Podstawy

"The Pathfinder RPG" to papierowa gra, w której odgrywa się wcześniej ustalone role, a to wszystko oparte jest na obszernej wyobraźni samych graczy, przy zastosowaniu pewnych wytycznych w formie głównych zasad rozgrywki.

Z powodu braku, jak dotychczas, polskiej wersji gry, niektóre z jej aspektów będą zawierały angielskie odnośniki, by nowi gracze nie czuli się zakłopotani, korzystając z oryginalnych podręczników.

Jako że tytuł jest tworem ludzi, którzy wcześniej pracowali nad znaną serią "Dungeons & Dragons", starzy weterani zapewne nie będą mieli problemu z przyswojeniem nieco zmodyfikowanych zasad. Znaczna część reguł jest bliźniaczo podobna do edycji 3.5 "Lochów i Smoków", uznawanej za najbardziej przystępną i zrozumiałą.

Gra rozgrywana jest na planecie Golarion, zamieszkałej przez najróżniejsze humanoidalne i niehumanoidalne stworzenia, z zawiłą historią, politycznymi koligacjami, ciekawą kulturą i najróżniejszym wyglądem. Magia nie jest czymś zbytnio niezwykłym, biorąc czynny udział w codziennym życiu mieszkańców. Nie brak tu typowych ras znanych z innych systemów, ale mnoga ilość to także autorskie twory, więc znajdzie się coś dla każdego.

Każdy z graczy obiera swoją własną rolę w drużynie chcącej przeżyć niezapomniane przygody, okryć się chwałą, posiąść tajemną wiedzę czy wypełnić swoje kiesy szlachetnymi kamieniami wielkości pięści. Częścią fabularną i opisem świata przedstawionego rozgrywki zajmuje się Mistrz Gry (MG) [ang. Game Master, GM], który decyduje o tym, co też czyha za kolejnym zakrętem i jaka wliczona jest w to nagroda. Należy przyjąć, że gracze to bohaterowie historii, a MG to wszechwiedzący i widzący narrator, który opowiada ich przygody, sprawując kontrolę nad resztą świata.

Zadaniem graczy jest podejmowanie decyzji w imieniu swojej postaci, wykorzystując odpowiednie atrybuty, zdolności czy oręż, by przetrwać wyzwania, przed którymi stawia ich MG. Najważniejszym punktem rozgrywki i samą ideą gier typu RPG jest odgrywanie ról. Będąc szlachetnym rycerzem, prędzej uratujemy biednego kupca atakowanego przez bandę goblinów niż ograbimy jego powóz, czego zapewne nie omieszka zrobić chciwy rzezimieszek.

Natomiast rolą MG jest ożywienie zaplanowanej przygody za pomocą słów, powodując jeżenie się włosów na karku graczy lub też pobudzając ich własną wyobraźnię. Wymaga to od MG bogatego słownictwa, pomysłowości i kreatywności, by każdy kolejny ruch był dla graczy ekscytujący, a tym samym zwiększał apetyt do dalszej zabawy.

Do rozgrywki z pewnością przyda się "Pathfinder RPG Core Rulebook", podręcznik zawierający główne zasady gry, oraz specjalne kości znane z systemu D&D (k4, k6, k8, k10, k12, k20, k%), a ponadto kartę postaci, której wzór znajduje się na końcu wspomnianego podręcznika. Dodatkowo można zaopatrzyć się w figurki przedstawiające daną postać, jeżeli MG wykorzystuje podczas gry plansze, chociaż nie jest to wymagane. W przypadku bycia MG, z pewnością przydatny okaże się "Pathfinder RPG Bestiary" z zasadami dotyczącymi wszelkiej maści stworów. Ponadto warto mieć własne kości, chociaż zawsze można współdzielić je z innymi graczami, oraz "Pathfinder RPG GM Screen", który zasłoni niecne zapiski i strategie oraz rzuty kostkami, a dodatkowo ułatwi grę, dzięki zawartymi w nim tabelami z podstawowymi danymi m.in. o stopniach trudności rzutu [ang. difficulty class, DC]. Również to można pominąć, tworząc przegrodę z czegoś innego, a same tabele znajdują się w podstawowych podręcznikach. Ponadto można wykorzystać podręczniki D&D 3.5, które łatwo zaimplementować do rozgrywki.

Walka może wyglądać w dwojaki sposób – opisowy lub figurowy. Pierwszy polega na opisaniu sytuacji przez MG, na którą mają zareagować gracze. Natomiast drugi wykorzystuje bardziej strategiczny aspekt rozgrywki. MG może rozrysować ustawienie przeciwników i postaci na kartce papieru bądź specjalnej mapie z figurkami. Wybór typu walki zależy od całej drużyny i jej przygotowania do zabawy.

W trakcie gry MG opisuje zdarzenia, których bohaterami są gracze, a następnie oni sami opowiadają, co też robią w swojej kolejce. Wiele z podjętych działań będzie wymagało wykorzystania wcześniej wspomnianych kości, by wykazać, czy dana czynność udała się, czy też jej skutki były drastycznie odmienne. Każda z postaci może być dobra w pewnych sytuacjach dzięki premiom z rozwiniętych zdolności, atrybutów, od przedmiotów i innych zdarzeń. Wybór kości zdeterminowany jest zasadami zawartymi w poszczególnych podręcznikach lub przez samego MG. Zapis 4k10 oznacza czterokrotny rzut kością o dziesięciu ściankach.

W trakcie rozgrywki postacie zbierać będą złoto, przedmioty oraz punkty doświadczenia [ang. experience points, XP]. Złoto można wydawać na kolejne przedmioty lub fabularne działania. Niektóre przedmioty mogą okazać się magiczne i zwiększać atrybuty postaci. Natomiast po uzyskaniu odpowiedniej ilości punktów doświadczenia, postać może awansować na kolejny poziom zaawansowania, zapewniając sobie nowe zdolności i sposobność do podejmowania trudniejszych wyzwań. I tak o ile 2-poziomowa postać jest w stanie poradzić sobie z dwoma ludzkimi szkieletami o stopniu wyzwania ⅓ [ang. challenge rating, CR], to już starcie z pojedynczym rakszasą o stopniu wyzwania 10 jest trudne nawet dla bardziej doświadczonych bohaterów. Czekające na graczy wyzwania uzależnione są od planów MG i to on powinien zadbać o to, by zdarzenia były odpowiednio przystosowane do poziomu zaawansowania drużyny.

A tak w ogóle, to RPG ma za zadanie umilać czas w gronie znajomych, pobudzając wyobraźnię, zmysł taktyczny i elokwencję.