Magia Torilu

Toril to kraina przesyconą magią, która przenika całość istnienia i jest tworzywem gotowym do kreacji. W świątyniach kapłani korzystają z mocy, by uleczyć rany i strzec wiernych przed złem. Przebiegli czarodzieje służą na dworach jako doradcy, gotowi użyć magii w imieniu pana, a krasnoludy żyjące w górach Północy wykuwają runy, kryjąc w nich potężne czary... Szacunek dla magii mają wszyscy, gdyż jego brak grozi spektakularnym i niewątpliwie bolesnym zakończeniem żywota.

Śmiertelnicy nie są zdolni kształtować surowej magii – służy im do tego między innymi Splot, przekaźnik pomiędzy wolą czarującego a materią surowej magii. Wszystkie zaklęcia, przedmioty magiczne, zdolności czaropodobne i nadnaturalne są zależne od Splotu, choć korzystają z niego w odmienny sposób. Splot może powołać do życia błyskawicę, sprawić, że zjawa przeniknie ściany, czarujący przeniesie się o setki kilometrów, a nawet oszuka śmierć. Natura Splotu pozostaje jednak nieuchwytna.

Niektóre znane nieścisłości na temat pochodzenia i działania Splotu to celowe fałszerstwa, zaś pozostałe sprzeczności to efekt dziwacznych poglądów i pomyłek, często nieświadomie powtarzanych przez kolejnych badaczy.

Obracając się pośród faktów i chcąc ująć sprawę najprościej, wszystkie znane światy kipią od zgromadzonej tam energii, która daje światło i życie, wprawia wszystko w ruch. Siła, przez większość zwana magią, a przez czarodziejów Sztuką, to sposób wykorzystania tej wiecznie istniejącej energii. Zaklinacze robią to instynktownie, bardowie swym śpiewem budzą pieśni początków, muzykę aktu tworzenia, czarodzieje natomiast wywołują pewne procesy – czary, za sprawą których naginają Splot do swej woli, by osiągnąć to, czego pragną.

Za każdym razem, gdy działa zaklęcie, zdolność nadnaturalna lub czaropodobna czy też przedmiot magiczny, pasma Splotu przeplatają się ze sobą, tworzą węzły, zniekształcają się i zaginają, dzięki czemu efekt się urzeczywistnia. Używając czarów wieszczących można dostrzec przebłysk Splotu, rozproszenie magii wygładza go, natomiast pole antymagii przekształca Splot tak, by magia omijała obszar zaklęcia. Obszary, gdzie magia nie zachowuje się normalnie – strefy dzikiej lub martwej magii – odzwierciedlają fakt uszkodzenia Splotu.

Na niektórych terenach Torilu, w efekcie magicznej katastrofy, Splot jest wypaczony lub rozerwany. Efekty dzikiej magii mogą być różne. Czar może zmienić cel, podwoić siłę lub czas działania albo nie zadziałać, jednocześnie pozbawiając komponent ładunku. Dziką magię można oczywiście stłumić, sprawić, że przez krótki czas magia w tej strefie będzie zachowywała się normalnie lub na stałe ?naprawić? niewielki obszar strefy. Żaden sposób nie zadziała w przypadku efektów dzikiej magii wywołanej przez mythal, jedną z postaci, jaką przybrała najpotężniejsza magia elfów, dawniej chroniąca Myth Drannor.

W innych miejscach Torilu Splotu nie ma w ogóle, istnieje w nim rozdarcie lub dziura, przez co na danym obszarze magii całkowicie brak. Obszary te występują tam, gdzie doszło do nagromadzenia ogromnej ilości mocy, która w późniejszym czasie uległa destrukcji lub rozproszeniu – w pobliżu roztrzaskanego mythalu, w miejscu zniszczenia artefaktu lub walki bogów. Można zarówno wykryć jak i naprawić strefę martwej magii, jednak jest to możliwe tylko wtedy, gdy korzystający ze Splotu znajduje się poza tym niebezpiecznym obszarem.

W odpowiedzi na powstanie Splotu, Shar powołała do istnienia Cienisty Splot, który można uznać za negatywną przestrzeń pomiędzy pasmami Splotu. Cienisty Splot zapewnia alternatywny przewodnik dla magii i umożliwia rzucanie zaklęć w odmienny sposób.

Przez tysiąclecia Shar zdradzała sekret istnienia Cienistego Splotu tylko nielicznym, przeważnie swoim sługom. Używanie go wiąże się z pewnymi korzyściami. Cienisty Splot działa bowiem normalnie w strefach dzikiej i martwej magii, a także pozwala rzucać zaklęcia, które korzystający ze Splotu dostrzegają z trudem i które niełatwo jest im skontrować lub rozproszyć.

Tam, gdzie zalety, znaleźć można również wady. Jedną z takich niedogodności jest fakt kontrolowania całego Cienistego Splotu przez Shar, która może odciąć od niego każde stworzenie lub nie udzielić swego wsparcia korzystającemu, przez co ten utraci część swojego umysłu. I choć Cienisty Splot działa równie dobrze dla każdego rodzaju czarów, szczególną potęgę ujawnia w tych, które osłabiają życie, oszukują zmysły i mieszają w umysłach.

Wiedza tajemna obejmuje nie tylko wiedzę o Cienistym Splocie, ale wiele innych dziedzin. Dla przykładu, w różnych miejscach Faerunu można natknąć się na pradawne i potężne magiczne efekty, których źródłem jest mythal z Myth Drannor. Ta postać magii została utworzona przez współpracujące ze sobą elfy, chcące na dużym obszarze powołać do istnienia niezwykle trwały efekt. Dzisiejszy mythal jest zawodny, lecz opiera się próbom rozproszenia. Może przyczynić się do powstania przeróżnych efektów, które różnią się dziwnością w zależności od rodzaju mythalu.

Inną pożądaną wiedzą jest magia runiczna, wywodząca się z gór dalekiej i mroźnej Północy, gdzie tarczowe krasnoludy wykuwały sekretne znaki swojego alfabetu tak, by ukryć w nich potężne czary. Każdy, kto posiadł tę umiejętność, może rzucić czar objawień jako runę, a ta może trwać w nieskończoność nim zostanie uruchomiona poprzez dotknięcie, chyba że wcześniej zostanie rozbrojona.

Na koniec można wspomnieć o magii kręgów, często wykorzystywanej przez Czerwonych Czarnoksiężników z Thay lub Czarownice z Rashemen. Dzięki współpracy przy czarowaniu, przywódca kręgu znacznie zwiększa swoje możliwości, osiągając to, co nie byłoby możliwe w pojedynkę. Członkiem kręgu może jednak zostać jedynie osoba posiadająca konieczny atut, na przykład tatuaż mocy w przypadku Czerwonego Czarnoksiężnika.