Rebis skrupulatnie wydaje kolejne tomy "Imperium Grozy", dzięki czemu ledwie miesiąc temu na rynku pojawiło się Imperium nieznające porażki. Czy książka trzyma poziom poprzednich części? Opowiadania dobrze zostały dobrane pod względem jakości i zróżnicowania? Tego dowiecie się czytając moją recenzję!

Pierwszy tom odnowionego cyklu "Imperium Grozy", "Okrutny wiatr", wpisał się u mnie na stałe, jako jedno z największych dzieł fantasy. Kiedy dostałem jego trzecią już odsłonę, "Imperium nieznające porażki", dopadła mnie jednak czarna rozpacz. Na książkę przypada szósta i siódma część sagi oraz dziesięć opowiadań osadzonych w tym samym świecie...

Czytaj dalej...

Rzadko kiedy mam do czynienia z tak wciągającą serią, jak recenzowana przeze mnie od dłuższego czasu saga "Malazańskiej Księgi Poległych" autorstwa Stevena Eriksona. Tym razem, za sprawą uprzejmości wydawnictwa MAG, miałem okazję zapoznać się już z szóstą częścią dziesięciotomowego zbioru – "Łowcy Kości", w której to ponownie czytelnik zostaje wciągnięty w burzliwe wydarzenia na terenie Siedmiu Miast.

(...) A to nie koniec plejady charakternych postaci przemykających przez karty opowieści. Właśnie ta szeroka gama bohaterów o różnych osobowościach i życiowych przejściach świadczy o wielkim talencie Eriksona. Jego kreacje nie są płaskie, nijakie, lecz cechują się złożoną psychiką, humorami i unikalnością. Cała historia przedstawiana jest oczami poszczególnych postaci, dzięki czemu "Łowcy Kości", podobnie jak wcześniejsze tomy sagi, ukazują kompleksowy obraz konfliktu, nie gloryfikując żadnej ze stron, dając czytelnikowi ostateczny osąd nad całą sprawą. (...)

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

To okryty złą sławą duet Riyira, i nikt nie powstrzyma ich przed krwawą zemstą!

Spadkobierca Novrona został odnaleziony, wojny ustały, a architekci nowego imperium nie żyją. Powinien nastać czas pokoju i dobrobytu, ale skończył się Uli Vermar i nadciąga armia elfów, siejąc po drodze spustoszenie. Ludzkość i świat Elanu może ocalić jedynie starożytny przedmiot, lecz jego odzyskanie wymaga dotarcia do miasta, które zniknęło przed wiekami. Imperatorka Modina wysyła grupę starannie dobranych ludzi na niebezpieczną wyprawę do Percepliquisu...

Informacja prasowa

Imperium Letheryjskie chwieje się w posadach. Otoczony przez pochlebców oraz agentów przekupnego kanclerza cesarz Rhulad Sengar pogrąża się w obłędzie. Wszędzie roi się od spisków. Imperialna tajna policja wszczyna kampanię terroru skierowaną przeciwko obywatelom. Zbłąkany, ongiś bóg obdarzony zdolnością jasnowidzenia, nagle przestaje dostrzegać przyszłość. Woń chaosu zwabia straszliwe siły, które zbliżają się ze wszystkich stron.

Od 12 lipca w sprzedaży jest już trzeci tom przygód Dory Wilk, autorstwa Anety Jadowskiej. Czy warto sięgnąć po ciąg dalszy przygód dawnej policjantki? Z odpowiedzią śpieszy Game Exe, bowiem właśnie dziś publikujemy recenzję trzeciego tomu, czyli Zwycięzca bierze wszystko.

Nakładem Fabryki Słów, w sprzedaży pojawił się trzeci z planowanych sześciu tomów przygód wiedźmy płodności i byłej już policjantki z Torunia. Najnowsza książka z cyklu to kontynuacja jej perypetii tuż po tym, jak w dość niepokojących okolicznościach doszło do zawiązania magicznego triumwiratu, w skład którego wchodzi także anioł Joshua oraz przystojny piekielnik, Miron. Taki stan rzeczy nie podoba się zwolennikom dawnego porządku, więc nic dziwnego, że główna bohaterka będzie musiała poradzić sobie tak z nasłanymi niebezpieczeństwami, jak i przemianą, której do końca nie rozumie.

Czy tom podtrzymuje dobrą formę Jadowskiej, czy też powoli da się wyczuć brak pomysłów na kontynuację? Odpowiedzi szukajcie w naszej recenzji.

Informacja prasowa

Z przyjemnością możemy poinformować, że 24 lipca nakładem wydawnictwa Drageus ukaże się książka Star Carrier: Środek ciężkości Iana Douglasa, nad którą portal Game Exe objęło patronat.

Co robić, kiedy wróg staje u bram? Kiedy twój świat znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie? Co począć, mając przeciwko sobie niewyobrażalną potęgę? Odpowiedź jest prosta: ATAKOWAĆ! Tak właśnie: ATAKOWAĆ!! I jeszcze raz: ATAKOWAĆ!!! Każdy dowódca, chcąc przebić się przez linie nieprzyjaciela, musi wiedzieć, gdzie znajduje się środek ciężkości sił wroga, czyli większość wojsk i sprzętu. Następnie powinien wykonać taki manewr, aby jego własny środek ciężkości znalazł się w miejscu niedogodnym dla przeciwnika. Nie jest to manewr sprawdzający się w stu procentach. Czy zresztą w czasie działań wojennych cokolwiek jest całkowicie przewidywalne? Zbyt wiele zależy od okoliczności i determinacji żołnierzy.

Informacja prasowa

Dziś jest dzień szczególny dla fanów twórczości Petera Wattsa, bo do księgarń za sprawą wydawnictwa MAG trafiły dwie książki jego autorstwa. Pierwsza to największy na świecie zbiór opowiadań Wattsa – Odtrutka na optymizm, a druga to trzecie wydanie słynnego Ślepowidzenia.

Między Polską i mną coś po prostu jest. Mam wydania w siedemnastu językach, nagrody w czterech krajach, a nominacje pewnie w dwa razy tylu. Z jakiegoś powodu jednak to w Polsce jestem najbardziej obecny. To w Polsce zdobyłem pierwszą nieanglojęzyczną nagrodę. MAG był jednym z pierwszych wydawnictw na świecie, które wydało "Ślepowidzenie". Przez lata robili ze mną wywiady goście z kilkunastu krajów, ale w Polsce mam comiesięczny felieton. Podróżowałem w czapeczce pisarza do Norwegii, Szwecji, Francji, Niemiec i Australii (a także Finlandii i Rosji, zależy kiedy ukazują się te słowa) – lecz tylko w Polsce byłem dwukrotnie w jednym roku.

Doskonale więc pasuje, że to polski wydawca publikuje najobszerniejsze wydanie moich opowiadań w jakimkolwiek języku. Amerykański zbiór to raczej składanka przebojów, hiszpański – minizbiorek pięciu opowiadań. A o kanadyjskim to w ogóle lepiej nie mówić. Natomiast "Odtrutka na optymizm" zawiera wszystkie moje opowiadania, wydane do roku 2011, poza jednym (to się zresztą nie liczy, bo "Nisza" to tak naprawdę początek powieści "Rozgwiazda").

Ze wstępu autora

Przed Zajdlami warto zapoznać się z inną polską nagrodą – Sfinksami 2013. Nagroda ta przyznawana jest w pięciu kategoriach i wręczono ją zwycięzcom 22 czerwca w Nidzicy podczas XIX Międzynarodowego Festiwalu Fantastyki. Kto został laureatem? Wyniki raczej nie powinny być zaskakujące, ale ciekawe, czy pokryją się później z Zajdlami.

Od kiedy upubliczniono nominacje do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, w sieci wybuchła afera wokół Jakuba Ćwieka. Przypomnę, że aż trzy z jego opowiadań, pochodzących z książki "Chłopcy", zostało nominowanych do nagrody, a w kategorii powieści tego samego czynu dokonał "Kłamca 4. Kill’em all". Tym samym dorównał on wynikowi Andrzeja Pilipiuka z 2003 roku. Niektórzy jednak przypisują ten sukces nie tyle talentowi pisarza, ile jego kampanii marketingowej.

Informacja prasowa

9 sierpnia seria wydawnicza Uczta Wyobraźni doczeka się kolejnej pozycji. Tym razem jest to książka, w której w skład wchodzą trzy powieści Luciusa Sheparda – "Modlitewnik amerykański", "Luizjański blues" i "Viator".

Modlitewnik amerykański

Od pierwszych scen "Modlitewnika amerykańskiego" Lucius Shepard wyraźnie zaznacza swoją obecność w klasycznej amerykańskiej tradycji pamiętnikarskiej. Wardlin Stuart jest amerykańskim mesjaszem, człowiekiem, który (jak się wydaje) ma bezpośrednią łączność z Bogiem – jeśli jednak jest to prawda, to jest to bóstwo zupełnie inne od wszystkich, do jakich się w przeszłości modliliście. Historia Stuarta zaczyna się od zabicia mężczyzny w barze i dziesięcioletniego wyroku za zabójstwo. W więzieniu Stuart zaczyna pisać – tworzy utwory prozatorskie, wiersze i modlitwy, które jednak nie są kierowane do żadnego rozpoznawalnego boga. Za cel stawia sobie osiąganie drobnych sukcesów, nie marzy o cudach, lecz – i to już zakrawa na cud – jego prośby się spełniają, bez względu na to, czy prosi o dziewczynę dla siebie, czy o specjalne przywileje dla współwięźniów. Szybko zostaje uznany za prawdziwego szamana, z więzienia wychodzi w glorii sławy – i sława ta popycha go do konfliktu i nieuniknionej konfrontacji z fanatycznym kaznodzieją. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że bóg, do którego modli się Stuart, przybrał postać materialną i zstąpił na ziemię...