Muszę przyznać, że Percy mnie zaskoczył – jego recenzja uderza dość krytycznie w tom IV Grzędowiczowego cyklu, co może mocno zdziwić przyzwyczajonych do "ochów" i "achów" nad książką fanów Pana Lodowego Ogrodu. Szczególnie, że uwagi Thomasa tyczą się nie tylko jakości samego audiobooka, co także, a może przede wszystkim, treści oryginalnego dzieła.

Po uszach dostało się "Panowi" miedzy innymi za marnej jakości poezję, dziwne opisy... Zresztą, co będę wymieniał, skoro możecie posłuchać sami autora recenzji. Wideo zamieszczam w rozszerzonej części newsa. Have fun!

Drugi tom "Kronik Arkadyjskich" kontynuuje opowieść o walczącym o tron Isaakiosie, tropiącej herezję theofilitów Michelle oraz starającym się o rozgrzeszenie Iliasa. Czy Dominikowi Sokołowskiemu udało się podtrzymać dobry poziom "Kwiatu Paproci"? Czy może ten tom przebije poprzednika? Zapraszam do zapoznania się z recenzją "Adamantowego miecza", którą wyplótł ze swej pajęczej przędzy Courun Yauntyrr.

Adamant to metal niezwykle rzadki i wytrzymały, nazywany niekiedy „czarcim żelazem”. Dostęp do tej wiedzy jest ściśle limitowany, gdyż mieczem wykutym z tego stopu posługiwał się sam zbuntowany Satan. W drugim tomie „Kronik Arkadyjskich” Dominik Sokołowski nie rezygnuje z aspektów religijnych, podobnie jak nie porzuca swoich głównych bohaterów i szykuje dla nich intrygę, która zatrzęsie murami Cesarstwa Arkadyjskiego, jak i reszty znanego im globu.

Czytaj dalej...

Dużo wolnego w tym maju. Z przyjemnością zatem zapraszam was do podwójnej odsłony nowych recenzji: "Oksa Pollock: Przeklęte Więzy" oraz "Kwiat Paproci". Obie napisane kolejno przez Lionela i Couruna Yauntyrra. Przy tej okazji chcieliśmy też przypomnieć o naszej stronie na Facebooku! Zachęcamy do udzielania się również i tam – lajkowania i komentowania, a kto wie... może zaowocuje to większą ilością okazji do zdobycia dodatkowych nagród?

Choć sam uniknąłem potteromanii, to w dużym stopniu jestem z niej zadowolony. Za jej sprawą wielu młodych ludzi sięgnęło po książki niebędące szkolnymi lekturami, połykając bakcyla i zaczynając czytać nie tylko kolejne przygody chłopca z blizną na czole, ale także inne pozycje z dziedziny fantastyki. Jednak tamten szał już przycichł, więc przydałby się godny następca, ponownie rozniecający wyobraźnię kolejnego pokolenia. Duże szanse na to ma seria "Oksa Pollock" autorstwa Anne Plichoty i Cendrine Wolf. Mimo iż obie sagi mają ze sobą wiele wspólnego, to jednak perypetie młodej czarodziejki cechują się pewną indywidualnością. ...czytaj dalej!

Intrygujący tytuł pierwszego tomu „Kronik Arkadyjskich” sprawia, że nawet nieznane nazwisko autora nie odwiodło mnie od pomysłu sięgnięcia po tę książkę. Kiedy wreszcie udało mi się ją wyciągnąć z paczki, zobaczyłem świetną okładkę. Z takimi atutami na starcie polec bardzo trudno, jednak gdy dodać do tego wieloletnie doświadczenie Dominika Sokołowskiego w prowadzeniu sesji RPG, wydaje się, że wszystkie rzuty kośćmi przemawiają na korzyść czytelnika. Cóż, po 400 stronach „Kwiatu paproci” wiem, do czego dążył autor i muszę jednoznacznie stwierdzić, iż ambicja zatriumfowała nad umiejętnościami. ...czytaj dalej!

Książka świetna, nie trzeba nikogo do tego przekonywać, wszyscy o tym wiedzą. A kto nie czytał, niech przeczyta. No dobra, a jak prezentuje się audiobook na podstawie tego (arcy)dzieła? Cóż, Thomas Percy stara się odpowiedzieć na to pytanie w poniższym video.

Trzeba mu oddać, jak na czterominutowy filmik argumenty są dobrze dobrane, materiał nieźle w sumie skomponowany. Miałbym tylko uwagę, co do tej czapeczki wujka "**uj**ujka", luzactwo lekko żenujące, ale kim ja jestem by ludzi osądzać?

Myślicie, że "Zmierzch" to już wszystko co można było powiedzieć w kwestii romansów z paranormalnymi istotami? O nie! Wampiry bowiem to dopiero (niestety) początek, teraz postanowiono w to wciągnąć również wilkołaki. Czy "Wilczy trop" poczyniony przez Patricię Briggs jest tak samo ckliwa jak historia Belli i Edwarda? A może otwiera całkiem nowe ścieżki dla tego typu literatury? Zapraszam do zagłębienia się w recenzję krzyslewego!

"Zmierzch" to chyba najbardziej pogardzana książka w literaturze, a jednocześnie – paradoksalnie – posiadająca jedno z największych gron fanek. Ja sam nigdy nie sięgnąłem po tę powieść, choć wampiry i wilkołaki zawsze stanowiły dla mnie atrakcyjny temat. Po prostu stwierdziłem, że nie jest ona dla mnie, tym bardziej, iż nie przepadam za romansidłami, a w szczególności tak szemranej jakości. "Wilczy trop" to jednak co innego. Przyznaję, że dziewczyna z przeszywającym wzrokiem, dużym biustem, pazurkami i płomiennymi włosami miała swój udział w skłonieniu mnie do czytania (cóż, nie jestem obojętny na takie zagrywki), ale nie był to jedyny powód.

Czytaj dalej...

Wakacje za rogiem, a cóż może być lepszego niż ciepłe wakacyjne dni z watą cukrową w lunapraku? Tymczasem Stephen King, przez niektórych uważany za mistrza horrorów, za tematykę swojej najnowszej powieści obrał właśnie wesołe miasteczko. Jakie mroczne i makabryczne tajemnice może skrywać takie swoiste centrum radości? Wszystkie karty zostaną odsłonięte już za nieco ponad tydzień – 6 czerwca. Tymczasem, aby zaostrzyć apetyt fanów Kinga, horrorów i wesołych miasteczek wydawnictwo Prószyński i S-ka pozwoliło nam opublikować fragment tejże powieści. Skusicie się na przygodę w "Joyland"?

Miałem samochód, ale wtedy, jesienią 1973 roku, przeważnie chodziłem do Joylandu piechotą z Plażowego Pensjonatu pani Shoplaw w miasteczku Heaven’s Bay. Jakoś czułem, że tak trzeba. A nawet że tylko tak można. Z początkiem września plaża Heaven’s Beach prawie zupełnie opustoszała, co pasowało do mojego nastroju. To była najpiękniejsza jesień w moim życiu. Nawet po upływie czterdziestu lat mogę tak powiedzieć. I nigdy nie byłem bardziej nieszczęśliwy, tak też mogę powiedzieć. Ludzie uważają, że pierwsza miłość jest piękna i nigdy nie piękniejsza niż w momencie, kiedy ta pierwsza więź się zrywa. Słyszeliście pewnie z tysiąc piosenek country i popowych, które tego dowodzą; jakiemuś głupcowi złamano serce. A jednak to pierwsze złamane serce zawsze boli najbardziej, goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Już 12 lipca za sprawą wydawnictwa Fabryka Słów do księgarń trafi Zwycięzca bierze wszystko, trzeci tom serii "Dora Wilk" autorstwa polskiej pisarki, Anety Jadowskiej. Powieść należy do gatunku urban fantasy, a pierwsza część cyklu została zrecenzowana na naszym portalu przez Couruna.

Jest kilka spraw do załatwienia nim nastanie Sąd Ostateczny. “Heaven can wait”

Boże Narodzenie nie cieszy jak dawniej, kiedy nad głową wisi ci archanielski miecz, niestabilny emocjonalnie diabeł i zakontraktowana zabójczyni. W dodatku nadchodzi rewolucja, od której wyniku zależy zbyt wiele, by nie spróbować interwencji...

Na załamania przyjdzie czas, gdy opadnie bitewny pył.

Dora Wilk robi co musi i nie zamierza pokornie czekać, aż wypełnią się boskie wyroki. Czas wyciągnąć miecz i rozciągnąć kilka mięśni, bo jeden pierzasty tyłek jest wart przetrzepania. A wściekłej wiedźmy nie powstrzyma nawet Abbadon.

Informacja prasowa

Już 20 czerwca do księgarń trafi kontynuacja "Tropiciela" Orsona Scotta Carda zatytułowana Ruiny. Książka ukaże się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.

Przygoda, emocje i podróże w czasie znalazły swoją kontynuację w drugiej części bestsellerowego cyklu Carda.

Gdy Rigg z przyjaciółmi przeszedł Mur oddzielający jedyny znany im świat od świata, którego nie potrafią sobie wyobrazić, miał nadzieję, że prowadzi ich w bezpieczne miejsce. Ale zagrożenia, jakie niesie ten świat, nie tak łatwo dostrzec. Rigg, Umbo i Param wiedzą, że nie mogą ufać Vadeshowi – maszynie w ludzkiej postaci, stworzonej po to, by oszukiwać i zwodzić – ale teraz stracili też pewność, że mogą ufać sobie nawzajem. Jednak nie mają wielkiego wyboru. Rigg potrafi odczytać ścieżki przeszłości, ale jeszcze nie dostrzega czekającego ich niebezpieczeństwa: w stronę Ogrodu zmierza niszczycielska, śmiertelnie groźna siła. Jeśil Rigg, Umbo i Param nie zdołają działać wspólnie, by zmienić przeszłość, nie będzie już przyszłości...

Orson Scott Card (ur. 1951) – jeden z najbardziej popularnych autorów science fiction. Debiutował w wieku 26 lat opowiadaniem „Gra Endera”, które zostało później rozbudowane do rozmiarów powieści. Zapoczątkowała ona kultowy cykl. Do najsłynniejszych książek autora należą ponadto: cykl o Alvinie Stwórcy, „Glizdawce” czy „Tropiciel”. „Ruiny” to kontynuacja tej ostatniej.

WisCon uznawany jest za jeden z ważniejszych konwentów fantastycznych o charakterze feministycznym. Poza tym aspektem wiele związanych z wydarzeniem prelekcji i wykładów kładzie duży nacisk na problem płci, rasy i klasowości w sci-fi i fantasy. W Madison, Wisconsin, przyznawana jest także nagroda im. Jamesa Tiptree dla prac, które w znaczący sposób poruszają problem płciowości w fantastyce nie w politycznie poprawny sposób, lecz prowokując, wpływając na wyobraźnię i nawet powodując pewną frustrację.

James Tiptree to literackie alter ego Alice B. Sheldon, która przybrała takie miano, by przełamać pewną niewidzialną granicę między męskim a kobiecym pisarstwem fantastycznym. Jako Tiptree uzyskała wiele nagród, a do najbardziej znanych jej utworów zalicza się "Houston, Houston, czy mnie słyszysz?", "Kobiety, których mężczyźni nie dostrzegają" oraz "Matka w niebie diamentów". Poza samą nagrodą tytułową laureaci otrzymują także czek o wartości $1 000 oraz czekoladę.

Poniżej znajduje się lista tegorocznych nominowanych i laureatów nagrody.

Wydawnictwo MAG na swoim forum ujawniło plany dotyczące wydawania książek na przestrzeni bieżącego roku. Oczywiście, mogą ulec zmianie – może coś się opóźnić albo coś nowego przybyć, jednak warto zapoznać się z przymiarkami. Dodane zostały także zapowiedzi na czerwiec i lipiec. Zacznijmy właśnie od nich:

14 czerwca:

• Łowcy kości – Steven Erikson
• Wurt Jeff Noon

28 czerwca:

• Kuźnia ciemności – Steven Erikson

3 lipca:

• Ślepowidzenie – Peter Watts
• Odtrutka na optymizm – Peter Watts

19 lipca:

• Wicher śmierci – Steven Erikson