostrza. Ta nowa organizacja jest prawdopodobnie odgałęzieniem podobnej grupy założonej przez pomniejszego demona – Zmodlora.

Aktualnie jest to zrzeszenie wielu różnych istot, włączając w to Orków, Satyry i demony. Posiadają kilka placówek w Durotar, doprowadzając do wyniszczenia Hordy. Z powodu swojego demonicznego przymierza z Płonącym Legionem, Płonące Ostrza utworzyły posterunki w miejscach takich jak Skała Czaszki [Skull Rock] w pobliżu Orgrimmar i przerażającej Otchłani Ognistej Wściekłości [the Ragefire Chasm] pod samym miastem. Te posterunki zostały zniszczone przez orkowe siły po tym, jak Thrall poznał kult i rozkazał jego anihilację. Klan jest bardzo skoncentrowany w Desolace, gdzie znajdują się dwie główne bazy operacyjne – Twierdza Topora Grzmotu [the Thunder Axe Fortress], która pełni funkcję sztabu oraz Sabat Mannoroc [the Mannoroc Coven], gdzie portale przywołujące demony, chronione są przez kultystów. Pomimo wielu ataków poszukiwaczy przygód, niewiele zdziałano. Wyjątkiem jest odnalezienia Berła Światła [the Sceptre of Light] w twierdzy i zapieczętowanie kilku portali.

Płonące Ostrza są niezależne, lecz składają raporty agentom Kolegium Cienia. Klan Gorejącego Ostrza [the Searing Blade clan] i Wskrzeszenie Argus [Argus Wake] są bliźniaczymi grupami klanu.

Organizacja

Jest to bardzo zorganizowana grupa, strzegąca swych sekretów przed szpiegami. Każdy lider nazywa się Pierwszym, przypominając, że to oni podczas Pierwszej Wojny doprowadzili Hordę do hegemoni nad Przymierzem. Pierwsi mają stały kontakt z demonami na Kalimdor i pracują, by przywołać więcej swoich piekielnych sprzymierzeńców z Twisting Nether. Wysyłają również nowicjuszy, by szpiegowali nową Hordę. Odkąd kilka Goblinów dołączyło do klanu Płonącego Ostrza, szpiedzy znajdują się również w zastępach Przymierza. Ich podwładni podzieleni zostali na trzy grupy: Drugich, Trzecich i Nic. Nazwy związane są z Drugą Wojną – zakończoną porażką, Trzecią Wojną – kiedy Horda, zaskakując tym klan, sprzymierzyła się z Przymierzem, by pokonać demony. Nic odnosi się do obecnego stanu rozejmu z Przymierzem, pokonaniem demonów i rozsypką Płonących Ostrzy.

Drudzy osobiście kontaktują się z Pierwszymi i znają większość sekretów kultu. Wielu potężnych Czarnoksiężników jest członkami tej grupy, marząc o rychłym awansie. Trzeci to najliczniejsza grupa klanu, składająca się z ambitnych Orków, którzy pragną mocy niezależnie od kosztów. Nic to nowicjusze, wykonujący pomniejsze zadania, jak polowania, sprzątanie, gotowanie, a nawet pełnią rolę przynęty, by wywabić nieproszonych gości.

Ich bazą jest Twierdza Topora Grzmotu w Desolace, lecz członków tej grupy można znaleźć w najwyższych górach Barrens a nawet pod nosem Thralla w Orgrimmar. Zamieszkują tereny, gdzie mogą napotkać demony. Ich główną strefą wpływów jest, pulsująca magiczna energią, twierdza w Desolace. Inni członkowie zamieszkują wzgórza tej samej lokacji, przywołując demony. Pojawiają się również na Szczycie Upiornej Mgły [the Dreadmist Peak], w pobliżu Skały Czaszki, Przełęczy Grzmotu [the Thunder Ridge] (lokacja z Goblinami służącymi Płonącym Ostrzom) oraz pod samym Orgrimmar, w tunelach Otchłani Ognistej Wściekłości.

Członkostwo

Jest nimi wielu Orków, którzy nie są zadowoleni z obecnej Hordy. Aktualnie pokój z Przymierzem jest słaby i większość zielonoskórych woli prowadzić awanturniczy tryb życia. Liczne grupy atakują karawany i podróżników należących do przeciwnej frakcji. Członkowie Płonącego Ostrza czują, że boska magia Thralla jest słaba i sami dążą do posiadania demonicznej mocy. Klan jest złożony głownie z Orków Czarnoksiężników, którzy pragną większej potęgi. Organizacja jest w konflikcie z Przymierzem, jak i z byłymi braćmi, więc są wyczuleni na szpiegów.

Pierwsze testy, jakie trzeba przejść, by zostać członkiem klanu Płonącego Ostrza to głównie rzucanie zaklęć oraz ofiarowanie siebie Płonącemu Legionowi. Kolejnym zadaniem jest wypicie spaczonej demonicznej krwi. Ostatecznym wyzwaniem jest zabicie z zimną krwią jednego z nowicjuszy. Te inicjacje odbywają się na Szczycie Upiornej Mgły. Po ukończeniu finalnego testu zmierzają do Desolace po dalszy trening. Ci, którzy wypili spaczoną krew, poznają sekretne plany klanu. Płonące Ostrza planują przyzwanie większej ilości demonów, by utworzyć armię.

Liderami zostali wszyscy Orkowie, którzy pamiętają Pierwszą Wojnę i ojczyznę. Są to istoty, którym magia dodała energii, lecz spustoszyła ciała. Są szaleni, sędziwi i źli. Żywią głęboką nienawiść wobec Przymierza, Hordy i Plagi. Przywódcy wiedzą, że nie są nieśmiertelni i nieliczne zastępy demonów narażają ich na śmierć. Ostrożnie dobierają młodych Czarnoksiężników, którzy maja zająć ich pozycje. Tego kultu nie wyznają wyłącznie Orkowie. Niektórzy Opuszczeni, Ludzie i Wysoko Urodzeni [the Highborne] też pojawiają się w ich zastępach.

Ciekawostki

• Słowa Galtak Ered'nash są powitaniem wśród członków tego klanu. W języku demonów oznacza to: Cześć Płonącemu Ostrzu.

Źródło: www.wowwiki.com