Golarion

Świat Golarion jest dotychczas najlepiej poznaną planetą na Planie Materialnym i to właśnie na niej zazwyczaj rozgrywają się najważniejsze wydarzenia uniwersum. Jest ona trzecim ciałem niebieskim od słońca i często nazywana jest przez rodzimych astronomów "dzieckiem". Miano to zawdzięcza panującemu na nim przyjaznemu środowisku i bujnemu życiu na wszystkich ośmiu kontynentach, będącego oznaką dobroci bogów.

• Arcadia to najbardziej wysunięty na zachód kawał lądu. Nie został on jeszcze w pełni zbadany z powodu zdradliwych wód w pobliżu wysp Azlant, które utrudniają morskie wyprawy. Swoją nazwę zawdzięcza rosnącej tam bujnie roślinności, bogatym zasobom naturalnym i dziewiczym widokom.
• Azlant było niegdyś jednolitą wyspą, ojczyzną dumnych Azlantów będących pierwszymi istotami o zaawansowanej cywilizacji i kulturze. Jednakże gdy ówczesna elita przeciwstawiła się abolethom, morskim stworzeniom, które nauczyły ich korzystać z magii, te sprowadziły na Azlantów zagładę z niebios mającą niepośledni wpływ na obecny układ kontynentów. Zatopione skarby i liczne tajemnice wciąż spoczywają na dnie, co sprowadza w ten region liczne grupy poszukiwaczy przygód, a tym samym wypełnia morskie tonie ich kośćmi.
• Korona Świata [ang. Crown of the World] to lodowa pustynia łącząca Avistan z Tian Xia. Mimo nieprzyjaznego klimatu czy licznych zagrożeń ze strony lokalnych monstrów, jest on bardzo istotnym i popularnym połączeniem handlowym. Co ciekawsze, najdalej wysunięte na północ lodowe wierchy skrywają antyczne ruiny datowane na okres sprzed ery Thassilończyków, Azlantów, a nawet abolethów.
• Avistan należy do jednych z najbardziej zaludnionych miejsc na całej planecie. To tutaj rozgrywają się najważniejsze wydarzenia, podejmowane są najistotniejsze decyzje i przędzie się najprzebieglejsze intrygi. Za sprawą swego położenia na globalnych ścieżkach handlowych, bogactwo krainy widać na każdym kroku, a szlachetne rody przeganiają się w coraz to dziwniejszych sposobach na ukazanie swojej dominującej pozycji.
• Casmaron to egzotyczny zakątek, będący domem dwóch najpotężniejszych imperiów Golarion – Kelesh oraz Vudra. W dawnych czasach północne tereny kontynentu zamieszkane były przez cyklopy. Po dziś dzień widać wpływy dawnych mieszkańców krain na kulturę Casmaronu, zwłaszcza pod postacią ogromnych amfor czy jadeitowej biżuterii.
• Garund cechuje się tym, że aglomeracje ulokowane są na północnej części lądu, pozostawiając inne obszary dziewiczo dzikimi. Opisy odkrywców zawierają wzmianki o rzekomym matriarchalnym społeczeństwie zamieszkującym południowe tereny Garundu, które może istnieć od czasów Azlantów.
  W pewnym momencie centralne obszary były ośrodkiem cywilizacji tej półkuli. Zanim doszło do ogromnego kataklizmu spowodowanego przez abolethy, Garund był zaludniony przez cyklopy, tworzące królestwo Ghol-Gan. Po ich upadku, na ziemie te przybyły latające miasta Shory, do czasu gdy z niewiadomych powodów ich imperium również runęło.
• Tian-Xia [czyt. Tien Sza] to tajemnicza kraina znana licznym jako dom smoków, duchów, honorowych wojowników oraz wiekowej tradycji. Po rozpadzie ostatniego wielkiego imperium, Lung Wa, kontynent ten jest zbiorowiskiem licznych krajów dążących do przejęcia władzy. W całym tym harmidrze ostoją względnego spokoju wydaje się miasto Goka, stanowiące mozaikę narodowościową i miejsce postojowe dla licznych kupców i poszukiwaczy przygód.
• Sarusan to najmniejszy i najmniej znany kontynent Golarion. Wszelkie informacje na temat tego skrawka lądu pochodzą z zapisków dawnych cywilizacji, gdyż dotychczas żadna ekspedycja nie powróciła z wyprawy. Mówi się, że Sarusan to miejsce, gdzie żyją istoty dawno wymarłe w cywilizowanym świecie oraz te nigdzie indziej niewystępujące jak torbacze.
  Zgodnie z dawnymi przekazami, Sarusan wraz z Tian Xia tworzyły gigantyczny kontynent, na którym istniało zapomniane imperium. Jednakże z powodu butności jego mieszkańców, bogowie zniszczyli ich ziemię, powodując również rozłączenie się tych dwóch obszarów.

Czas na Golarion liczony jest podobnie do naszych realnych systemów – doba trwa 24 godziny, tydzień 7 dni, rok 12 miesięcy. Co ważniejsze, rok w świecie Pathfinder zaczyna się i kończy w tym samym momencie co nasz rzeczywisty. Oznacza to, że obecnie, t.j. 2013, na Golarion panuje 4713 rok, a w 2014 nastąpi 4714. Większość krain przyjęła kalendarz popularnego miasta Absalom, tzw. Absalomska Rachuba (AR). Uczonym udało się wydzielić w historii Golarion kilka er, których nazewnictwo powiązane jest z wydarzeniami w nich zawartymi. Po dziś dzień wciąż nie w pełni poznano dzieje planety, dlatego też tak ważną rolę w uniwersum odgrywają ekspedycje naukowców i poszukiwaczy przygód.

• Era Stworzenia [ang. the Age of Creation] (??? – ???) jest tematem ciągłych nieporozumień wśród uczonych. Istnieje kilkanaście, jeśli nie więcej, teorii na temat stworzenia świata. Większość z nich zgadza się jednak, że przed pojawieniem się śmiertelnych istot, Golarion zamieszkane było przez mistyczne rasy, jak wspomniane wcześniej abolethy. Dopiero później ląd i wody zaludniły się od śmiertelnych tworów, których pochodzenie też nie jest w pełni znane.
  Co ważniejsze, w tej erze doszło do konfrontacji i zniewolenia Rovaguga, Niszczyciela Światów, za sprawą boskiego przymierza, we wnętrzu planety. Liczne trzęsienia ziemi i wybuchy wulkanów tłumaczy się właśnie gwałtowną naturą uwięzionego bóstwa.

• Era Węży [ang. the Age of Serpents] (??? – ???) zdecydowanie należała do wężoludzi. Było to pierwsze imperium inteligentnych istot o pokaźnych rozmiarach.

• Era Legend [ang. the Age of Legend] (??? – ???) nakreśla początek istnienia ludzkiego imperium Azlantu, kolebki magii i technologii.

  
  Meteoryt uderzający w Golarion
  Pod koniec okresu pojawiło się również thassilońskie imperium utworzone przez uciekinierów z Azlantu, znanych jako Władcy Run [ang. the Runelords].

• Era Mroku [ang. the Age of Darkness] (-5293 – -4293) to najstarszy, pod względem zbadania, okres znany z zapisów antycznych cywilizacji. W nim to doszło do utworzenia się Wewnętrznego Morza [ang. the Inner Sea] za sprawą uderzenia kamiennej bryły z kosmosu, co przyczyniło się do zniszczenia narodu Azlantów i Thassilończyków. Jest to również początek tysiącletniego mroku spowijającego planetę. Przed katastrofą elfy opuszczają planetę, by udać się na inne ciała niebieskie. Setki lat po tragicznym wydarzeniu na powierzchnię wychodzą orkowie, a zaraz po nich krasnoludy.

• Era Cierpienia [ang. the Age of Anguish] (-4294 – -3469) rozpoczyna się opadnięciem gęstego popiołu spowijającego krainy oraz odbudowywaniem przez prymitywne ludy cywilizacji. Na Golarion pojawiają się gnomy uciekające przed nieznanym zagrożeniem z Pierwszego Świata [ang. the First World]. W centralnej części Casmaronu dochodzi do rozdarcia ziemi. Z nowopowstałej otchłani po raz pierwszy wyłaniają się Pomioty Rovaguga.

• Era Przeznaczenia [ang. Age of Destiny] (-3470 – 0) to początek Starożytnego Osirionu, pustynnego królestwa, które przez wieki staje się polem do wojen między kolejnymi faraonami. Aeromanci Shory zdominowali przestworza swoimi latającymi miastami. Swoje istnienie rozpoczyna również królestwo Taldoru za sprawą azlantckich potomków.

• Era Intronizacji [ang. the Age of Enthronement] (1 – 4605) ma swój początek w wyłonieniu gwiezdnego kamienia, który przyczynił się do upadku azlantckiego imperium, z dna Wewnętrznego Morza przez Arodena, który potem stał się żywym bogiem, oraz założeniem miasta Absalom. Także w połowie tego okresu dochodzi do masowego powrotu elfów na Golarion. W erze tej powstają liczne narody i kraje, m.in. utworzono w ramach zachodnich ziem Taldoru prowincję Andoranu, nieco dalej w tym samym kierunku tworzy się państwo zwane Cheliax. Co więcej, dochodzi do utworzenia Społeczności Pathfinder [ang. the Pathfinder Society], najbardziej znanej gildii poszukiwaczy przygód na całym Golarion. Koniec okresu stanowi rzekoma śmierć Arodena, patrona ludzkości.

• Era Utraconych Przepowiedni [ang. the Age of Lost Omens] (4606 – dziś) rozpocząć miała się, zgodnie z proroctwem, powrotem Arodena z niebios na ziemię i poprowadzeniem ludzkość ku złotej erze. Zamiast tego Golrion nawiedziły liczne kataklizmy, w tym sztormy i trzęsienia ziemi, czego symbolem jest Oko Abendego, nieustający cyklon. Ponadto kler bóstwa utracił z nim kontakt, co zasugerowało im jego śmierć. Od tego czasu żadna z ważniejszych przepowiedni nie ziściła się, dzięki czemu okres ten zawdzięcza swoją nazwę. Poza tym prowincja Andoranu ogłosiła swoją niepodległość.