"Shadowrun Returns" to nie tylko adaptacja kultowego systemu RPG, ani też kontynuacja leciwego "Shadowruna" z 1993, ale też pierwsza gra z serii kickstarterowych – miejmy nadzieję, że WIELKICH – cRPG bazujących na sentymencie do "starych, dobrych" rozwiązań z przełomu tysiącleci. Z miejsca nasuwa się jedno pytanie – "czy się udało?". Sprawą zajął się nasz Überredaktor – Hassan', który w przerwie pomiędzy graniem i pisaniem recenzji znalazł czas aby podzielić się z wami, naszymi czytelnikami, swoimi pierwszymi wrażeniami po paru godzinach zabawy z "Shadowrun Returns". Zapraszam do lektury!

"W jaki sposób, kiedy i gdzie zaczęły się Zapomniane Krainy? Co jest sercem kreacji Eda Greenowoda i w jaki sposób, Wielki Mistrz Krain, prowadzi swoje kampanie D&D dla graczy?"

Na te oraz na inne pytania odpowiada w swoim cotygodniowy cyklu "Forging the Forgotten Realms" twórca Zapomnianych Krain we własnej osobie – Ed Greenwood.

Tym razem Ed zajął się minikampania zatytułowaną "The Solution", której akcja ma miejsce w dobrze znanym fanom gry "Baldur's Gate" mieście – Saradush. Zainteresowanych tekstem odsyłam pod ten adres.

Uwielbiam smoki. Od kiedy tylko pamiętam, fascynowałem się tymi stworzeniami i kiedy usłyszałem, że ma pojawić się gra, w której będzie można sterować smokiem, pomyślałem sobie, że muszę w nią zagrać. Ta gra nazywa się "Divinity: Dragon Commander". Czy warto wgłębiać się w ten świat? Przekonacie się już za chwilę, czytając wrażenia z wersji beta, sporządzone przez Hassana.

"Czytających ten artykuł lojalnie uprzedzam – siadając do gry "Divinity: Dragon Commander" słabo wiedziałem, czego się spodziewać. Jasne, przewinęła mi się gdzieś w kuluarach, ale zdecydowanie bardziej zainteresowany byłem rozwijanym w tym samym czasie "Divinity: Original Sin". Po kilku godzinach gry w betę – ciężko mi się jasno określić.

Jedną z przyczyn moich obaw jest obrazek wyżej czy raczej to, co jest na nim zawarte. "Smoki z jetpackami", określenie (dla niektórych niemalże oksymoron), którym promowany jest "Dragon Commander", wprowadziło mnie w nie lada konfuzję. Spodziewałem się turowej strategii w settingu fantasy, dostałem w zamian (wręcz po łbie) miks strategii turowej i tej czasu rzeczywistego, wykąpany w realiach futuro-retro-steampunku."

Czytaj dalej...

Kurz po zapowiedzi Wiedźmina 3: Dziki Gon jeszcze nie opadł, wciąż napływają nowe informacje, a także kolejne materiały, które tylko podsycają oczekiwanie na trzecią odsłonę przygód Geralta. Postanowiliśmy więc wypytać CD Projekt Red o dręczące nas zagadnienia na temat ich gry, czego wynikiem jest niniejszy wywiad. Rozmowę z nami przeprowadził przedstawiciel studia, Marcin Momot.

Oprócz wywiadu przygotowaliśmy dla Was także konkurs, w którym do wygrania są dwie pierwsze części "Wiedźmina". Wystarczy tylko odpowiedzieć na parę łatwych pytań i mieć szczęście w losowaniu. Powodzenia!

Pomysł na grę pojawił się w naszych głowach dość dawno temu – wyrastaliśmy na opowiadaniach tworzonych przez Pana Andrzeja Sapkowskiego i kochaliśmy gry. Z wariackiego (początkowo) pomysłu zrodziła się realna koncepcja i... zaczęły się prace.

Czytaj dalej...

W najnowszym uaktualnieniu informacji o grze w ramach cyklu Open Dev, twórcy "Legacy" zajęli się klasą łowcy. Ma to być w założeniu mistrz łuku, o świetnie rozwiniętej percepcji pozwalającej mu dostrzec luki w obronie wroga, dzięki czemu będzie zadawał duże obrażenia swoim nieprzyjaciołom. Łowca nie pozostaje bezbronny gdy przyjdzie do walki w zwarciu, owszem nie będzie "siekał" tak sprawnie jak wojownik, ale "sierotą" pod tym względem ma nie być. Dodatkowo zaś ma władać całkiem sprawnie magią ziemi.

Pewne bonusy związane są, jak pisaliśmy już o tym jakiś czas temu, z wyborem rasy postaci. Świetna kombinacja na tej linii wychodzi w przypadku rangera elfa. Więcej o tej klasie postaci możecie przeczytać tutaj.

Jak pisaliśmy w lutym, Chris Avellone został zobowiązany w ramach wywiązywania się z obietnicy danej fanom w czasie zbiórki kasy na "Project Eternity" do przejścia legendarnego już "Arcanum". Cóż, delikatnie mówiąc: szybko mu nie idzie to "przechodzenie", ale zważywszy na to, że pracuje zarówno przy "Eternity" jaki i "Tormencie 2", jakoś strasznych pretensji o zaniedbanie akurat tej działki nie mam.

W każdym razie już wkrótce ma pojawić się seria kliku długich gameplayów w tym cyklu, a póki co możemy się cieszyć prawie godzinnym materiałem. Jeśli jesteś ciekawy co sądzi twórca "Planescape: Torment" o grze swego kumpla, Tima Caina, to zapraszam do rozszerzonej części newsa. Tam znajdziesz omawiane wideo.

Żadna klasyczna sesja fantasy nie może mieć racji bytu bez obecności smoka. Te wzbudzające respekt, wiekowe istoty od zawsze były, są i będą partią znacznej części fantastycznych uniwersów. To nieodzowny element, bez którego epickie bitwy mogą wydawać się zwykłymi potyczkami.

Jednak gdy już owe gadziny pojawią się na placu bitwy, nie łatwo jest je pokonać. Trzeba wiedzieć gdzie i kiedy uderzyć oraz jak się przygotować do konkretnego osobnika, gdyż smoczy lud to nie tylko smoki wszelkiej maści, ale także jadowite wyverny, ogromne linnormy czy podstępne tatzlwyrmy.

Lionel zwany Piszącym, wyruszył w długą podróż po dzikich i niebezpiecznych regionach Golarionu. Pił grog z piratami, strzelał do trolli w Varisii, rąbał sosny w Irrisenie, a nawet błądził po zaułkach Almasu, stolicy Andoranu, z pościgiem straży miejskiej za plecami – a wszystko to po to, aby dostarczyć wam kolejną porcję wiedzy o nacjach tej fantastycznej krainy. W końcu wycieńczony legł u progów twierdzy Game Exe, gdzie lokalni skrybowie "zaopiekowali się" jego twórczością. I stąd ten materiał. Teksty znajdziecie w rozszerzonej części newsa – zapraszam do lektury!

Mike Mearls to (w dużym skrócie) gość odpowiedzialny za piątą edycję D&D. Jak nie wyjdzie – on oberwie. Jak się uda – laur zwycięstwa jest jego. Z reguły raz w tygodniu wypuszcza w ramach cyklu "Legends and Lore" artykuł poświęcony edycji "Next". Ostatnio zajmował się powrotem "Wielkiego Koła", teraz zaś – kwestią "odgrywania ról" w D&D.

Jak to ładnie autor ujął: "Jeśli zasady dają nam narzędzia do wykorzystania w czasie kampanii, to osobowość naszych postaci mówi nam jak i kiedy mamy ich użyć. Bez takiej nakładki, D&D nie jest już RPG a (...) skirmishową, bitewną grą".

Rebis skrupulatnie wydaje kolejne tomy "Imperium Grozy", dzięki czemu ledwie miesiąc temu na rynku pojawiło się Imperium nieznające porażki. Czy książka trzyma poziom poprzednich części? Opowiadania dobrze zostały dobrane pod względem jakości i zróżnicowania? Tego dowiecie się czytając moją recenzję!

Pierwszy tom odnowionego cyklu "Imperium Grozy", "Okrutny wiatr", wpisał się u mnie na stałe, jako jedno z największych dzieł fantasy. Kiedy dostałem jego trzecią już odsłonę, "Imperium nieznające porażki", dopadła mnie jednak czarna rozpacz. Na książkę przypada szósta i siódma część sagi oraz dziesięć opowiadań osadzonych w tym samym świecie...

Czytaj dalej...