Nocne elfy

Nocne elfy, które w swoim rodzimym języku (darnassiańskim) nazywają siebie kaldorei – „Dzieci Gwiazd”, mają za sobą długą i fascynującą historię. Żyły w Kalimdorze w długim okresie osamotnienia, lecz ten się zakończył i pod koniec Trzeciej Wojny przyłączyły się do Przymierza.

Wstęp

Kaldorei to starożytna i samotnicza rasa, narodzona podczas przebudzenia się świata. Ich prastare dziedzictwo spowodowało, iż stali się dzielnymi wojownikami, którzy okazują szacunek naturze i wszystkiemu co jest jej przejawem. Kaldorei są rozsądne, ale zabobonne, co czasem prowadzi do paradoksów. Są to istoty przepełnione duchową pasją i pragnące radości. Jeszcze niedawno były nieśmiertelne. Ich potężna magia była lekkomyślnie wykorzystywana przez quel’dorei, którzy wierzyli, iż są lepsi od innych kaldorei i korzystali z mocy wbrew wszelkim nałożonym ograniczeniom. Ta lekkomyślność w korzystaniu z potęgi pozwoliła Płonącemu Legionowi poprowadzić inwazję na ówczesny świat i ostatecznie doprowadziła do ogromnej bitwy, znanej jako Wojna Starożytnych. To starcie zmieniło Azeroth na zawsze i wpłynęło na kształt kontynentów, oddzielając je od siebie i tworząc rozległy wir – Maelstorm. Nocne elfy są honorowe, co czasem staje się ich wadą. Wciąż nie ufają pomniejszym rasom świata, które są nierozsądne i żyją zbyt krótko, by naprawić błędy swojej przeszłości. Wiele nocnych elfów uważa dbanie o pokój i równowagę na świecie jako swój obowiązek. To sprawia, że wiele młodych ras im nie ufa, nie tylko z powodu ich potężnej magii, ale ich inności i przesadnej sprawiedliwości.

Historia

Na początku istnienia świata, znanego jak Azeroth, bóg podobny do Tytanów stworzył magiczną studnię, nazwaną przez kaldorei Studnią Wieczności. Z czasem stała się ona źródłem ich mocy, wiedzy i nieśmiertelności. To niezmierne źródło mistycznej mocy świeciło niczym latarnia oświetlająca Twisting Nether, co zwróciło uwagę Sargerasa, Mrocznego Tytana, niszczyciela światów, który postanowił zawładnąć tą bezkresną mocą.

Wojna Starożytnych

Tak też rozpoczęło się „gnicie” kaldorei. Udając czcigodne bóstwo, Sargeras postanowił skontaktować się z najpotężniejszym z pośród elfów, Azsharą. Sargeras przekonał Azsharę oraz jej lojalnego towarzysza, Lorda Doradcę Xaviusa, by otworzyli przejście, aby cudowne „bóstwo” mogło przybyć i pobłogosławić całą rasę (wypleniając inne rasy uważane za „bezwartościowe”). Zuchwałość szlachetnie urodzonych, którzy szukali sposobu, by kontrolować to źródło niewyobrażalnej mocy i niewypowiedzianego zła, doprowadziła do tego, że zostali oni pochłonięci przez moc, którą sami chcieli władać. W trakcie powiększania się portalu do świata śmiertelnych, Sargeras wysyłał coraz więcej „emisariuszy”, którzy mieli pomóc w sprowadzeniu boga z zaświatów. Były to demony z nieśmiertelnej armii Sargerasa, znanej jako Płonący Legion, który zniszczył wiele światów. Portal do Azeroth był już prawie gotowy, gdy mała grupka kaldorei, dowodzona przez Malfuriona Stormrage – pierwszego druida, zrozumiała, że sprowadzają na ten świat niesłychane zło. Uświadomiwszy sobie, że te kilka elfów może zaprzepaścić jego zwycięstwo, Sargeras rozkazał swemu Legionowi zaatakować Azeroth i zniszczyć bezwartościowe rasy, włączając w to nieśmiertelne elfy.

Podczas gdy wojna ogarniała świat, wiele istot sprzymierzyło się z młodym Malfurionem Stormrage, by razem zamknąć portal do Twisting Nether i przeciwstawić się wrogowi. Półbóg Cenarius, Starożytni oraz potężne smoki również przeciwstawili się Legionowi. Nauczywszy się wiele od Shan'do Cenariusa, Malfurion był w stanie zamknąć portal i przeszkodzić w przybyciu niezwyciężonego Sargerasa.

Rozdzielenie

Z tak dużą mocą w toni, Studnia Wieczności spowodowała magiczny kataklizm, który doprowadził do śmierci wielu istnień. Duża część kaldorei zostało wciągniętych w morską toń, by tam zamienić się w morskie węże, znane jako ohydne nagi. Katastrofa rozdarła kontynent na trzy części i utworzyła w miejscu istnienia Studni wir wodny, zwany Maelstorm. Wraz ze śmiercią większej ilości Wysoko Urodzonych, kaldorei odsunęli się od swego magicznego dziedzictwa i stworzyli nową kulturę, opierającą się na kontakcie z naturą i wszystkim co jest z nią związane.

Pozostali przy życiu Wysoko Urodzeni próbowali zasymilować się z nową druidyczną społecznością, ale nie mogli znieść magicznego głodu, który ich nękał. Wysoko Urodzeni (dziś zwani Wysokimi elfami), dowodzeni przez Dath'Remara, opuścili Kalimdor, przepłynęli morze, docierając do nowopowstałego kontynentu. Tam osiedlili się, nazywając krainę Quel'Thalas.

Nocne elfy, jak dziś są nazywane, oswoiły się ze swoją nową kulturą,starając się żyć jak najbliżej natury oraz jej mieszkańców. Z czasem otrzymały dar, by dalej być nieśmiertelnymi, gdy Drzewo Świata, Nordrassil, zostało zasadzone na Górze Hyjal, wraz z pozostałą esencją Studni Wieczności. Stworzywszy nową kulturę dla swego ludu, druidzi ułożyli się do snu, rozmawiając ze smoczym obliczem Ysery w Szmaragdowym Śnie. Druidzi byli związani we śnie i spali przez wieki, by przebudzić się wyłącznie w czasach wielkiego zagrożenia. Przez eony ich cywilizacja bujnie rozwinęła się, lecz popadła w zapomnienie.

Odnalezienie i Trzecia Wojna

Trzecia Wojna spowodowała ponowne odkrycie Kalimdoru i rasy nocnych elfów. Orkowie, którzy niedawno uciekli z Azeroth, zaczęli wycinać drzewa, co spotkało się ze sprzeciwem elfów. Doprowadziło to do wielu potyczek Klanu Warsong z elfickimi siłami the Sentinel. Później zapomnieli o wrogości i połączyli siły, by razem z ludźmi i krasnoludami pokonać demoniczne siły Archimonda, ogromnego porucznika Płonącego Legionu.

Dziś

Dziś nocne elfy próbują odbudować to co stracili w walce z Archimondem na Górze Hyjal. Niszcząc Nordrassil (aby zapobiec powrotowi Płonącego Legionu), elfy poświęciły swój największy skarb: nieśmiertelność. Założyły miasto Darnassus w chorym i nie pobłogosławionym nowym Drzewie Świata Teldrassil i próbują powstrzymać mieszkańców lasu od szaleństwa, które rozprzestrzenia się prze demoniczny rozkład lasu z czasów Trzeciej Wojny. Podczas nieobecności Malfuriona Stormrage, nocne elfy prowadzone są przez Tyrande Whisperwind oraz Arcydruida Fandrala Staghelm. Po tylu poświęceniach jakie poniosły, by utrzymać te ziemie w wolności od rozkładu, nocne elfy nie ufają już tak bardzo obcym. Wielu podróżnych znalazło mnóstwo strzał w swojej piersi zanim nawet zdążyli wyczuć niebezpieczeństwo.

Kultura

Nocne elfy to istoty, które poświęciły swoje własne życie, ale również życie całej społeczności w obronie natury. Są w stanie harmonii z delikatnym falowaniem lasów kalimdorskich, które są dla nich domem. Druidzi spędzają wieki, krocząc w Szmaragdowym Śnie. Nocne elfy były kiedyś nieśmiertelne, ale po Trzeciej Wojnie poświęciły swój dar, by pokonać Archimonda. Choć elfy czczą i szanują wiele istot, Księżycowa Bogini Elune jest czczona ponad wszystko.

Społeczność nocnych elfów jest podzielona pod względem płci. Większość mężczyzn staje się druidami, a kobiety wojownikami, kapłankami lub ich mieszankami. Oczywiście występują odstępstwa od reguły. Mężczyźni, którzy nie mają predyspozycji druidycznych, trenują sztuki walki, natomiast kobiety z druidycznym darem zajmują się zgłębianiem tajemnic natury. Rola płci u elfów wytwarzała się przez tysiące lat. Kilka lat po śmierci Archimonda reguła płci trochę się zmieniła. Coraz więcej kobiet obejmuje stanowiska druidów, a mężczyźni uczą się władać orężem lub poświęcają się Elune.

Wiara

Nocne elfy oddają cześć Starożytnym, którzy są bóstwami natury, zajmującymi się lasem i łowami. Elune, Bogini Księżyca oraz Malorne,the Waywatcher, są najbardziej czczonymi postaciami. Podczas gdy Cenarius umarł, czego nocne elfy nigdy nie wybaczą orkom, jego dzieci przetrwały i znów zbierają siłę z każdym rokiem. Nocne elfy oddają cześć dzieciom Cenariusa, tak jak kiedyś oddawały ją jemu. Możliwe, że któregoś dnia dzieci pokonanego półboga wspomogą elfy w odpłaceniu się orkom za błędy przeszłości.

Języki

Elfy umiejętnie posługują się językiem darnassiańskim i wspólnym. Kiedyś nocne elfy współpracowały z orkami w ramach walki z Płonącym Legionem i dziś używają wiedzy na temat ich języka w celach taktycznych.

Władze

Siostry Elune dzierżą większą część władzy; jedna z niewielu elfickich organizacji, które przetrwały Trzecią Wojnę. Są one w większej części odpowiedzialne za ustanowienie nowej władzy. Wśród wielu ich działań najważniejszymi były reorganizacja armii podzielonej na klasy według starego systemu w Sentinel, która ostała się do dziś, oraz modyfikacja charakteru Sióstr do takiego, by zawierał system pomocy społecznej. Przewodniczący Sióstr jest również jedynym przewodniczącym elfickiego organu władzy.

Krąg Cenariusa, który nadal jest przewodzony przez samego Cenariusa, nie odgrywa żadnej roli w elfickiej władzy, gdyż w jego skład wchodzą druidzi wielu ras. Chociaż Arcydruid Stormrage brał czynny udział w tworzeniu ówczesnej władzy, to druidzi nadal trzymają się od tego z daleka.

Tyrande jest nadal niekwestionowanym przewodniczącym elfickiej władzy, jednak Siostry Elune nie są jedynymi graczami na tej wielkiej planszy. Dziś władza podzielona jest pomiędzy trzy grupy: Siostry Elune, nocne elfy z Kręgu Cenariusa oraz the Sentinels. Arcydruid Staghelm uważa, że byłby lepszym dowódcą niż Tyrande, co doprowadziło do małych starć pomiędzy tymi dwoma silnymi charakterami. Jednak oboje zdają sobie sprawę, że ich potyczki mogą doprowadzić do rozłamu w całej rasie.

Technologia

Nocne elfy opierają swoje życie głównie na magii i płodach natury. Ich magia polega na korzystaniu z dobrodziejstw natury. Używają swoje magii oraz przyjaznego nastawienia, do kształtowania krajobrazu oraz zaprzyjaźniania się różnorakimi stworzeniami. Właśnie dzięki tym zdolnościom przetrwali, nie używając inżynierii, siły pary wodnej lub korzystając z metalurgii. Pomimo swego niskiego zaawansowania technologicznego w porównaniu z krasnoludami lub gnomami, to stworzyły one dość proste urządzenia, takie jak wyrzutnia glewi, maszyna oblężnicza, która została wyprodukowana podczas długiej izolacji od innych ras. Oczywiście elfy potrafią w pewnym stopniu korzystać z metalurgii (np.: wyżej wymienione glewie są zrobione z metalu), ale w Darnassus i w całym Teldrassil nie występują żadne kuźnie.

Darnassus to przykład zaawansowania elfów w sztuce budownictwa oraz kamieniarstwa. Prawdopodobnie wynika to jeszcze z przed Trzeciej Wojny, gdy nocne elfy były bardziej „tradycyjne” w tego typu sprawach. Oczywiście kaldorei nie są „antytechnologiczne”, ale zaawansowanie techniczne nie jest ich głównym celem.

Sztuka Walki

Zamiast korzystać z bardziej chaotycznej, ciemniejszej strony magii, ich wywodzi się z samego Azeroth. Kamień, korzeń, flora, fauna... Przez wszystko przepływa magia. Druidzi są zdolni do zamiany w zwierzęcą formę, oplatania przeciwnika korzeniami lub zamiany skóry w kamień.

Ich wojownicy też nie powinni być bagatelizowani. Nocne elfy są jednymi z najgroźniejszych przeciwników jakich można spotkać, gdyż są zdolnymi łucznikami, władają magią natury oraz potrafią momentalnie „rozmyć się” w powietrzu. Są przyzwyczajone do władania kilkoma broniami, takimi jak miecze, ale najczęściej wybierają glewie (potrójne miecze). Pantery wojenne, hipogryfy, a nawet potężne chimery oraz górskie olbrzymy często przybywały z pomocą elfom w bitwie.

Przez dziesięć tysięcy lat elfickie wojny oraz „polityka zagraniczna” polegały głównie na ochronie Lasu Ashenvale oraz Góry Hyjal. The Sentinels ukryci w konarach drzew skutecznie bronili elfickich terenów przed niechcianą interwencją przez dziesięć tysiącleci. Ich metody były skuteczne, aż do czasu przybycia Płonącego Legionu, kiedy musieli zbudzić druidów i przyjąć pomoc Przymierza i Hordy.
Społeczność nocnych elfów zmieniła się od czasu bitwy o Górę Hyjal i the Sentinels działają dziś w inny sposób. Odkąd zagrożenie związane z Płonącym Legionem zniknęło, jak na razie, nocne elfy nie się stanie wojny.

Wygląd

Nocne elfy są imponująco wyrośnięte, średnio mężczyźni mają 7 stóp wzrostu (ponad 200cm). Kaldorei rodzaju męskiego są bardzo muskularni, posiadają szerokie ramiona i torsy, co dowodzi utrzymywania przez nich równowagi między siłą fizyczna i mentalną. Kobiety są smukłe i krągłe, ale nadal silne. Wydatne brwi, długie szpiczaste uszy oraz zwierzęce rysy sugerują dziką grację. Pigmentacja skóry występuje od blado białego po niebieski a nawet rudy, a ich włosy mogą być białe aż po leśno zielone, a nawet lśniąco czarne. Na skórze nocnych elfów widoczne są subtelne cienie od ciemnego do jasnego fioletu, a nawet od prawie niebieskiego po jasny róż. Rozpiętość kolorystyczna ich włosów rozpoczyna się od niebieskiego, ciemnego fioletu, kończąc na białym i czarnym (kolor czarny nie jest dostępny dla graczy). Oczy kobiet błyszczą na niebiesko, mężczyzn zaś na bursztynowo.

Zasadniczo nadają się do szybkiej walki, na śmierć.

Podczas wycinania drzew na potrzeby wojen Thralla, Grom Hellscream, nieświadom istnienia nocnych elfów, opisał je jako „Wysokie elfy, ale są one zbyt wysokie i o wiele bardziej brutalne.” Kaldorei rodzaju męskiego są bardzo wysocy, od 6’6” (ponad 190cm) do 7’6” (ponad 220cm), z szerokimi ramionami i nieco muskularnym torsem, podczas gdy kobiety są bardziej szczupłe. Mężczyźni są zwykle wąscy w talii z rozbudowaną muskulaturą, wliczając w to długie ramiona i duże dłonie. Kobiety są inne, mierzą od 6’2” (ponad 180cm) do 7’2” (ponad 210cm). Zgodnie z grą WoW są szczupłe o atletycznej budowie. W odróżnieniu od innych elfów, nocne elfy rodzaju męskiego posiadają brody oraz wydatne brwi.

Złote Oczy

Wśród elfów nocnych, oczy w kolorze złota, w przeciwieństwie do tradycyjnego srebra, są oznaką nieodłącznego druidycznego potencjału. Wśród elfów, które żyły przed Wojną Starożytnych, oczy złote były rzadkością i stąd postrzega się to jako wielkie błogosławieństwo. Królowa Azshara oraz Illidan Stormrage, którzy oboje byli potężnymi czarnoksiężnikami, mieli złote oczy. Kaldorei stali się bardziej egalitarystyczni od końca Trzeciej Wojny, porzucając ich wcześniejszą obsesję na punkcie rodowodu, i od teraz złote oczy stały się popularniejsze. W dodatku, druidyzm rozprzestrzenił się wśród społeczności elfickiej i wiele z nich „otrzymuje” złote oczy podczas wieloletnich treningów.

Chociaż oczy złote są znakiem, że dana istota ma predyspozycje druidyczne, to nie oznacza, że wszystkie złotookie elfy zostają druidami, albo elfy o srebrnych oczach nie mogą. Malfurion Stormrage urodził się ze srebrnymi oczami i rozwinął złote oczy tylko po studiowaniu czarów druidycznych. Jego brat, urodzony ze złotymi oczami, nie miał cierpliwości, by rozwinąć w sobie cechy druida.

Relacje

Nocne elfy są członkami Przymierza, jednak nie są najbardziej szanowanymi lub cenionymi członkami grupy. Pomimo honorowości i poczucia sprawiedliwości, elficka nieufność spowodowała, że nocne elfy naruszyły swój status sprzymierzeńca. Przez ich mistyczny wygląd i tajemniczą naturę, ich stosunki z innymi chwilami stają się mało komfortowe. Kaldorei cechują się silnym instynktem samotnika i nie lubią opuszczać cienistych ostępów Teldrassil. Pomimo tego liderzy nocnych elfów widzą wielkie korzyści w przymierzu z młodymi rasami. Owe rasy wykazują potencjał i dlatego elfy stały się obserwatorami, czekającymi, by poprawić błąd swych młodszych towarzyszy, które miały by katastrofalne skutki. Na dodatek, nowe rasy posiadają pewną cechę, której nocne elfy zostały na jakiś czas pozbawione: silny zapał. Przygody i egzotyczne lokacje są dziś coraz bardziej interesujące dla nowych nocnych elfów. Wśród kaldorei jest coraz więcej takich, którzy chcą opuścić spokojny las, by zyskać fortunę i poczuć podniecenie w nowoodkrytych krainach. Wrodzona niechęć do orków, to jeden z powodów przynależności do Przymierza. Po śmierci Cenariusa w trakcie Trzeciej Wojny, wielu strażników, druidów i wojowników rozpoczęło wielkie polowanie na zielonoskórych w ramach zemsty.

Wierzchowiec rasowy: Nightsaber. Nightsabery uważane są za jedne z najagresywniejszych bestii w całym Kalimdorze. W czasach starożytnych, nikt z mieszkańców nie był bezpieczny przed bezlitosnymi atakami tych zwierząt. Zaczęto jednakże je oswajać i wykorzystywać jako wierzchowce wojenne. Do dnia dzisiejszego nightsabery w kulturze nocnych elfów traktowane są jako towarzysze, łowcy oraz wierzchowce.

Umiejętności rasowe

Shadowmeld (Umiejętność aktywowana)

Pozwala wtopić się w otoczenie, czyniąc nocnego elfa niewidzialnym.

Wisp spirit (Umiejętność pasywna)

Po śmierci, nocny elf zostaje zamieniony w wispa, który porusza się znacznie szybciej po świecie duchów niż reszta dusz.

Nature resistance (Umiejętność pasywna)

Daje elfom zwiększoną odporność na magię natury.

Quickness (Umiejętność pasywna)

Wrodzona zwinność pozwala nocnym elfom lepiej unikać ciosów.

Dostępne klasy

• Druid
• Kapłan
• Łotrzyk
• Łowca
• Mag
• Rycerz Śmierci
• Wojownik

Grupy nocnych elfów i sprzymierzeńcy

• The Sentinels
• Druidzi
• The Watchers
• The Farstriders of Ashenvale Forest.
• Moonhunters
• Nightblades
• Shadowleaves
• Starseekers
• Starożytni i Drzewce
• Driady i Keepers of the Grove
• Chimery
• Zaklęte Smoki
• kilka Furbolgów
• kilka Górskich Olbrzymów
• kilka Mrocznych Trolli (Trolle Shadowtooth)

Ciekawostki

• Nocne elfy to jedyna rasa Azerothu, która potrafi wykonać przewrót w przód.
• Rasowa zdolność nocnych elfów Shadowmeld może być używana podczas jedzenia.
• Postawą do stworzenia tej rasy były Drowy z serii Dungeons & Dragons. Zapożyczone cechy to: podział płci (matriarchat), ciemna skóra oraz potężna bogini.
• Nocne elfy były często wspominane w bibliografii Warcraft’a, zanim zostały dołączone jako czwarta rasa w Reign of Chaos. W “Day of the Dragon” była umieszczona wzmianka o tej rasie oraz w “Lord of the Glans” była mowa o historii kaldorei. Medivh przestrzegał na podstawie historii kaldorei, Studni Wieczności i Wojnie Starożytnych Khadgara w “The Last Guardian” przed lekceważeniem magii i dążeniem do jej kontroli.
• Jednym z żartów nocnych elfów mężczyzn jest tekst: ”Who wants to live forever” („Kto chce żyć wiecznie”), co jest złożeniem hołdu dla piosenki Queen o tym samym tytule.
• Elficka architektura była stworzona pod wpływem nordyckiego i japońskiego stylu budownictwa. Jest to łatwo zauważalne w Darnassus, gdyż kilka budynków było wzorowanych na pagodzie Yakushi-ji.
• Taniec mężczyzn został stworzony na podstawie piosenki Michaela Jacksona „Billie Jean”.
• Taniec kobiet został stworzony na podstawie piosenki Alizée "J'en Ai Marre".

Źródło: wowwiki.com