Ched Nasad

Ched Nasad, zwane Miastem Błyszczących Sieci, zostało założone w -3843 RD przez kilka rodów, którym przewodził Dom Nasadra. Byli to uciekinierzy z Menzoberranzan, którzy przegrali wojnę domową z sojusznikami Domu S'sril (nieistniejącego już). Czekała ich śmierć z ręki potężnego maga rodu Thaeyalla, ale wcześniej zawarto kompromis, na mocy którego wygnańcy mogli wędrować w poszukiwaniu nowego domu. Na założenie miasta wybrano jaskinię w kształcie litery "V" pod Wielką Szczeliną, w północnej części Gór Szarych (Środkowy Północny Mrok). Wysoka na milę, w najszerszym miejscu osiąga połowę tej wartości. Według legendy sam awatar Lolth wskazał Nasadrańczykom to miejsce, którego szukali całe dekady, choć Ched Nasad leży tak naprawdę kilka tygodni drogi od Menzoberranzan. Płaski sufit jaskini przytrzymywany jest przez ściany, które są niemal pionowe i doskonale płaskie. Jest to celowy zabieg architektoniczny, mający zapobiec wspinaczce wszelkich istot za wyjątkiem pająków czy jaszczurek. Budowle wzniesiono na magicznych, zwapniałych pajęczynach, których układ dzielił miasto na strefy, w zależności od posiadanej władzy i bogactwa. Wedle legendy, za budowę odpowiadają pająki wezwane przez pierwsze wysokie kapłanki oraz czarodziejów. Ci budowniczowie zostali uznani za świętych, których przechowywano pod postacią małych figurek. Niekiedy przywoływano je ponownie w sytuacji, gdy zniszczeniu uległa jakaś część miasta. Samo Ched Nasad dzieli blisko sto przecinających się zwapniałych sieci, które dodatkowo magicznie podświetlono, stanowiąc doskonałe miejsce do budowy rodowych twierdz. Mniej znaczące rodziny starały się budować swoje groty w ścianach jaskini. To miejsce stanowiło także dom dla całej rzeszy niewolników, których było mniej więcej 70 tysięcy. Dla porównania, w Ched Nasad mieszkało około 30 tysięcy drowów. Najniżsi w drabinie społecznej zamieszkiwali sam dół ogromnej bruzdy, zaś im wchodziło się wyżej, tym skład mieszkańców stawał się bardziej zróżnicowany, zaś szczyt zajmowały wyłącznie mroczne elfy.

Władzę nad miastem sprawowała rada składająca się z dwunastu najpotężniejszych rodów. W zasadzie jednak despotyczną władzę sprawował Dom Nasadra w osobie Aunrae Nasarda. Ta wiekowa drowka posiadała władzę daleko silniejszą niż ród Baenre w Menzoberranzan. Słuchano jej słów z wielką uwagą i nikt nie był na tyle głupi, by przerywać jej przemowy czy też krytykować jakikolwiek pomysł. Poniższa tabela prezentuje całą radę rządzącą w okolicach 1372 RD.

Choć nie tak sławne jak Sorcere czy szkoły w Ssamath, Miasto Błyszczących Sieci także mogło poszczycić się wysokim poziomem magicznego nauczania. Prym wiodły komnaty Uczniów Pheltonga, prowadzone przez samego arcymaga – Ildibane'a Nasadrę. Największa i najbogatsza placówka nie była dostępna dla każdego, stąd też powstały inne tego rodzaju instytucje. Wśród tych lepiej poznanych warto wspomnieć o Konsorcjum Wtajemniczeń, które posiadało w swoich zasobach liczną menażerię zwierząt zarówno z samego Podmroku, jak i Świata Ponad.

Początek końca miasta w znanym kształcie datuje się na 1372 RD, jednak kryzys rozpoczął się w momencie, gdy kapłanki straciły dostęp do czarów. W Ched Nasad tego typu wieści szybko przestały być tajemnicą, zaś rosnąca populacja, w tym znaczna ilość niewolników, przyczyniły się do wzrostu napięć między poziomami metropolii. Brakowało kupieckich karawan, przez co wynajęcie zwierząt jucznych stało się praktycznie niemożliwe. Wielkie rody utrzymywały względny porządek, jednak często dochodziło do aktów agresji, których ofiarami padały przede wszystkim drowy. Sytuację dodatkowo skomplikowało pojawienie się drużyny z Menzoberranzan. Ten fakt postanowiły wykorzystać ambitne opiekunki mniej znaczących rodów, na czele z kupieckim Domem Zuaviir, które od pewnego czasu układały plan przejęcia władzy w Ched Nasad. Gwarantem sukcesu miało być wykupienie pomocy duergarskiego klanu Xornbane oraz hojne datki, które przekonały dotąd niezdecydowane rodziny. Żadna z drowek nie wiedziała, że służący w Domu Zuavirr zupełnie nieaktracyjny Zammzt jest w istocie wysoko postawionym członkiem Jaezred Chaulssin – organizacji skrytobójców, którzy za cel postawili sobie zniszczenie matriarchatu oraz wszelkich przejawów władzy Lolth w całym Podmroku.

Szare krasnoludy zostały ukryte w Domu Melarn, który podstępem przejęła Ssipriina Zuavirr. Nie tylko zamordowała dotychczasową opiekunkę, Drisnil, ale planowała przejąć szlachecką twierdzę, tym samym licząc na awans społeczny i dołączenie do tutejszej rady rządzącej. W jej ręce wpadła też Quenthel Baenre oraz towarzyszący jej draegloth, jednak ambitna opiekunka nie doceniła sprytu Menzoberranzańczyków, jak też zaskoczył ją przedwczesny atak duergarów. Zammzt wypuścił je na ulice, zaś stosowane przez nich hojnie zapalające bomby, zawierające alchemiczny składnik zwany "kamiennym ogniem", okazał się nad wyraz skuteczny, przez co nici tworzące miasto zostały mocno naruszone. Pierwszą ofiarą stał się nieszczęsny Dom Melarn, który runął na sam dół jaskini, zaś wkrótce potem podobny los czekał kolejne ważne budowle. Zamieszanie postanowili wykorzystać sami mieszkańcy, przez co Ched Nasad stało się areną walk drowów, niewolników oraz szarych krasnoludów. Na domiar złego wściekła Ssipriina Zuaviir i pozostałe członkinie spisku postanowiły wypuścić pająka strażniczego z nadzieją, że ten święty konstrukt rozwiąże wszelkie ich problemy. Milczenie Lolth sprawiło, że kapłanki nie potrafiły kontrolować bestii, która szybko wezwała towarzysza i ruszyła w miasto, po drodze powodując kolejne zniszczenia. Ostatecznie z Ched Nasad ostały się jedynie budolwe umiejscowione w ścianach jaskini. Zginęły nie tylko siły zbrojne (blisko 12 tysięcy drowów), ale i znaczna część mieszkańców oraz niewolników. Przeżyło blisko 5 tysięcy osób, które wśród gruzowiska próbowało odnaleźć dawne życie.

Bezlitosny Podmrok nie pozostał obojętny na los Ched Nasad, tak więc liczba ocalałych szybko zaczęła spadać. Część odeszła, niektórzy padli ofiarą głodu, potworów czy też łowców niewolników. Znaczną pozycję uzyskał ród Teh'Kinrellz (przed zniszczeniem dwudziesty pierwszy Dom Ched Nasad), który uniknął zniszczenia. Szybko wybił się na szczyt hierarchii w całej okolicy, przeszukując ruiny w poszukiwaniu wartościowych znalezisk. Swoje plany odbudowy mieli także prawdziwi twórcy zniszczenia miasta, czyli skrytobójcy z Jaezred Chaulssin , lecz ich plany wskrzeszenia miasta pod patronatem Vhaeruna napotkały na szereg problemów.

Ched Nasad nie spotkał jednak los kolejnego gruzowiska. Prace nad powrotem do dawnej chwały podjęła rodzina Teh'Kinrellz, która stała się pierwszym domem nowo odbudowanego osiedla. Mieszka w nim także sześć nowych bądź przywróconych rodów. Teraz blisko 7 500 mieszkańców jest rządzonych przez Opiekunkę Faathryl Teh'Kinrellz, która zawiązała bliskie stosunki z Jaezred Chaulssin, de facto pozostając pod kontrolą gildii skrytobójców. Przywrócono ograniczony handel, częściowo odbudowując dolne poziomy Ched Nasad, jednak wciąż pozostaje wiele do zrobienia.