Od pierwszych zapowiedzi "Bośniackiego płaskiego psa" minęło 10 lat i dopiero niedawno komiks trafił do sprzedaży. Inspiracją dla twórców była podróż przez kraje byłej Jugosławii – powstała dzięki temu historia jest pełna absurdalnych i fantastycznych wydarzeń.

Od Konwentu Komiksu Alternatywnego, przez chęć zdobycia dzienników wojennych, po dziwną akcję ze zwłokami Tito – bohaterowie przeżywają naprawdę szalone perypetie. Ostrzeliwanie lodami? Toż to niedorzeczne. Albo spłaszczone psy. Z każdą stroną twórcy coraz odważniej zanurzają czytelnika w dziwnym świecie, co może spotkać się albo z pewną niechęcią, albo z zachwytem. "Bośniacki płaski pies" okazuje się nieszablonowym utworem, choć można było się tego spodziewać, mając w pamięci dotychczasowe dokonania jednego z jego autorów (np. "Pixy" o małżeństwie, które dokonuje aborcji, lecz ich usunięte dziecko dzwoni i każe opowiadać sobie bajki na dobranoc) oraz zapowiedzi (opis, przykładowe plansze).

Opary absurdu czynią całość trudną w odbiorze. To nie jest komiks, przez który się płynie, zwłaszcza że w specyficzny sposób opowiada o tragicznych wydarzeniach – o masakrach, do których faktycznie doszło, o bombardowaniach, o głodzie, o uchodźcach. Tylko że zostają one zaprezentowane inaczej, z fantastycznymi elementami, które wzmacniają wydźwięk historii. Nie sposób dokładnie oddać tego, co się zdarzyło, tych emocji, tego obłędu. Rozumiem, że sięgnięcie po surrealistyczne środki jest próbą, żeby jednak to zrobić, a przy tym ciekawym i nietypowym zamysłem. Szaleństwo ma tu więc uzasadnienie, tak samo jak problemy z odnalezieniem się w nim.

Informacja prasowa

Wydawnictwo Egmont rozpoczyna wydawanie przygodowej serii komiksu europejskiego „Gwiezdny zamek” o podboju kosmosu w końcu XIX wieku. To fascynująca historia błyskotliwego wynalazcy i jego syna odnosząca się do tajnego bawarskiego programu kosmicznego stworzona przez francuskiego rysownika i scenarzystę Alexa Alice. Pierwszy album w kolekcji „Gwiezdny zamek. 1869: Podbój kosmosu” ukazał się 14 marca br.

Gwiezdny zamek to familijny cykl komiksów przygodowych. Oszałamiające rysunki stworzone akwarelami wprowadzają czytelników w stary, dobrze im znany świat: świat dziewiętnastowiecznej Europy, Europy wielkich odkryć, postępu naukowego i utopii. W styczniu 2017 roku po raz pierwszy seria ta, skłaniająca zarówno do snucia marzeń, jak i do naukowych dociekań, została pokazana na wystawie podczas festiwalu w Angoulême. Dziś trafia na polski rynek.

Od wczoraj możecie znaleźć w księgarniach kolejną pozycję Neila Gaimana w nowej szacie graficznej – w której wydawnictwo MAG wydało już "Nigdziebądź", "Amerykańskich bogów", "Chłopaków Anansiego", "Gwiezdny pył", "Koralinę", "Mitologię nordycką", "Dym i lustra" oraz "Księgę cmentarną". Do tej grupki dołączyły "Rzeczy ulotne".

W swoim drugim, oszałamiającym zbiorze ponad trzydziestu opowiadań Neil Gaiman zapuszcza się na niezbadane terytoria pomiędzy życiem i śmiercią, percepcją i rzeczywistością, ciemnością i światłem.

Rzeczy ulotne, poruszające zmysły, wyobraźnię i serce, to cudowny dar jednego z najniezwyklejszych artystów naszych czasów.

Kyle Barnes znów walczy z demonami. Tym razem padło na opętaną Megan, czyli siostrę głównego bohatera. Jednak nie tylko ze względu na koneksje rodzinne będzie to trudne zadanie.

Już pierwsze strony komiksu "Outcast: Opętanie – Światełko" częstują nas dynamicznymi scenami. Wypędzanie złego ducha z Megan do łatwych nie należy i wymaga nie tylko egzorcyzmów wielebnego Andersona, lecz także sporej porcji rękoczynów. Energiczne kadry otwierające album są jednak nieco mylące, gdyż pozostała jego część jest już o wiele spokojniejsza. A właściwie nudna.

Dobry, dynamiczny wstęp płynnie przechodzi w pasmo dialogów, spośród których można wyciągnąć kilka nieźle napisanych rozmów, w szczególności tych z udziałem wielebnego. Robert Kirkman kreśli postać walczącą z demonami, a jednocześnie pełną wątpliwości w dobroć Stwórcy. W dalszym ciągu obserwujemy jego zażyłość z częścią mieszkańców miasteczka, co tylko wzmaga sympatię do niego, zaś Kirkman nie pozostawia wątpliwości, że da mu jeszcze ważką rolę do odegrania. Słabiej wypada Kyle, który nieugięcie stawia czoła złym duchom i powoli zaczyna odkrywać, jak może z nimi walczyć. Oczywiście czytelnik mimowolnie mu kibicuje, jednak trudno wczuć się w jego sytuację czy go polubić. Coraz ciekawiej prezentuje się za to Sidney. Starszy mężczyzna przestaje kryć się ze swoimi zamiarami. Momentami widać przemawiającą przez jego czyny zarówno bezwzględność, jak i desperację.

Znani i cenieni twórcy komiksów przyjadą do Polski na zaproszenie wydawnictwa Egmont oraz festiwali Komiksowej Warszawy i poznańskiego Pyrkonu. Zjawią się Etiene Willem, Bédu, Jeff Smith i Tony Harris.

Fani będą mogli ich spotkać na Komiksowej Warszawie w piątek (18 maja) i sobotę (19 maja) oraz na Pyrkonie w sobotę (19 maja) po południu i niedzielę (20 maja). Na tych festiwalach odbędzie się premiera albumów zaproszonych gości. Są to: "Miecz Ardeńczyka" Willema, "Clifton" Bédu, finałowy tom "Gnata" i nowość "Rapp" Jeffa Smitha oraz "Ex Machina", którą zilustrował Tony Harris.

Wydawnictwo Egmont przygotowało dodruki komiksów, które w ostatnim czasie były niedostępne w sprzedaży. Wśród nich znalazły się głównie tytuły Marvela (m.in. pierwszy tom "Deadpool Classic", "Deadpool kontra Shield" i dwie odsłony "Superior Spider-Mana").

Są jednak również komiksy z innych światów. Dodruk dostała klasyka Franka Millera – "300" – a także "Wiedźmin: Dzieci lisicy". Pełną listę znajdziecie w rozwinięciu newsa.

Po rewelacyjnym "Dawcy Przysięgi I" wielu czytelników niecierpliwie wypatruje jego kontynuacji. Premiera zbliża się dużymi krokami, bowiem powieść trafi do księgarń 18 kwietnia. Oto jej opis:

Na Rosharze trwa wojna. Przebudzeni parshendi – pieśniarze – pod wodzą służących Odium Stopionych wydają się niepowstrzymani. Wieczna Burza nieubłaganie powraca, za każdym razem sprowadzając śmierć i zniszczenie na ludzkie osady. Dalinar Kholin, udręczony powracającymi wspomnieniami przeszłości i nieżyjącej żony, nie szczędzi wysiłków, by zbudować koalicję ludzkich królestw, odkrywając przy tym swoje moce Kowala Więzi. Jednakże Odium ma wiele sług i wygląda na to, że jest przygotowany na każdą możliwość, a Świetlistym Rycerzom zagraża również tajemnica, która wcześniej doprowadziła do Odstępstwa ich starożytnych poprzedników.

Literatura science fiction nie powinna być wyssana z palca. Autorzy często podejmują starania, by ich dzieła miały choć podstawy dla stwierdzenia, że taki wariant wydarzeń może nas czekać. Kiedy jeszcze łączymy to z podróżami w czasie, do chwil których czytelnik zapewne dożyje, powstaje mieszanka o dużym ryzyku eksplozji. Właśnie czymś takim jest debiut Sebastiana Grześkowiaka – "26 i pół".

Polska, XXII wiek. Nasz kraj jest w okresie rozwoju i dobrobytu, a Kraków ponownie zyskał rangę stolicy. Symbolem tych czasów stały się podróże w czasie, mające na celu rozwikłanie zagadek historycznych, których rozwiązania zaginęły w mroku dziejów. Tym właśnie zajmuje się Michał – pracownik wyspecjalizowanej agencji. Kiedy otrzymuje zadanie wyruszenia do XXI wieku, by zbadać jedno z zagadnień z trzeciej wojny światowej, nie przeczuwa, jak nieoczekiwane kłopoty go czekają.

Książka ma niewielką objętość. Całość nie liczy sobie nawet stu pięćdziesięciu stron. Sprawia to, że choć wydarzenia, które nas interesują i są głównym tematem książki, zostały odpowiednio opisane, w książce jest niewiele więcej. Ktoś, kto ceni sobie krótkie, treściwe historie uzna to za plus, choć można wyczuć, że świat ukazany trochę na tym traci.

Jakub Ćwiek, jeden z najpopularniejszych oraz najbardziej bezkompromisowych polskich pisarzy współczesnej fantastyki, tym razem prezentuje czytelnikom "Zawiszę Czarnego", czyli powieść subtelnie nawiązującą do uniwersum "Dreszcza", będącą satyrą na naszą szarą rzeczywistość i komentarzem dotyczącym różnych ekstremistycznych ideologii. Ponieważ już przez sam sposób przedstawienia tematyki patriotyzmu autor wywołał wśród odbiorców najróżniejsze wrażenia, nastawiałam się na to, że i moje odczucia mogą być mieszane, choć zdecydowanie jestem zwolenniczką poruszania społecznej tematyki i łamania tabu w literaturze. Znając zarówno humorystyczne, fantastyczne, jak i kryminalne oblicze twórczości Ćwieka, oczekiwałam porządnie napisanej, wciągającej i nawiązującej do popkultury opowieści.

"Zawisza Czarny" skupia się głównie na losach tytułowego Zawiszy, czarnoskórego patrioty, odważnego i znającego sztuki walki człowieka czynu. Pewnego dnia mężczyzna przyjeżdża do Warszawy i nieświadomie zostaje wplątany w zawiłą intrygę, która doprowadza go do wielu niebezpiecznych sytuacji związanych m.in. z działaniami pseudokibiców. W międzyczasie ochrania sympatyczną matkę z dzieckiem, spotyka Sawkę, czyli oryginalną taksówkarkę, i często zmaga się ze złośliwymi reakcjami na swój wygląd, dzielnie starając się wybrnąć ze związanych z tym kłopotów i niejednokrotnie łamiąc stereotypy szerzone przez ludzi ze skrajnych środowisk.

Ostatnie tomy "Requiem Króla Róż" wyraźnie ustępowały tym pierwszym. Oczywiście historia nadal ciekawiła, ale było czuć potrzebę zakończenia losów Ryszarda, choćby ze względu na męczące już kwestie miłosne. Jednak autorka nie miała ochoty szybko doprowadzić nas do finału. Postawiła na nowy start – to określenie idealnie odzwierciedla ósmą odsłonę serii.

Po krótkim początku akcja przenosi się o 10 lat do przodu. Postacie przeszły zmianę od czasów pierwszej części – teraz to dorośli, mający dzieci i małżonków. Królestwu jednak daleko do idylli. Między członkami rodziny Yorków dochodzi do spięć, których powodami są pragnienie władzy i folgowanie sobie. Dodatkowo w sytuację miesza się wiedźma Jane. Jakie są jej cele?

Brak wojen i konflikty wśród swoich już nakierowują fabułę na trochę inne tory. W świętowaniu zwycięstwa widać ułudę szczęścia i zapowiedź dramatów, ale dopiero wraz z pojawieniem się Jane manga oferuje kompletną, wciągającą historię. Nowa postać wprowadza istotny wątek fantastyczny, pełen tajemniczości i wpływający na bohaterów. Czy wiedźma rzeczywiście uprawia mroczną magię, czy jej zdolności mają przyziemny wymiar? Intencje kobiety pozostają niejasne, a działania niepokoją. Co prawda, to nie jest jedyny nowy charakter, lecz w tej chwili z pewnością najważniejszy.