"Szermierz" to czwarty i zarazem ostatni tom serii, w którym stopniowo obserwowaliśmy przemianę trochę nieśmiałego chłopaka w prawdziwą maszynę do zabijania. Andrzej Ziemiański przygotował dla nas opasły tom, aby zgrabnie domknąć wcześniej rozpoczęte wątki. Niczym J.J. Abrams w przypadku "Gwiezdnych wojen" postawił sobie ambitne zadanie, któremu nie udało się w pełni sprostać.

Prowadzone równolegle dwa główne wątki w poprzednich tomach tylko pozornie wcale się nie zazębiały. Jednak w "Szermierzu" Ziemiański postanowił dać odpocząć Virionowi, w wyniku czego nasz przyszły szermierz natchniony podróżuje sobie w dobrym towarzystwie, atrakcji szukając podczas karczemnych pojedynków oraz licznych popijaw z żoną i gromadką wesołych kompanów.

Informacja prasowa

W styczniu Non Stop Comics wydaje trzy tytuły. Będzie to ostatni tom "Czasu nienawiści" Alesa Kota i Danijela Zezlja oraz dwie nowości: "Miasto Wyrzutków, tom 1: Mężczyzna, który gromadził rupiecie" Juliena Lamberta, który zdobył Fauve Polar SNCF na festiwalu Angouleme 2019; "Coda, tom 1" Simona Spurriera i Matiasa Bergary – połączenie "Mad Maxa" i "Dungeons & Dragons".

Poniżej kalendarz premier:

Swego czasu chętnie oglądałem serial animowany o Batmanie, jednak mimo mile spędzonych chwil daleki jestem od darzenia go kultem. Dlaczego o tym wspominam? Powód jest prosty – w grudniu zeszłego roku do sprzedaży trafił komiks mający wiele wspólnego z tą animacją.

Album "Batman: Szalona miłość i inne opowieści" został wydany w ramach linii wydawniczej DC Deluxe wydawnictwa Egmont. Wspólnym mianownikiem serialu animowanego i komiksu są autorzy – Paul Dini i Bruce W. Timm. Pewnego dnia do duetu zgłosiło się DC z prośbą o stworzenie wydania specjalnego serii "The Batman Adventures", która miała rozwijać wątki serialu. Efektem zlecenia jest tytułowa historia zbioru opowiadająca o Harley Quinn i Jokerze.

Wampiry i Alaska? Czemu nie? Jak pokazują Steve Niles i Ben Templesmith w "30 dniach nocy", krwiopijcy zapuszczają się w różne regiony globu. Tylko z jakim skutkiem?

"30 dni nocy" po raz pierwszy trafiło do Polski kilkanaście lat temu za sprawą wydawnictwa Mandragora. Z kolei w końcówce zeszłego roku Egmont postanowił przypomnieć rodzimym czytelnikom o serii i od razu opublikował wydanie zbiorcze zawierające materiały z "30 Days of Night", "Dark Days" i "30 Days of Night: Return to Barrow".

Miasteczko Barrow w stanie Alaska zalicza się do mało przyjaznych miejsc. Niskie temperatury, problemy komunikacyjne i 30-dniowa noc. W takim otoczeniu żyją główni bohaterowie, szeryf Eben Olemaun i jego żona Stella. On markotny, marudny i szorstki, ona pełna ciepła i energii... Sielanka kończy się wraz z przybyciem do miasteczka nieproszonych gości, którymi okazują się wampiry. Szybko dowiadujemy się, że nadnaturalne istoty postanowiły wykorzystać oddalenie Barrow od cywilizacji oraz długą noc, aby urządzić sobie krwawą ucztę. Nieliczni ocalali, zszokowani istnieniem krwiopijców i śmiercią bliskich, kryją się w jednej z domowych piwnic. Czy to coś więcej niż rozpaczliwe przedłużenie egzystencji?

Prędzej czy później wszystko dobiega końca. Tak też się stało z działalnością Hit-Girl, która po wydarzeniach z drugiego tomu wylądowała w więzieniu o zaostrzonym rygorze. A może to nie koniec, tylko nowe otwarcie dla zabójczej dziewczynki?

Pierwsze strony trzeciego tomu "Kick-Assa" przypominają, za co można polubić tę serię. Już na samym początku dostajemy kilkanaście gagów i stajemy przed niepowtarzalną okazją zobaczenia na własne oczy, jak Kick-Ass wraz z innymi superbohaterami postanawia włamać się do więzienia i uwolnić Hit-Girl. Szybko możemy się przekonać, że Mindy zadomowiła się wśród więźniów i bynajmniej nie potrzebuje pomocy. W międzyczasie w Nowym Jorku zjawia się wuj Red Mista, niejaki Rocco Genovese, który pragnie niepodzielnej władzy w przestępczym półświatku.

Smutny dzień dla fanów fantasy z całego świata. Dzisiejszego dnia w szpitalu w Prowansji, w wieku 95 lat zmarł Christopher John Reuel Tolkien trzeci i najmłodszy syn Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Urodzony 21 listopada 1924 roku Christopher ze wszystkich dzieci pisarza był związany najbardziej z twórczością swojego ojca. Pomagał mu w stworzeniu "Hobbita" i "Władcy Pierścieni", a po jego śmierci został mianowany jego spadkobiercą z pełną mocą kreatywną nad "Legendarium".

Jak na dotychczasowe projekty Briana K. Vaughana "Paper Girls" to krótka seria, której szósty i zarazem ostatni tom trafił do sprzedaży w grudniu 2019 roku. Czy warto było czekać na finał?

Od samego początku fabuła "Paper Girls" opiera się na dwóch filarach – podróżach w czasie i wzajemnych relacjach między młodymi dostarczycielkami gazet, które się we wspomniane podróże udają. W ostatnim tomie Vaughan plącze fabułę jeszcze bardziej i rozdziela bohaterki. I tak KJ ląduje w 1958 roku, Erin próbuje się odnaleźć w trakcie Halloween, z kolei Tiffany i Mac przenoszą się w różne momenty odległej przyszłości – przy czym pierwsza z nich ma pomóc w zakończeniu wojny, a druga poznaje kobietę odpowiedzialną za opracowanie podróży w czasie.

John Constantine w drugim – i ostatnim – tomie Briana Azzarello jest bohaterem, wydawałoby się, niepowiązanych epizodów. Te jednak z czasem łączą się w jedną opowieść, mającą swoje korzenie jeszcze w pierwszej odsłonie, gdy słynny mag trafił do więzienia.

Scenarzysta pozostaje wierny swojej interpretacji Constantine'a. Magia nadal jest tu aspektem pobocznym, tajemniczym, nigdy szerzej nieeksploatowanym. W zamian Azzarello szerzej prezentuje brudną, lecz niefantastyczną, część świata. Pojawia się środowisko nazistów, pozbawiony kręgosłupa moralnego bogacz czy klimaty BDSM. Te ostatnie to także domena bohatera, który nie ma nic przeciwko tak ostrym zabawom.

Poprzednim razem zaakceptowałem styl Azzarello, bo historie śledziło się z prawdziwym zainteresowaniem i napięciem. W kontynuacji autor za bardzo chce połączyć wszystkie wątki, dąży do intryg, które są dyktowane emocjami, i prezentuje sprawy, które równie dobrze mogłyby się znaleźć w dramacie, a nie opowieści z rodzaju mrocznej fantasy czy grozy. Elementy fantastyczne znajdują się tak bardzo na uboczu, że gdzieś tam przepada nadnaturalny charakter "Hellblazera". Boli to tym bardziej, że sporo czasu zostaje poświęcone na mroczną erotykę oddziałującą na atmosferę (pikantne ilustracje) i charakteryzującą postacie, niż pełniącą jakąś rolę w fabule.

Coś się kończy, coś się zaczyna. To była długa podróż, ale Tony Chu dotarł do punktu, w którym to od niego zależą losy planety. Tylko czy cybopata uniesie brzemię odpowiedzialności?

W ostatnich tomach, będących głównie preludium do ostatecznego pojedynku z wampirzym kolekcjonerem, esencjonalny, fabularny rosół został rozwodniony. Nie było to nazbyt dotkliwe, ponieważ John Layman i Rob Guillory dbali o wysoką częstotliwość i jakość serwowanych gagów. W finałowym tomie owych gagów jest odrobinę mniej, ale wody nadal sporo. To jednak w dużej mierze marudzenie, a nie wada odbierająca radość z czytania. Jeśli spojrzeć na całość, to nadal stary, dobry "Chew", który do ostatniego kadru nie traci specyficznego charakteru.

Od dzisiaj możemy powiększyć swoją kolekcję książek, które dzięki wydawnictwu MAG ukazują się w ramach serii "Artefakty". Dołączyły do niej "Cień i pazur" oraz "Jestem legendą – Piekielny dom – Człowiek, który nieprawdopodobnie się zmniejszał".

Pod pierwszym tytułem znajdziemy dwie pierwsze części cyklu "Księga Nowego Słońca", za którą stoi Gene Wolfe. Główny bohater, imieniem Severian, od wielu lat szykuje się do roli kata, jednak zaplanowaną przyszłość rujnuje jedna z uwięzionych. Łamiąc zasady, młody czeladnik wybiera dużo trudniejszą przyszłość, w której miecz i maska odegrają znaczącą rolę. Książkę w twardej oprawie wyceniono na 49 PLN.