Lionel zajął się ostatnio kolejną książką autorstwa Stevena Eriksona. Zatracony w jego twórczości na amen, wyszukujący najmniejszych oznak spadku jakości, przeczytał, przeżył i zrecenzował specjalnie dla Was "Wicher śmierci"!

Szczerze mówiąc, obawiałem się takiego obrotu spraw za każdym razem, gdy sięgałem po kolejny tytuł z serii "Malazańskiej Księgi Poległych". Niestety, stało się – Steven Erikson obniżył loty swoim "Wichrem Śmierci". Nie jest to może ten sam spadek formy, jak w "Domu Łańcuchów", lecz daleko mu do świetnego "Wspomnienia Lodu" czy "Przypływów Nocy". Rozumiem, że nikt nie jest w stanie utrzymać takiego samego, wysokiego poziomu przez dłuższy czas, to jednak wciąż miałem cichą nadzieję, że do tego nie dojdzie. Oczywiście, recenzowany tom dalej nie jest wielkim nieporozumieniem. To cały czas poniekąd ciekawa ścieżka fabularna, kompleksowe postacie i liczne wydarzenia, jednak czegoś w tym wszystkim zabrakło – czegoś, co tworzyło wcześniej nieodparty urok całej sagi.

Czytaj dalej...

"Kroniki Wardstone" to kolejna wielotomowa seria z gatunku fantasy. Niedawno ukazała się jej dziewiąta część zatytułowana Jestem Grimalkin, a Joseph Delaney ma ambicje na prześcignięcie Flanagana i jego tymczasowych jedenastu "Zwiadowców". Cóż, jeśli książki są dobre, zdobywają nabywców i trwają prace nad ich ekranizacją (choć prawdopodobnie film z oryginałem nie będzie miał wiele wspólnego), nie pozostaje nic innego, jak dalsze pisanie i odcinanie kuponów. Ale kiedyś wena twórcza się skończy – czy koniec nadszedł w "Jestem Grimalkin"? Odpowiedź na to pytanie poznacie w recenzji powracającego Tamca!

Jeśli można narzekać na Josepha Delaneya, to na pewno nie dlatego, że szybko kończą mu się pomysły. Na dowód tego twierdzenia, Brytyjczyk wydał w połowie bieżącego roku kolejną książkę z serii "Kroniki Wardstone" pt. "Jestem Grimalkin" i oznaczoną cyferką... 9. Proszę mi się zatem nie dziwić, że siadając do lektury zastanawiałem się, czy autor jest w stanie jeszcze w jakikolwiek sposób mnie zaskoczyć?

Czytaj dalej...

Już we wrześniu będziemy mieli możliwość przeczytania 12 części Zwiadowców, która nosi tytuł Królewski zwiadowca. Jest to już trzecia ostatnia książka z tej serii! 10, czyli Cesarz Nihon-Ja miał być ostatnią, tak samo jak tom 11, czyli Zaginione historie. Ciekawe, czy możemy szykować się na kolejną, 13 część. Mimo wszystko, opis wygląda smakowicie, i szykuje się na następną udaną odsłonę dobrego cyklu!

Dwunasty i (podobno) ostatni tom bestsellerowej serii. Polska premiera jest jednocześnie premierą światową.

Dokładny zarys fabuły utrzymywany jest w tajemnicy, wiadomo jednak, że akcja rozgrywa się kilkanaście lat po wydarzeniach opisanych w "Cesarzu Nihon-Ja". Centralną postacią tomu jest dorosły już Will oraz jego uczeń, a właściwie uczennica – pierwsza w historii korpusu kobieta-zwiadowca.

John Flanagan przez 10 tomów, według mnie, utrzymywał doskonały poziom, który spadł w 11 części. Czy "Królewski zwiadowca" będzie zwieńczeniem tej serii? Recenzję 10 tomu możecie przeczytać tutaj, a tu jej opis, a także opinie naszych redaktorów pozostałych 9 książek z serii.

Informacja prasowa

Na platformie Eplaton.pl wszyscy fani twórczości Ricka Riordana mogą odnaleźć e-booka z opowiadaniem Syn Sobka.

To trzymające w napięciu opowiadanie łączy dwa światy znane z bestsellerowych serii amerykańskiego autora: „Percy Jackson i bogowie olimpijscy“ oraz „Kroniki Rodu Kane“. Carter i Percy muszą razem zmierzyć się z niebezpieczeństwem i stanąć do walki z wielkim potworem. To dla miłośników współczesnej wersji mitologii nie lada gratka. Czytelnicy od dawna podejrzewali, że Riordan będzie dążył do spotkania się światów mitologii greckiej i egipskiej.

Syn Sobka niewątpliwie stanie się równie popularny jak i pozostałe dzieła Ricka Riordana, które zyskują teraz dodatkowo na popularności, a to za sprawą ekranizacji Morza Potworów – drugiej części przygód młodego syna Posejdona.

Opowiadanie można odnaleźć tutaj.

Badania twórczości Petera Wattsa ciąg dalszy. Po kontakcie z nieznaną rasą w „Ślepowidzeniu”, przyszedł czas na wyleczenie się z radości i pozytywnych myśli za pomocą „Odtrutki na optymizm”. Książka stanowi jak dotąd najobszerniejszy zbiór opowiadań autorstwa kanadyjskiego pisarza wydanego w jakimkolwiek języku. Polskę spotkał więc nie lada zaszczyt, ale czy Wattsowi przez tyle lat udawało się utrzymywać równy poziom? Jakby nie patrzeć, przedział czasowy jest spory – najstarsze opowiadanie opublikowano w 1993 roku, a najnowsze w 2011. Kolejne pytanie więc brzmi – czy do tego czasu wszystkie teksty są nadal aktualne?

Jeśli chcecie poznać odpowiedź – zapraszam do przeczytania mojej recenzji!

Wrócili!

Dzwoneczek i jej banda wyrośniętych, wiecznie niedojrzałych Chłopców po raz kolejny pokazują, że nie da się oddzielić dobrej zabawy od solidnych kłopotów. I nieważne, czy to klubowy Zjazd, motocyklowa wycieczka do pobliskiego miasta czy pozornie leniwe popołudnie w opuszczonym Lunaparku – każdy dzień to nowa przygoda, a na końcu czai się ta największa. I najbardziej przerażająca. Śmierć...

Droga znowu wzywa, nie ma odwrotu ani chwili na oddech. Tylko co jeśli tym razem wiedzie wprost do znienawidzonej dorosłości?

Jakub Ćwiek – jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy młodego pokolenia. Zawodowo copywriter, publicysta, scenarzysta i konferansjer. Autor jedenastu książek, licznych opowiadań i tekstów publicystycznych, które doczekały się adaptacji teatralnych, filmowych i LARP-owych. Jako scenarzysta, reżyser i aktor występował w krakowskiej Piwnicy pod Baranami.

MAG, który w tym roku obchodzi swoje dwudziestolecie, w ramach promocji "Rycerz lata", książki z cyklu "Akta Dresdena", zaserwował nam jej fragment. A my z kolei prezentujemy go naszym czytelnikom. Premiera książki przypada na dzień 16. sierpnia.

Schemat pewnie wyda wam się bardzo znajomy – detektyw, w tym konkretnym przypadku Harry Dresden, ledwie wiąże koniec z końcem – z czegoś, czego akurat nie ma, czynsz trzeba zapłacić, a tu roboty brak. Dodajmy, że jego ukochana wyjechała, a mamy obraz pogrążonego w depresji mężczyzny w prochowcu nachylonego nad szklanka whisky... Aż pewnego dnia do jego gabinetu zawitała piękna kobieta ze zleceniem. Tadam! A raczej byłoby "tadam", gdyby nie to, że ta konkretna kobieta jest akurat królową Zimowego Dworu elfów.

Izaak Asimov w półświatku science fiction to legenda, zaliczany do Wielkiej Trójki – między Robertem Heinleinem i Arthurem Clarke'iem. Był to też jeden z płodniejszych autorów z tej dziedziny, pozostawiając po sobie ponad pół tysiąca książek. Jedną z nich jest "Ja, robot", z którą zapoznał się nasz redaktor, Medivh. Czy lektura okazała się zjadliwa, czy też nadgryziona zębem czasu, dowiecie się z jego recenzji.

Styl pisarski Asimova jest naprawdę przystępny. Wszystko napisane jest prostym językiem, więc każdy swobodnie się tu odnajdzie. Nie jest to w żadnym razie przedstawiciel hard science-fiction, próżno więc szukać tu trudnych naukowych słów czy skomplikowanych opisów maszyn. Lektura koncentruje się bardziej na psychologii ludzi oraz robotów i tego, jak prawa robotyki działają na ich pozytonowe mózgi.

Czytaj dalej...

Dziękujemy wydawnictwu Rebis za dostarczenie egzemplarza recenzenckiego.

Informacja prasowa

Modlitewnik amerykański

Od pierwszych scen "Modlitewnika amerykańskiego" Lucius Shepard wyraźnie zaznacza swoją obecność w klasycznej amerykańskiej tradycji pamiętnikarskiej. Wardlin Stuart jest amerykańskim mesjaszem, człowiekiem, który (jak się wydaje) ma bezpośrednią łączność z Bogiem – jeśli jednak jest to prawda, to jest to bóstwo zupełnie inne od wszystkich, do jakich się w przeszłości modliliście. Historia Stuarta zaczyna się od zabicia mężczyzny w barze i dziesięcioletniego wyroku za zabójstwo. W więzieniu Stuart zaczyna pisać – tworzy utwory prozatorskie, wiersze i modlitwy, które jednak nie są kierowane do żadnego rozpoznawalnego boga.

Informacja prasowa

Tysiące lat temu Anioł Razjel zmieszał swoją krew z krwią mężczyzn i stworzył rasę Nephilim, pół ludzi, pół aniołów. Mieszańcy człowieka i anioła przebywają wśród nas, ukryci, ale wciąż obecni, są naszą niewidzialną ochroną.

Nazywają ich Shadowhunters.

Shadowhunters przestrzegają praw ustanowionych w Szarej Księdze, nadanych im przez Razjela. Ich zadaniem jest chronić nasz świat przed pasożytami, zwanymi demonami, które podróżują między światami, niszcząc wszystko na swej drodze. Ich zadaniem jest również utrzymanie pokoju między walczącymi mieszkańcami podziemnego świata, krzyżówkami człowieka i demona, znanymi jako wilkołaki, wampiry, czarodzieje i wróżki.