Dziś ma miejsce oficjalna premiera Star Wars: Old Republic, w którą nabywcy pre-orderów bawią się już od kilku dni. Pozostali musieli poczekać do 20 grudnia.

Gra jest najnowszym dzieckiem duetu BioWare – EA a zarazem dość śmiałym projektem, na który wyłożono pokaźną sumkę. Trzeba przy tym wspomnieć jeszcze o należnościach dla LucasArts, by zrozumieć, dlaczego wydawca zdecydował się na miesięczny abonament i samą cenę pudełka, ustaloną w Polsce na 199 PLN (cena sugerowana).

Liczne beta testy i pozytywne opinie analityków wróżą grze sukces, ale właśnie dziś zaczyna się największa próba dla The Old Republic. BioWare ma na koncie głośne tytuły, zaś EA w branży MMO znane jest ze spektakularnych porażek wszystkich swoich dotychczasowych produkcji. Trzeba przyznać, że to mieszanka iście wybuchowa. Czy marka Star Wars wystarczy?

Christopher Nolan to jeden z nielicznych współczesnych wizjonerów, który potrafi umiejętnie połączyć wyszukaną rozrywkę z problematyką, która zmusza widza do głębszych refleksji. Jego dzieła pod względem fabularnym wciąż intrygują, akcja zazwyczaj przyprawia o żywsze bicie serca, efekty specjalne i scenografia budzą ogromny podziw, a wspomniane wcześniej „drugie dno” zmusza od ożywczych dyskusji oraz kontemplacji na długo po opuszczeniu sali kinowej. Żadna produkcja reżysera do tej pory nie pozostawiała nikogo obojętnym i od każdego kolejnego projektu artysty wymaga się coraz więcej. Pomimo tego, że poprzeczka i tak jest już ustawiona na niebotycznym poziomie.

Wyjątkiem od tej reguły z pewnością nie jest „Mroczny Rycerz Powstaje”, nawet jeżeli weźmiemy pod uwagę, że saga o Batmanie prezentuje się nijako pośród bogatej filmografii Nolana. Niecierpliwie odliczałem dni do daty pojawienia się pierwszego zwiastuna, a gdy został on już upubliczniony… poczułem delikatne rozczarowanie.

Producenci gier zawsze szukają sposobu, by dodatkowo zarobić na swoich produktach. Nie inaczej jest z Assassin's Creed, który doczekał się już serialu oraz drugiej książki – Bractwo. Najnowsze przygody Ezio wzięła pod lupę Ati, by stwierdzić czy są warte grzechu (kto jak kto, ale ona na grzeszeniu się zna :)). Co z tego wynikło? Tego oczywiście dowiecie się z recenzji oraz mojej poobijanej twarzy, jeśli ten żarcik nie okazał się śmieszny... Tymczasem, dziękujemy wydawnictwu Insignis za dostarczenie egzemplarza recenzenckiego i życzymy miłej lektury.

Informacja prasowa

Niedawno (15 grudnia) ruszył nowy system bonusowy w popularnym MMO Runes of Magic, o nazwie Score for More. Wprowadzony przez firmę Frogster, we współpracy z GAMINSIDE, system wynagradza graczy Runes of Magic za ogólną aktywność w grze.

Informacja prasowa

Na serwisie Wolsungeria można już zapoznać się z kolejnym darmowym materiałem do systemu steam pulp fantasy Wolsung. To pierwszy artykuł z nowego cyklu, w którym prezentowane będą sylwetki interesujących bohaterów niezależnych. Tym razem opisano wyróżniające się osobistości Półświatka Lyonesse. Artykuł znajdziecie tutaj.

Święta to podobno najcudowniejszy czas w roku... Pod warunkiem, że spędzamy je w pięciogwiazdkowym hotelu, na jakieś tropikalnej wysepce... Argh! Dosyć tej fantazji, my mamy naszą polską rzeczywistość, z którą musimy się zmierzyć. Jest zimno, babcia narzeka w kuchni, że nikt nie pomaga przy pierogach, matka chodzi wkurzona jak osa, bo już ma dosyć babci, ojciec uciekł do piwnicy, niby to po przetwory, a tak naprawdę znieczula się przed przyjazdem teściowej. W centrum tego wszystkiego jesteśmy my, wystawieni na ostrzał ze wszystkich stron. Aż chciałoby się ukryć, wejść do szafy i nie wychodzić aż do wigilii. Ale co ze sobą do niej wziąć? Może oprócz latarki, dobrym pomysłem będzie ostatnie w tym roku, specjalne wydanie "Nowej Fantastyki"? Na to pytanie odpowie Pandemon w swojej recenzji!

Dziękujemy wydawnictwu Prószyński i S-ka za dostarczenie egzemplarza recenzenckiego.

Nigdy nie ufam produktom, które zdobywają jakieś nagrody. Zawsze mam wrażenie, że kryje się za nimi jakieś podstępne drugie dno. Odsuwając jednak na bok moją paranoje, trzeba szczerze powiedzieć, że wszystko zależy od jurorów, a tutaj nie ma reguły – gust to gust, każdy ma inny. Z opinią jury "Nowej Fantastyki" postanowił zmierzyć się Pandemon w swojej recenzji powieści Andrzeja Tuchorskiego pt. "Rezydent wieży", która zwyciężyła w konkursie literackim tego czasopisma. Miłego czytania!

Dziękujemy wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz recenzencki.

Za kilka dni gwiazdka, więc pewnie wszyscy zastanawiacie się, co tam dorzucić do Mikołajowego worka. By wam pomóc, nasz redakcyjny kolega Bielu, przygotował recenzję książki Johna Connolly'ego pt. "Wrota". Serdecznie zapraszamy do lektury i dziękujemy wydawnictwu Niebieska Studnia za dostarczenie egzemplarza recenzenckiego.

W gąszczu informacji prosto z branżowych kuluarów i zawirowań jubileuszowo-świątecznych, umknęło mi parę nowinek związanych z książkami opartymi na uniwersach zrodzonych w umysłach pracowników BioWare. Jasne, jak szepcze mi do uszu praktyka, zapewne nie będzie to proza najwyższych lotów i trudno oczekiwać głębszej uczty literackiej, jednakowoż w każdej z tych pozycji czuć zawsze pewną nutkę klimatu gier. Poza tym, jakby nie patrzeć, jest to jedna z ambitniejszych form rozwijających nasze ulubione światy, więc nie ma co kręcić nosem.

O „Dragon Age: Rozłam”, co nieco zdążyłem już napisać, lecz dla przypomnienia – jest to tytuł przybliżający wydarzenia, które doprowadziły do zburzenia odwiecznej równowagi panującej w całym Thedas. Co spowodowało, że Templariusze i Kręgi Magiczne wyrwały się z ciasnej smyczy Zakonu Andrasty? Otrzymamy odpowiedź na te pytanie, czytając najnowszą powieść Davida Gaidera. Wszystko zostanie skąpane w szlachetnych klimatach krainy Orlais, a na dodatek obiecano, że na kartach książki spotkamy kilku starych znajomych (m.in. Wynne i Shale).

Książka zadebiutuje w księgarniach 8 marca, natomiast już dziś, dzięki naszym kolegom z Przystani Szarego Strażnika, możecie przeczytać słodziutki fragment „Rozłamu” – „Jestem duchem Iglicy”. Smacznego.

Wysłannik dworu króla Matthiasa musiał napisać do swego władcy, że Turniej Diablo II został odwołany. Co się stało? Dlaczego miejscowi krzyczą i złorzeczą, że gotowi są z widłami przeczesywać okolicę?

Rankiem tego dnia, gdy miały się odbyć pierwsze walki, okazało się, że namiocie ani jednej żywej duszy. Co więcej, w środku walały się porozwalane stoły, potłuczone naczynia a nie brakowało także w chatach kilku kobiet, które poprzedniej nocy nie pamiętało lub wolało nie pamiętać. Szybko okazało się także, że zniknął kufer, w którym zwykle znajdowała się pod strażą nagroda dla najdzielniejszych. Po strażnikach pozostały jedynie buty, tak więc można się spodziewać, że albo udali się do innego świata, albo też dołączyli do szabrowników i postanowili z łupem oddalić się pod osłoną nocy.

Zapewne wielkie musi być ich zdziwienie, gdy w końcu zapragną zajrzeć do środka. Bowiem w kufrze znajdowały się papiery, jakie miejscowi zbierali z godnym odnotowania zamiłowaniem. Tutejszy władyka wręcz lubował się w różnego rodzaju pismach, zaś jego chwiejna natura sprawiała, że lepiej było mieć wszystkie wykazy pod ręką, by nadgorliwemu urzędnikowi pokazać, że tutejszy władca bliżej nie określił, do którego to zarządzenia należy się odwołać. Papier jednakże niewiele lżejszy od złota, dlatego pijana zgraja nie połapie się szybko w swoim partactwie.