Biała Marchia – Część I: Zahua · Diablica z Caroc
Biała Marchia – Część II: Maneha
Aloth
| MOC | 12 |
| KON | 10 |
| ZRĘ | 11 |
| PER | 16 |
| INT | 16 |
| STA | 13 |
| RASA | Elf leśny |
| KLASA | Mag |
| BIOGRAFIA | Aedyr – Szlachta |
Alotha można spotkać w Złoconej Dolinie, obok Gospody pod Czarnym Ogarem.
Aloth jest 62-letnim magiem, pochodzącym ze szlacheckiej rodziny z Cythwood. Wydaje się zwracać uwagę na szczegóły i być bardzo sumienny, jednak często mówi rzeczy, których nikt by się po nim nie spodziewał. Elf ten poszukuje silnego przywódcy, z którym mógłby podróżować. Sprawia wrażenie nieco... obsesyjnego.
- Zadanie: Dwie strony
Możliwe zakończenia:
- Kiedy w Słońcu w Cieniu opadł pył, Aloth spojrzał na szczątki Thaosa ix Arkannona, swojego dawnego mistrza. Zrozumiał, jakie błędy popełnił wielki mistrz i wiedział, że poradzi sobie lepiej. Tajemnica bogów pozostanie nieujawniona dla dobra i zdrowia psychicznego wszystkich ludów. Aloth założył resztki ceremonialnego stroju Thaosa i przygotował się do trudnego zadania, które na niego czekało.
- Kiedy w Słońcu w Cieniu opadł pył, Aloth spojrzał na szczątki Thaosa ix Arkannona, swojego dawnego mistrza. Zrozumiał, jakie błędy popełnił wielki mistrz i czego potrzeba, by naprawić wyrządzone przez niego krzywdy.
- Po tym, jak Widzący go odesłał, Aloth utracił wszelkie autorytety i sprzymierzeńców, jakich znał – rodzinę, ojczyznę, Bractwo Ołowianego Klucza i wreszcie Widzącego. Przez kilka dni wędrował samotnie przez wioski i osady. Jelenioborzanie podejrzliwie patrzyli na obdartego Aedyrczyka, ale zawsze odchodził, zanim ich uprzedzenia mogły doprowadzić do rękoczynów.
Edér
| MOC | 16 |
| KON | 16 |
| ZRĘ | 11 |
| PER | 10 |
| INT | 13 |
| STA | 12 |
| RASA | Człowiek z równin |
| KLASA | Wojownik |
| BIOGRAFIA | Jelenioborze – Rolnik |
Edéra można spotkać w Złoconej Dolinie, nieopodal zrujnowanej świątyni Eothasa.
Edér to były żołnierz, który swego czasu brał udział chociażby w Wojnie Świętych. Jako wyznawca boga światła, Eothasa, stał się obiektem prześladowania w rodzinnej wiosce. Celem jego podróży jest poznanie okoliczności śmierci brata, który również walczył w Wojnie Świętych.
- Zadanie: Fragmenty rozrzuconej wiary
Możliwe zakończenia:
- Edér postanowił nie wracać do Złoconej Doliny. Nie czuł się dobrze w mieście, więc osiedlił się w Jelenim Brodzie, który zaczęto powoli odbudowywać – jak wiele wiosek w Jelenioborzu. Edér uważał, że śmiertelnicy muszą sami sobą kierować, a nie zdawać się na bogów. Wkrótce wybrano go sołtysem wioski, która pod jego kierownictwem rozkwitła. Pozbył się z okolicy ostatnich skaenitów i ściągnął nowych osadników, proponując im ziemię – tej sztuczki nauczył go ktoś, o kim wolałby zapomnieć. Z każdym dniem Jeleni Bród coraz bardziej przypominał Złoconą Dolinę z czasów dzieciństwa Edéra – tę, która była godna swojej nazwy.
- Edér postanowił nie wracać do Złoconej Doliny. Poufnymi kanałami udało mu się dostać do podziemnej organizacji Eothasian, zwanej Nocnym Rynkiem. Jak na ironię, wiedza o tym, że bogowie zostali sztucznie stworzeni, odnowiła jego wiarę i nieistotne było, że jego Eothas nie był ani żywy, ani tak naprawdę bogiem. Edér szybko awansował w Nocnym Rynku dzięki swemu optymizmowi i śmiałości – jego ostatecznym celem było ponowne otwarcie Jelenioborza dla wyznawców Lśniącego Boga.
Hiravias
| MOC | 14 |
| KON | 13 |
| ZRĘ | 12 |
| PER | 13 |
| INT | 15 |
| STA | 10 |
| RASA | Orlanin osiadły |
| KLASA | Druid |
| BIOGRAFIA | Eir Glanfath – Wagabunda |
Hiraviasa można spotkać w Wąwozie Sztormowego Muru.
Hiravias to typowy wesołek, ale wygląda na to, że radosne usposobienie to tylko przykrywka poważnego problemu. Druid potrafi bowiem przybrać formę stwora, jakim jest Jesienny Stelgaer i wygląda na to, że właśnie w tym tkwi ambaras.
- Zadanie: Prawdziwa tożsamość
Możliwe zakończenia:
- Hiravias opuścił drużynę i – po pierwszej kąpieli od lat – powrócił do wędrownego trybu życia. Uporawszy się z tęsknotą za domem, znalazł radość i spokój w odkrywczych wędrówkach po głuszy. Pierwszy raz w życiu dotarł tak daleko, że stracił z oczu góry Eir Glanfath. Podczas swoich podróży spisał liczne dzienniki i sporządził wiele rysunków, opisujących jego wędrówki przez zamarzniętą tundrę, rozpaloną pustynię i lasy tropikalne.
- Hiravias wyzwał na pojedynek wszystkich członków rady – jednego po drugim – i upokorzył rîow podczas dzikiej walki. Widząc skrwawioną i zawstydzoną połowę rady, starszyzna wreszcie potwierdziła siłę Hiraviasa, nadając mu tytuł łowcy z plemienia Żurawia. Otrzymawszy tytuł, Hiravias spokojnie opuścił wioskę i wrócił do wędrownego trybu życia. Gdziekolwiek nie poszedł, pozostawiał za sobą opowieści o Jesiennym Druidzie – jednookim mędrcu z lasu, który przynosił strawę zagubionym podróżnikom i dawał niezwykłe rady wszystkim, którzy zechcieli zadać mu pytanie.
Kana Rua
| MOC | 16 |
| KON | 12 |
| ZRĘ | 9 |
| PER | 14 |
| INT | 17 |
| STA | 10 |
| RASA | Aumauanin wyspiarski |
| KLASA | Pieśniarz |
| BIOGRAFIA | Rauatai – Uczony |
Kana Ruę można spotkać przy wejściu do Twierdzy Caed Nua.
Kana Rua pochodzi z Rauatai, gdzie prowadzi działalność naukową. Pieśniarz ten postanowił wyruszyć w podróż po świecie, by odnaleźć coś, co łączy wszystkie eorskie kultury. Szczególnie zainteresowała go cywilizacja Engwitan, a konkretniej miejsce znane jako Bezkresne Ścieżki Od Nuy. Prawdopodobnie właśnie tam znajduje się księga jego ludu, którą koniecznie chciałby posiąść.
- Zadanie: Czas i przypływ
Możliwe zakończenia:
- Kana, nie będąc w stanie dowieść swoich teorii o engwitańskich wpływach, utracił pozycję na uczelni, ale jego pasja przyciągnęła wielu, którzy mniej przejmowali się stopniami naukowymi. Kana stał się wpływowym członkiem ruchu działającego na rzecz pokojowej ekspansji na kontynent północny. W życiu osobistym miał opinię przyjaznego ekscentryka, chętnie dzielącego się wielkimi, niewiarygodnymi tajemnicami przy napitku lub pieśni.
- Dotrzymując słowa, Kana wyruszył z kolejną ekspedycją, zaś jego płomienne opowieści z poprzedniej zainspirowały wielu mieszkańców Tâkowy, by ruszyć w jego ślady.
- Kana nawoływał do rozpoczęcia nowej ery w kulturze Rauatai, by jego lud mógł iść z postępem na ścieżce ku lepszej przyszłości. Mowa Kana Ruy okazała się być przekonująca i uznano go za wpływowego orędownika dalszego postępu na północnym kontynencie.
- Po wykonaniu zadania przez Widzącego i wypełnieniu własnej przysięgi Kana Rua pożeglował z powrotem do Tâkowy. Rodzina i przyjaciele zauważyli, że bardzo się zmienił i spochmurniał, utraciwszy swój dawny entuzjazm. Wezwany przed kolegium uczelni, Kana opowiedział im o cierpieniu spowodowanym za granicą przez engwitańskie dziedzictwo. Stwierdził, że poszukiwanie wiedzy za granicą może rozbić naród rauataiski, tak jak miało to miejsce w Jelenioborzu. Jego ustalenie potraktowano z szacunkiem, zaś Kana stał się wpływowym orędownikiem coraz popularniejszego ruchu izolacjonistów.
Niezłomny
| MOC | 14 |
| KON | 15 |
| ZRĘ | 9 |
| PER | 9 |
| INT | 13 |
| STA | 19 |
| RASA | Człowiek z równin |
| KLASA | Kapłan |
| BIOGRAFIA | Jelenioborze – Duchowny |
Niezłomnego można spotkać w Widłach Magrany, przy pomniku jego bogini.
Niezłomny jest kapłanem Magrany, który wyjątkowo nienawidzi Imperium Aedyrskiego i Readceras oraz boga Eothasa, którego obwinia za plagę próżnorodzonych niemowląt, zwaną Dziedzictwem Waidwena. Widząc cię po raz pierwszy, natychmiast wyczuwa twój dar i stwierdza, że podróżując razem, możecie wiele się od siebie nauczyć.
- Zadanie: Próby Niezłomnego
Możliwe zakończenia:
- Niezłomny korzystał z siły Magrany tylko do czasu pozbycia się Thaosa, a następnie wyparł się całkowicie jej wpływów. Ogarnął go ciężki żal, który sprawił, że człowiek, który zawsze mówił zbyt dużo, wybrał milczenie i kontemplację. Wędrował dalej w całkowitym ubóstwie, nie poszukując już przyczyn milczenia swojej bogini, ale raczej sposobu zemsty. Osmaloną szatę nosił nadal, by przypominała mu, że jego bogini przypaliła go równie mocno, jak płomienie Boskiego Młota.
- Niezłomny nadal obwiniał Woedikę o potworności Wojny Świętego. Wierzył, że Magrana była jedynie pionkiem w knowaniach Dawnej Królowej oraz że śmierć Thaosa była pierwszym krokiem ku pojednaniu z Magraną. Niezłomny przez pewien czas usiłował nawiązać z nią ponowny kontakt. Brak odpowiedzi potraktował jako potępienie swojego dalszego żywota. Ostatecznie rzucił się na własnoręcznie zbudowany stos, używając wcześniej swojego połamanego kostura na podpałkę.
Pallegina
| MOC | 12 |
| KON | 13 |
| ZRĘ | 11 |
| PER | 14 |
| INT | 13 |
| STA | 15 |
| RASA | Ptasia boska |
| KLASA | Paladynka |
| BIOGRAFIA | Republiki Vailiańskie – Żołnierz |
Palleginę można spotkać w Zatoce Buntu, w dzielnicy Dar Ondry.
Pallegina obarczona została dziedzictwem Hylei, bogini paktów i nieba. Jako dziecko została porzucona przez ojca i trafiła do Bractwa Pięciu Słońc, któremu bez przekonania służy – nie tyle w imię bractwa, co ojczyzny.
- Zadanie: Dziecko Pięciu Słońc
Możliwe zakończenia:
- Pallegina nie skorzystała z szansy na wypełnienie zadania otrzymanego od ducs bels. Mieszkańcy Jelenioborza, wzmocnieni darem dusz otrzymanym od Widzącego, wkrótce na nowo podjęli wymianę handlową z plemionami z Eir Glanfath. W odwecie za jej ciągłą niesubordynację i utratę lukratywnych umów handlowych Palleginę wyrzucono z Bractwa Pięciu Słońc. Wyruszyła na północ Wschodnich Rubieży, gdzie usiłowała trzymać się z dala od kłopotów, pracując jako strażnik karawany. Przez swój wygląd nie zdołała jednak uniknąć dziwnych spojrzeń i niepożądanych komentarzy.
- Pallegina nie skorzystała z szansy na wypełnienie zadania otrzymanego od ducs bels. Jelenioborska wymiana handlowa z Eir Glanfath pozostała niemrawa, ale Republiki Vailiańskie nie zdołały przebić się na glanfatańskie rynki. W odwecie za jej ciągłą niesubordynację i utratę lukratywnych umów handlowych Palleginę wyrzucono z Bractwa Pięciu Słońc. Wyruszyła na północ Wschodnich Rubieży, gdzie usiłowała trzymać się z dala od kłopotów, pracując jako strażnik karawany. Przez swój wygląd nie zdołała jednak uniknąć dziwnych spojrzeń i niepożądanych komentarzy.
- Pallegina, wbrew rozkazom ducs bels, wymyśliła na poczekaniu nową umowę handlową z anamfatką, aby wspomóc osłabione Jelenioborze. Kiedy Widzący wzmocnił Jelenioborzan swoim darem dusz, Republiki Vailiańskie z trudem dotrzymywały kroku nowym konkurentom. Za skandaliczną niesubordynację i zuchwałość Palleginę wygnano z Republik na kilka lat. Dopiero kiedy południowe lasy Eir Glanfath stanęły otworem zarówno dla Republik, jak i dla Jelenioborza, Vailianie zorientowali się, że połączone wysiłki trzech krajów stworzyły silną sieć szlaków handlowych. Diuczesa Biageppe ułaskawiła Palleginę za jej przezorność, chociaż minęło wiele lat, zanim boska zdołała odzyskać zaufanie zwierzchników i bractwa.
- Pallegina, wbrew rozkazom ducs bels, wymyśliła na poczekaniu nową umowę handlową z anamfatką, aby wspomóc osłabione Dziedzictwem Waidwena Jelenioborze. Jednak Vailianie z łatwością wypchnęli niedoszłych konkurentów z rynku. Za skandaliczną niesubordynację i zuchwałość Palleginę wygnano z Republik. Wyruszyła na północ Wschodnich Rubieży, unikając portów vailiańskich i przyłączając się do Życzliwych Wędrowców. Pomimo swej odwagi i oddania sprawie jej niezwyczajny wygląd sprawiał, że wszędzie czuła się jak wyrzutek.
- Pallegina wypełniła rozkazy ducs bels, pomagając nawiązać lukratywne umowy handlowe między Republikami Vailiańskimi a plemionami Eir Glanfath. Rozsierdzeni mieszkańcy Jelenioborza, wzmocnieni darem dusz otrzymanym od Widzącego, wypowiedzieli Republikom dwuletnią wojnę. Republiki bardzo się wzbogaciły na handlu z Glanfatanami, ale jednocześnie straciły wiele statków handlowych i tysiące istnień. Niektórzy diukowie stracili poparcie społeczne – po zamieszkach w Selonie zabito miejscowego diuka, zaś pozostałych ducs bels zmuszono do odstąpienia od handlu na wyłączność, aby zakończyć konflikt z Jelenioborzem. Palleginę uhonorowano za przetarcie szlaków handlowych, a jej reputacja wśród diuków i Bractwa nie ucierpiała w wyniku następstw.
- Pallegina wypełniła rozkazy ducs bels, pomagając nawiązać lukratywne umowy handlowe między Republikami Vailiańskimi a plemionami Eir Glanfath. Vailianie z łatwością wypchnęli z rynku niedoszłych konkurentów z osłabionego Jelenioborza, które bardzo ucierpiało w wyniku utraty zysków handlowych. Palleginę uhonorowano za jej zasługi, przydzielając ją do osobistej straży diuczesy Spirento. Pomimo powodzenia, Pallegina żałowała wyboru, którego dokonała.
Sagani
| MOC | 13 |
| KON | 12 |
| ZRĘ | 14 |
| PER | 18 |
| INT | 11 |
| STA | 10 |
| RASA | Krasnoludka tundrowa |
| KLASA | Łowczyni |
| BIOGRAFIA | Naasitaq – Myśliwy |
Sagani można spotkać na Równinach na Krańcu Lasu.
Sagani już jako dziecko zajmowała się łowiectwem. Wraz ze swoim zwierzęcym towarzyszem, lisem Itumaakiem, wyruszyła ze swej rodzinnej wioski Naasitaq i przybyła do Jelenioborza w poszukiwaniu nowego wcielenia Persoqa – członka starszyzny jej ojczyzny. Gdy dowiaduje się, że jesteś Widzącym, postanawia prosić cię o pomoc w zadaniu.
- Zadanie: Długie łowy
Możliwe zakończenia:
- Cała wioska świętowała jej powrót, jednak prawdziwą radość przyniosło jej spotkanie z Kallu i dziećmi. Porzuciła swoją pozycję łowczyni i odtąd wraz z Itumaakiem spędzała dnie pracując w wiosce, a noce w domu. Widziała, jak jej dzieci, a potem ich dzieci, dorastają i dobrze sobie radzą. Kiedy znalazła się na łożu śmierci, u jej boku płakało i żegnało ją pięć pokoleń.
- Cała wioska świętowała jej triumf, a Sagani czuła dumę i uniesienie, wzmocnione radością mieszkańców Massuk. Nigdy więcej nie zwątpiła w sens swojego poświęcenia. Po dziesięcioleciach bycia łowczynią Sagani została w końcu szanowaną członkinią starszyzny wioski. Wspomagała swą społeczność mądrą radą, a pokolenie po jej odejściu kolejna łowczyni wyruszyła w świat, by odnaleźć duszę Sagani.
- Sagani i Widzący nigdy nie odnaleźli wspólnie Persoqa. Zanim wyszli ze Słońca w Cieniu, adrowa figurka zupełnie zgasła, a po miesiącu Sagani w końcu przyjęła do wiadomości fakt, iż trop Persoqa ponownie wystygł. Dalsze poszukiwania zawiodły ją poza Jelenioborze, aż do Żyjących Ziem. Ujrzała wielkie, nadmorskie miasta Rauatai i ruiny Starej Vailii, starając się zapamiętać wszystkie szczegóły tych dziwnych, dalekich krain.
Zrozpaczona Matka
| MOC | 11 |
| KON | 12 |
| ZRĘ | 16 |
| PER | 17 |
| INT | 12 |
| STA | 10 |
| RASA | Człowiek z równin |
| KLASA | Enigmatyczka |
| BIOGRAFIA | Jelenioborze – Akuszerka |
Zrozpaczoną Matkę można spotkać w wiosce Jeleni Bród.
Zrozpaczona Matka jest enigmatykiem, który potrafi skrywać się przed wzrokiem innych, jednak nie przed twoim. Już od pierwszego spotkania oboje czujecie, że łączy was silna więź. Kobieta pełniła w Jelenioborzu rolę akuszerki, czego pamiątką są adrowe dzwoneczki na jej nadgarstku. Nie do końca rozumie jednak swoją przeszłość – być może tylko ty możesz pomóc jej w rozwiązaniu wewnętrznego konfliktu, z którym się mierzy.
- Zadanie: Sen i wspomnienie
Możliwe zakończenia:
- Szczeliny w umyśle Zrozpaczonej Matki ponownie wypełniły się przyjemnymi, spokojnymi wspomnieniami. Powróciła do Dzwonu Narodzin, nie wiedząc, iż pobliska wioska opustoszała pod jej nieobecność. Rozpoczęła czuwanie na adrowym szczycie, wyczekując matek i dzieci, które nigdy nie przybyły.
- Zrozpaczona Matka znalazła miejsce, w którym mogła odpokutować za Dzwon Narodzin. Wróciła do Jeleniego Brodu, gdzie – ku zdumieniu mieszkańców – pomogła w narodzinach pierwszego zdrowego dziecka od ponad dziesięciu lat. Pozostała w wiosce, z każdymi kolejnymi narodzinami widząc powracającą do Jelenioborza nadzieję – i zyskując odrobinę odkupienia za swą burzliwą przeszłość.
Zahua
| MOC | 17 |
| KON | 14 |
| ZRĘ | 13 |
| PER | 10 |
| INT | 10 |
| STA | 11 |
| RASA | Człowiek z sawanny |
| KLASA | Mnich |
| BIOGRAFIA | Myśliciel |
Zahuę można spotkać w wiosce Krzepa, nieopodal Rybaczówki. Postać dostępna jest w dodatku "Biała Marchia – Część I".
Zahua jest mnichem należącym do zakonu Napalzca – trzonu armii Tacan. Mężczyzna gorliwie praktykuje, zgodnie z regułami swojego zakonu, który nakazuje stosowanie ekstremalnych wręcz metod służących zachowaniu świadomości tego, co jest prawdziwe. Mnich traktuje cierpienie jako drogę do oświecenia, a ból jako coś pięknego i godnego podziwu. Wszystko to by stać się w przyszłości niepokonanym wojownikiem.
- Zadanie: Brak
Diablica z Caroc
| MOC | 13 |
| KON | 10 |
| ZRĘ | 10 |
| PER | 16 |
| INT | 12 |
| STA | 15 |
| RASA | Złożony konstrukt |
| KLASA | Łotrzyca |
| BIOGRAFIA | Jelenioborze – Traper |
Diablicę z Caroc można spotkać w Baterii Durgana, u boku Galvino w jego Warsztacie. Postać dostępna jest w dodatku "Biała Marchia – Część I".
Diablica z Caroc jest konstruktem z zaklętą weń duszą morderczyni. Już podczas pierwszego spotkania łotrzyca wydaje się być zainteresowana twoją osobą. W przeszłości, gdy w ciele człowieka zamieszkiwała wioskę Zimny Ranek, jej dom rodzinny padł ofiarą czystek Wojny Świętego, a bliscy zginęli w pożarze. Wówczas Diablica poprzysięgła zemstę na oprawcach jej rodziny.
- Zadanie: Ten, który uciekł
Maneha
| MOC | 18 |
| KON | 15 |
| ZRĘ | 11 |
| PER | 12 |
| INT | 14 |
| STA | 13 |
| RASA | Aumauanka przybrzeżna |
| KLASA | Barbarzynka |
| BIOGRAFIA | Rabuś |
Manehę można spotkać w Krzepie, w okolicach Świątyni Abydona. Postać dostępna jest w dodatku "Biała Marchia – Część II".
Maneha jest wyznawczynią Ondry, która zdecydowała się zostać Darczyńcą i pomagać ludziom w zapominaniu o ich stratach, żalach i niepowodzeniach. Mimo wesołego usposobienia, barbarzynką również ma pewien sekret, z którym ciężko jej sobie poradzić.
- Zadanie: Brzemię Wspomnień
Komentarze
Dodaj komentarz