Oscar z dziedziny fantastycznej został rozdany. Nagroda Hugo, bo o niej mowa, corocznie przyznawana jest na Worldcon, który w tym roku odbył się w Chicago, i uznawana jest za jedno z ważniejszych wyróżnień dla fandomu. W tym roku przyznano statuetkę aż w 6 kategoriach, nagradzając tytuły bądź osoby zasłużone w pewien sposób dla światowej fantastyki.
Lista kategorii jest długa, więc nie będę się rozpisywał. Może niektóre nominowane i zwycięskie pozycje zainteresują was tak samo jak mnie.
Informacja prasowa
Mroczna przyszłość, w której nic nie jest takie, jak się wydaje.
Dwa odmienne światy, i dwoje młodych bohaterów, którzy stają w walce przeciwko sobie.
Piętnastoletnia June – geniusz militarny kontra jej rówieśnik Day – nieuchwytny przestępca.
Ich ścieżki krzyżują się. Rozpoczyna się wyścig na śmierć i życie.
Republika, miejsce niegdyś znane jako zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, jest uwikłana w wieczną wojnę ze swymi sąsiadami, Koloniami. Piętnastoletnia June, urodzona w elitarnej rodzinie w jednej z najbogatszych dzielnic Republiki, jest wojskowym geniuszem. Posłuszna, pełna pasji i oddana ojczyźnie, jest wychowywana na przyszłą gwiazdę najwyższych kręgów Republiki. Również piętnastoletni Day, urodzony w slumsach sektora Lake, jest najbardziej poszukiwanym przestępcą Republiki, ale kierujące nim motywy wcale nie są tak podłe jak by się mogło wydawać.
Pochodzący z dwóch różnych światów June i Day nie mają powodu, by się spotkać, aż pewnego dnia brat June, Metias, pada ofiarą morderstwa, a Day staje się głównym podejrzanym. Wciągnięty w śmiertelną zabawę w kotka i myszkę, Day ucieka, próbując jednocześnie uratować swą rodzinę, a June desperacko usiłuje pomścić śmierć brata.
Zbieg okoliczności sprawia, iż oboje odkrywają prawdę o wydarzeniach, przez które połączyły się ich losy. Dowiadują się też, że ich ojczyzna gotowa jest sięgnąć po wszelkie dostępne środki, by zataić sekrety.
Oszałamiająca pierwsza powieść Marie Lu, pełna akcji, napięcia i romansu, bez wątpienia wciągnie i poruszy każdego czytelnika.
Na pewno fanów powieści Sapkowskiego zainteresuje fakt, że być może jeszcze pod koniec bieżącego roku wydawnictwo Solaris wyda antologię "Opowieści ze świata Wiedźmina" napisaną w hołdzie Andrzejowi Sapkowskiemu.
Antologia niestety nie jest autorstwa najlepszych polskich pisarzy (a szkoda, bo ciekawie by to wyglądało – książka napisana równocześnie przez Jacka Piekarę, Jarosława Grzędowicza, Andrzeja Pilipiuka...), lecz rosyjskich, między innymi: Nika Pierumowa, Maria Galina, Michaiła Uspienskija, Olesandra Zołotko, Władimira Arieniewa, Wocha Wasiljewa i Leonida Kudriawcewa.
Konkurs o "Czasie silnych istot" zakończony. Z opóźnieniem, za które serdecznie przepraszamy, prezentuję wam prawidłowe odpowiedzi oraz oczywiście zwycięzców – serdecznie wam gratulujemy!
Odpowiedzi:
Zwycięzcy:
Dziękujemy wydawnictwu Fabryka Słów za ufundowanie nagród.
Dziś, jak co roku na trwającym właśnie Polconie 2012 we Wrocławiu, rozdano jedne z ważniejszych polskich literackich statuetek – Nagrodę im. Janusza Zajdla.
Nagrodę w kategorii powieść zgarnęła Maja Lidia Kossakowska za "Grillbar Galaktyka" – humoreski w kosmicznym uniwersum, gdzie kucharz Hermoso Madrid Iven ma za zadanie uratować świat. Książka pełna aluzji nie tylko politycznych, ale również klasyki sci-fi.
Natomiast w dziedzinie "opowiadań" zatriumfował Jakub Ćwiek "Bajką o trybach i powrotach" dotyczącą wojny z robotami z trybikowym wnętrzem.
Zwycięzcom gratuluję, chociaż oboje nie byli moimi faworytami, głównie z powodu tematyki ich utworów.
Dość ciekawe pomysły mają ludzie. Ostatnio najciekawszym mogą pochwalić się Marek Farfos i Krzysztof Księski, którzy postanowili postawić pomnik Jakubowi Wędrowyczowi, bohaterowi fikcyjnej powieści autorstwa Andrzeja Pilipiuka. Pomnik ma stanąć przy wjeździe do Wojsławic (woj. lubelskie) i liczyć sobie wysokość trzech metrów. Warto zaznaczyć, że posiada akceptację pisarza oraz wydawcy – Fabryki Słów. W chwili, gdy piszę tego newsa, na realizację tego przedsięwzięcia została wpłacona kwota licząca około dwustu złotych, a potrzeba sześciu tysięcy. Pieniądze na projekt należy wpłacać do 18 listopada 2012 roku, możecie to zrobić tutaj. Na dole filmik, promujący przedsięwzięcie – tragiczny, wiem, ale nie to najważniejsze, lecz to, aby się udało!
A co myślicie o postawieniu pomnika Geraltowi, Torkilowi albo Achai? W końcu te postacie także są ikoną polskiej literatury fantastycznej. Ja na Geralta, Triss czy Jaskra to bym pieniądze dał... A wy?
W środę, 15 sierpnia zmarł amerykański pisarz science fiction Harry Harrison. Harry skończył 87 lat. Urodził się w Stamford w stanie Connecticut. Harrison mieszkał w wielu częściach świata, w tym w Meksyku, Anglii, Danii i we Włoszech. Do chwili śmierci mieszkał w Dublinie i przez pewien czas był honorowym prezesem Irlandzkiego Towarzystwa Esperantystów.
Debiutował opowiadaniem sf Skalny nurek (Rock Diver), które ukazało się w miesięczniku „Worlds Beyond” w 1951 roku (wyd. polskie w 1. tomie Rakietowych szlaków).
Serdecznie zapraszam do przeczytania recenzji "Czaropisu" i recenzji "Czaropisu tom II"! Dwie książki – dwa teksty. Czy Blake Charlton okaże się dobrym czy kiepskim pisarzem? Odpowiedź na to pytanie poznacie czytając obie recenzje – tomu I i tomu II.
"Czaropis" to debiutancka powieść Blake'a Charltona. Należy on do grona młodych pisarzy i otrzymał stypendium na pisanie prozy. Jego "Czaropis" był nominowany do Nagrody im. Davida Gemmela, przyznawanej najlepszym powieściom fantasy, co dobrze nastrajało przed sięgnięciem po książkę. Jedynie okładka nie była zachęcająca, bo na grafice dominowały odcienie szarości, co czyniło ją brzydką. Szkoda, że wydawnictwo Prószyński i Ska nie zdecydowało się na własną grafikę. Ale powiedziałem sobie po raz kolejny, że "książki nie ocenia się po okładce" i zasiadłem do czytania.
Jestem wzrokowcem. Pierwsza myśl po tym, jak w moich rękach znalazł się "Czaropis tom II", dotyczyła okładki, która była nieporównywalnie ładniejsza od tej z pierwszej części. Czy to samo będzie się tyczyło jakości książki? Miałem taką nadzieję, bo pierwszy tom nie wypadł dobrze w moich oczach.
Zapewne wszyscy mają swoje ulubione miejsca na Ziemi, które odwiedzili bądź chcieliby odwiedzić. Moim takim miejscem jest Petersburg, zimowa stolica Rosji. Pociąga mnie jego magia, której nie potrafię wyjaśnić. Ma w sobie coś niezwykłego, czego nie może dać mi żadne inne miasto, nawet Poznań. I chociaż wciąż go nie odwiedziłem, to mam jakieś przeczucie, że muszę to zrobić, by wypełnić jakąś pustkę. W międzyczasie przygotowuję się literacko do tej podróży, czytają wszelakie książki, w której to cudowne miasto odgrywa większą rolę, jak właśnie w "Nadciąga Burza" Robin Bridges, gdzie rzeczywistość przeplata się ze światem fantasy.
A co też dostrzegłem w opowiadaniu amerykańskiej pisarki, dowiecie się z recenzji na łamach GE.
"Czas silnych istot" to kolejny tom z serii "Gamedec". Nie wiedziałem, co czeka ludzkość w wizji Marcina Przybyłka, ale mimo to sięgnąłem po tę powieść, bo kusiła i ciekawiła. Niestety nie miałem okazji przeczytać poprzednich tomów, ale na jaw dzięki temu wyszło, czy faktycznie można czytać "Czas silnych istot" bez znajomości poprzednich części... No więc można? Tego dowiecie się z mojej recenzji.
Przygotowaliśmy dla was także konkurs, w którym do wygrania są aż trzy egzemplarze "Czasu silnych istot"! Zapraszam do wzięcia udziału w zabawie! Konkurs znajdziecie pod tym linkiem.
