Ledwie zakończyliśmy konkurs z Hobbitem, a już zaczynamy kolejny! Tak jak wspominaliśmy, zawsze coś się dzieje! Tym razem chcemy Was zaprosić do wygrania książki "Widmopis" autorstwa Davida Mitchella. Zadanie jest bardzo proste – wystarczy odpowiedzieć na trzy pytania w przygotowanym formularzu.

Konkurs rozpoczyna się dzisiaj, 1 czerwca i potrwa do 15 czerwca. Ogłoszenie wyników nastąpi pięć dni później. TUTAJ możecie wypełnić zgłoszenie.

Jeśli nie jesteście pewni, czy warto, zapraszamy do przeczytania recenzji Medivha. Życzymy powodzenia!

Parafrazując przemyślenia Andrzeja Sapkowskiego – jak to jest, gdy duet autorski postanawia napisać książkę? Jeden startuje od pierwszej strony, drugi od ostatniej i spotykają się w połowie? Kiedy pierwszy ma przerwę śniadaniową, zastępuje go kompan i tak w kółko? Można żartować sobie z owego procederu, niemniej gdyby się zastanowić, to na palcach jednej dłoni można policzyć udane i zgrane duety literackie. Czy Robert Cichowlas i Łukasz Radecki dołączą do tego zaszczytnego grona?

Powieść rozpoczyna się naprawdę obiecująco – od pierwszych stron widać, że panowie mają wyrobiony styl, bardzo przyjemny dla odbiorcy. Książka napisana jest poprawnym, wolnym od powtórzeń i chropowatości językiem, a pomiędzy dialogami oraz opisami zachowano odpowiednie proporcje. Estetyczne zapotrzebowania zostają zaspokojone już na samym początku, co nastawiło mnie na kawał porządnej powieści. Może nawet z fajerwerkami?

Czytaj dalej...

Ilekroć patrzę na okładki niektórych książek, w głowie pojawia mi się fragment jednego z moich ulubionych wierszy, który opisuje powtarzalność. I wcale nie mam tu na myśli strony graficznej. Kiedy widzę same pozytywne recenzje, przedstawiające pozycję w superlatywach, mam pewność, że 80% z nich się nie sprawdzi. W przeciwnym razie polski rynek zalewałyby same bestsellery i arcydzieła. A tak nie jest, prawda?

Dokładnie tak samo zaczęła się moja przygoda z „Czasem Żniw”. Czytając opinie, nie tylko blogerów, ale także Jakuba Ćwieka, Łukasza Orbitowskiego czy Jerzego Rzymowskiego, miałem przed sobą wspaniały debiut jeszcze wspanialszej autorki. Niestety, pierwszy z siedmiu tomów, ponad pięćsetstronicowa książka, nie spełniła do końca oczekiwań w niej pokładanych.

Czytaj dalej...

Fabryka Słów ogłosiła konkurs, w którym nagrodą główną jest roczny abonament na książki tego wydawnictwa. Aby zwyciężyć, należy przedstawić swoje wyobrażenie świat Takeshiego za pomocą dowolnej techniki. Szczegóły konkursu znajdziecie w rozwinięciu newsa.

Na zmrożony po Upadku świat – wykreowany przez Piotra Patykiewicza w jego najnowszej książce – patrzymy oczyma Kacpra, dorastającego syna poważanego w wiosce myśliwego. Udana inicjacja, myśliwski sukces, przedmiot młodzieńczych pragnień i obaw, okazuje się mało znaczącym, niezauważalnym prawie epizodem. W świecie, który coraz szybciej podąża ku zagładzie, nie dane mu będzie życie w uświęconych tradycją ramach.

Mała, prawie że kastowa, społeczność złożona z myśliwych, mcharzy, drwali i złomiarzy (oraz kieratników), izolowana w stylizowanych na Tatry, wysokich górach, musi stawiać czoła coraz większym zewnętrznym wyzwaniom i wewnętrznym naprężeniom. Jedyną wątłą nicią łączącą ich z lokalnym centrum podupadającej od 300 lat cywilizacji jest sygnalista, starszy brat Kacpra. Czas gońców, znoszących skrawki dawnej wiedzy do katedralnej biblioteki, właśnie się kończy.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

12 czerwca 2015 roku swoją premierę będzie mieć drugi tom cyklu "Takeshi", autorstwa Mai L. Kossakowskiej. "Takeshi 2. Taniec tygrysa" to powrót do świata ostrych mieczy, walk mrocznych zakonów i zaawansowanej technologii.

"Zwierzęta odczuwają. Drzewa odczuwają. Jaguar odczuwa. Las jest niespokojny. A las, to ja.

Ratujcie świat. Bo nigdy, zapamiętaj to na zawsze, nigdy nie znalazł się tak blisko zagłady.

Wciąż możemy wygrać tę walkę

Nie śmiej porzucić tu tego miecza! "

Informacja prasowa

Na stronie wydawnictwa Genius Creations ukazało się opowiadanie Jacka Wróbla, "Interes życia". W najbliższym czasie będzie mieć również premierę zbiór opowiadań tego autora, "Cuda i Dziwy Mistrza Haxerlina".

– Ten dzban to jeden z nielicznych przedmiotów ocalałych z najazdu Kompanii Chaosu, która czterdzieści lat temu splądrowała Świątynię Słowika i obróciła w pył najpiękniejszy gmach Imperiału, a kto wie, czy nie całej Insirii. – Haxerlin nachylił się do ucha klienta i kontynuował konspiracyjnym szeptem. – Wujaszek Tucky, znajomy mojego ojca, był zastępcą kapitana doryckiej straży i jako pierwszy przekroczył progi zrujnowanego przybytku, niecałe dwie godziny po odejściu bandytów. Opowiadał później przerażające historie o tym, co zastał w środku, historie tak straszne, że na samo wspomnienie jeży mi się włos na gło... – Urwał, kiedy dostrzegł, że mężczyzna patrzy podejrzliwie na jego łysinę. – Na samo wspomnienie przebiegają mnie ciarki. – Obrał bardziej wiarygodną wersję. – Wujaszek Tucky, doświadczony żołdak, musiał walczyć z mdłościami, kiedy przedzierał się przez pełne gruzów marmurowe korytarze, niegdyś pyszniące się wspaniałymi freskami, a teraz odrapane i całe skąpane we krwi. Pod ścianami zalegały obdarte ze skóry trupy, w nozdrza uderzał odór śmierci, ale on dzielnie parł naprzód, by spełnić swój obowiązek i zameldować przełożonemu o skali zniszczeń...

Czytaj dalej...

Czym jest zaraza? Chorobą, która rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie i sprawia, że bohaterowie zaprezentowani są czytelnikowi od najgorszej oraz najlepszej strony. Najgorszej, bo w końcu potrafimy walczyć o życie i zachowywać się jak zwierzęta – ta wspomniana zwierzęcość, dzikość, a także szaleńcze pragnienie życia sprawiają, że wszystko inne schodzi na dalszy plan. Te same okoliczności powodują jednak, że pozornie całkowicie egoistyczne jednostki zaczynają ze sobą współpracować, powstaje spójne i zgrane społeczeństwo, pragnące przeżyć i to razem. Tak przynajmniej wyglądało to w chyba najsłynniejszej opowieści o zarazie autorstwa Alberta Camusa. Czasy się jednak zmieniły, a razem z nimi podejście do zarazy.

Robert J. Szmidt zabiera nas w literacką podróż, podczas której zmierzymy się z epidemią sprawiającą, że ludzie zamieniają się w krwiożercze zombie. Jakby tego było mało, akcja powieści osadzona została przez pisarza w 1963 roku, a zatem z hordami nieumarłych, bo tak nazywają ich bohaterowie powieści, walczą oddziały milicji i ZOMO.

Czytaj dalej...

James Tiptree to literackie alter ego Alice B. Sheldon, która przybrała takie miano, by przełamać pewną niewidzialną granicę między męskim a kobiecym pisarstwem fantastycznym. Jako Tiptree uzyskała wiele nagród, a do najbardziej znanych jej utworów zalicza się "Houston, Houston, czy mnie słyszysz?", "Kobiety, których mężczyźni nie dostrzegają" oraz "Matka w niebie diamentów".

Nagroda jej imienia przyznawana jest corocznie na WisCon tytułom, które w istotny sposób motywują do rozważań na temat płciowości w literaturze nie tylko fantastycznej. Poza samą nagrodą tytułową laureaci otrzymują także czek o wartości $1 000 oraz czekoladę.

Poniżej znajduje się lista tegorocznych nominowanych i laureatów nagrody.

Nie byłem zadowolony z poziomu „Drogi Cienia” i do kolejnej odsłony podchodziłem po prostu z redaktorskiego obowiązku, nie czerpiąc właściwie żadnej przyjemności z możliwości zapoznania się z treścią, niemalże zmuszając się do brnięcia przez nią. Niezbyt to zachęcający wstęp do recenzji, ale cóż – pan Weeks solennie sobie na ten brak zaufania zapracował.

Niemniej zapracował również na powstrzymanie płynącego z mych ust strumienia negatywnych opinii. Obawiałem się, że przy okazji „Na krawędzi cienia” zmieni się on w istny wodospad, niemniej fortunnym zrządzeniem losu zmniejszył się o parę rozmiarów. Wciąż niestety pozostając znaczącym…

Czytaj dalej...