Na portalu Kocham Książki pojawił się wywiad z Wielkim Grafomanem Polskiej Fantastyki – Andrzejem Pilipiukiem. Jest oczywiście o "Jakubie Wędrowyczu", "Oku Jelenia" oraz marzeniach pisarza.

"Patrząc w przeszłość widzę, po pierwsze, że mało zrobiłem. Pierwsze pięć lat pracowałem na pół gwizdka. Nie było wówczas wydawców z prawdziwego zdarzenia – nie było też nikogo kto byłby zainteresowany moimi książkami. Zatem pisałem sobie opowiadania, trochę ich powstało na zapas, ale było to okres pod wieloma względami zmarnowany. Należało już wtedy szykować amunicję przyszłej wojny – zapełnić szuflady maszynopisami – na zapas."

Więcej znajdziecie tu. A jaka jest wasza ulubiona książka Pilipiuka, czy może w ogóle nie lubicie jego twórczości?

Informacja prasowa

Wiatr niesie śmierć. Tajemnicza zaraza dziesiątkuje ludność, osłabiając targane wewnętrznymi konfliktami księstwo Kałakowa. Nawet wznoszące się pośród wzburzonych mórz niedostępne mury nie chronią przed wszystkim, a fanatyczni Maharrahtczycy tylko czekają na okazję, by przejąć władzę.

Atak żywiołaka na zmierzający do wyspy powietrzny statek zaprzepaścił szansę na pokój. Śmierć podróżującego nim Wielkiego Księcia pogorszyła i tak złą sytuację archipelagu. Los wysp spoczywa teraz w rękach młodego księcia Nikandra i autystycznego chłopca, który potrafi narzucić siłom natury swoją wolę.

Czy jest on jednak zbawcą, czy niszczycielem?

"Wichry archipelagu" to wyraźny styl, inteligentny język i niesamowita wyobraźnia.

Orson Scott Card, autor „Gry Endera”

Informacja prasowa

Oto świat składający się z wielu wersji. Większość wionie grozą przemijania. Ale jest też jedno wspaniałe, piękne oblicze. Niedoskonali mieszkańcy lądują w niszczejącej wersji, wybrani awansują. A nad wszystkim pieczę sprawują Przeksiężycowi.

Oto świat, w którym nie ma miejsca na indywidualność. Wszystko podporządkowane jest sztuce... i chęci przetrwania.

Oto Lunopolis, gdzie mieszkańcy żyją chwilą, przerażeni wizją wyroku, który da im namiastkę szczęścia lub pogrąży w rozpaczy i entropii, gdzie naturalnym jest, iż ludzi w przeszłości, mimo że jeszcze nie umarli, bliscy uznają za martwych?

Kim są Przedksiężycowi, istoty, które decydują o życiu i śmierci każdego istnienia? Od czego zależy śmierć lub życie każdego człowieka?

Odpowiedzi może być wiele...

Fascynująca opowieść trzykrotnej laureatki Nagrody im. Janusza Zajdla!

Informacja prasowa

Dzięki „Podróżom” traficie do miejsc niezwykłych. Od odmienionej Jerozolimy po wiatraki poruszające się dzięki własnym wiatrom. Od zimnych brytyjskich kempingów do olbrzymich, wspieranych pracą niewolników imperiów. Zakres wizji MacLeoda przedstawionych w tym zbiorze jest przytłaczający, niemniej cechą wspólną wszystkich tych opowieści jest zainteresowanie autora człowieczeństwem oraz sposób, w jaki łączy to co fantastyczne i dziwne z przeciętną codziennością. Spodziewajcie się znaleźć w „Podróżach” cuda, zaskakujące prawdy i świetną literaturę.

Pod koniec dwudziestego pierwszego wieku, stara, mieszkająca w Kornwalii kobieta ratuje z oceanu nagiego młodzieńca i zabiera go do swego pięknego domu. Bohaterka jest światowej sławy skrzypaczką i – mimo nowoczesnych metod przedłużania życia – zbliża się do kresu swych dni. Niedoszły topielec z kolei cierpi na utratę pamięci, nie wie o sobie nic. Kobieta nadaje mu imię Adam. Zaczyna opowiadać mu swoje wspomnienia, on okazuje się wiernym słuchaczem. Opowieści bohaterki są przerywane scenami z codziennego życia w kornwalijskim domu. Barwne, pełne wydarzeń życie artystki prawie pozwala nam zapomnieć, że cała historia rozgrywa się w chaotycznym i niebezpiecznym świecie epoki. MacLeod przedstawia w książce specyficzną, fascynującą wizję dwudziestego pierwszego stulecia – wieku katastrof i nowych, śmiertelnych chorób. Niemniej, jak często w pisarstwie tego autora, okazuje się, że historia osobista zawsze jest ważniejsza od tej powszechnej.

Ray Olson, Booklist

Pół roku temu poinformowaliśmy Was o pierwszych pogłoskach dotyczących ekranizacji bestselerowej powieści Neila Gaimana zatytułowanej "Amerykańscy Bogowie". Teraz dowiecie się więcej o tym projekcie, za realizację którego wzięło się... HBO. Czy komukolwiek należy tłumaczyć, co to oznacza?

Informacja prasowa

Bohaterowie są zmęczeni. Poruszają się po omacku, w mroku kłamstw i półprawd. Nawet Funky, sklonowany za sprawą medycznych sztuczek drolli, zwraca się przeciwko sobie. On sam, jego sprzymierzeńcy i czytelnicy nie wiedzą, po czyjej stanąć stronie.

Pionki są rozstawione. Nikt nie jest pewny wygranej.

Maciej Parowski (ur. 1946) – polski pisarz, felietonista, scenarzysta komiksów, krytyk literacki i filmowy. Od 1982 roku kierownik działu literatury polskiej w „Fantastyce” (od 1990 w „Nowej Fantastyce”), w latach 1992-2003 również naczelny pisma. Obecnie v-ce naczelny „NF”. Prowadzi też krytyczny kwartalnik „Czas Fantastyki” (od 2004). Współautor scenariuszy komiksów: „Funky Koval” – wspólnie z Jackiem Rodkiem (rys. Bogusław Polch), „Wiedźmin” – wspólnie z Andrzejem Sapkowskim (rys. Bogusław Polch). Scenarzysta komiksów: „Planeta robotów” (1986/89 – rys. Jacek Skrzydlewski), „Naród wybrany” (1992, rys. Jarosław Musiał), „Burza” (1992, 2003 fragmenty – rys. Krzysztof Gawronkiewicz).

Jacek Rodek (ur. 1956) – w latach 80-tych XX wieku był jednym z założycieli magazynu „Fantastyka”, w którym początkowo był kierownikiem działu literatury zagranicznej, a następnie zastępcą redaktora naczelnego oraz redaktorem naczelnym magazynu "Komiks-Fantastyka". W kolejnych latach redaktor w wydawnictwach Orbita i Korona. Na początku lat 90-tych pomysłodawca i redaktor magazynu komiksowego magazyn "CDN". W 1993 roku założył Wydawnictwo MAG, którym kieruje do dziś. Początkowo wydawał gry fabularne i magazyny, jak „Magia i Miecz” (103 numery w latach 1993 – 2002) i „Fenix” (w wyd. MAG w latach 2000 – 2001). Obecnie specjalizuje się w beletrystyce fantasy i science fiction.

Dziś w nocy poznaliśmy laureatów najbardziej prestiżowej nagrody, jaką można przyznać twórcom dziedziny science fiction i fantasy: Hugo. Nagrody rozdano w Peppermill Hotel (co jak co, ale pisarze na zachodzie chyba nie mają się najgorzej) w Nevadzie. Ceremonii przewodniczyli Jay Lake (w Polsce znany głównie jako autor "Próby Kwiatów") oraz Ken Scholes (którego polskich tłumaczeń jeszcze się nie doczekaliśmy) z boczną asystą Tima Powersa (na podstawie jego powieści powstali "Piraci z Karaibów: Na nieznanych Wodach", mowa o pozycji "Na dziwniejszych pływach"), Boris Vallejo<> (peruwiański ilustrator fantasy), Ellen Asher (mam nadzieję, że kiedyś będę mogła o niej coś napisać) oraz oczywiście George'a RR Martina (jego chyba nie trzeba przedstawiać) i Roberta Silverberga (autor cyklu "Planeta Majipoor" i wielu innych powieści wydawanych głównie w latach '90). Tegoroczna statuetkę zaprojektowała Marina Gelineau. Podoba wam się? Ciekawe, czy Hugo Gernsback byłby zadowolony z twórczości tegorocznych zwycięzców.

Informacja prasowa

Od 10 sierpnia można już szukać w księgarniach Misji Honor, kolejnego tomu militarnej SF, autorstwa Davida Webera.

Gwiezdne Królestwo Manticore i Republika Haven od lat toczą zażarta wojnę. Po obu stronach dojrzewa już przekonanie, że najwyższy czas ją zakończyć. Zwłaszcza, że w powietrzu wisi nowy konflikt między Królestwem Manticore a Ligą Solarną. Aby uniknąć zgubnej wojny na dwa fronty, Honor Harrington opracowała odważną strategię – wymagająca czasu, ale gwarantującą sukces. Krótkowzroczni politycy opóźniają precyzyjny plan Honor, a dzięki zwłoce Równaniu udaje się przeprowadzić uprzedzający atak. Jego skutki radykalnie zmieniają układ sił, a nowa strategiczna sytuacja wymaga wyjątkowych rozwiązań. Honor zna już smak porażki i teraz powraca po ostateczne zwycięstwo.

David Weber to jedna z największych gwiazd światowej fantastyki, znany przede wszystkim z doskonałych cykli militarnej SF („Honor Harrington”, „Starfire”) i rewelacyjnej space opery Schronienie. Łączny nakład jego książek przekroczył już siedem milionów egzemplarzy, a kilkanaście tytułów trafiło na listę bestsellerów New York Timesa.

Informacja prasowa

Nazwanie Bestii to doskonałe połączenie czarnego kryminału, horroru i dark fantasy. Ukaże się nakładem Wydawnictwa Mag 19 sierpnia.

Mówią, że droga do piekła jest wybrukowana dobrymi chęciami, ale jeśli spytacie Feliksa Castora, powie wam, że wśród owego bruku znajdzie się też sporo arogancji, bezmyślnej brawury i głupoty. Nie można bez końca grać na dwie strony i liczyć na to, że się nam upiecze. Nadszedł nieunikniony kryzys, i teraz Castor ma krew na rękach. No, nie własnych rękach – jak zwykle to inni spłacają rachunki: przyjaciele, znajomi, przypadkowi przechodnie…

Castor zatem topi smutki w morzu taniej whisky, a tymczasem niewinna kobieta traci życie, jej córka zapada w śpiączkę, nielicznym przyjaciołom, którzy mu jeszcze zostali, zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo, a po ulicach krąży demon. I to nie byle jaki demon – ten bowiem dosiada duszy jego najlepszego kumpla.

I nie można go przepędzić, nie zabijając gospodarza.

Powieści o Castorze dzieją się w świecie, w którym duchy i nadnaturalne istoty z ledwie zauważalnych postaci pochodzących z mitów i baśni stały się częścią akceptowanej rzeczywistości. Stały lecz nieunikniony wzrost zainteresowania człowieka światem pozagrobowym i zjawiskami nadprzyrodzonymi wydobył ich z cienia i sprawił że ich obecność w naszym świecie jest oczywista. Duchy stały się powszechne, lecz nie wszyscy je widzą. Demony można wywołać nieuważnym słowem. A wampiry….no cóż, nikt nie wie o nich ale gdzieś tam istnieją.

Informacja prasowa

Wczorajszego dnia za pośrednictwem wydawnictwa Prószyński i S-ka swoją polską premierę miała książka Charlesa Yu – "Jak przeżyć w fantastycznonaukowym wszechświecie". Jeżeli fragmenty książki nadal nie przekonują Was do zakupu tej pozycji, to w rozszerzeniu newsa znajdziecie inne opowiadanie amerykańskiego pisarza zatytułowane "Standardowy zestaw samotności"