Tym tekstem chciałbym otworzyć serię artykułów będących próbą przedstawienia i zinterpretowania dziejów Ciri, ukazanych w książkach, grach i komiksach. Dla przejrzystości zrezygnowałem z nazbyt wyraźnego oddzielania tych źródeł. Tworzą one jedną całość i nie stoją ze sobą w większej sprzeczności.

Odnoszę wrażenie, że postać Ciri jest wyjątkowo słabo rozumiana. O ile refleksja zawsze jest cenna, nader często opinie o niej są powierzchowne, a ich oparcie w książkach czy grach nikłe. Oczywiście nie brakuje też i ciekawych spostrzeżeń. Jej postać na przestrzeni książek "Wieża Jaskółki" i "Pani Jeziora", a później grze "Wiedźmin 3: Dziki Gon" i komiksie "Klątwa kruków", na tyle mnie zafascynowała, że postanowiłem podjąć się własnej interpretacji jej historii.

Ponad 100 milionów sprzedanych egzemplarzy książek, które zostały przetłumaczone na 52 języki i podbiły serca olbrzymiej ilości pasjonatów czytelnictwa. Niekwestionowane sukcesy w filmowym box-office, które przełożyły się na cztery pełnometrażowe produkcje, wypełnione efektami specjalnymi i gwiazdami światowej kinematografii, przynosząc prawie trzy miliardy dolarów zysków. "Igrzyska Śmierci" to już prawdziwa marka, śmiało włączająca się do rywalizacji z największymi tuzami gatunku.

Cóż, ma ku temu wszelkie atuty. Książki Suzanne Collins są napisane takim stylem, że trafiają do młodego odbiorcy, ale również ten starszy znajdzie w nich coś, co spowoduje że totalnie wsiąknie w akcje i dylematy zawarte na kartach powieści. Dowód? Proszę bardzo, nawet nasz etatowy i wymagający recenzent Tomasz "Medivh" Kiedrowicz – prywatnie niesamowicie ustatkowany, odpowiedzialny i poważny człowiek – stwierdził:

Niewiele jest powieści, które zdołają mnie wciągnąć na tyle, że jedyne 350 stron zdołam pochłonąć w zaledwie jeden dzień. [...] Przerwy na posiłki były prawdziwą mordęgą, a wieczorne wyjście z kumplami zakończyło się dla mnie stosunkowo szybko – podałem jakiś banalny powód i zmyłem się błyskawicznie do domu, aby wrócić do świata Panem.

Niełatwo o lepszą rekomendację.

Informacja prasowa

Klasyczna powieść w komiksowej malarskiej adaptacji.

"Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze niż inne".

"Folwark zwierzęcy" to wybitna powieść satyryczna i alegoryczna o konsekwencjach totalitaryzmu i nieodpowiedniej władzy, jedna z najgłośniejszych powieści George’a Orwella, zwanego "sumieniem swojego pokolenia".

W tym w pełni autoryzowanym wydaniu, artysta Odyr przekłada świat i przesłanie "Folwarku zwierzęcego" na wspaniale wyobrażoną powieść graficzną. Komiksowa, malarska adaptacja Odyra płynnie przechodzi między satyrą a bajką i spodoba się wszystkim, niezależnie od wieku, zgodnie z zamierzeniami Orwella.

Druga połowa historii o ludziach żyjących w świecie nienawiści, Stanach Zjednoczonych 2022, gdzie lewicowi terroryści walczą ze skrajnie prawicowym, kontrolującym obywateli rządem. Jak kończy się opowieść, w której zasady moralne już dawno przestały się liczyć?

Dla pragnących nagłej zmiany w tempie narracji mam złą wiadomość – akt drugi "Czasu nienawiści" nie różni się od pierwszego. Seria do końca pozostała historią operującą ponurym klimatem, pokazującą trudną sytuację bohaterów po obu stronach barykady i niemożność prowadzenia normalnego życia. Jeden zwrot akcji jest tylko kamieniem chwilowo tworzącym kręgi na spokojnej tafli jeziora. Oczywiście to wrażenie czytelnika, bo nie ulega wątpliwości, że we wewnątrz postaci toczy się ciągła walka.

Co się stanie, kiedy płatny morderca zyska zdolności telepatyczne i rentgen w oczach? Powstanie ludzka maszyna do zabijania czy może nowe talenty sprawią, że zwróci on lufę w kierunku superłotrów?

Tommy Monaghan zarabiał na życie pozbawianiem go innych na zlecenie. Pewnego dnia ktoś dopadł jego cel przed nim. W bezpośredniej konfrontacji z napotkaną istotą stracił przytomność, a po jej odzyskaniu odkrył nowe zdolności. Telepatia i rentgen pozwalają mu unikać zasadzek, dostrzegać przeciwników, zanim wychylą się zza rogu, i oczywiście sięgać do ich myśli. Zaopatrzony w zapasy ołowiu Hitman kontynuuje działalność cyngla na zlecenie, specjalizującego się w likwidowaniu osób obdarzonych supermocami.

Miło nam poinformować, że nakładem nowego wydawnictwa na rynku, Lost in Time, w drugiej połowie maja do rąk wszystkich zainteresowanych pasjonatów trafi komiks "Dziki Ląd". Dzisiaj uruchomiono możliwość składania zamówień przedpremierowych zarówno w oficjalnym sklepie wydawnictwa, jak i popularnych cyfrowych sklepach komiksowych jak Gildia czy Best Comics. Game Exe jest jednym z patronów medialnych tego tytułu.

Dzieło Rama Venkatesana i ilustratora Sumita Kumara ("These Savage Shores", "Ruin of Thieves" czy "Batman: Secret Files") zabierze nas do parnego roku 1766, kiedy to Kompania Wschodnioindyjska trzymała za pysk cały świat, a czasy mitów, legend i nadprzyrodzonych mocy powoli odchodziły w zapomnienie... ale czy na pewno?

Dwa stulecia po tym, jak pierwszy europejski okręt dopłynął do Wybrzeża Malabarskiego i zawinął do portu w Kalikacie, Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska stara się zabezpieczyć swoją przyszłość na lukratywnym Jedwabnym Szlaku. Na pokładzie jednego ze statków Kompanii przybywa istota będąca ucieleśnieniem pradawnego zła, licząc na zadomowienie się w nowo odkrytej krainie. Wkrótce jednak przekonuje się, że ziemie nad Indusem zamieszkują demony i legendy dużo starsze od niej samej.

Informacja prasowa

Już 20 maja nakładem wydawnictwa Initium ukaże się fenomenalny „Kulawy szermierz” autorstwa Tomasza Matery będący powieścią przygodowo-awanturniczą osadzoną w uniwersum fantasy wzorowanym na Europie z przełomu XVI i XVII wieku.

Tomasz Matera (1990) – Urodziwy jak Sokrates, rosły niczym Napoleon. Jak przystało na rodowitego łodzianina, zamieszkuje na wielkim szarym blokowisku w sąsiedztwie walących się kamienic. Wieczny student Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie zwiedził już instytut psychologii oraz filozofii, a obecnie studiuje historię pod skrzydłami wyrozumiałej Alma Mater. Niedoszły bankier, przelotnie krupier i barman, teraz lektor angielskiego. Adept trójboju i gier fabularnych. „Kulawy szermierz” jest jego debiutem literackim. Inspiracją dla powstania „Kulawego szermierza” były dla autora m.in. powieści Glena Cooka (zwłaszcza Kroniki Czarnej Kompanii), Joe Abercombiego (Bohaterowie, trylogia Pierwsze Prawo) oraz Michaela Moorcocka (przygody Elryka z Melninbone).

Miroslav Žamboch to prawdziwy specjalista w kreowaniu mrocznego klimatu, a także bohaterów tak twardych i niezłomnych, że mogliby na śniadanie zagryźć bryłę zubożonego uranu, by chwilę potem wypluwać pociski nuklearne w kierunku swoich wrogów. Ostatnimi czasy mogliśmy się nacieszyć nowym wydaniem nieco starszych dzieł, ale pojawiają się też nowe powieści. Teraz przyjrzymy się jednej z nich, „Bakly, Tom 2. W objęciach śmierci”.

Sytuacja w Grafzatzy staje się coraz bardziej napięta. Choć gangi nadal starają się nad sobą panować, krew i pieniądze wciąż nakręcają sytuację. Baronówna Münchauzen w dalszym ciągu poszukuje starożytnej wiedzy i artefaktów, lecz ludzie, którzy je mają są niebezpieczniejsi niż wydaje się na pierwszy rzut oka. Tymczasem przedwieczna istota wędrująca w kanałach dalej rośnie, zdeterminowana, by zyskać większą potęgę i nie powtórzyć dawnych błędów. Przez to wszystko kroczy Bakly i choć jedyną rzeczą, której teraz pragnie to śmierć, to tanio skóry nie sprzeda.

"Przebudzenie Lewiatana" powołało do życia jedną z ciekawszych i zarazem smutniejszych wizji przyszłości rasy ludzkiej. Świat, w którym pomimo tego, że udało się zbudować skomplikowane napędy pozwalające nam sięgnąć gwiazd i skolonizować sporą część Układu Słonecznego, to zawiedliśmy na całej linii w kwestii podstawowych problemów naszej rasy, takich jak głód, bieda czy dyskryminacja. Toczymy proste wojny, a zanurzeni w otchłani brudnej polityki i samozadowolenia popadamy w stopniowy marazm. Ba, nie potrafimy ich przeskoczyć nawet w chwili, gdy znajdujemy się na skraju apokalipsy i jesteśmy wystawieni na odstrzał w obliczu nieznanej siły, której starań po prostu nie rozumiemy. Jeżeli ktoś myślał, że draka z protomolekułą i ludobójstwo na stacji Eros otrzeźwią ludzi niczym chlust zimnej wody po srogim bankiecie, to srogo się mylił. W "Wojnie Kalibana", drugim tomie serii "The Expanse", ludzkość dopiero się rozkręca, jeżeli chodzi o skalę obrzydliwości, i posuwa się do jeszcze gorszych ekscesów.

Po czterech około 600-stronicowych wydaniach zbiorczych przygód Miyamoto Usagiego przyszedł czas na cofnięcie się do jego początków lub na rozpoczęcie niezwykłej wędrówki po feudalnej Japonii.

Bez wchodzenia w licencyjne szczegóły – Stan Sakai stworzył dla Fantagraphics kilka części o króliku roninie, nim ten na dobre zagościł w Dark Horse Comics, i to właśnie od historyjek wydanych w tym drugim wydawnictwie rozpoczął Egmont. W marcu ukazał się pierwszy z dwóch tomiszczy "Usagiego Yojimbo" opatrzonych podtytułem "Początek", które uzupełniają lukę spowodowaną zamieszaniem z prawami autorskimi. Jakością wydania nowy tom nie ustępuje poprzednikom, lecz niestety lista dodatków w "Usagi Yojimbo Początek. Księga #01" kończy się na galerii okładek. Tym razem zabrakło notatek samego Stana Sakaia, opowiadającego o inspiracjach do poszczególnych opowieści.