Dom na kurzych nóżkach nie zapewnił wystarczająco dużo informacji, by poznać dokładne losy Baby Jagi. Jednakże bohaterowie zostali przetransportowani do Iobarii, barbarzyńskiej krainy położonej na Casmaronie, kolejnym kontynencie na Golarion.

W celu szukania kolejnych poszlak poszukiwacze przygód zmuszeni są do eksploracji trzech powiązanych ze sobą lochów będących pozostałościami po imperium cyklopów, zmagając się z dziki centaurami i lodowymi gigantami czczącymi demoniczne moce.

Zapewne zauważyliście, że od jakiegoś czasu... no dobra, od dobrych dwóch lat, systematycznie męczę was informacjami na temat nowych produktów z serii "Pathfinder", dlatego też postanowiłem nieco popisać, by jeszcze bardziej przybliżyć wam to uniwersum. Mam zaszczyt ogłosić, że od dziś na łamach GameExe ukazał się dział poświęcony temu systemowi. Jest to wciąż mało znane RPG w naszym kraju, lecz bardzo ciekawe, z interesującymi rozwiązaniami, historią i społecznością. Z czasem dział zostanie jeszcze bardziej rozbudowany kolejnymi artami na różnorakie tematy, a tymczasem zapraszam do zaznajomienia się z aktualną zawartością.

Elfy zdołały uniknąć zagłady sprowadzonej na Golarion przez ogromny meteoryt, uciekając na inne ciała niebieskie. W historii okres ten nazwany został Erą Mroku [ang. the Age of Darkness], gdyż cały glob pokryła gęsta warstwa pyłu, blokująca promienie słoneczne. Uciekające ostrouche pozostawiły po sobie liczne budynki i architektoniczne obiekty, które zostały pochłonięte w ciągu setek lat przez Matkę Naturę. Obecnie często w leśnych ostępach i innych gęstwinach stare elfickie budowle, skrywające dawne tajemnice. Nic więc dziwnego, że Społeczność Pathfinder z wielką chęcią eksploruje takie obiekty, mając nadzieję na pokaźne skarby i wielkie sekrety. Zapewne wiele z nich skrywa wieża Żelazodrzewnej Straży [ang. Ironwood Watch], elfickiego oddziału zbrojnego, ulokowana na obrzeżach Lasu Mierani w północno-zachodniej Varisii.

Wrota do lodowej krainy zostały zapieczętowane, zapobiegając chwilowemu rozprzestrzenianiu się mroźnego klimatu. Niestety, poszukiwacze przygód znaleźli się w pułapce, będąc uwięzieni w centrum Irrisen.

Co więcej, wciąż nie wiadomo, gdzie przebywa Baba Jaga, a stolica regionu znajduje się pod natarciem śnieżnych potworów. Poszlaki, co do miejsca przebywania Królowej Wiedźm, może zawierać tańcząca chata czarownicy, która została uwięziona i zmuszona do tańcowania ku uciesze zebranych. Coraz dłuższa absencja Baby Jagi może przyczynić się nie tylko do diametralnych zmian klimatycznych, ale także politycznych północnych regionów.

Nie ma to jak zapuścić się w najgłębsze lochy, ruiny, kazamaty itd. wraz z kilkoma znajomymi (wyłączając niziołki – nienawidzę karłów!), by zwiedzać antyczne komnaty i podziwiać cudowne style architektoniczne... no i może od czasu do czasu położyć łapska na jakiejś skrzyni, kufrze, sarkofagu czy pokrętle, by ucieszyć oczęta błyskotkami dawno zapomnianych królów i władców.

Jednak takie wojaże nie należą do najłatwiejszych, szczególnie gdy MG to wredny, stary satyr, lubujący się w maltretowaniu bohaterów najróżniejszymi zagadkami, monstrami i dziwacznymi postaciami. W takich przypadkach pomocny stanie się zapewne "Dungeoneer's Handbook", stanowiący kompendium wiedzy i trików przydatnych przy eksploracji najciemniejszych zakątków Golarion.

Podręcznik zawiera m.in.:

Katapesh zawdzięcza swoje bogactwo ogromnemu rynkowi handlu niewolnikami, więc nie dziwić powinien fakt, że tutejsze władze przymykają oko na ten niecny proceder. Jednakże nie wszystkie frakcje zgadzają się na taki stan rzeczy. Szczególnie na tym polu działają miłujący wolność andorańscy Orli Rycerze [ang. Eagle Knights], systematycznie wysyłając swoich adeptów, by potajemnie zwalczali niewolnictwo i rozbijali zajmujące się tym siatki przestępcze.

Jednak gdy w niewyjaśnionych okolicznościach utracony zostaje kontakt z jedną rycerką, która zajmowała się śledztwem w zrujnowanej części miasta, poszukiwacze przygód muszą zapuścić się wgłąb kanatu, podziemnej instalacji wodnej, i poznać los zaginionej.

Irrisen to mroźna kraina, gdzie panowanie sprawują wiedźmy. Jest to legendarne państwo założone przez samą Babę Jagę, która raz na 100 lat pojawia się w dolinie, by posadzić na tronie kolejną swoją córę. Jednak tym razem stara dama się nie pojawiła.

Co więcej, na południu wewnątrz taldorskich granic w środku lata zaczął padać śnieg i czuć mroźne powiewy. Grupa poszukiwaczy przygód odkryła w pobliskim lesie portal prowadzący do samego Irrisen. Z niewiadomych powodów mroźne klimaty zaczynają przenosić się coraz bliżej basenu Morza Wewnętrznego. Niektórzy histerycy głoszą nawet, że całe Golarion stanie się wkrótce jedną wielką kulą śniegu. Bohaterowie nie mają więc ani chwili do stracenia i postanawiają złożyć wizytę straszliwej Babie Jadze.

Nigdy nie wolno lekceważyć zwierzęcych towarzyszy, nawet najmniejszej świnki morskiej, co słodko rusza noskiem, bo jak capnie gdzie trzeba, to nie ma zmiłuj. Dlatego przy spotkaniu z druidem, łowczym lub innym "drzewolubem" należy mieć na uwadze fakt, że nie jest on sam i zapewne w krzakach czai się dzika kuna z pianą na pyszczku albo coś gorszego.

A przecież taki wojownik czy łotrzyk też zapewne skorzystaliby z atutów oferowanych przez takie futrzaki. "Animal Archive" to podręcznik zawierający pełną listę chowańców aktualnie występujących w uniwersum Pathfinder wraz ze wskazówkami, w jaki sposób kreatywnie połączyć z nietypowymi klasami. Ponadto kilka nowych egzemplarzy – od niewinnych wiewiórek po dziwaczne dziobaki, opancerzone pancerniki i silne pandy, a także informacje jakie zwierzęta są najbardziej utożsamiane z konkretnym bóstwem czy rasą. Na koniec zestaw atutów, specjalnych zdolności i odpowiedniego ekwipunku dla każdego towarzysza, by stał się on unikalną i istotną częścią drużyny.

Życie bohatera jest przewidywalne, nudne i strasznie cierpi na tym jego kiesa, bo co rusz trzeba wspomóc miedziakiem jakiegoś żołdaka, kupić głodnemu jabłko, wiernemu rumakowi owies, a księżniczkom podkłady i fluidy. Przyznacie, że nie jest lekko.

Z tego powodu Rodrick nie został herosem, choć miał wszystkie potrzebne przymioty... co więcej, miał nawet gadający miecz – Hryma! Chłopak bardziej pokochał monety niż bardzie pieśni o heroicznych dokonaniach. Dlatego też nie odmówił zaproszeniu tajemniczej kobiety do wzięcia udziału w poszukiwaniach artefaktu na dalekiej północy. Przy wsparciu zakapturzonego kleryka i półelfickiego tropiciela, drużyna wyrusza ku mroźnym ziemiom. Co ważniejsze, towarzysze Rodricka zaczynają zachowywać się podejrzanie z każdym mijającym dniem, co nie podoba się zarówno szelmie, jak i jego mieczowi.

Choć mogłoby się zdawać, że Piekielni Rycerze [ang. the Hellknights] to wysłannicy zła, w rzeczywistości tak nie jest... przynajmniej w dużej mierze. Oczywiście znajdą się jakieś czarne charaktery, jednak ich głównym celem jest utrzymanie porządku i jedności za wszelką cenę, dlatego prowadzą liczne więzienia, w których znajdują się torturowani niepraworządni.

Nic więc dziwnego, że agenci Społeczności Pathfinder zostali wysłani z poselstwem do jednej z cytadel, by uwolnić fałszywie skarżonego sprzymierzeńca. Jednak wejście do fortecy będzie o wiele łatwiejsze niż samo opuszczenie lochów.