Alan Moore to w dzisiejszych czasach gwarant jakości. "Promethea" potwierdza klasę tego twórcy – nie jest co prawda komiksem łatwym i dla każdego, ale wielu czytelników powinno docenić intertekstualną grę i opowieść o sile wyobraźni – a przy tym czerpać przyjemność z lektury.

Studentka Sophie Bangs pisze pracę dyplomową poświęconą postaci Promethei, występującej w różnych tekstach kultury. Niewinna ciekawość sprowadza na dziewczynę niebezpieczeństwo – zostaje zaatakowana przez mroczny twór. To jednak pozwala jej poznać prawdę na temat Promethei i stać się... jej nowym wcieleniem.

Komiks otwiera tekst Alana Moore'a o historii Promethei. To bardzo ważny początek, bo z niego wyrasta zamysł na tytułową bohaterkę, która jest żyjącą opowieścią. Przeistaczać się w Prometheę mogą ludzie mający z nią określony związek – np. artyści wkładający w tworzenie tej postaci cząstkę siebie. Rozwinięcie tej koncepcji, zanurzanie się w przeszłość i przedstawianie wizji obejmującej drogę ludzkości od stworzenia po koniec świata zajmuje cały pierwszy tom.

Kickstarterowa zbiórka na nowy setting do piątej edycji Dungeons&Dragons zbliża się powoli ku końcowi. Czasu nie zostało zbyt wiele, zaś obecnie licznik pokazuje niespełna połowę niezbędnej sumy, wystawiać na próbę marzenia twórców o stworzeniu świata w konwencji grozy.

Trwająca zbiórka na nowy setting do najnowszej edycji D&D, zwany Kisartą, to dla wydawnictwa Isola Illyon Edizioni okazja do zebrania niezbędnych funduszy. Zostały raptem dwa tygodnie, dzięki którym planowana na listopad premiera z pewnością miałaby duże szanse powodzenia. Czy konwencja grozy to dobry pomysł, by przemierzać zaświaty jako martwy bohater?

Premiera "Cyberpunk 2077" jeszcze dość odległa, a tu okazuje się, że to nie jedyny tytuł rodzimego studia, w którym będziemy mogli przemierzać cyberpunkowy świat. Siłami Anshar Studios powstaje "Gamedec", czyli przeniesienie w świat wirtualny znanej serii książek.

Ostatnio dowiedzieliśmy, że Piekara dostanie grę opartą na stworzonym przez siebie świecie, zaś do tego grona dołączył właśnie Marcin Przybyłek. Pisarz będzie co prawda pełnił jedynie rolę konsultanta, ale znany z książek serii "Gamedec" świat powróci w formie izometrycznej gry RPG, dzięki której zobaczymy futurystyczne oblicze naszej stolicy. Czyżby "Cyberpunk 2077" miał mocną konkurencję?

Jessica Jones prowadzona przez Bendisa powraca już w trzeciej serii. "Alias" przedstawiał jej zmagania z przeszłością i kolejne prowadzone śledztwa, a "Puls" ukazywał już spokojniejsze życie kobiety, niekoniecznie z nią samą na pierwszym planie. Album "Wyzwolona" jest zaś nowym początkiem – i co ważniejsze, w zasadzie powrotem do korzeni.

Bohaterka wychodzi z więzienia – tak, z więzienia. Zdawało się, że Jessica zdążyła ustabilizować swoje życie, ale w ostatnim czasie coś się zmieniło. Jej relacje z mężem, Lukiem Cage'em, są skomplikowane, a agencja detektywistyczna zostaje na nowo otwarta. Pierwsze śledztwo zapowiada się bardzo ciekawie, ale to nie będzie jedyna sprawa, jaką w tym tomie zajmie się protagonistka.

"Wyzwolona!" w dużym stopniu przypomina "Alias", bowiem Jessica znajduje się w podobnej sytuacji, co kiedyś – praca detektywa ma być dla niej ucieczką od problemów w życiu prywatnym. Lekturę napędza pytanie, co się stało, i tu pojawia się pierwszy zgrzyt – odpowiedź wcale nie jest taka przekonująca. Bendis stosuje kliszę, dzięki której nie musi wracać do autodestrukcyjnej bohaterki, a jednocześnie może dodać jej nowych kłopotów.

Od jutra Białystok będzie gościć miłośników fantastyki z całego kraju, bowiem właśnie w tym mieście rozpocznie się tegoroczny Polcon. Poza zwyczajowymi atrakcjami festiwalowymi, czeka na nas duże wydarzenie, jakim jest wyłonienie laureata nagrody Zajdla.

Polcon to najstarszy a przez wiele lat także jedyny w Polsce konwent miłośników fantastyki. Warto zaznaczyć, iż co roku jest on organizowany w innym mieście. Tegoroczna edycja odbędzie się w Białymstoku na Podlasiu. Podobnie jak przy poprzednich edycjach, uczestnicy będą wybierać zwycięzcę nagrody imienia Janusza A. Zajdla, które są wręczane nieprzerwanie od 1984 roku.

Disney nie może być zadowolony z raportu finansowego za trzeci kwartał tego roku. Ostatni nabytek, czyli Fox, przyniósł koncernowi tylko straty, za które w przeważającym stopniu odpowiada chłodne przyjęcie najnowszej części przygód mutantów, czyli "Mrocznej Phoenix".

Śmiesznie brzmią dzisiaj wypowiedzi reżysera, który twierdził, że jego dzieło może śmiało stawać w tym samym szeregu co "Endgame" czy finałowy sezon "Gry o tron". Miało być głośne zjawisko, stanowiące godne zwieńczenie fabuły poprzednich filmów, ale wygląda na to, że coś poszło nie tak. Nadal jest głośno, ale jedynie za sprawą wpływów, które tylko ledwie zwróciły koszta samej produkcji.

W pierwszym tomie "The Goon" było zabawnie, było też poważnie – ale dopiero w drugim pojawiają się sławetne wydarzenia, które wywarły tak duży wpływ na Zbira.

Wcześniej mamy inne historie, może mniej poruszające, ale czy pozbawione dramatyzmu? Wydaje mi się, że trochę się o tym zapomina, że "The Goon" owszem, jest popkulturową rozrywką o gangsterze walczącym z zombie, lecz autor udowadniał już, iż skrywa się za tym więcej. Opowieść "Chinatown i tajemnica Pana Wickera" traktuję jako podsumowanie drogi łączącej czarny humor z powagą, następną i nieostatnią cegiełkę w charakterystyce Zbira.

Za podobną cegiełkę można uznać także pierwsze strony dotyczące futbolu. Tu też rozwój wydarzeń okazuje się smutny, choć wątek nie zostaje zwieńczony odpowiednio mocnym akcentem. Liczyłem na więcej, a historia raczej spływa po czytelniku, w przeciwieństwie do "Chinatown...". A że futbolowe sprawy mogą zainteresować laika jestem przekonany, wystarczy wspomnieć o "Bękartach z Południa" Jasona Aarona – jednak tam tworzą one główną treść.

Najlepszym zabezpieczeniem przed dyktaturą jest ślepy los, który daje i odbiera władzę. Łowy, sformalizowane polowanie na Lotermistrza, gwarantują, że idiota nie będzie jej sprawował zbyt długo. To kluczowy fragment oficjalnej ideologii panującej w świecie "Słonecznej loterii" Philipa K. Dicka. Czytelnicy spodziewający się drugiego dna nie będą zawiedzeni. Tych, którzy mają za sobą lekturę innych powieści tego autora, muszę nieco zmartwić, bowiem trzeciego czy czwartego dna w tej powieści nie znajdą.

Główny bohater, Benteley, nie jest – delikatnie powiedziawszy – nazbyt wyraziście nakreślony. Podobnie ma się sprawa z antagonistami: Verrickiem i Moorem oraz kluczowym, archetypicznym przedstawicielem starej, dobrej Ameryki – Cartwrightem. To postacie z komiksu, czytelnik musi sam dopełnić obrazu. Liczne fabularne zwroty i opisy sytuacji są – nie ma co ukrywać – naiwne. Sugestia, że "zbawienie" ludzkości jest możliwe tylko dzięki kontaktowi z Obcymi powinna przygnębiać, ale zakończenie daje nadzieję.

To prosta historyjka ze społecznym, wręcz publicystycznym przesłaniem. Autor piętnuje konsumpcyjne rozpasanie, głupotę bliźnich i wyrzekanie się wolności dla iluzorycznego bezpieczeństwa. Większość ludzi (czytaj: rejestrowani, bo są jeszcze niery) z własnej woli stała się lennikami władzy lub Wzgórz (korporacji) i zrezygnowała z gry. Lojalność jest jednak pułapką, a odosobnione moralne skrupuły nie są rozumiane, są wręcz karane ze względu na niezgodność z prawem. Dick tak widział Amerykę lat 50. Ciekawe, co napisałby o naszych czasach.

Postapokaliptyczny sztafaż to coś, co zawsze przykuwa moją uwagę. Co się stanie, kiedy autor postanowi zasiedlić zniszczony świat przeróżnymi herosami i przestępcami?

Złoczyńcy – czy wręcz superłotrowie, jak ich nazwano w komiksie – opanowali Stany Zjednoczone, które zamieniły się w istną pustynię. Po pięciu dekadach terroru nikt już nie ma nadziei na powrót dawnego porządku. Ameryka została podzielona pomiędzy najpotężniejszych bossów, w tym Hulka, który ze swym gangiem pobiera haracze od zwykłych rolników. Z kolei w gronie farmerów, którym brakuje pieniędzy na najbliższą ratę, znalazł się Logan. Wyniszczony psychicznie pragnie jedynie spokojnego życia z żoną i dziećmi. Godziwy zarobek proponuje mu Hawkeye, lecz warunkiem jest podróż przez niemal cały kraj.

"Wolverine. Staruszek Logan" to wręcz wzorcowy przykład komiksu, który zaczyna się intrygująco, aby potem tracić wiele z wcześniejszych zalet. Ameryka pod rządami łotrów przypomina mnóstwo innych obrazów postapokaliptycznych. Długa podróż przez zniszczony świat może przywodzić na myśl "Aleję potępienia" Rogera Zelaznego, a niektóre sceny to "Mad Max" w komiksowym rynsztunku. Generalnie całość mogłaby się zdawać przepisem na sukces. Po kilkunastu stronach zawiązujących fabułę, scenariusz coraz wyraźniej cierpi przez zwroty akcji, usilnie wciskane gdzie to tylko możliwe.

Gdy premiera już za czasem, lepiej zapoznać graczy z bohaterami. Najnowsza seria trailerów zatytułowana po prostu "Character Trailer" przybliża nam bohaterów "Borderlands 3", a w szczególności ich przeszłość i umiejętności. Na pierwszy ogień idą Zane i Moze.