Informacja prasowa

30 sierpnia, w skrócie: jutro, do księgarń trafi nowa pozycja Uczty wyobraźni zatytułowana Osama. Książka została napisana przez Laviego Tidhara i ukaże się nakładem wydawnictwa MAG.

Lavie Tidhar przebywał w Dar Es Salaam w dniu zamachu na ambasadę amerykańską w 1998 roku. W Nairobi mieszkał w tym samym hotelu, w którym zatrzymali się członkowie Al Kaidy. Od tamtej pory wraz z żoną o mały włos uniknęli śmierci w zamachach londyńskim (2005) i na Synaju (2004) – te doświadczenia nakłoniły autora do napisania najpierw opowiadania "My Travels with Al-Qaeda" (Moje podróże z Al Kaidą) a następnie do stworzenia przełomowej, rozgrywającej się w alternatywnej historii powieści "Osama".

W świecie, w którym globalny terroryzm nie istnieje, tajemnicza kobieta wynajmuje Joego – prywatnego detektywa – do odnalezienia pewnego człowieka: tajemniczego autora tanich powieści sensacyjnych z cyklu "Osama bin Laden – Mściciel"...

Przesunięcie premiery Wasteland 2 nie było dobrą wiadomością, choć z drugiej strony dobrze wiedzieć, że twórcy chcą ulepszyć swoją grę, a nie wydawać niedopracowany produkt. Jednakże obsuwa w żadnym wypadku nie oznacza zapomnienia o fanach, którzy liczą na nowe materiały i informacje. Dlatego też studio InXile Entertainment udostępniło nowy, 18-minutowy gameplay z rozgrywki.

Wideo prezentuje jeden z poziomów gry zatytułowany więzienie. Pokazuje wiele elementów produkcji, między innymi walkę, zdolności członków drużyny, ale przede wszystkim wybory, które zgodnie z obietnicami nie mają być czarno-białe. Gameplay, który możecie obejrzeć w rozwinięciu newsa, dodatkowo ubarwia komentarz twórców.

Informacja prasowa

Trylogia Darów Anioła autorstwa Cassandry Clare z nowymi, oryginalnymi okładkami, jakie ukazały się w Stanach Zjednoczonych, jest już do dostępna w sprzedaży między innymi w salonach EMPiK-u. Książki ukazały się nakładem wydawnictwa MAG, a na podstawie pierwszego tomu nakręcony został film, który jest obecnie wyświetlany w kinach.

Bohaterką bestsellerowej serii jest Clary Fray nastoletnia rudowłosa artystka o skłonnościach do wpadania w tarapaty. Jej najlepszym i jedynym przyjacielem jest chłopak, matka jest roztrzepaną artystką, a miejscem rozrywki są ulice Manhattanu i nocne kluby. Aż do czasu, gdy pewnej nocy w nocnym klubie Pandemonium trzech nastolatków, których widzi tylko ona, na jej oczach zabija chłopca, który, jak się okazuje, tak naprawdę nie jest chłopcem... Clary czuje, że powinna zawiadomić policję, ale wie, że nikt jej nie uwierzy, gdyż ciało zamordowanego rozpłynęło się w powietrzu, a napastników nikt oprócz niej nie widzi. Są to Nocni Łowcy, tajemna kasta wojowników, których celem jest walka z demonami. W ciągu następnych 24 godzin znika matka Clary, a ona sama o mało nie ginie z ręki demona.

Dragon Age: Inquisition korzysta z nowego silnika, Frostbite 3, co utrudnia sprawę przeniesienia zapisów z poprzednich części do trzeciej. Komplikacje pojawiają się również w wersjach gry na konsole nowej generacji. Studio BioWare wpadło więc na wyśmienity, moim skromnym zdaniem, pomysł. Prosty i mam nadzieję łatwy w obsłudze. Dane o naszych decyzjach odtworzymy sami – w aplikacji Dragon Age Keep.

Game Exe kuźnią nowych talentów – te słowa najbardziej cisną mi się na klawiaturę, gdy myślę, że już kolejny nasz redaktor zadebiutował na scenie literatury, tworząc własną książkę. Poprzednim był Tyrion Lannister z "Orłami i Wronami" (do kupienia tutaj), a ostatnio dołączyła do niego E.M.Thorhall. Na naszym serwisie pojawiły się dwa opowiadania jej autorstwa – Kuzyn i Vartheńczyk, a niedawno miała miejsce premiera powieści Zamek Laghortów dostępna w sprzedaży na stronie oficyny wydawniczej RW2010.

Ostrzegamy czytelników: ta opowieść wciąga i pochłania. Nie będziecie się mogli doczekać ostatniej strony, a potem będziecie żałować, że to już koniec.

Akcja, turnieje, dworskie obyczaje, intrygi, zjawy, dziwne istoty, rodzące się uczucie, humor, barwny język, plastyczne opisy – to wszystko znajdziemy w pierwszym tomie powieści E. M. Thorhall.

Jak zwykłem to czynić raz na jakiś czas, udałem się niedawno ponownie do najwyższej komnaty w najwyższej wieży, gdzie, pokonawszy kręcone schody, setki pajęczyn i spróchniałą klapę, znalazłem się na strychu.

Graciarnia

GejmExowa przechowalnia starych artefaktów, reliktów z dawna (lub niedawna) zapomnianych (lub wciąż pamiętanych) religii, obiektów kultu i uwielbienia. Arcydzieł skrytych całunem czasu, stojaków pełnych zakurzonych butelek wypełnionych doskonałymi winami, nabierającymi mocy z każdym mijającym rokiem...

.. ale nic wam do naszego alkoholu. Tak czy siak, gdy znowu znalazłem się pośród ukochanych rupieci i uniosłem wieko bezdennej skrzyni klasyków, z jej wnętrza, zamiatając połami peleryny, napadł mnie ON!

Tak, on. Nietoperz. W lateksie.

Łotrzykowska seria Michaela J. Sullivana znakomicie wstrzeliła się w literacki rynek, dzięki czemu została przetłumaczona na sześć języków, a pisarz mógł poświęcić swój czas na pisanie kolejnych tomów. W Polsce niedawno miała miejsce premiera ostatniej części zatytułowanej "Pradawna stolica". Jeśli chcecie się dowiedzieć, czy i po nią warto sięgnąć, zapraszam do przeczytania mojej recenzji. Możecie wziąć także udział w konkursie, w którym do wygrania są dwa egzemplarze powieści.

Każdy cykl dobiega kiedyś końca – wcześniej czy później. Niektórzy pisarze próbują odwlekać tę chwilę, tworząc kolejne części, niewnoszące nic interesującego do przygód bohaterów, ale są również i tacy, którzy kończą je w odpowiednim momencie. Do tych ostatnich zaliczam właśnie Michaela J. Sullivana. Sięgając po „Pradawną stolicę”, stanowiącą zwieńczenie „Odkryć Riyrii”, nie odczuwałem wyczerpania materiału, a przy poprzednich odsłonach bawiłem się znakomicie. Wątpliwości, jakie miałem, dotyczyły jedynie faktu, czy autor starannie zamknie wszystkie wątki, nie pozostawiając miejsca na niedopowiedzenia, i czy w trakcie lektury jeszcze czymś mnie zaskoczy.

Czytaj dalej...

Pisanie solucji to potężny kawał strasznie niewdzięcznej roboty. Dziesiątki lokacji, setki dialogów, opcji, rozwiązań, przedmiotów – wszystko to trzeba opisać, opatrzyć stosowną ilustracją, poprowadzić zabłąkanego w grze gracza możliwie najprostszą ścieżką. Nie ma nawet co rozwodzić się nad wszystkimi godzinami spędzonymi przy wielokrotnym, ponownym przechodzeniu gry i odkrywaniu jej najdrobniejszych tajemnic, okupionym niezliczonymi powrotami do starych zapisów i robieniu wszystkiego jeszcze raz, i jeszcze raz, i jeszcze raz...

Wszystko po to, by ostatecznie, po miesiącach pracy, ujrzeć pod swym dziełem anonimowy komentarz "Pff... Wcale nieprawda, ja zrobiłem to inaczej." tudzież "Ale badziewna solucja, ten zardzewiały miecz z tamtej skrzyni można sprzedać za 16, a nie za 15 orenów. LOL."

Są jednak tacy, którym nie straszne podobne scenariusze. Którzy w tylko sobie znanych celach (jak chociażby oświecenie bezradnych łowców potworów z GameExe) kleją tydzień po tygodniu przewodnik po jednej z najważniejszych gier ostatnich lat. Tak jest, moi drodzy, nasz niezrównany w swej nikczemnej życzliwości Courun Yauntyrr oddaje dziś w Wasze ręce kompletną solucję do gry "Wiedźmin 2: Zabójcy Królów"!

A zatem – do lektury i jazda! Teraz już wiecie jak pokonać problemy, które wcześniej przegięły pałę Waszej goryczy.

Jak co sierpień w uniwersum Pathfinder dochodzi do zmierzchu jednego i początku kolejnego roku. Obecnie zakończył się okres spod znaku Wschodzącej Runy, który skupiał się na realnym zagrożeniu powrotu thassilońskich Władców Run za sprawą fanatycznych kultystów Lissali, pani losu. Kolejny rok również nie klaruje się w przyjaznych barwach. Tym razem uwaga Golarion zostanie skupiona na Ranie Świata, obszarze podlegającym demonicznym istotom, jako że rozpoczął się Rok Demona, a magiczne siły ograniczające ekspansję otchłannego pomiotu zaczęły słabnąć, rzucając blady strach nie tylko na narodzie Mendevu, ale także reszcie globu.

W ramach rozpoczęcia następnego cyklu na Gen Con w Indianapolis Pazio Publishing przedstawiło trzy nowe tytuły spod szyldu Pathfinder Society.

Od czasów "Zmierzchu" wampiry uzyskały ikonkę świetnych kochanków, którzy są idealnymi partnerami dla rozmarzonych nastolatek. Nic więc dziwnego, że starsza część widowni każdą produkcję z nimi w roli głównej traktuje z dużą rezerwą. Nasza nadworna entuzjastka wampirów, Ati, nie mogła jednak przegapić Byzantium, który wydawał się wyjątkiem wśród wszelkiej maści paranormalnych romansów. Pobudzona klimatycznym zwiastunem obejrzała film, za który odpowiadają twórcy "Wywiadu z wampirem", a następnie zdała relację ze swoich wrażeń w niniejszej recenzji.

Rola wampirów w kulturze została ostatnio mocna zdegradowana. Krwiopijcy, zamiast z krwiożerczymi bestiami, kojarzą się teraz z melancholijnymi i przede wszystkim mdłymi kochankami równie eterycznych nastolatek. Nie pytajcie mnie, kiedy ten gatunek skręcił w złą uliczkę, bo inaczej zamienię tę recenzję w potok oskarżeń pod adresem “Zmierzchu” i jemu podobnych bełkotów dla nastolatek. Na szczęście ta tendencja traci już swój impet, a wampirze kino zwraca się bardziej w stronę klimatów, jakie znamy z chociażby “Czystej krwi”.

Czytaj dalej...