W miniony weekend w Orlando, FL, w trakcie International Conference on the Fantastic in the Arts wręczono nagrody im. Wiliama L. Crawforda dla debiutantów w świecie literatury fantastycznej. Tym razem gośćmi honorowym spotkania byli – Nnedi Okorafor, Amerykanka nigeryjskiego pochodzenia nagrodzona m.in. statuetką World Fantasy, oraz Ian McDonald, autor takich tytułów wydanych w Polsce jak "Rzeka Bogów", "Dni Cyberabadu" czy "Dom Derwiszy".

Poniżej znajduje się lista nominowanych i laureat nagrody.

Jak wynika z informacji, która pojawiła się na oficjalnym fanpage'u Jakuba Ćwieka, szykuje nam się spora niespodzianka. Już 30 kwietnia 2014 roku na półkach księgarni ma pojawić się nowa książka z serii o Lokim. "Kłamca 2,5. Machinomachia", bo taki właśnie tytuł nosi najnowsze dzieło Ćwieka, składać się będzie ze 120 stronicowej noweli oraz dwóch opowiadań, których akcja rozgrywa się gdzieś pomiędzy pierwszą a trzecią częścią.

Ciekawostką jest to, że w pakiecie z "Kłamcą" dostaniemy grę karcianą, "Kłamciankę", której autorem jest Lans Macabre, natomiast rysunki znajdujące się na kartach to wytwór Roberta Sienickiego.

Panie i Panowie, Chłopcy i Dziewczęta, serdecznie zapraszam do lektury recenzji "Dziedzica smoka"! Znajdziecie w niej Rambo, Gandalfa, a oprócz tego całą litanię grzechów pod adresem Cindy Williams Chima i jej nowo ukazanego dzieła. Uwaga: czytacie na własną odpowiedzialność. Jeśli nie lubicie marudzenia, totalnego jeżdżenia po kiepskich książkach lub nie czytaliście poprzednich tomów, nie klikajcie w ten link!

Informacja prasowa

Prawdziwa gratka dla wszystkich fanów Diablo i miłośników fantasy!

Zanim zagracie w zbliżające się wielkimi krokami rozszerzenie Diablo III: Reaper of Souls, koniecznie poznajcie historię, która stanowi pomost między wydarzeniami znanymi z Diablo III a fabułą Reaper of Souls. Już od dziś w księgarniach powieść cenionego autora thrillerów Nate’a Kenyona Nawałnica światła!

W związku z premierą książki przedstawiamy drugi jej fragment, w którym możecie posłuchać, jak Jacob ze Staalgardu dostaje się w ręce kultystów i spotyka piękną czarownicę Shanar.

Znacie Wita Szostaka? Jeśli tak, z całą pewnością ucieszy was wieść o wydaniu kolejnej książki tego autora. Jeśli nie, proponuję nie przyznawać się do tego głośno i zabrać się do szybkiego nadrabiania zaległości. Rozpocząć możecie od przeczytania recenzji najnowszej powieści Szostaka pt. "Sto dni bez słońca"!

Premiera książki 1 kwietnia. Prapremiera już w ten weekend na poznańskim Pyrkonie!

Rzadko można natknąć się w polskiej literaturze na książkę wybitną. Jeżeli już ów twór wpadnie nam w ręce, zazwyczaj okazuje się kolosem na glinianych nogach, wybitnym jedynie dla wszelakiej maści znawców i specjalistów, którzy w życiu przeczytali tylko szkolne lektury oraz parę wierszy – oczywiście tych, z którymi nakazano im się zapoznać i interpretować podług klucza rozwiązań. Smutna prawda jest taka, że chcąc wyłowić perełkę z ogromnego bajora, zmuszeni jesteśmy do doświadczania wszystkiego na własnej skórze... Chociaż nie, pozostaje jeszcze druga ewentualność. Możemy zdać się na relacje i opinie ludzi takich, jak redaktorzy Game Exe. Nie zawsze literacko wykształconych i prawdopodobnie niewiedzących, jakie grzyby zbierano w "Panu Tadeuszu" ani co porabiał Antek Boryna na 375 stronie "Chłopów". W zamian za to potrafimy opowiedzieć wam o różnych rodzajach książek, nie zasklepiamy się bezrozumnie w "klasyce" oraz – co najważniejsze, a jednocześnie najrzadziej spotykane – wyrażamy własne, prywatne zdanie i rozsądnie je argumentujemy.

Czytaj dalej...

"Achaja"... Pamiętam, że od wieki wieków na nią czyhałam, jak i na wiele innych pozycji zresztą. Niemniej, ta seria miała wyjątkowego pecha, bowiem na swoją kolej czekała dobre dziesięć lat... Ale, może to i lepiej? W ten sposób mogłam nie tylko więcej zrozumieć, ale i bardziej docenić kunszt Ziemiańskiego.

Magiczny świat, przesycony wręcz antyczną kulturą, nie zachowujący swojego pierwotnego kształtu lecz ciągle się zmieniający, wciągnął mnie na długie godziny. I choć kręciłam nosem na "Pomnik cesarzowej Achai", to jednak muszę przyznać, że recenzja Ati wzbudziła we mnie iskierkę nadziei, że nie wszystko zostało – moim i tylko moim zdaniem, oczywiście – zaprzepaszczone. Hmmm, więc może nie powinnam zwlekać z sięgnięciem po zwieńczenie tej trylogii? Zdecydowanie, nie. Widział ktoś moją kartę biblioteczną?

"Achaję" powinien znać każdy szanujący się miłośnik fantastyki, szczególnie tej polskiej, rodzimej. Jest to historia księżniczki, która przez dworskie knowania trafia do niewoli, później staje się wojowniczką, rewolucjonistką, leśnym potworem i… Długo by wymieniać, bowiem tytułową Achaję spotkały chyba wszystkie nieszczęścia świata, aby w końcu stać się najpotężniejszą cesarzową w historii Arkach i zmienić losy całego świata. Trylogia "Achai" na długo zagościła na szczytach list bestsellerów oraz w sercach większości czytelników. Seria "Pomnik Cesarzowej Achai" to z kolei kontynuacja rozgrywająca się tysiąc lat po jej śmierci...

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Na pięć dni przed premierą rozszerzenia „Diablo III: Reaper of Souls” w księgarniach pojawi się przygotowana przez wydawnictwo Insignis powieść „Diablo III: Nawałnica światła” autorstwa Nate’a Kenyona.

Historia opowiedziana w tej książce stanowi pomost między wydarzeniami z Diablo III, a fabułą Reaper of Souls.

Dla wszystkich fanów Diablo, którzy chcą dobrze przygotować się do nadchodzącego rozszerzenia gry, jest to po prostu lektura obowiązkowa. Po klęsce Najwyższego Zła odradza się Królestwo Niebios. Rada Angiris odzyskała Czarny Kamień Dusz i strzeże przeklętego artefaktu gdzieś w głębi roziskrzonego Srebrnego Miasta.

Znacie może Mordimera Madderdina? Nie? Nie przejmujcie się, też nie miałam przyjemności zawrzeć z nim bliższej znajomości. Niemniej, skoro pod nos podsuwają świeżutki tekst traktujący o jeszcze nieopublikowanej książce – "Ja, inkwizytor. Głód i pragnienie" (premiera jutro!), to stwierdzam, że zdecydowanie należy zrobić sobie kawę, sięgnąć po kolejnego pączka i zasiąść wygodnie przed monitorem. Nie oznacza to jednak, że tylko laicy mają zapoznać się z nową, cieplutką jeszcze recenzją Couruna, który dzięki egzemplarzowi od Fabryki Słów mógł naskrobać dla Was "kilka" słów o tej pozycji. Serdecznie zapraszam do lektury!

"Poczciwy Mordimer Madderdin chyba się starzeje, chociaż Jacek Piekara raz jeszcze przygotował dla fanów inkwizytora kolejny tom przygód sprzed czasów licencji samego biskupa Hez-hezronu. Nim zapytałem: „ile jeszcze można?”, spróbowałem przekonać sam siebie, że autor opóźnia ciąg dalszy sagi tylko po to, by zaostrzyć apetyt fanów, zaś „Ja, inkwizytor. Głód i pragnienie” jest tylko przystawką do głównego dania. Zatem sztućce w dłoń i przyjrzyjmy się temu, co wylądowało na moim talerzu."

Czytaj dalej...

Powieść zdobyła nagrodę im. Arthura C. Clarke'a, za najlepszą powieść science fiction roku 2013.

Na odległej, obcej i pozbawionej słońca planecie zwanej Edenem, pięciuset trzydziestu dwóch członków Rodziny szuka schronienia w świetle i cieple drzew lampowych.

Wokół Lasu rozciąga się Śnieżne Ciemno – góry tak wysokie, mroźne i spowite tak gęstym mrokiem, że dotąd nie pokonał ich żaden człowiek.

„Ciemny Eden” to kolejna książka z serii Uczty Wyobraźni, a także następna, która w naszym kraju musi zmierzyć się z dużymi oczekiwaniami czytelników, świadomych tego, że została uhonorowana prestiżową nagrodą. Tytuł najlepszej powieści science fiction 2013 roku powinien być przecież obietnicą niezwykłej zawartości. Czy sprawdza się to w przypadku dzieła Chrisa Becketta? Mimo że podróż po Edenie czasami rozczarowywała, to muszę przyznać, że pod względem niezwykłości książka ta góruje nad wieloma innymi. Nie dziwi mnie więc, że dołączyła do Uczty Wyobraźni. Już pierwsze zetknięcie z nią w udostępnionym przez wydawnictwo fragmencie pokazuje jej zmysłowość, szczególnie jeśli idzie o świat.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Szósty już tom najpopularniejszej w Polsce postapokaliptycznej serii Uniwersum Metro 2033 zatytułowany Dziedzictwo przodków jest dostępny w sprzedaży.

Moskwa i Kaliningrad. Wspaniałe stołeczne metro i zbudowane przez faszystów w podziemiach Königsberga bunkry oraz tajne bazy. Intrygujące zestawienie. Choć ci, którzy o moskiewskim metrze wiedzą wszystko, żyją pośród nas, milczą ze względu na podpisane zobowiązania. Tymczasem tajemnice podziemnego Königa jego budowniczowie zabrali do grobu. A jeśli z tego grobu powstaną? To książka, której na pewno nie zapomnicie. – Dmitry Glukhovsky.

„Po niebie niczym strzały przemknęły rzadkie obłoki, pędzone przez nieznaną siłę. Huk narastał, aż nagle do lasu wdarł się huragan. Potężna fala pyłu wyrywająca z korzeniami młode drzewa i łamiąca stare. Fruwające krzaki zamieniły się w niekończącą się ulewę. Ściana kurzu, kamieni, ziemi i roślin porwała stojące na skraju lasu samochody i ludzi”.