Velsharoon

"Życie i śmierć są bliźniaczymi aspektami wiecznego istnienia. Poddać się któremukolwiek z nich oznacza skazać się na zapomnienie. Moc leży w strefie mroku, między życiem a śmiercią. Badając i przedłużając swą śmiertelną formą – a nawet życie po śmierci – rozszerza się wiedzę o świecie i jego nieskończonej złożoności. Nie pozwól, by ktokolwiek przeszkodził ci w takich badaniach, ponieważ rezultat końcowy usprawiedliwia konieczne poświęcenia. Wiedza jest potęgą, a wiedza o życiu i śmierci daje władzę nad wszystkimi istotami żyjącymi i umarłymi."
Forgotten Realms: Wyznania i Panteony

Velsharoon był renegatem Czerwonych Czarnoksiężników z Thay, który odnalazł i wykorzystał teksty Talosa, pozwalające śmiertelnikom na osiągnięcie boskości. Podejrzewając jednak, iż Władca Burz chce go jedynie wykorzystać, uznał wyższość Azutha, który z pomocą Mystry powstrzymał Talosa.

Wyznawcy Velsharoona to wszelkiej maści nekromanci, liczowie oraz wszyscy gorliwie poszukujący nieśmiertelności w śmierci. Wielu z nich tworzy nieumarłe sługi (zawsze znacząc je symbolem Velsharoona na piersi) dla swojego Arcymaga Nekromancji, na które natknąć można się w całym Faerunie, część natomiast zajmuje się balsamowaniem zwłok oraz rabowaniem grobów.

Velsharoon bywa nazywany również Wychwalanym bądź Władcą Zapomnianej Krypty, a jego macierzystym planem jest Serce Dweomeru, chociaż później zostaje wysłany na plan Astralny. To próżne i samolubne bóstwo, obsesyjnie poszukujące równowagi między życiem a śmiercią. Chociaż często bywa małostkowy, jest także bardzo sprytny. Najczęściej objawia się jako wielka czaszka połyskująca na czerwono bądź spowita zielono-niebieskim płomieniem. Szczególnie lubi czarny, fioletowy, bordowy, rdzawoczerwony, szary oraz nienaturalne zielone kamienie (przypominające w odcieniu zielony szlam). Czasem za omen rychłego przybycia Velsharoona lub jego awatara uważa się pojawienie skarabeuszy lub rozkwitnięcie w ciągu nocy krwistoczerwonej róży.

Wrogami Velsharoona są Cyric, Jergal oraz Kelemvor, chociaż podobno zamierza również sprzeciwić się Triadzie Prawa i Dobra – Tyrowi, Tormowi oraz Ilmaterowi, a także Panu Poranka, Lathanderowi. Za swojego zwierzchnika wciąż uznaje Azutha, chociaż mówi się o odnowieniu przez niego konszachtów z Talosem, podobno też flirtuje z Shar.

Kościół Velsharoona jest stosunkowo młody w Faerunie, a jego świątynie często różnią się między sobą w hierarchii oraz sposobie obchodzenia świąt, chociaż jak na tak młody kler ustanowił wiele świąt oraz rytuałów. Największą popularnością do tej pory cieszy się Wiązanie Krypty oraz Wiecznotrwały Pakt. Wiązanie Krypty uważane jest za pierwszy z siedmiu kroków do nieśmiertelności, które Velsharoon ma z czasem ujawniać.

O czary jego kapłani modlą się o północy. Gromadzą się najczęściej w kryptach, mauzoleach oraz zaniedbanych cmentarzach. Kult ma niewiele prawdziwych świątyń, tych kilka wybudowanych powstało w miejscach starożytnych katakumb i nekropolii. Przypominają rzeźbione mauzolea, cuchnące płynami do balsamowania. Często strzegą ich wytrzymalsi nieumarli, natomiast wnętrza przepełnione są alchemicznymi zasobami oraz kostnicami; niewielką część zajmują też kuchnie, jadalnie i komory do spania.

Wykorzystanie w sesjach: Kult Velsharoona możesz wplątać w przygody swoich bohaterów pchając ich w walkę z liczem albo z przeciwnej strony – któryś z członków może pragnąć zamienić się w licza. Możesz ich również popchnąć w spór między jego kościołem a kultem Cyrica, Kelemvora lub innych jego przeciwników; mogą walczyć z nim, o niego, usiłować zdobyć informacje dla którejś ze stron. Możesz w tym również wykorzystać Czerwonych Czarnoksiężników z Thay poszukujących dziedzictwa Velsharoona.