Orkowie

Orki należą do agresywnych mięsożernych ssaków. Żyją w szczepach, utrzymując się przy życiu dzięki polowaniom i najeżdżaniu innych plemion. Orki wierzą, że aby przeżyć muszą rozszerzać swoje terytorium, ale i tak stale włączają się w wojny przeciwko wielu nieprzyjaciołom m.in: ludzie, elfy, krasnoludy, gobliny i przez inne szczepy orków.

Ze swoją szarozieloną skórą pokrytą szorstkimi włosami orki są podobne do ludzi pierwotnych. Niekiedy trafiają się okazy praktycznie bezwłose. Ich uszy są spiczaste, lecz nie tak jak u elfów, czy wietrzniaków. Mają nieznacznie zgiętą postawę, niskie wystające czoło i pysk zamiast nosa, chociaż porównania między tą twarzową cechą i świńskim ryjkiem jest raczej wyolbrzymieniem i może być niesprawiedliwe. Orki dobrze rozwinęły swoje psie zęby do jedzenia mięsa, a także krótkie zaostrzone uszy. Przez to są trochę podobne do wilków. Ich oczy są ludzkie, z czerwonawym odcieniem, co powoduje złudzenie jarzenia się na czerwono. Faktycznie jest to część ich optycznego systemu, dzięki któremu posiadają zdolność infrawizji.

Osobniki płci męskiej mają około 5 – 6 stóp wysokości. Samice są przeciętnie o 6 cali niższe od mężczyzn. W szczepach dominują samce. Jak to mówią orczyce: "Gdyby Gruumsh chciał, by kobiety były wojownikami, dałby im większe mięśnie". Stąd także wywodzi sie głęboko zakorzeniony szowinizm wśród orków. Orki mają swój 6-osobowy panteon (zainteresowanych odsyłam do artykułu sajmoona "Wierzenia Orków").

Orki lubują sie w kolorowych ubiorach, które dla ludzkiego oka są niezbyt przyjemne, np.: krwawo-czerwony, rdzawo-czerwony, musztardowo-żółty, żółto-zielony, mechowo-zielony, zielonkawo-purpurowy i czarno-brązowy. Ich zbroja jest nieatrakcyjna, a oprócz tego zawsze brudna i często trochę zardzewiała. Orki mają swój własny język, który pochodzi od starego ludzkiego języka. W każdym szczepie jest inny dialekt. Niektóre orki uczą się także porozumiewania językiem wspólnym, jednak nie jest to komfortowe rozwiązanie dla wielu z nich. Część orków zna w ograniczonym stopniu język goblinów, hobgoblinów i dialekty olbrzymów.

Przeciętny ork ma 190 cm i waży 100 kg, a dojrzewa w wieku 12 lat. Orki umierają mając około 40 lat. Przerośnięte dolne kły sterczą im z ust i zachodzą na górną wargę.

Rasa ta była niegdyś zniewolona przez Theran. Wyzwoliła ich Hrak Gron, bohaterka podążająca dyscypliną Wyzwoliciela. Każdy, kto obrazi tą postać w obecności orka jest narażony na straszny odwet. Impulsywna natura orków jest wywołana pewnym czynnikiem zwanym gahad. Jest to syndrom objawiający się napadem szału w pewnych określonych sytuacjach. Jeżeli ork będzie się opierał temu szałowi, naraża się na straszny ból i męki połączone z halucynacjami. Każdy gracz grający orkiem musi na starcie określić dwie sytuacje, które zawsze wywołują gahad i dwie, które ich nigdy nie wywołają.

Orki są dobrymi wojownikami, najbardziej wytrzymałymi ze wszystkich ras goblinoidalnych. Często stają sie przywódcami swoich słabszych kuzynów. Są to odpychające potwory, które lubią zadawać ból, rozkoszując sie okrucieństwem i zabijaniem. Życie orków to walka. Cała technika i kultura jest z nią związana. Dla pojedynczych istot są niebezpiecznymi wrogami, ale brak organizacji i strategii nie pozwala im stać się realnym i poważnym zagrożeniem dla ludzkich społeczności. Zdarzają im się zorganizowane akcje, jak atak na Odciętą Dłoń Seldarine. Na wojnę idą zazwyczaj u boku goblinów, których językiem się z nimi komunikują (zwykle 4 oktawy niżej). Gruby ton głosu jest u goblinów zaszczytem, gdyż zbliża ich do większych i "lepszych" kuzynów orków.

Najrzadszą odmianą orków są Czarne Orki – największe i najstraszniejsze ze wszystkich ras goblinoidalnych. Mówi się, że ich wyjątkowa siła i rozmiary to efekt starożytnego kanibalizmu plemiennego – mniejsze i słabsze orki są po prostu zjadane przez swych pobratymców, często żywcem. Ta brutalna metoda selekcji naturalnej, zwana przez orków "kasacją karłów", stworzyła plemię orków, które charakterystyczne dla swej rasy złe cechy rozwinęło do strasznych rozmiarów. Szczęśliwie ta metoda nie wpłynęła na podniesienie niskiego poziomu inteligencji. Potężne, żyjące tylko dla wojny i zniszczenia, czarne orki wydają się być stworzone przez jakąś wypaczoną jaźń, która zmierza do wykreowania na swój użytek mistrzowskich wojowników. Wskazuje na to ich siła i wielkość. Jednakże gwałtowna i nieobliczalna natura orków stawia tą hipotezę pod znakiem zapytania. Czarne orki ubierają sie w brudne i podarte skory, bądź też noszą części pancerza zdobyte na polach bitwy. Hełmy posiadają tylko ci, którzy potrafią je zdobyć (i utrzymać). Im hełm jest większy i bardziej ozdobny, tym większy jest prestiż.

To wszystko co mogę wam na razie przekazać na temat orków. Uważajcie, by nie znaleźć się w ich kotle!