Nie ma zdrowych psychicznie, są jedynie jeszcze niezdiagnozowani. Taki oto wniosek wysnuć można ze śmiesznej i gorzkiej zarazem powieści Philippa K. Dicka "Klany księżyca Alfy".

Istniały już w dziejach ludzkości wyspy pełniące rolę więzienia lub zakładu psychiatrycznego. Postęp techniczny poszedł dalej, zaś pewne rzeczy w świecie wykreowanym przez Dicka pozostały niezmiennie. Tak oto ludzkość uczyniła trzeci księżyc w układzie Alfy planetą-zakładem psychiatrycznym. Nie udało się jednak utrzymać tej placówki, a pacjenci przejęli nad nią władzę. Powstały wówczas posiadające miasta-frakcje nowych panów tego ciała niebieskiego: paranoików, maniaków, czy hebefreników. Chociaż są "nieco" odmienni od przyjętych norm, okazali się już w krótkim stosunkowo czasie niezwykle twórczy. Po latach jednak Ziemianie postanowili wrócić po to, co było ich oraz przywrócić pierwotną funkcję tej planety. Wyruszający na tę ekspedycję mają jednak własne problemy. Obdarzona trudną osobowością kobieta o istotnej roli w programie właśnie się rozwodzi. Jej mąż, również pełniący w nim określoną funkcję, ma tymczasem wcale nie prostszy charakter i duże pokłady złości... Co z tego wyniknie?

Jak to mawiają wiedźmini, atakując wyjątkowo groźnego potwora: BANZAI! ... Że co?! Szczęśliwie tak niskich nawiązań w komiksie nie uczyniono, aczkolwiek ze sławnym zawołaniem najnowszy komiks z uniwersum Wiedźmina łączy kraj: Japonia. Bohaterowie i pewne elementy wiedźmińskiego uniwersum połączone zostały z japońską mitologią i osadzone w epoce Edo.

Geralt wyrusza w trudną podróż na poszukiwanie yuki onny. Prym w komiksie wiodą jednak przez większość czasu wątki poboczne. Czemu zwykle dość łagodne Kappy mordują ludzi? Dlaczego Tengu nie dopuszcza zrozpaczonego męża do grobu ukochanej żony? Jaką tajemnicę może skrywać zajazd na odludziu? Pojawiają się przy tym charakterystyczne dla ostatnich tomów serii ("Zatarte wspomnienia", "Wiedźmi lament") pytania – kto tak właściwie jest potworem? Fabuła jest surowo tajemnicza, opowieść oszczędna w słowach, a cel wyprawy niemal do samego końca pozostaje niejasny.

Thor dla pradawnych Germanów był bogiem burzy i piorunów. Marvel zaś dla dzisiejszych Amerykanów jest średnim rangą bóstwem, choć szczodrze umiłowanym przez najwyższą siłę ich panteonu, Kapitalizm. Intrygujące połączenie... Jak wypadło więc to pradawne bóstwo w opowieści skrojonej pod konsumenta hamburgerów?

Komiks "Król Thor" jest tylko inspirowany mitologią nordycką, jej wątki zostały przetworzone śmiało. Odyn nie żyje, teraz Thor został wszechojcem. Że się zestarzał oraz, podobnie jak on, stracił oko, to wygląda teraz jak swój własny ojciec. Jego brat Loki jest niezmiennie problematyczny, tym razem wszedł on we władanie Nekromiecza Gorra Bogobójcy, ten ostatni zaś tymczasem powraca. Fabuła jest stosunkowo mroczna, jak na standardy Marvela.

Do tego komiksu przyciągnęły mnie tytuł i okładka, obiecujące sobą soczystą porcję dark... science fiction?

Zarys fabuły jest równie powabny, niejaki Kirt Gersen podejmuje się zemsty rodowej na pięciu zbrodniczych Książętach Demonach. Jego pierwszym celem jest Attel Malagate, zwany Potworem, Książę Gwiazd. Jest on stworzeniem zmiennokształtnym, toteż dotarcie do niego nie będzie proste. A sprawy komplikują się bardziej. Przyjaciółka głównego bohatera została porwana.

Nie oceniaj komiksu po okładce i tytule, powiedziałbym (niegdysiejszemu) sobie.

Niejeden raz twórcy komiksów krzyżowali w swoich opowieściach losy bohaterów różnych uniwersów. Często sprawiało to wrażenie koncepcji wprowadzanej niejako "na siłę", lokowania innych produktów danej marki. Tym razem DC Comics poszło o krok dalej...

Tajemniczy Dominus niszczy strukturę czasu, a wraz z nią światy DC. Bohaterowie wszystkich uniwersów łączą siły, aby go powstrzymać. Pierwsza część komiksu była trudna w odbiorze przez swój chaotyczny charakter. Czy (i jak) autorzy z tego wybrną? Rozwój wydarzeń rozwiał moje obawy. Nieład był zaplanowany i kontrolowany. W ostatecznym rozrachunku fabuła była przyjemna w odbiorze, a kolejne strony płynęły same, bez momentów czytelniczego zmęczenia. Z drugiej jednak strony, równie gładko historia ta wypada z pamięci, pozostawiając w niej jedynie same ogólniki.

Dzień smutny, dzień tragiczny. Ze smutkiem informujemy, że w wieku 56 lat odszedł od nas Witold Chmielecki znany fanom polskiej fantastyki pod pseudonimem Feliks W. Kres. Wieść o śmierci autora przekazało czytelnikom wydawnictwo Fabryka Słów. Pisarz przegrał "zaciętą walkę z chorobą" i "odszedł od nas zdecydowanie za wcześnie, w chwili tryumfalnego powrotu do pisania".

Debiutował w latach 80', kiedy to wrył się w umysły pasjonatów fantastyki opowiadaniem "Mag". Największą popularność przyniosły mu jednak dwa cykle, które zapisały się trwale w annałach rodzimej literatury fantasy – "Księga Całości", a także "Zjednoczone Królestwa". Za powieść "Król Bezmiarów" z 1992 r. otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla.

W 2011 roku pisarz ogłosił, że przechodzi na literacką emeryturę, z której postanowił jednak wrócić po 9 latach. W ostatnim czasie pojawiały się reedycje ostatecznie dopieszczone przez autora, a także nowe materiały do znanych już cyklów.

Smok Balthromaw przybywa do Onaniasza, który oddaje się maratonowi "zaciekłej izolacji" w Jaskini Kapucyna. Nadchodzi wielka walka: za Balthromawem podążają przebrane w stroje BDSM Smokociągi, pragnące zakończyć erę Smoczych Szmat. A to dopiero dwie pierwsze strony tej historii...

"Rick and Morty. W innych światach" to czwarty z kolei album ze świata Ricka i Mortiego spoza głównej serii fabularnej. Tym razem otrzymujemy w zasadzie dwie różne, równoległe historie. Rick dążył będzie do stworzenia utopijnego systemu (a wiemy, jak kończą się utopie), walcząc jednocześnie z Miśkiem Rickiem i jego faszystowską dyktaturą. Morty ze swoim dziadkiem Leonardem wyruszą tymczasem na pomoc Smoczym Szmatom.

Seria "Najwybitniejsi Naukowcy" duetu Jordi Bayarri i Dani Seijas jest narzędziem edukacyjnym dla młodych czytelników, mającym zapoznać ich z osiągnięciami wybitnych uczonych z przeszłości: Darwin, Einstein, czy Newton, lecz pojawiły się w niej i mniej stereotypowe dla tego typu zestawień postacie (np. Hypatia). Polskie wydanie, które uzyskało rekomendację dr. Tomasza Rożka, jest zakończone również jego komentarzem.

Mutanci, homo superior, stali się gatunkiem zagrożonym. Jego zasięg występowanie ograniczył się do wyspy Utopia u wybrzeży San Francisco. Pogłowie prowadzonej przez Cyclopa społeczności spadło poniżej dwustu sztuk, a nikt ani myśli przyznać im ochronę gatunkową. Wręcz przeciwnie – liczni ich przeciwnicy chcą ich zniszczyć raz na zawsze. Czy im się to powiedzie?

Jeśli coś może odmienić los społeczności mutantów, to powrót Hope, która jest postrzegana jako "Mesjasz" – jest to określenie wprost wyrażone w komiksie. Skrywa się ona pod opieką Cable'a w przyszłości, lecz oto w krytycznym momencie – cóż za zaskoczenie! – powraca. Powrót ten nie może być prosty, wszyscy przeciwnicy chcą ją wyeliminować, a ona sama nie jest pewna, czy sprosta oczekiwaniom – klasyka!

Kontrowersyjne postacie to koncepcja, która w Azeroth nie jest pojęciem obcym. Bohaterowie, którzy wskutek przymuszenia lub błędnych wyborów dopuścili się katastrofalnych w skutkach i wątpliwych moralnie decyzji stanowią nieodłączną część niejednej opowieści. Takiego tematu teraz podjęła się też Christie Golden, tworząc kolejną książkę z tego uniwersum, czyli "World of Warcraft: Sylwana".

Sylwana Bieżywiatr. W Azeroth ciężko jest spotkać równie kontrowersyjną postać. Od generał tropicieli elfów przez ofiarę Plagi aż po władczynię Porzuconych i Liderkę Hordy. Podczas swej drogi dokonała wielu strasznych, budzących sprzeczne uczucia decyzji, czy to z własnej inicjatywy, czy to z innej konieczności. Mimo to do tej pory wiele aspektów jej postaci i przeszłości skrywała mgła tajemnicy. Wszystko zmienia się w momencie, gdy Nadzorca wprowadza swe plany w życie, a Anduin siedzi w niewoli. Tylko Królowa Banshee może mieć nadzieję na dobrowolne przeciągnięcie go na ich stronę, ale to będzie wymagało szczerości. Koniec gierek, koniec kłamstw. Co z tego wyniknie?