W sumie nie trzeba dużo, aby złapać mnie w pułapkę. Wystarczy, że jako przynętę ktoś podłoży książkę z wątkami mitologicznymi i już przepadłem – przecież wiadomo, że każdy poleci na starych bogów. “Ilion” Dana Simmonsa właśnie takie wątki zawiera, więc bez namysłu się za nią zabrałem. Wiele dobrego słyszałem już o autorze, dlatego stawiałem poprzeczkę bardzo wysoko – na szczęście się nie zawiodłem.

Fabuła dzieli się na trzy wątki. Wojna Trojańska odbywa się ponownie, jednak tym razem na terraformowanym Marsie, a konkretnie u podnóży wulkanu Olympus Mons. Wszystkie wydarzenia rozgrywają się od nowa, a nad ich poprawnością czuwa Thomas Hockenberry. Został on wskrzeszony przez bogów właśnie w celu wypełnienia tego zadania, a przynajmniej do momentu, w którym został wplątany w ich polityczne rozgrywki. Jednak odważnie ujmuje ster i usiłuje wpłynąć na bieg wydarzeń. Dalej można śledzić wydarzenia na Ziemi, gdzie zostaje tylko garstka “dawnych ludzi”. Cały swój czas poświęcają na przyjęcia, przemieszczając się przy użyciu stacji faksujących. Ostatni z wątków opisuje częściowo organiczne roboty, wyruszających z księżyców Jowisza na Marsa w celu zbadania dużej aktywności kwantowej.

Czytaj dalej...

Pierwszy tom "Hyperiona" zaliczam do moich ulubionych książek. Może powieść nie pochłaniała mnie w równym stopniu na każdej stronie, ale zapewniła wyborną rozrywkę, przy której jednak trzeba było odpowiednio się skoncentrować. Nieocenionym atutem tej pozycji okazała się także wielowątkowa fabuła, łącząca elementy różnych gatunków – kryminału w stylu noir, horroru, politycznych intryg czy poruszającego dramatu. Druga część, "Upadek Hyperiona", oznaczała powrót do świata Dana Simmonsa i kontynuację rozpoczętej przygody.

Jednak na wstępie nie spotkamy się z kontynuacją losów poznanych wcześniej bohaterów – Konsula, Detektywa, Poety i pozostałych pielgrzymów. Zamiast tego przenosimy się do Hegemonii, gdzie w centrum akcji zostaje postawiona senator Meina Gladstone. Okazuje się, że ludzkość znalazła się w kryzysie – Wygnańcy rozpoczynają swoją inwazję, a kobieta ma za zadanie ją odeprzeć. Nie oznacza to wcale rezygnacji z postaci ukazanych w "Hyperionie". Oni także w końcu zagoszczą na stronach książki.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

„Otchłań” Roberta J. Szmidta, to według czytelników jedna z najlepszych powieści w Uniwersum Metro 2033. Jako pierwsza z polskich książek serii została przetłumaczona na język rosyjski. Teraz zaś doczekała się kontynuacji… „Wieża”, bo taki nosi tytuł powieść opisująca dalsze losy bohaterów „Otchłani” w postapokaliptycznym Wrocławiu roku 2033, będzie dostępna w księgarniach 18 maja.

Pierwszą przeczytaną powieścią Johna Brunnera byłem trochę rozczarowany. „Na fali szoku” okazało się średnią pozycją, chyba niegodną przynależności do elitarnego grona Artefaktów. Postanowiłem dać jednak jeszcze jedną szansę autorowi – kiedy na księgarnianych półkach pojawiło się „Ślepe stado”, nie wahałem się ani chwili. Czy słusznie?

Wizja świata przedstawiona przez Brunnera prezentuje się przerażająco i antyutopijnie. Z nieba zasnutego ciężkimi chmurami pada kwaśny deszcz, zabójczy dla ludzi i środowiska naturalnego. Chodzenie po ulicach bez maski tlenowej grozi śmiercią, niebezpieczeństwa czyhają nawet w wodzie z kranu, zaś Morze Śródziemne przypomina najbardziej wielki zbiornik trujących wyziewów. Niektórzy obywatele powoli dostrzegają tragizm sytuacji i próbują walczyć z władzami, w ich mniemaniu odpowiedzialnymi za obecny stan rzeczy. Nazywają się "trainistami", od nazwiska samozwańczego przywódcy, Austina Traina. Problem w tym, że prawdziwego Traina mało kto kiedykolwiek widział, po okolicach zaś krąży mnóstwo jego sobowtórów.

Czytaj dalej...

Do sięgnięcia po „Odwrócony świat” zachęciła mnie przede wszystkim genialna okładka. Wydawnictwo wykonało swoją robotę iście perfekcyjnie – książka wyglądem aż uprasza o wzięcie jej w dłonie i zapoznanie się z zawartością. Później dochodzą także inne czynniki, okazuje się, że to dziewiąty tom Artefaktów, a autorem jest Christopher Priest, twórca wysoko ocenianej „Rozłąki”. Można nabrać apetytu, można spodziewać się co najmniej bardzo dobrego kawałka prozy.

Poznajemy historię Helwarda, młodego człowieka kandydującego do cechu Badaczy Przyszłości. Razem z innymi obywatelami zamieszkuje Miasto – ogromną, niesymetryczną budowlę, poruszającą się po torach. Miasto wciąż podąża za niezdefiniowanym optimum, jednak jego zarządcy dysponują jedynie niewielką ilością niezbędnych materiałów (szyn, lin wciągających), na przeszkodzie stają również bariery terenowe, takie jak rzeki. Spora liczba obywateli oddelegowana jest do demontażu już wykorzystanych torów i układania ich na nowo, ale to nie wystarcza. Pracowników rekrutuje się też wśród mieszkańców okolicznych wiosek, co często niesie za sobą rozliczne kłopoty. Miasto przemierza opustoszały, nieprzyjazny świat.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

W związku z premierą wyczekiwanego filmu "Warcraft", wydawnictwo Insignis Media przygotowało polski przekład książki "Warcraft: Durotan", który jest oficjalnym prequelem filmu. Napisała go Christie Golden, uznana autorka książek ze świata Warcraft. Powieść pojawi się w księgarniach już 18 maja, zaledwie w dwa tygodnie po premierze światowej!

Tymczasem już dziś zapraszamy do przeczytania fragmentu.

"Jesienna republika" to trzeci, po "Obietnicy krwi" i "Krwawej kampanii", tom "Trylogii Magów Prochowych" autorstwa Briana McClellana, wydany przez rodzimą Fabrykę Słów. Poprzednie części spotkały się z bardzo pozytywnym odbiorem czytelników. Powstaje więc pytanie, czy autorowi udało się utrzymać prezentowany dotąd poziom i napisać równie dobrą książkę?

Akcja jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń, które poznaliśmy w "Krwawej kampanii". Marszałek polny Tamas powraca do Adopestu i na własne oczy przekonuje się o prawdziwości rozgłaszanych złych wieści – stolica rzeczywiście została przejęta przez okupantów. Co gorsza, nikt nie wie, gdzie podziewa się Taniel, a zastanych tu przyjaciół trudno jest odróżnić od wrogów. Na południu nadal trwa wojna Adro z Kezem. Adrańska armia musi sobie też radzić z wewnętrznymi problemami, gdyż doszło w niej do rozłamu.

Czytaj dalej...

Halloween to okres, kiedy dzieciaki – przebrane za różnorodne potwory, zjawy i inne straszne maszkary – chodzą od domu do domu w nadziei na zebranie stosu słodyczy. Jeśli odwiedzony nie daje cukierków, robi mu się psikusa. Ten zwyczaj jest znany także w Polsce, chociaż praktykuje się go w mniejszym stopniu niż w Stanach Zjednoczonych. Trzeba jednak przyznać, że to święto ma swoją atmosferę. Nocna pora, podczas której słabnie bariera między światem żywych a martwych, to idealny czas akcji dla wielu filmów i książek. Wykorzystał to również Jim Butcher w kolejnym tomie "Akt Dresdena", "Martwym rewirze".

Czytaj dalej...

Wyobraź sobie świat podzielony na dwie części. Jedna z nich to niezbadana Dzicz, miejsce, w którym możesz poczuć się prawdziwie wolnym, jak również zarobić kulkę w głowę, bo komuś nie spodobał się twój nowy płaszcz. Druga to cywilizowane miasto, gdzie kwitnie postęp technologiczny, odbywają się przyjęcia, a wielkie rody rozciągają sieci spisków, żeby jak najbardziej się obłowić. Choć z pozoru obie te krainy nie mają ze sobą wiele wspólnego, to w „Stopie prawa” przekonujemy się, że życie w każdej z nich może być równie niebezpieczne.

Na własnej skórze doświadcza tego Waxillium Ladrian, bohater powieści Brandona Sandersona, autora, który powraca do wykreowanego w trylogii „Ostatnie Imperium” uniwersum. Tym razem przenosi nas jednak o kilkaset lat w przód, do czasów postępującej industrializacji, żelaznych kolei i broni palnej.

Czytaj dalej

“Królowie dary” to długo wyglądana powieść Kena Liu. Po raz pierwszy tłumaczenie tego autora ukazało się w “Nowej Fantastyce” i od tego czasu wielu fanów gatunku pragnęło poznać jego twórczość bliżej – w tym ja. Niestety, im dłużej czekam, tym większe mam wymagania – i gdzieś w głębi duszy wiedziałem, iż autorowi będzie bardzo trudno im sprostać. Nie wszystkie moje pragnienia zostały spełnione, ale na szczęście w ogólnej ocenie nie zawiodłem się.

Na samym początku poznajemy zawadiakę Kuniego Garu, który obserwuje przejeżdżającego w paradzie cesarza. Na życie władcy organizowany jest zamach, wkrótce udaremniony przez jego straż przyboczną, choć niewiele brakowało do powodzenia. Niedługo potem przenosimy się do innego z bohaterów, Maty Zindu. Organizuje on bunt przeciw panującemu. Tak właśnie nasza dwójka się poznaje – Kuni i Mata – obaj oburzeni niesprawiedliwością panującą w ich świecie próbują coś zmienić.

Czytaj dalej...