Adaptacje powieści nie mają łatwego życia. Dla jednych odbiorców każde odejście od pierwowzoru jest uznawane za rażące wykroczenie, a drudzy podobnie reagują na dosłowne przełożenie na inne medium. W przypadku komiksu dodatkowe problemy mogą wynikać z ograniczenia wybujałej opowieści do mniej obszernej formy.

Jednak w przypadku "W dół, do Ziemi" Roberta Silverberga trudno mówić o przesadnie rozbudowanej powieści, gdyż liczy sobie mniej niż 200 stron. Przeniesieniem na kanwę komiksu zajął się raczej anonimowy w Polsce Philippe Thirault. Podobnie jak oryginał, tak i recenzowany album opowiada o losach Eddiego Gundersena, powracającego na planetę Belzagor, którą opuścił w burzliwych okolicznościach kilka lat wcześniej. Zostaje wynajęty jako przewodnik przez małżeństwo naukowców pragnące udokumentować okryty tajemnicą rytuał nildorów i sulidorów – inteligentnych gatunków zamieszkujących planetę. Na miejscu dają o sobie znać dawne grzeszki Gundersena i niespełniona miłość.

Seria "Wehikuł czasu" wydawnictwa Rebis liczy sobie już dobrych kilka tytułów, jednak co stwierdzam z wielkim żalem, jakoś do tej pory o niej nie słyszałem. Przejrzawszy autorów pojawiających się w tym cyklu, uznałem, że naprawdę dużo mnie ominęło, toteż gdy padła propozycja recenzji "Gdzie dawniej śpiewał ptak", z chęcią się zgłosiłem. Co ciekawe, na moim regale stała zakupiona dawno temu u ulicznego handlarza stara, podniszczona powieść w innym wydaniu, po którą do tej pory nie sięgnąłem, więc radość była podwójna.

Świat przedstawiony w utworze daleki jest od idealnego. Z bliżej nieznanego powodu ludzkość stanęła na krawędzi zagłady. Ziemię nawiedzają różnorakie choroby, pogoda całkowicie się rozregulowała i co chwilę funduje katastrofy klimatyczne, a w pojedynczych miejscach przywódcy wielkich krajów nie wytrzymali i nacisnęli czerwony przycisk, odpalając atomówki. Człowiek podnosił się już z nie takich tarapatów, ale problemem pozostaje jedna sprawa – wszelkie kręgowce stały się bezpłodne. Bogata rodzina Sumnerów postanawia założyć eksperymentalny ośrodek, badający możliwości klonowania. Zamysł jest taki, aby w którymś pokoleniu klonów udało się wrócić do fizjologicznego rozmnażania.

Informacja prasowa

Na tę wiadomość czekało wielu czytelników – już 12 do sieci księgarskiej Empik trafi nowa część rewelacyjnej serii Wasilija Machanienki „Droga Szamana”, czyli „Etap trzeci: Tajemnica Mrocznego Lasu”.

„Droga Szamana” zawładnęła wyobraźnią tysięcy czytelników! Jeżeli jeszcze nie poznałeś pechowca Dmitrija Machana i świata Barliony, do którego bohater trafił za karę – nie czekaj! Z okazji wydania trzeciego tomu wydawnictwo Insignis ma niespodziankę: wrzuć do koszyka nową część, a dwa poprzednie tomy kupisz w świetnej cenie – 1 złoty każdy. Promocja obowiązuje od 12.08 do 15.09 zarówno w salonach Empik, jak i na empik.com. Na Empik.com można zamawiać książki w promocyjnych cenach już teraz w przedsprzedaży.

Gorączka złota w Stanach Zjednoczonych wydaje się wdzięcznym tematem dla komiksowych twórców, jednak ci rzadko sięgają po tę tematykę – chociaż warto tu wspomnieć o postaci od dawna wykraczającej poza pierwotne medium, czyli słynnym Sknerusie McKwaczu, który w Klondike dochrapał się bogactwa. I choć złoto potrafiło uderzyć do głowy nie tylko Sknerusowi, to nie jest ono jedynym cennym zasobem budzącym chciwość.

Pewnego dnia w Stanach Zjednoczonych wybucha gorączka – nie złota, a ropy naftowej. Po latach uważania substancji za zupełnie nieprzydatną nastąpiła zmiana kierunku – jak się okazało, ropa świetnie nadaje się jako napęd do silników i jej wartość zaczęła szybować w błyskawicznym tempie. Do tego stopnia, że mieszkańcy Titusville nie mogą opędzić się od ludzi przybywających do ich miasteczka w celu poszukiwania tego cennego zasobu – każdy kopie, gdzie może, i liczy, że to właśnie jemu uda się natrafić na bogate złoże. W obawie przed chaosem i falą przestępczości burmistrz wysyła prośbę o pomoc do – zgadliście – Lucky Luke'a! A ten, rzecz jasna, przybywa na miejsce.

Na ogół moją uwagę przyciągają jedynie horrory zbudowane na gęstej atmosferze lub nietypowym ujęciu tematu. Nie przemawia za to do mnie groza oparta na brutalności, rozszarpanych gardłach i urwanych kończynach. "30 dni nocy" było wyjątkiem od tej reguły.

Steve Niles umiejscowił wampiry w miasteczku Barrow na Alasce, gdzie w trakcie 30-dniowej nocy pokaźna grupa krwiopijców zamierzała ucztować w najlepsze. Opór stawili im jednak dzielni mieszkańcy, na czele z szeryfem i jego żoną. W kolejnych opowiadaniach wchodzących w skład pierwszego albumu zbiorczego poznaliśmy sporą grupę postaci, choć ze względu na przynależność gatunkową komiksu wielu z nich ginęło, zanim na dobre zdążyło przedstawić się czytelnikowi. Tak czy inaczej, na tamtych opowieściach "30 dni nocy" się nie kończy – Egmont wydał bowiem drugi, jeszcze bardziej opasły album, liczący ponad 560 stron.

Pierwszy tom "Cody" był przyjemnym powiewem świeżości – Simon Spurrier połączył bowiem elementy postapokaliptyczne ze sztafażem fantasy i w taką oto otoczkę przyozdobił dziwaczne love story o Humie mającym jeden cel – uratować małżonkę.

W kontynuacji założenia fabularne pozostały bez zmian. Bard w dalszym ciągu skupia wszelkie wysiłki na ratowaniu żony przed skutkami działania klątwy. Do dwójki bohaterów dołącza jeszcze osobliwy towarzysz, a właściwie towarzyszka – nieprzebierająca w słowach głowa.

Elementem, który w największym stopniu przypadł mi do gustu w pierwszej części "Cody", było igranie z oklepanymi schematami fantasy i postapo. W drugim tomie Simon Spurrier kontynuuje tę zabawę i ponownie dostarcza czytelnikom historię, która w wielu momentach uderza w absurdalne tony.

Warhammer 40,000 to uniwersum, które zasłużenie należy do kategorii najpopularniejszych na świecie. Od czasu powstania 1987 Games Workshop stworzyło imponujący dorobek w grach planszowych, komputerowych i literaturze. Ostatnimi czasy fani mogą się cieszyć nową, dziewiątą edycją planszówki, zwaną Indomitus, ale nie jest to jedyna nowość. Świeże wiadomości przekazują, iż kowale wiecznej wojny postanowili połączyć siły z Marvelem celem stworzenia komiksu zatytułowanego "Warhammer 40,000: Marneus Calgar".

Główna opowieść o Hellboyu dobiegła końca, ale w jego sztandarowej serii znaleziono miejsce dla jeszcze jednego tomu, zbierającego nieopublikowane w poprzednich opowieści. To trochę inna lektura z tej racji, że wcześniejsze odsłony, nawet jeśli opierały się na różnych historiach, rozwijały świat i dawały podstawę do ruszenia naprzód wiodącemu wątkowi. Tym razem znamy już finał i pozostało tylko dopowiedzieć pewne rzeczy.

Może to efekt tego dopowiadania, jednak "Opowieści" zdają się ustępować poprzednim albumom. Może zmieszanie tematyczne, bo historie są różne. Może i skutek powrotu do czasów, gdy Hellboy odłączył się od BBPO i z zaprzyjaźnionymi zapaśnikami stawiał czoło kolejnym potworom, ponieważ tym wątku za dużo jest déjà vu, co trochę odbija się na epizodach meksykańskich. Tak czy inaczej Piekielny Chłopiec na swoje finalne rozstanie prezentuje się niewątpliwie dobrze, aczkolwiek jeśli spojrzeć na całokształt, nie jest to jego najwyższa forma znana z pierwszych sześciu części.

Nowym komiksem wydanym przez Lost in Time będzie wydanie zbiorcze pierwszego tomu "The Plot" – horroru od wydawnictwa Vault Comics. To druga pozycja Lost in Tima po "Dzikim lądzie" i jak widać, polski wydawca pozostaje w tematyce grozy. Premiera jest planowana na III kwartał bieżącego roku. Oto opis:

Aby dostać… najpierw trzeba dać.

Po tragicznej śmierci Charlesa Blaine’a i jego żony, opiekunem osieroconych MacKenzie i Zacha zostaje "wujek Chase", który przed laty zerwał kontakt z bratem. Chcąc zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i stabilizację, zabiera je do miasteczka Cape Augusta, gdzie znajduje się siedziba rodu Blaine’ów. Całą trójką zamieszkują w starym domu, wzniesionym nad głębokim, ponurym bagnem skrywającym rodzinne tajemnice.

Za sprawą komiksów "Vision" i "Mister Miracle" Tom King dał się poznać jako scenarzysta lubiący psychikę i emocje postaci, a przede wszystkim umiejętnie je zgłębiający. Nie stroni od tego także w "Kryzysie bohaterów", lecz czy z takim samym rezultatem jak przy wyżej wymienionych tytułach?

Lata działalności odcisnęły piętno na psychice herosów. Nawet tak znamienite istoty jak Batman, Superman czy Wonder Woman miewają gorsze dni, nękają ich wyrzuty sumienia i wątpliwości. Istnieje jednak tajne miejsce, gdzie superbohaterowie anonimowo mogą opowiedzieć o swych troskach i dręczących problemach – Sanktuarium. Pewnego dnia dochodzi tam do grupowego morderstwa. O zbrodnie podejrzewani są szalona Harley Quinn i podróżujący w czasie Booster Gold. Na ich ogonie znajduje się zaś Trójca – Wonder Woman, Batman i Superman.