Drodzy czytelnicy! Mam wielką przyjemność ogłosić, że wraz z tą chwilą na Game Exe pojawił się kolejny artykuł. Wszystko za sprawą wydawnictwa Erica, które umożliwiło mi przeczytanie i zrecenzowanie książki pt. "Miecz Salomona". Jeśli zastanawiacie się, jak wypadł literacki debiut Marka Orłowskiego, przeczytajcie świeżutką recenzję i przekonajcie się. Serdecznie zachęcam!

"Miecz Salomona" to pierwszy tom trylogii pt. "Samotny Krzyżowiec", autorstwa Marka Orłowskiego. Mający macedońskie korzenie pisarz jest absolwentem ASP w Skopje, a na co dzień interesuje się jeździectwem, turystyką górską, historią średniowiecza i zabytkową bronią. Połączenie tych pasji umożliwiło mu napisanie osadzonej w XII wieku powieści o Rolandzie de Montferrat, rozgrywającej się na Bliskim Wschodzie. Czym prędzej zagłębiłem się w lekturę, by przekonać się, jak wypadł jego literacki debiut.

Czytaj dalej...

Dokładnie tydzień temu zapowiedziałam Wam podróż w śródziemnomorskie rejony. Podróż, która trwa dalej. Zapewniam Was, nie ma nic piękniejszego od leżenia na plaży, z drinkiem z palemką pod łapą. Ale, ale, o czym mówię... Jeśli razem ze mną wyruszyliście na tę wycieczkę, to doskonale wiecie, o co chodzi

Poza tym – tak dla przypomnienia – konkurs wciąż trwa! Wprawdzie recenzja "Upadku Arkadii" ukaże się dopiero za tydzień, to jednak o tę książkę możecie powalczyć – dzięki uprzejmości wydawnictwa Media Rodzina – już dziś! Wystarczy, że klikniecie tutaj i wypełnicie formularz.

I co tu dużo mówić – zapraszam do lektury!

Jak pewnie zdążyliście się już zorientować, seria "Arkadia" nie jest klasycznym fantasy. Magia, miecz, elfy, smoki, krasnoludy? Nic z tych rzeczy. Słoneczna Sycylia, Cosa Nostra, komputery, samoloty, broń palna – zdecydowanie mamy tu do czynienia ze światem współczesnym. Z tym że Kai Meyer sięgnął do starożytnych mitów, ożywiając je i przenosząc na nowy grunt. "Arkadia płonie" stanowy drugi tom trylogii arkadyjskiej i... rzeczywiście płonie.

Czytaj dalej...

Lubicie grać w gry komputerowe? Pewnie tak, kto tego nie lubi. Bohaterowie drugiej części serii też lubią. A raczej lubili, do momentu, kiedy przenieśli się w czasie. Jak to się stało? Czy autorka udźwignęła zadanie kontynuacji serii? Dowiecie się tego wszystkiego w recenzji! Zapraszam!

"Hyperversum 2", jak sama nazwa wskazuje, to już druga część serii autorstwa Cecilii Randall. Powszechnie jest wiadomym, że kolejne tomy zazwyczaj są słabsze. Po raz kolejny mądrość ludowa udowadnia swoją rację.

Ale zacznijmy od początku, czyli fabuły. Akcja rozpoczyna się dwa lata po zakończeniu wydarzeń z pierwszej książki. Bohaterowie są zdeterminowani dostać się znów do przeszłości, w której spotkało ich wiele niebezpieczeństw. No, ale o gustach się nie dyskutuje. Niestety na drodze stoi im – poza fizyką, oczywiście – czas. Jak zmanipulować fakty na tyle, aby średniowieczni ludzie uwierzyli, w radykalną, bądź co bądź dwuletnią zmianę wyglądu, kiedy dla nich minęło ledwie kilka dni? Na szczęście i z tym postacie sobie radzą, chociaż dość niefortunnie, bo dzięki temu wpadają w niewolę barona Martewalla, zaprzysięgłego wroga. I tu zaczyna się zabawa.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Drugi tom Cyklu Barokowego 1 sierpnia w księgarniach

Jest rok 1689. Grupa galerników – wśród nich Jack Shaftoe, znany również jako król wagabundów, Jack Półkuśka – więzionych przez Berberów opracowuje szatański plan, który ma im pozwolić odzyskać wolność i zdobyć fortunę. W ten sposób rozpoczyna się ciąg niezwykłych przygód, bitew, pościgów, ryzykownych ucieczek i krwawych pojedynków; niebezpieczny wyścig po srebro… po złoto… nie, to też mało powiedziane: wyścig po legendarny skarb, który narazi nieustraszonych awanturników na gniew możnych i szalonych tego świata, na złość alchemików, jezuitów, flot wojennych, pirackich królowych i mściwych despotów na wszystkich morzach i oceanach naszego globu.

A w Europie...

Śliczna i przedsiębiorcza Eliza, hrabina de la Zeur, królowa handlu, pionek i powiernica królów, dawna turecka nałożnica-dziewica, traci całą fortunę na rzecz zuchowatego francuskiego korsarza. Bez grosza przy duszy, otoczona przez ludzi, którzy pragną albo jej samej, albo jej głowy (jeśli nie jednego i drugiego), wpada w sieć międzynarodowych intryg, rozpaczliwie próbując odzyskać to, co straciła najcenniejszego: dziecko.

Shirley Jackson to ikona starego dobrego horroru psychologicznego. W latach 40. i 50. zeszłego wieku była jedną z poczytniejszych amerykańskich pisarek. Autorka specjalizowała się w odkrywaniu najmroczniejszych zakamarków ludzkiej duszy, głosząc, że nie należy bać się duchów i wampirów, lecz demonów siedzących w nas samych. Do jej najznamienitszych utworów zalicza się opowiadanie "Loteria", a także powieść "Zawsze mieszkałyśmy w zamku" oraz "Nawiedzony", na którego podstawie powstał film "Nawiedzony dom".

W ramach uhonorowania jej dokonań, a także wyróżnienia obecnych twórców literatury grozy, corocznie przyznawana jest nagroda jej imienia w kategorii literatury suspensu, grozy i mrocznego fantasy.

Poniżej znajduje się lista nominowanych i laureatów w poszczególnych kategoriach.

Szanowni czytelnicy! Mam niezmierną przyjemność poinformować, że wraz z tą chwilą na Game Exe pojawił się nowy artykuł. Wszystko za sprawą wydawnictwa Jaguar, które umożliwiło mi przeczytanie i zrecenzowanie książki pt. "Tracato". Jeśli więc zastanawiacie się, czy warto wydać odłożone pieniążki na tę lekturę, przeczytajcie świeżutką recenzję i przekonajcie się sami. Serdecznie polecam!

Przypuszczam, że wszyscy miłośnicy serii pt. "Próba krwi i stali" nie mogli doczekać się dnia, w którym na półkach sklepów i księgarni ukaże się "Tracato", trzecia część cyklu autorstwa Joela Shepherda. Wypełniona po brzegi wojennym zgiełkiem "Sasha" i pełny politycznych intryg "Petrodor" sprawiły, że apetyt czytelników wzrósł na tyle, iż z pewnością niełatwo będzie go zaspokoić. Czy autor stanął na wysokości zadania i napisał książkę, która przeskoczy tę wysoko postawioną poprzeczkę?

Czytaj dalej...

27 sierpnia do księgarń trafi powieść Pawła Majki pt. "Dzielnica obiecana". Będzie to książka osadzona w realiach postapokaliptycznego świata wykreowanego przez Dmitrija Glukhovsky'ego i znanego chociażby z "Metro 2033".

Wbrew nasuwającym się myślom, akcja powieści nie rozgrywa się w warszawskim metrze. Przeniesiemy się do Nowej Huty w czasach po nuklearnej zagładzie. Poznamy losy niedobitków i przyjrzymy się zaprojektowanemu i zbudowanemu przez komunistyczne władze powojennej Polski miastu – obszarowi uznanemu za zdolny do przetrwania podczas konfliktu atomowego. Sam Paweł Majka uważa, że układ ulic Nowej Huty oraz umieszczone w niej schrony przeciwatomowe mają za zadanie zminimalizować skutki uderzenia nuklearnego. Obserwacje autora zainspirowały go do osadzenia akcji swojej powieści właśnie w tym mieście.

W literaturze fantastycznej są takie nazwiska, które się po prostu zna, choć może nie miało się okazji przeczytać któregokolwiek z utworów. Są to takie znakomitości jak J.R.R. Tolkien, Isaac Asimov, Ray Bradbury, Robert E. Howard, Glenn Cook, Terry Pratchett, H.P. Lovecraft, Stephen King, C.S. Lewis, Ursula K. Le Guin, Philip K. Dick czy Roger Zelazny. Subiektywność tej listy jest wręcz oczywista, ale nie da się ukryć, że nazwiska te nie tylko łączone są z sukcesem komercyjnym, ale także artystycznym, zapewniając lekturę na wysokim poziomie.

Jednak co z tymi, którzy zostali zapomniani przez czas? Ci, którzy pisali niszowo, ale warto się z nimi zapoznać, zwłaszcza współczesnego czytelnika? Właśnie taki cel – przypomnienie zapomnianych – przyświeca twórcom nagrody Rediscovery im. Cordwainera Smitha. Co roku wskazywany jest autor, którego dzieła nie są obecnie tak popularne, ale posiadają w sobie ten pierwiastek unikalności, który zapewnił ich dziełom pewną renomę artystyczną.

Poniżej znajduje się laureatka tegorocznej nagrody.

Mam przyjemność ogłosić, że Game Exe objęło patronatem książkę "Na ostrzu noża" autorstwa Patricka Nessa. Powieść ukaże się nakładem wydawnictwa Papierowy Księżyc już za kilka dni, 16 lipca.

Autor znany jest polskim czytelnikom za sprawą niezwykłej książki "Siedem minut po północy", mrocznej, przejmującej opowieści o trzynastoletnim chłopcu, jego ciężko chorej matce i niezapowiedzianym, potwornym gościu.

​​Powieść "Na ostrzu noża" (ang. The Knife of Never Letting Go) to pierwszy tom bestsellerowej i wielokrotnie nagradzanej trylogii Ruchomy Chaos Patricka Nessa. Trylogia ta jest uznawana za jedną z najlepszych serii dla młodego czytelnika napisanych w ostatnich latach, choć poruszone w niej zagadnienia i literacki kunszt autora sprawiają, że jest również idealną lekturą dla dorosłego czytelnika. ​ ​Stała się ona międzynarodowym bestsellerem, a prawa do jej sfilmowania zostały nabyte przez wytwórnię Lionsgate, która przeniosła na ekran filmowy między innymi "Igrzyska Śmierci".

Historia konfliktów zbrojnych to machina napędzana krwią, potem i intrygą. Jej karty zapisane są ambiwalentnymi wydarzeniami – dla jednych wypisanymi złotymi literami, dla innych krwią i blizną. A mimo tej świadomości człowiek wciąż ku nim dąży.

Świetne przedstawienie realiów wojennych prezentuje Adam Przechrzta w swoim cyklu o Aleksandrze Razumowskim, członkiem grupy wywiadowczej ZSRR. W najnowszym tomie prezentuje on sytuację z przeciwnego frontu, przechodząc na stronę wroga, do twierdzy Breslau, pod przykrywką dawnego pułkownika Abwehry. Poza sekretami nazistowskich sił, bohater odkrywa życiową prawdę – wojna wygląda tak samo po obu stronach barykady, zaś ideologia wybudza w ludziach tytułowe demony wojny.

(...)Po makabrycznych wydarzeniach z mroźnego Leningradu i skorumpowanej Moskwie, przyszła kolej na ukazanie sytuacji po drugiej stronie frontu. Podobnie jak rok wcześniej historyczny gród cara Piotra I, również twierdza Breslau w wyniku konfliktu znajduje się w opłakanym stanie. Brakuje jedzenia, gwałty, przemoc i bombardowania są na porządku dziennym, a miejscowa ludność wyczekuje ratunku, w tym przypadku ze strony III Rzeszy i rzekomej Wunderwaffe, mającej zmieść krasnoarmiejców z powierzchni aryjskiej ziemi. Wszystko to przypomina poniekąd sytuację z Leningradu. Przechrzta ukazuje w książce życiową prawdę, że wojna ma tylko przerażające oblicze, niezależnie po której stronie barykady się stoi. To wciąż ten sam ból i cierpienie. Zmieniają się tylko ideologie.

Czytaj dalej...