Doskonale znany fanom fantasy i horroru Neil Gaiman ma już na swoim koncie kilka udanych kontaktów z kinem, wśród których znajdują się jego "Koralina" i "Gwiezdny Pył" albo też bardzo dobre tłumaczenie japońskiej wersji "Mononoke Hime". Tym razem ekranizacji doczeka się jego powieść uhonorowana nagrodami Hugo oraz Nebula – "Amerykańscy Bogowie".
Nie będę ukrywał – na nowe dzieło niezwykle utalentowanego Zacka Snydera, czekałem z prawdziwymi wypiekami na twarzy. Zwiastuny zapowiadały film z ambitną fabułą, fascynującą mieszanką różnych gatunków filmowych oraz niesamowite doznania audio-wizualne. „Sucker Punch” miał posiadać dosłownie wszystko i być spełnieniem najskrytszych marzeń pasjonatów fantastyki oraz gier komputerowych. Niestety, stara i brzydka prawda ponownie dała o sobie znać. Jak coś jest od wszystkiego, to jest do niczego. Dziecko Snydera z pewnością nie jest powykręcanym bękartem, którego reżyser musi się wstydzić, jednakowoż finalnie rozczarowuje na zbyt wielu polach – daleko mu do roli mesjasza kinematografii. Apetyty były zdecydowanie większe.
Co nie wyszło? Gdzie tkwi siła tego filmu? Czy otrzymaliśmy typowy przerost formy nad treścią, a może eksperymentowi Snydera warto dać kolejną szansę? Zapraszam do zapoznania się z gorącą oraz frapującą recenzją autorstwa Ati, która odpowiada na te i na inne nurtujące kwestie.
Kumpelska komedia obśmiewająca wszystkie schematy fantasy? To makabryczny, choć niezwykle smakowity koncept. Przerażający dlatego, że w tego typu produkcjach zbyt często brakuje dobrego smaku – nadmierna ilość klozetowego humoru i żartów wepchniętych na siłę, potrafi zepsuć nawet najlepsze fundamenty oraz niegłupi scenariusz. Z drugiej strony to świetny pomysł, bo nasz umiłowany gatunek już od dawna prosi się o przekłucie strasznie nadętego balonu patosu i „dojrzałości”.
Dlatego też, pomimo pewnych obaw, cieszy mnie niezmiernie, że już za niedługo do kin trafi „Your Highness”, który ma spore szanse na wprowadzenie do tego smutnego gatunku dużej dawki (może topornego, ale za to zabawnego) humoru. Tym bardziej, że najnowszy zwiastun nastraja mnie bardzo optymistycznie do tego dzieła.
Plik wideo nie jest już dostępny.
Natalie Portman i niezapomniany duet z „Boskiego chilloutu”? Szalony miks. Szkoda, że nie zaangażowano również Setha Rogena, ale i tak kupuję to w ciemno. Film zawita na ekrany naszych kin już 20 maja.
Bardzo nie lubię plotkowania i w związku z tym jak ognia unikam częstowania Was pseudonewsami o tym, że coś być może się pojawi, że ktoś coś gdzieś powiedział, ale nie do końca itp. Jednak tym razem zrobię wyjątek, bo pojawia się informacja szczególnie bliska mojemu sercu – najprawdopodobniej powstanie nowy "Blade Runner".
Jak zwykle w cieniu „najgorętszej nocy w roku”, jaką jest gala rozdania Oskarów, odbywa się impreza niemniej medialna i ważna dla światowej kinematografii – wręczenie nagród „Złotych Malin”. Sobotni wieczór jest zawsze przeznaczony dla tych najgorszych tytułów, największych rozczarowań i najżałośniejszych kreacji aktorskich. Trzeba mieć prawdziwy talent, aby stworzyć takie dzieło, które wywoła u człowieka całą paletę emocji – uśmiech politowania, załamanie nerwowe, bezsilność, uczucie niedowierzania i nabicia w butelkę. Nie ma najmniejszej wątpliwości – filmy złe do szpiku kości zwyczajnie zasługują na swoją galę i może tylko cieszyć, że od ponad trzydziestu lat istnieje taka marka jak „Złota Malina”.
Dobra, do rzeczy. Niezaprzeczalnym zwycięzcą tegorocznej imprezy jest M. Night Shyamalan i jego „Ostatni Władca Wiatru”. Pomyśleć, że ten pan stoi za znakomitym „Szóstym zmysłem” i „Niezniszczalnym”, a na przełomie wieków był uważany za jednego z wizjonerów kinematografii. Los bywa naprawdę przewrotny, a sam film zgarnął w sumie pięć statuetek, w tym trzy „najbardziej prestiżowe” – za najgorszy film, reżyserię oraz scenariusz.
To już ponad rok odkąd miały ruszyć prace nad ekranizacją "Hobbita", a informacji nadal jak na lekarstwo, podobnie jak efektów rzeczonych prac (których również jak na lekarstwo). Za taki stan rzeczy odpowiadało wiele czynników, o których pisaliśmy już wcześniej. Sir Ian McKellen, bez którego ten obraz nie mógłby powstać, ma coś do powiedzenia na ten temat na swoim blogu. Co dokładnie?
Z czym mi się kojarzy 11 listopada? Narodowe Święto Niepodległości, Józef Piłsudski, patriotyzm, dzień wolny, premiera „The Elder Scrolls V: Skyrim” – to oczywiste typy. Jednak szczerze przyznam, że tej daty nigdy nie łączyłbym z apokalipsą czy inną karą bożą. Duży błąd!
Magia liczb i kryjące się za nimi tajemnice, od lat intrygują społeczeństwo, a w szczególności grube ryby z Hollywood, które z lubością przemieniają każdą, nawet najgłupszą, zapowiedź zagłady ludzkiej na wysokobudżetowy oraz wypełniony efektami specjalnymi blockbuster. W końcu był już milenijny „I stanie się koniec”, katastroficzny „2012”, więc dlaczego nie spróbować z „11-11-11”? Jedno jest pewne – trzeba przygotować się na najgorsze.
„Na świecie istnieje 11 bram Nieba. O 11:11 jedenastego dnia jedenastego miesiąca jedenasta brama zostanie otwarta. Wówczas do naszego świata na 49 minut przedostanie się niewyobrażalna moc, istota z innej sfery. Nie trzeba być omnibusem, aby wykoncypować, że nie będzie ona miłosiernie nastawiona do ludzi.”
Światowa premiera została zapowiedziana (niespodzianka!) na 10 listopada 2011 roku. Na stołku reżyserskim zasiądzie Darren Lynn Bousman („Piła II-IV”, „Repo! The Genetic Opera”).
Seria „X-Men” nie miała jakiegoś większego szczęścia do flirtu z amerykańskim przemysłem filmowym. „Trylogia”, choć trzymała w miarę niezły poziom, nie rozwinęła ogromnego potencjału, jaki drzemał w komiksie duetu Lee-Kirby i pozostawiała spory niedosyt. Natomiast ostatnie dzieło, opowiadające o historii Wolverina, było tak żenujące i niepomiernie głupie, że zwykłego kinomana brało na pusty śmiech, a pasjonat uniwersum chciał sobie podciąć żyły nachos.
Chcemy czy nie, wielkim krokami nadchodzi kolejna część tego cyklu. Może „X-Men: Pierwsza klasa”, będzie filmem na jaki czekamy od dawna? Oby. Obejrzyjcie oficjalny zwiastun produkcji i sami wyróbcie sobie zdanie, czy warto odkładać ciężko zarobione pieniądze na bilet.
Plik wideo nie jest już dostępny.
„Zanim Charles Xavier i Erik Lensherr przybrali imiona Profesor X i Magneto, byli młodymi ludźmi, którzy odkryli w sobie niezwykłe moce. Nim zostali zaciętymi wrogami, byli bliskimi przyjaciółmi, którzy połączyli swe siły z innymi Mutantami, aby zapobiec największemu zagrożeniu, przed którym stanął świat. Wkrótce jednak rozdzielił ich konflikt, który doprowadził do wybuchu wiecznej wojny między Bractwem skupionym wokół Magneto a grupą X-Men, której przewodził Profesor X.”
Film zadebiutuje na ekranach naszych kin 3 czerwca 2011 roku.
Jako Polaka, miłośnika piłki nożnej i pasjonata fantastyki, finał amerykańskich rozgrywek futbolu amerykańskiego obchodzi mnie mniej niż zeszłoroczny śnieg. Jednakowoż „Super Bowl” to jedna z tych imprez, nad którą należy się pochylić, niezależnie od upodobań. Nie dlatego, że Christina Aguilera, pomimo nieustannego podkreślania swojego patriotyzmu, nie potrafi poprawnie zaśpiewać amerykańskiego hymnu narodowego czy też, że zespół „Green Bay Packers” zdobył puchar po czternastu latach. O nie…
Bo „Super Bowl” to swoisty fenomen społeczny oraz kulturowy, współczesne Koloseum i XXI-wieczne zmagania gladiatorów – mnóstwo skrajnych emocji, pasja i zaangażowanie, miliony osób przed telewizorami (corocznie ponad 100 mln.), miliardowe zyski z reklam w przerwie meczu. Każdy człowiek, nie mający nawet rozeznania o co chodzi w tym całym futbolu amerykańskim, dobrze wie o co toczy się walka – nie tylko na płaszczyźnie sportowej.
Nie dziwi zatem fakt, że wielkie wytwórnie i korporacje muszą wyciągnąć z portfela przynajmniej 3 miliony dolarów, aby zapewnić sobie trzydziestosekundową reklamę w przerwie finałowego meczu. 300 tys. „zielonych” za sekundę? Szaleństwo? Tak, ale z tych niezwykle opłacalnych. Dlatego też potentaci filmowi i telewizyjni nie szczędzili grosza, efektem czego mieliśmy okazję zaobserwować nowe spoty reklamowe najnowszych superprodukcji. Krótkie, acz treściwe – sporo nowych scen m.in. „Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach”, „Transformers 3D” czy „Kapitan Ameryka: Pierwsze Starcie”.
Ostatnia odsłona kinowej adaptacji trylogii "Zmierzch" została, jak dobrze pamiętamy, podzielona na dwie części. Wiemy jednak, iż pokazane zostaną w niej sceny przemiany Belli w wampira oraz narodzin jej dziecka z Edwardem. Czyżby czekało nas nieco doroślejsze kino?
Twórcy Zaćmienia postanowili, iż pierwsza część ostatniej części sagi zakończy się w momencie, w którym Bella staje się wampirem. Wszystko za sprawą jej chłopaka oraz przyszłego męża, Edwarda, który chce ratować ukochaną przed pewną śmiercią. Możemy zatem spodziewać się ślubu kochanków i wszelkich czynności z nim związanych.
Nie muszę chyba nikomu mówić, iż po ceremonii, zebraniu większej lub mniejszej masy prezentów oraz odprawieniu gości państwo młodzi mają czas dla siebie. W końcu czeka ich zawsze pierwsza noc poślubna. Czy oznacza to, że w Zaćmieniu ujrzymy scenę seksu?
