"Kroniki Atopii", które zdobi fascynująca okładka, zostały wydane w Polsce w jednym tomie, podczas gdy w USA każda z sześciu części prezentowana była czytelnikom oddzielnie. Czy to jedyna różnica? Podczas czytania zastanawiałem się, ile w powieści jest autora, Matthew Mathera, a ile Jędrzeja Polaka, tłumacza.

To pytanie nie jest bezzasadne, ponieważ autor tego przekładu ma na swoim koncie tłumaczenie dzieł Neala Stephensona, Arthura Clarke’a czy Ernesta Hemingwaya. A „Kroniki Atopii” przynajmniej w polskim wydaniu zaskakują niesamowitym językiem. Językiem dojrzałym, dorosłym, poukładanym. To ogromna zaleta, dzięki której z pozycją można zapoznać się łatwo i przyjemnie.

Czytaj dalej...

Dziś ma miejsce premiera książki pt. "Cuda i Dziwy Mistrza Haxerlina" Jacka Wróbla, nakładem wydawnictwa Genius Creations. Jeśli nie jesteście pewni, czy już dokonać zakupu, a nie chcecie czekać na recenzję – możecie zapoznać się z opowiadaniem pt. "Interes życia", osadzonym w świecie przedstawianej pozycji. Aby ją przeczytać, należy kliknąć tutaj.

Możecie także zapuścić żurawia do wnętrza samej książki – by odsłonić rąbek tajemnicy, należy kliknąć tutaj, celem zapoznania się z jej fragmentem.

Z okładki wprost krzyczy do nas spory, czerwony napis: „Wielki powrót kultowej Sagi o Kotołaku!”. Nie wiem, czy urodziłem się za późno, czy też może posiadam w sobie zbyt duże zasoby ignorancji, niemniej coś tam się tej fantastyki poczytało, a o rzeczonej sadze jeszcze nie miałem przyjemności słyszeć. Zapamiętałbym na pewno – tytuł głupkowaty, niezbyt kreatywny, sugerujący czytelnikowi, jaki typ rozrywki oferuje owa pozycja.

Ksin jest kotołakiem, a więc potworem, który nosi w sobie moc Onego. Przez większość czasu przebywa pod swoją ludzką postacią, jednakże w czasie pełni zmienia się w bestię. Dotychczas wychowywał się w środku lasu, przebywając pod opieką przybranej matki, ale splot niefortunnych zdarzeń doprowadził do tego, iż został zmuszony do wyruszenia i odnalezienia sobie miejsca między ludźmi. Co też bezzwłocznie czyni – wszak bez tego żadne przygody nie miałyby miejsca…

Czytaj dalej...

W miniony weekend miał miejsce coroczny bankiet organizowany przez magazyn "Locus", na którym przyznano nagrodę tegoż periodyku w kilku kategoriach skierowanych do twórców światowej fantastyki. Wyboru konkretnych laureatów dokonali sami czytelnicy czasopisma.

Poniżej znajduje się lista nominowanych i laureatów poszczególnych kategorii.

[...] Czytelników fascynują przygody młodych bohaterów żyjących w fantastycznym świecie – nieważne, czy ci strzelają z łuku, czy machają różdżkami. Jaguar, wydawca trylogii „Nethergrim”, uznał, że porównanie jej do serii Johna Flanagana pozytywnie wpłynie na sprzedaż książki. Jednak mierzenie się z tak cenionym tytułem jest zawsze ryzykowną decyzją. Czy debiutant, Matthew Jobin, zyskał, czy stracił?

Początek powieści rozczarowuje. Pisarz serwuje nam przeciętnie napisany prolog pełen sztucznej pompatyczności – składa się on z krótkiego streszczenia historii sławnego rycerza. Na imię mu było Tristan (epicko, nie? Brakuje tylko Izoldy), miał dwunastu braci, więc nie mógł liczyć na spadek po ojcu (zaprawdę dawno niespotkany motyw, ostatnio wykorzystany w „Siódmy syn”). Dlatego dostaje jedynie konia i wyrusza w podróż, pomagając innym ludziom oraz zabijając złe potwory (czuć powiew świeżości porównywalny z zapachem śledzi wystawionych na dwa tygodnie na słońce).

Czytaj dalej...

Ogłoszono nominacje do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla przyznawanej polskim powieściom i opowiadaniom. Laureatów poznamy dopiero podczas uroczystości zamknięcia ogólnopolskiego konwentu miłośników fantastyki Polcon 2015 – 23 sierpnia 2015 roku w Poznaniu. Na razie jednak możemy snuć domysły na temat tego, kto wygra. Oto nominowani, którzy będą walczyli o statuetkę:

Kim był Sir Terry Pratchett? Chciałam napisać, że autora słynnego cyklu o Świecie Dysku nikomu nie trzeba przedstawiać. Długo zastawiałam się jednak nad początkiem tego tekstu i w końcu podjęłam inną decyzję. Oto Sir Terry Pratchett, ale nie humorysta i śmieszny człowiek w kapeluszu, lecz mężczyzna, dla którego siłą napędową była wściekłość. Pisarz wielokrotnie wspominał, że fantastyka to nie smoki, bitwy i królowie, lecz umiejętność patrzenia na rzeczywistość z innej perspektywy.

"Kiksy klawiatury" stanowią zbiór esejów, artykułów oraz przemówień, pozwalających nam spojrzeć na Mistrza pod innym kątem, a niezwykła podróż, w jaką się wybierzemy, sprawi, że na pewno inaczej podejdziemy nie tylko do jego twórczości, ale też do niego samego. Książka jest hołdem złożonym niezwykłemu człowiekowi oraz wyrazem złości przyjaciela pisarza – Neila Gaimana, który zdecydowanie za szybko stracił kogoś bliskiego.

Czytaj dalej...

Paczkę od wydawnictwa otwierałem z ambiwalentnymi uczuciami. Z jednej strony ulga i błogie przeświadczenie, że to przecież ostatnia część. Z drugiej przerażenie i zniechęcenie, bo po raz trzeci trzeba przechodzić przez to samo. Słowo redaktorskie jednak nie dym, a recenzje należy pisać rzetelnie, od początku cyklu, aż do końca. Choćby była to seria z nieśmiertelnym bohaterem mordującym bogów w roli głównej.

„Poza cieniem” wieńczy trylogię, toteż naturalnym jest, iż następuje tutaj rozwiązanie wszystkich wątków. Co niespotykane, autor dokonał tego w całkiem interesujący sposób, sprawiając nawet, że udało mi się zapamiętać i odróżnić każdego z bohaterów! Czyli – nadał im krztynę osobowości, a ich historie nie przedstawiają się tak samo oraz są w miarę rozbudowane, występują również związki przyczynowo-skutkowe. Dobre i to.

Czytaj dalej...

„Pieśń Kwarkostwora” to drugi tom „Kronik Jennifer Strange”. Na kontynuację losów szesnastoletniej bohaterki czekaliśmy dwa lata, lecz wreszcie książka trafiła w ręce polskich czytelników. Jakie tym razem przygody czekają na menedżerkę Kazam, agencji zatrudniającej czarodziejów i jasnowidzów?

Przede wszystkim starcie z konkurencyjną firmą, iMagią, którą zarządza Blix Zadziwiający. Stawką jest przyszłość magii – zostanie skomercjalizowana czy dalej będzie służyła całemu społeczeństwu? Tak prosty koncept historii spowodowany jest docelowymi odbiorcami, do których zaliczani są młodsi czytelnicy. Nawet wśród znajdujących się na okładce rekomendacji widnieje komentarz zapewniający, że intrygę chwyci bystry dziesięciolatek – i trudno nie zgodzić się z tym stwierdzeniem.

Czytaj dalej...

Czasami zadaję sobie pytanie, czy istnieją jakieś zasady ingerowania w fizyczność. Oczywiście ludzkość zawsze dążyła do zmiany i ta potrzeba metamorfozy wyróżnia nas spośród innych gatunków, ale chwilami przychodzi mi do głowy myśl, że gdzieś musi być w końcu jakaś granica. Moment, w którym zaakceptujemy siebie w takim kształcie, w jakim istniejemy, i przestaniemy stale walczyć z ograniczeniami naszych śmiertelnych ciał.

Kat Falls zabiera nas w niezwykłą podróż do niedalekiej przyszłości, gdzie wspomnianej granicy nie było. W jednym z najsłynniejszych amerykańskich parków rozrywki naukowcy eksperymentują na zwierzętach, by uzyskać ciekawe krzyżówki genetyczne, które w zamyśle mają się stać kolejną atrakcją tego miejsca. Jak to zwykle w takich opowieściach bywa, eksperyment wymyka się spod kontroli, a w wyniku katastrofy biologicznej Stany Zjednoczone zostają podzielone na dwie części, których granice wyznacza ogromny mur.

Czytaj dalej...