Na spotkaniu autorskim w Empiku Junior 17 listopada w jednej chwili opowiadał o pisaniu opowiadań o pluszowych króliczkach i wujku Putinie, a w następnej omawiał skojarzenie liczby 2033 ze śmiercią Chrystusa i metafory zawarte w swoich książkach. Zazwyczaj prezentowany jako stonowany profesjonalista o CV długim jak kolej transsyberyjska. W gruncie rzeczy jest profesjonalistą o bujnym życiorysie, ale bywa też nieco figlarny i wyzywający w obyciu.

Z Dmitrijem Glukhovskym rozmawiałam pewnego listopadowego czwartku o literaturze, końcu świata i projekcie Uniwersum Metro 2033, popijając przy tym herbatę.

Dlaczego zdecydowałeś się na klimaty postapokaliptyczne? Wynikło to z inspiracji historią moskiewskiego metra, czy może przyczyniły się do tego jeszcze jakieś inne fascynacje, na przykład ulubioną literaturą, grą?

Ten temat wydaje mi się bardzo magiczny. W dzieciństwie zacząłem się interesować książkami, grami przedstawiającymi świat po wojnie nuklearnej, i wtedy dowiedziałem się, że moskiewskie metro jest jednym z największych bunkrów przeciwatomowych. Wówczas wszystko złożyło się w całość i postanowiłem napisać książkę o moskiewskim metrze po wojnie jądrowej.

Czytaj dalej...

Choć rodzime media niejednokrotnie informowały nas o niespotykanej jak na tę porę roku suszy, to pasjonaci spragnieni postapokaliptycznych wieści zawsze wiedzieli dokąd się udać, aby ugasić pragnienie!

No dobra, to była najbardziej żałosna próba nawiązania do hucznych urodzin Trzynastego Schronu w historii. Nie boję się tego napisać, gdyż prawdziwy mężczyzna zawsze potrafi się przyznać do błędu (zaznaczam, że nie jestem męskim szowinistą). Przepraszam i obiecuję poprawę. Zanim jednak złożę cielaka w ofierze, aby przebłagać zdradzieckie muzy odpowiedzialne za natchnienie i poprosić Wszechmogącego o wydłużenie doby, chciałbym napisać kilka słów od serca. Nie da się ukryć, że serdeczne życzenia dla naszych najdroższych przyjaciół są sprawą priorytetową, którą nie można odłożyć na zakurzoną półkę ani zamieść pod dywan.

Tylko, co by tutaj napisać, aby nie wyglądało to jak wyświechtany frazes? Redakcja Trzynastego Schronu należy w końcu do sieciowej awangardy. Kontrowersyjni i niepoprawnie szczerzy propagatorzy intrygujących inicjatyw, których teksty niejednokrotnie skłaniają do głębszych refleksji, tym samym skutecznie poszerzając horyzonty myślowe. Ludzie otwarci oraz zakręceni w wielce pozytywnym stopniu. Trudno zaskoczyć ich w jakikolwiek sposób, a w szczególności pomysłowymi życzeniami.

Zatem będzie przaśnie, bo generalnie prosty ze mnie człowiek. Moi drodzy, kolejnych dawek cierpliwości do dalszego znakomitego „robienia roboty”, czujności na zdradliwych polach postapokaliptycznych, a także, aby Trzynasty Schron wciąż kojarzył się z nieskrępowaną kreatywnością i był nadal ostoją wolnej myśli. Niech emanacja sprzyja Wam w każdej dziedzinie życia.

Sto lat i Wasze zdrowie kochani!

Z przyjemnością informujemy, że nawiązaliśmy współpracę z Przystanią Szarego Strażnika, stroną odpowiedzialną za tłumaczenie dodatków do gry Dragon Age: Początek. Ich dorobek, to już trzy polskie wersje DLC:

• Spolszczenie: Pieśń Leliany
• Spolszczenie: Polowanie na Czarownice
• Spolszczenie: Golemy Amgarraku

Jeśli chcecie śledzić na bieżąco działalność ekipy Szarego Strażnika, gorąco zapraszamy na ich stronę, gdzie znajdziecie najnowsze informacje na temat rozpoczętych projektów, natomiast jeśli interesuje was geneza całej inicjatywy tłumaczenia lub też chcecie pomóc, to zachęcamy do przeczytania notki znajdującej się w rozszerzeniu tego newsa.

Ze swojej strony chciałbym wyrazić nadzieję że współpraca będzie owocna dla obu stron, a wy drodzy użytkownicy szybko zobaczycie kolejne ukończone projekty pracowitych tłumaczy!

Wczoraj świętowaliśmy niepodległość, składaliśmy hołd naszym czcigodnym przodkom i śpiewaliśmy patriotyczne pieśni. Z kolei dziś czas wrócić do mroźnego Skyrim – dumnego, lecz podzielonego przez różnorakie waśnie. Gloryfikującego historię i narodowe mity tak mocno, że często zapomina, iż należy o nich pamiętać, ale nie nimi żyć. Niesamowicie gościnnego, lecz również w głębi duszy zawistnego. To prowincja kontrastów, gdzie chłodny stoicyzm miesza się z gorącym romantyzmem, a przerysowana pieśń barda więcej znaczy niż słowa władcy. Tak... pomimo tego, że północna prowincja Tamriel jest ojczyzną Nordów, szybko można się poczuć tu jak w domu.

Choć najświeższe dziecko Bethesdy zapewne sparaliżuje prace naszej redakcji na kilka następnych dni, to dziarski zespół GameExe View prędzej sczezłby niż nie wyrobiłby standardowej miesięcznej normy. Nie trzeba być omnibusem, aby zgadnąć, że najnowsza aktualizacja kanału została wydana pod znakiem piątej części „The Elder Scrolls”. Załoga translatorów za punkt honoru postawiła sobie przetłumaczenie każdej wartej uwagi linijki, wypowiedzianej przez Todda Howarda i jego ekipę. Na Talosa, spełnili to chwalebne zadanie i mogą być pewni miejsca przy stole na dworze wielkiego Ysgramora w mitycznym Sovngardzie!

Zatem, jeżeli jesteście zainteresowani, jak powstawał „Skyrim” i wciąż mocno zastanawiacie się nad wydaniem swoich oszczędności na ten tytuł, a bariera językowa skutecznie przeszkadzała Wam w wysnuciu należytych wniosków, to poniższe materiały powinny być więcej niż pomocne. Pozostaje mi tylko życzyć smacznego.

Grecki rząd upada, kryzys finansowy zatacza coraz szersze kręgi, Legia zadziwia w europejskich pucharach, Ziobro poza Prawem i Sprawiedliwością, głęboka jesień a za oknem przyjemne 15 stopni Celsjusza. Konkludując, świat staje na głowie i anomalia goni anomalię. Jednak powyższe odchylenia od normy nie dotyczą dziarskiego zespołu tłumaczy i kolejnej soczystej aktualizacji naszego kanału GameExe View. Jakie niespodzianki zaserwowano nam tym razem?

Na pierwszy ogień idzie filmik, który zręcznie podsumował informacje o trybie dla wielu graczy zaimplementowanym w „Mass Effect 3”. Jeżeli nie macie zielonego pojęcia, o co chodzi z tym całym multiplayerem, to Casey Hudson (główny producent serii) i David Silverman (szerzej znany jako pan od „niesamowitego przycisku”) pokrótce wyjaśnią Wam zawiłości wspomnianego konceptu. Przy okazji, skoro już jesteśmy przy klimatach galaktycznych wojen, warto rzucić okiem na ciekawy zwiastun „The Old Republic”.

Następnie zostawiamy za sobą mroczny i zimny kosmos, witając baśniowe uniwersum Amalur, które pomimo pewnych schematycznych mechanizmów, może podbić serca graczy w 2012 roku. Pierwsza część ciekawego przewodnika po tym świecie i piękny głos Claudii Black, powinien znacznie ułatwić kontakt z „czarnym koniem” autorstwa Kena Rolstona oraz R.A. Salvatore. Z kolei specjalnie dla miłośników azjatyckich klimatów nasz zespół przetłumaczył smakowity materiał z „Final Fantasy XIII-2”.

Na deser porcja dobrej klasyki, czyli „Vampire: The Masquerade – Redemption”. Smacznego.

Szukam nowego mieszkania. Niestety, jakoś niewielu właścicieli chce zgodzić się na 4 świnki morskie, kota i królika. Szkoda. Taki królik to przecież darmowe urządzenie do usuwania tych okropnych wykładzin, którymi odznacza się większość domów na rynku. Może i jest to przyjemne dla stóp i oferuje mniejszy szok termiczny w nocy, gdy zamiast na kafelkach czy drewnie, stawia się nogi na ciepłej wykładzinie, ale chyba czas pomyśleć o tym, ile w tej wykładzinie kryje się istot?! Mój królik może za darmo pozbyć się jednego i drugiego! To kto mi zaproponuje mieszkanie?

Serwis Fallout Corner (FC) to jedna z legend polskiej sceny Fallouta, z którą wiąże się wiele ciekawych historii – zarówno wzniosłych, jak i takich, które miały dramatyczny przebieg. W dniu dzisiejszym przychodzi mi poinformować o... nie, nie o jego zamknięciu, bando pesymistów i czarnowidzów! FC świętuje swoje dziesiąte urodziny, a wczoraj z ich okazji ogłosiło konkurs, w którym do wygrania jest egzemplarz Fallouta 3. Zadanie konkursowe jest dosyć zabawne i nietypowe:

Na niektórych podstronach Fallout Corner znajdują się słowa zaznaczone czerwonym kolorem. Waszym zdaniem jest je odnaleźć. Nie powiemy Wam ile ich jest. Sami musicie się domyślić. Pewnie zapytacie, skąd macie wiedzieć, że znaleźliście wszystkie słowa. Tutaj zaczyna się druga część zadania. Pierwsze litery znalezionych przez Was słów, utworzą jedno kolejne słowo, które jest hasłem. Jest to słowo tak charakterystyczne, że na pewno będziecie wiedzieli, kiedy uzbieracie wszystkie potrzebne podpowiedzi, a nawet ilu z nich jeszcze Wam brakuje.

Jak widać, czeka was zabawa w detektywa. My tymczasem składamy Cornerowi serdeczne życzenia, kolejnych dziesięciu lat na pustkowiach i dużo, naprawdę dużo grzybów atomowych!

Wszelkie informacje na temat konkursu znajdziecie tutaj.

Wiedzieliście, że mieszkańcy USA wydają co roku na przebrania i gadżety Halloweenowe 3 miliardy dolarów? Jestem ciekaw, ile pieniędzy trwonią z tej okazji Polacy ;) My jednak postanowiliśmy uczcić to święto w inny sposób – serwując Wam literacką dawkę strachu! Redaktorzy GameExe specjalnie na dzisiejszy dzień przygotowali dla Was 10 ciekawych artykułów.

Na początek proponuję Wam zapoznać się z Halloweenowymi przemyśleniami Holdena. Ten tekst z pewnością narobi Wam smaku na więcej, zatem w dalszej kolejności możecie przeczytać recenzję kultowej gry Vampire the Masquerade: Redemption. Nie mieliście okazji zagrać? Po tej recenzji z pewnością tego zapragniecie...

Trzecie danie na tej uczcie to recenzja podręcznika do 4 edycji Dungeons & Dragons o wdzięcznym tytule "Open Grave". To gratka dla najbardziej zapalonych fanów, bowiem ta pozycja nie ukazała się (jeszcze) na naszym rynku. Autor tego tekstu, Courun, postanowił dorzucić jeszcze tekst o niejakim Palawie Joko z gry Guild Wars: Nightfall oraz o budzącej szczere przerażenie Valindrze Shadowmantle pochodzącej ze świata Forgotten Realms. Nasz redakcyjny Drow bardzo ceni sobie halloweenowy nastrój. ;)

Skoro już mowa o FR, to Ati postarała się o ciekawy tekst traktujący o Velsharoonie, bogu wszelakiego plugastwa czającego się w tym uniwersum. Warto zwrócić uwagę na wskazówki dotyczące wykorzystania Velsharoona w sesjach!

Pamiętacie Deionarrę z Planescape: Torment? W artykule Medivha znajdziecie naprawdę sporo ciekawych informacji na jej temat.

Na koniec coś, bez czego nie można się obejść w takiej publikacji, to znaczy recenzje książek. Wiktul, Medivh i nasz młody gniewny krzyslewy podzielili się swoimi wrażeniami na temat strasznego Zewu Cthulhu, świetnego Ubika oraz 5 części cyklu Wampiraci – Imperium Nocy.

Jest co czytać, prawda? Zatem nie zabieram wam już więcej czasu i życzę... strasznie dobrego czytania!

Dzień Sądu to piękne święto, podczas którego spotykamy się we wspólnym gronie i obdarowujemy prezentami... Zaraz! Pomyliło mi się z coś! Dzień Sądu to piękne święto, podczas którego bierzemy grzyby i tańczymy nago w lesie... Nie, to urodziny Wiktula... Zaraz mi się przypomni. Dzień Sądu to piękno święto, podczas którego składamy ofiary z upierdliwych użytkowników – argh, nosz kurka mania!

Tak się kończy picie świecącego na zielono płynu że Schroniakami – wiedziałem, że ta beczka z napisem "radioactive" jest podejrzana. Swoją drogą, czy może ktoś wie, czemu wyrósł mi szósty palec u lewej nogi? Tak czy siak, jak mi się przypomni czym jest ten dzień, to dam wam znać. Tymczasem, pora na naszą nieregularną aktualizacje międzyserwisową – Trzynastego Schronu i GameExe. Tym razem, czeka was pasjonująca lektura pięciu recenzji oraz artykułu, a wszystko to w klimacie masowej zagłady, epidemii, końca świata – czyli tych wszystkich rzeczy, które każdy z nas lubi i docenia w Fantastyce, jak i w życiu codziennym. Ja doceniam, o czym może zaświadczyć moja ferma mrówek, nadal nie chcą się ruszać po symulacji epoki lodowcowej jaką przeprowadziłem, leniwe owady, będę musiał im zafundować globalne ocieplenie. Piekarnik się nagrzewa, a ja zapraszam was do czytania i... przypomniało mi się! Dzień Sądu to dzień nierządu... eee, jak to nie!? To po co ja dzwoniłem do agencji, eh jak pech to pech...

UWAGA!!! Podczas pisania tego newsa nie ucierpiała żadna mrówka.

Lubicie poznawać nowych ludzi? Bo ja nie. Zawsze mam wrażenie, że jeśli już faktycznie się mną zainteresują, to chcą wyssać ze mnie wszystkie oryginalne aspekty mojej osobowości, które wyróżniają mnie od innych. Czasami mam ochotę zaoferować im rurę od elektroluksa, żeby mogli ją mi wsadzić do ucha i zrobić to jak najszybciej. Wtedy dowiedzą się kim tak naprawdę jestem i już będziemy mogli być znajomymi na normalnych zasadach i nie będziemy musieli przejmować się "taką zapadającą niezręczną ciszą", bo obydwoje będziemy mieli siebie głęboko w nosie.