Całkiem niedawno skończyła się emisja pierwszego sezonu nowego serialu HBO, "Gra o Tron". Jak zapewne wiecie, ekranizacja oparta jest na pierwszej części "Pieśni Lodu i Ognia", autorstwa George`a R.R. Martina. Jeśli zastanawiacie się czy po obejrzeniu serialu warto jeszcze czytać książkę lub, jeśli jeszcze go nie widzieliście, czy warto czytać przed nim powieść, zapraszam do przeczytania recenzji!

Do dziś pamiętam pierwszą książkę, która zupełnie zmieniła moje postrzeganie fantastyki. I nie chodzi tu o równie ważne dla mnie pozycje, takie jak "Władca Pierścieni" J.R.R. Tolkiena czy "Wiedźmin" A. Sapkowskiego. Mowa tu o niezwykłej książce, jeszcze bardziej niezwykłego pisarza, a mianowicie o "Grze o Tron", która wyszła spod pióra George'a R.R. Martina. Kiedy w 1998 roku, mając 11 lat, kupiłem tę książkę kierując się bardziej kryterium "im grubsza, tym lepsza" niż jakimiś konkretniejszymi powodami, nie spodziewałem się, że historia tam spisana wciągnie mnie niczym spalona pustynna ziemia wchłania każdą kropelkę wody. Teraz, kiedy przeczytałem "Grę o Tron" po raz kolejny (ciężko mi spamiętać który), postanowiłem w końcu przekuć moje odczucia na jej recenzję.

Książka rozpoczyna się mocnym tąpnięciem w postaci niezwykle klimatycznego prologu mogącego dawać odrobinę mylne pojęcie na temat dalszej części powieści. Pierwszych kilka stron "Gry o Tron" wypełnionych jest straszliwym mrozem, mrokiem, starożytną magią i niezwykle ciężkim klimatem, dlatego też można odnieść wrażenie, że Martin to przedstawiciel absolutnego "epic dark fantasy", a jednak wgryzając się dalej w tę książkę wyraźnie widać, że jest to nieco krzywdząca i zdecydowanie nieprawdziwa opinia. W całej pierwszej części "Pieśni Lodu i Ognia" o wiele więcej jest politycznych intryg, życia dworskiego i niezwykłych losów głównych bohaterów. Tak naprawdę, dla mieszkańców Westeros, głównej krainy w "Grze o Tron", magia jest legendą, czymś, co istniało kiedyś, a teraz jest jedynie wyblakłym wspomnieniem i rzeczą opisywaną jedynie w bajkach na dobranoc. A mimo to, można odnieść wrażenie, że owa magia gdzieś się czai, czeka i wypatruje okazji, aby na nowo wedrzeć się zarówno na strony tomu, jak i do świata wykreowanego przez Martina.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Flagi potężnego Imperium Brytyjskiego już wkrótce powiewać będą na każdej planecie Układu Słonecznego!

Gdy Marsjanie postanowili najechać Ziemię, nie spodziewali się porażki. Tym bardziej nie podejrzewali, że ludzkość będzie potrafiła odwdzięczyć się pięknym za nadobne. Teraz to my jesteśmy postrachem wszechświata!

W tych niezwykłych czasach ludzie pragną nietypowej rozrywki. Profesor Coffin wyrusza więc na poszukiwanie najwspanialszej z nienaturalnych atrakcji – Dziewczyny Płaszczki. By odnaleźć legendarną Żywą Boginię nie cofnie się przed niczym. Gotów jest nawet rozpętać kolejną Wojnę światów.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa "Ars Machina" prezentujemy Wam dziś dwa nowe fragmenty nowej powieści o tytule "Słońce Słońc", nad którą GameExe objęło patronat medialny. Przed zapoznaniem się z fragmentami polecam Wam przeczytanie opisu książki, który znajdziecie poniżej:

Jest odległa przyszłość. Świat znany pod nazwą Virga to fulerenowy balon o średnicy trzech tysięcy mil, wypełniony powietrzem, wodą oraz dryfującymi kawałkami skał. Ludzie żyjący w jego wnętrzu zmuszeni są konstruować własne fuzyjne słońca oraz „miasta”, które kształtem przypominają ogromne, drewniane koła ze szprychami, wprawiane w ruch celem otrzymania wirówkowej namiastki grawitacji.

Młody, sprawny i zgorzkniały Hayden Griffin jest bardzo groźnym człowiekiem. Przybywa do Rushu, stolicy Slipstreamu, z jedną myślą: wywarcia krwawej zemsty na mordercach swoich rodziców. Jego celem jest admirał Chaison Fanning, dowódca floty Slipstreamu, który podbił dryfujące państwo Aerie, ojczyznę Haydena. Fakt, że chłopak spędził okres dorastania w różnych, mało bezpiecznych miejscach, nie wróży Fanningowi zbyt dobrze...

Słońce Słońc to wyśmienita, przyprawiona szczyptą steampunka powieść przygodowo-fantastyczna traktująca o zemście, powinności oraz... powietrznych piratach, jakich jeszcze nie znaliście. Wszystko to osadzone w świecie tak niesamowitym, że aż nieprawdopodobnie realnym. To lektura, od której ciężko się oderwać.

„Wiedzieliśmy już, że Karl Schroeder potrafi bawić się w Kubricka. Teraz jednak okazuje się, że potrafi również wcielić się w Dumasa. Co więcej: od czasu Śródziemia nie natrafiłem na tak plastyczną wizję obcego uniwersum. Swoją konstrukcją „Słońce Słońc” zawstydza klasyczne, nivenowskie sposoby kreowania światów.”

Interesujące? Jeśli tak, to z pewnością zainteresuje Was wiadomość, że mamy do rozdania trzy egzemplarze tej ciekawie zapowiadającej się książki. Zajrzyjcie do naszego działu konkursowego!

W poniedziałek 11 lipca Roku Pańskiego 2011 dział poświęcony literaturze fantasy na GameExe został powiększony o recenzję kolejnego tytułu. Tym razem pod ostrzał trafił "Zagubiony Heros", którego autorem jest Rick Riordan. Czy pierwsza część nowej serii Amerykańskiego pisarza jest na tyle ciekawa, by wydać na nią ciężko zarobione pieniądze? O tym dowiecie się czytając recenzję przyszykowaną dla Was przez Nazina. Miłej lektury!

„Zagubiony Heros” jest pierwszą częścią nowej serii o wdzięcznej nazwie „Olimpijscy Herosi”, której autorem jest Rick Riordan. Świat opisany w książce jest tym samym, który możemy odnaleźć w serii „Percy Jackson i bogowie olimpijscy”, czyli w wielkim skrócie: greccy bogowie nadal istnieją i mają dzieci, wykonujące różne zadania. Riordan modernizuje całą mitologię tak, aby bogowie pasowali do teraźniejszości – przykładowo Hermes ma telefon komórkowy, a Apollo jeździ sportowym samochodem. W tej mieszance starego i nowego pojawiają się trzej następni herosi: Jason, Piper i Leo.

Prószyński i S-ka, wydawca książki Tropiciel, opublikował kolejny rozdział tego tytułu, by jeszcze bardziej zachęcić niezdecydowanych czytelników do nabycia najnowszego dzieła Orsona Scotta Carda. Wszystkich zainteresowanych odsyłam do naszego działu książkowego, gdzie możecie się zapoznać z fragmentami.

Pojawiają się również pierwsze opinie na temat książki, z którymi możecie się zapoznać poniżej.

Autor popisał się w powieści niezwykłą pomysłowością, udowodnił czytelnikowi, że ma jeszcze sporo do powiedzenia, że mimo bardzo pokaźnego dorobku wciąż chce tworzyć coś nowego. Z niecierpliwością czekam na kontynuację tego tekstu – wierzę, iż Card pokaże idee jeszcze ciekawsze, jeszcze bardziej poruszające. Polecam!

Bartosz Szczyżański, Poltergeist

Informacja prasowa

Pierwsza polska powieść wampiryczna z prawdziwego zdarzenia!

Premiera 28 czerwca

Milena, zmęczona pracą dziennikarka, wpada na trop morderstw, do jakich dochodzi w podziemiach Szczecina. Równocześnie dowiaduje się o dziwnym zachowaniu jej byłego chłopaka, Darka. Spotkanie z nim kończy się w łóżku, a pobudka przynosi odkrycie dziwnych obrażeń na ciele. Od tego momentu jej świat ulega zmianie.

Przechodząc transformację w wampira, Milena odkrywa swoje niezwykłe zdolności – może bez obaw poruszać się w słońcu, a srebro i święte symbole nie są dla niej zagrożeniem.

To, co mogło zdawać się błogosławieństwem dla Mileny jako wampira, okazuje się równocześnie jej przekleństwem, ściąga bowiem na nią uwagę innych krwiopijców. Dzieje się tak, gdyż Milena nosi w sobie zagadkę nieśmiertelności – zagadkę krwi.

Informacja prasowa

Premiera 19 lipca

Lodowy smok jest od dawna oczekiwaną pierwszą książką dla dzieci w dorobku George’a R.R. Martina, zdobywcy wielu nagród i autora bestsellerowej sagi Pieśń Lodu i Ognia. Ozdobiony pięknymi rysunkami sławnej artystki Yvonne Gilbert Lodowy smok jest niezapomnianą opowieścią o odwadze, miłości i poświęceniu, stworzoną przez jednego z najsławniejszych pisarzy fantasy na świecie.

Informacja prasowa

Rigg potrafi zmienić przeszłość, ale nic nie może go przygotować na to, co dopiero nastąpi…

Gruntowne szkolenie nauczyło Rigga dochowywać tajemnic. Tylko jego ojciec zna prawdę o niezwykłym darze syna – talencie widzenia ścieżek przeszłości. Lecz gdy ojciec ginie, Rigg ze zdumieniem dowiaduje się, jak wiele sekretów przed nim zataił. Tajemnic o przeszłości syna, jego tożsamości i przeznaczeniu. A kiedy Rigg odkrywa, że jego dar pozwala mu nie tylko widzieć przeszłość, ale również ją zmieniać, przyszłość nagle staje się co najmniej niepewna.

Przyrodzone dziedzictwo pcha go ku pokrętnej drodze, mimowolnie wikłając w rozgrywki dwóch stronnictw. Jedno pragnie wynieść go na tron, drugie pozbawić życia. Chcąc nie chcąc, musi podać w wątpliwość całą nabytą wiedzę, przezwyciężyć ograniczenia swojego talentu… i wyrzec się wpływu na własne przeznaczenie.

Wakacje zaczęły się na dobre. Na wszystkich czekają wspaniałe atrakcje (questy) i moc doświadczeń (expa). Do ich grona zaliczyć można także lektury, które wpadną wam w ręce tego lata, umilając czas spędzony w pociągu, samochodzie, na leżaku, na koniu, plaży, polu bitwy... Dobra, dosyć tego bełkotu – na GE mamy od dziś recenzję "Końca Pieśni" Wojciecha Zembatego, a Wy macie ją przeczytać. Dlaczego? Bo ja tak mówię. I żebyście mogli potem powiedzieć, że się nie znam.

Gdy sklepowe półki z literaturą uginają się pod ciężarem leżących na nich smoków, żelastwa używanego do ich szlachtowania oraz zwojów z formułami zaklęć równie oklepanych, co "Abrakadabra", napisanie dobrej, zajmującej i w jakiś sposób nowatorskiej książki o mieczach i magii samo w sobie jest sukcesem. Każdy czytelnik, darzący sympatią ten gatunek, czy też po prostu szukający porządnej, odciągającej od rzeczywistości lektury, ucieszy się na kontakt z czymś, co po pierwsze zaoferuje mu dobrze znane klimaty opowieści w starym, "klasycznym" stylu, po drugie zaś przedstawi sprawdzony schemat w nowy, pomysłowy sposób. Tyle, jeśli chodzi o ogólniki we wstępie, przejdźmy do paru konkretów.

Informacja prasowa

Chicago, schyłek lat 30-tych.

To miasto oddycha, ma swój rytm, jego serce bije. Codziennie tysiące podróżują jego tętnicami. To miasto ma swoje choroby...

Tajemniczy morderca zbiera ponure żniwo wśród pracujących dziewczyn metropolii. Przywrócony do służby detektyw Ezra prowadzi najważniejsze śledztwo w historii tutejszej policji. I ma niewiele czasu, żeby rozwiązać zagadkę tajemniczych śmierci.

To jednak nie jedyna sprawa, jaką prowadzi. Głos, który coraz częściej słyszy w głowie, wikła detektywa w kolejną zagadkę. Ezra musi rozwiązać obie sprawy, inaczej znajdzie się w pułapce. Sprawy, jakich świat nie widział.

I musi się spieszyć.