Kilka dni temu do kin trafił film pt. "Nie bój się ciemności" ("Don't Be Afraid of the Dark"). Jest on reżyserskim debiutem Troya Nixeya, jednakże warto nadmienić, że za scenariuszem kryje się sławny Guillermo del Toro, znany z takich produkcji jak "Hellboy" czy "Labirynt Fauna". Nasza redakcyjna koleżanka Ati postanowiła sprawdzić, czy boi się ciemności i wybrała się na seans do kina. Uciekała z krzykiem z sali? Wbijała palce w oparcia fotela? Pogryzła ze strachu cały bilet? Sprawdźcie w recenzji.

Mówi się, że dziecięcy umysł jest czystszy, bo nieskażony dorosłą logiką i potrzebą namacalnych dowodów. Dlaczego więc dziecięce strachy są zazwyczaj traktowane z pobłażliwym uśmiechem? Co jeżeli strachy piwnicy, ciemności są bardziej namacalne niż nam by się wydawało? Wiem, ten początek brzmi straszliwie banalnie, ale "Nie bój się ciemności" zdecydowanie banalnym horrorem nie jest. Chociaż filmów o fantazyjnych stronach dzieciństwa powstało już całkiem sporo, mroczna baśń Guillermo del Toro jest czymś zupełnie innym i dziwnym. Twórca "Labiryntu Fauna" ponownie postawił na klimat braci Grimm i stworzył drastyczną bajkę niezbyt przypominającą dzisiejsze krwawe horrory zmuszające do skakania w fotelu.

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Dzięki „Podróżom” traficie do miejsc niezwykłych. Od odmienionej Jerozolimy po wiatraki poruszające się dzięki własnym wiatrom. Od zimnych brytyjskich kempingów do olbrzymich, wspieranych pracą niewolników imperiów. Zakres wizji MacLeoda przedstawionych w tym zbiorze jest przytłaczający, niemniej cechą wspólną wszystkich tych opowieści jest zainteresowanie autora człowieczeństwem oraz sposób, w jaki łączy to co fantastyczne i dziwne z przeciętną codziennością. Spodziewajcie się znaleźć w „Podróżach” cuda, zaskakujące prawdy i świetną literaturę.

Pod koniec dwudziestego pierwszego wieku, stara, mieszkająca w Kornwalii kobieta ratuje z oceanu nagiego młodzieńca i zabiera go do swego pięknego domu. Bohaterka jest światowej sławy skrzypaczką i – mimo nowoczesnych metod przedłużania życia – zbliża się do kresu swych dni. Niedoszły topielec z kolei cierpi na utratę pamięci, nie wie o sobie nic. Kobieta nadaje mu imię Adam. Zaczyna opowiadać mu swoje wspomnienia, on okazuje się wiernym słuchaczem. Opowieści bohaterki są przerywane scenami z codziennego życia w kornwalijskim domu. Barwne, pełne wydarzeń życie artystki prawie pozwala nam zapomnieć, że cała historia rozgrywa się w chaotycznym i niebezpiecznym świecie epoki. MacLeod przedstawia w książce specyficzną, fascynującą wizję dwudziestego pierwszego stulecia – wieku katastrof i nowych, śmiertelnych chorób. Niemniej, jak często w pisarstwie tego autora, okazuje się, że historia osobista zawsze jest ważniejsza od tej powszechnej.

Ray Olson, Booklist

Informacja prasowa

Wyobraź sobie, że jesteś dziennikarzem podczas pierwszych dni apokalipsy związanej z pojawieniem się w twojej miejscowości hord zombie, które atakują mieszkańców i roznoszą groźny wirus. Jak byś zareagował? Co byś napisał w krótkim ogłoszeniu na pierwszą stronę gazet tak aby zaalarmować wszystkich wokół?

Spróbuj swoich sił w naszym konkursie, wciel się w rolę dziennikarza i stwórz takie ogłoszenie prasowe nie przekraczające 880 znaków! Zwycięzca, który nadeśle najciekawszy tekst zostanie nagrodzony grą komputerową Dead Island oraz bestsellerem Ślepowidzenie napisanym przez głównego gościa tegorocznych Bachanalii Fantastycznych – Petera Wattsa, światowej sławy pisarza science fiction.

Prace możecie nadsyłać do 8 września 2011 roku na adres arg@o2.pl Wyniki konkursu zostaną oficjalnie ogłoszone 10 września b.r.

Powodzenia!

Informacja prasowa

Olimpijski kurier Hermes rozgłasza kolejne nowiny w sprawie Boskiego Zgromadzenia! Zeus ustanowił konkurs dla wiernych – co setkę nowych wyznawców lubiących ZSZeF na Facebook'u, rozlosuje wśród nich nagrody. Dodatkowo ujawnił pewne istotne fakty. Podczas zgromadzenia kapłani uraczą Was wyjątkowym przedstawieniem, a najlepsi muzycy odegrają koncert poświęcony bogom.

Po uczcie duchowej przyjdzie również czas na coś dla ciała! Kelnerki z Maid Cafe postarają się, aby wierni wytrwali w modlitwie do końca obrzędów. Zamojskie Spotkania z Fantastyką 2011 objął swym honorowym patronatem Prezydent Miasta Zamość Pan Marcin Zamoyski.

Wciąż możecie dołączyć do grona twórców atrakcji! Wystarczy jedynie zgłosić swoją propozycję na naszej stronie internetowej.

Zapraszamy do Zamościa w dniach 16-18 września. Będzie bosssssko.Olimpijski kurier Hermes rozgłasza kolejne nowiny w sprawie Boskiego Zgromadzenia! Zeus ustanowił konkurs dla wiernych – co setkę nowych wyznawców lubiących ZSZeF na Facebook'u, rozlosuje wśród nich nagrody. Dodatkowo ujawnił pewne istotne fakty. Podczas zgromadzenia kapłani uraczą Was wyjątkowym przedstawieniem, a najlepsi muzycy odegrają koncert poświęcony bogom.

Po uczcie duchowej przyjdzie również czas na coś dla ciała! Kelnerki z Maid Cafe postarają się, aby wierni wytrwali w modlitwie do końca obrzędów. Zamojskie Spotkania z Fantastyką 2011 objął swym honorowym patronatem Prezydent Miasta Zamość Pan Marcin Zamoyski.

Wciąż możecie dołączyć do grona twórców atrakcji! Wystarczy jedynie zgłosić swoją propozycję na naszej stronie internetowej http://www.zszef.konwent.pl

Zapraszamy do Zamościa w dniach 16-18 września. Będzie bosssssko.

Cóż, BioWare ewidentnie nie rozpieszcza swoich fanów i rozsądnie filtruje informacje związane z ich najnowszym dzieckiem. Na światło dzienne wypuszczane są zazwyczaj okruchy, które nie nasycą głodu niecierpliwego fana, a w rozlicznych wywiadach poruszane są najczęściej utarte kwestie, które wałkowaliśmy już miliony razy. Obstawiałem, że targi Gamescom mogą coś w tej materii zmienić, ale najwyraźniej się mocno przeliczyłem, gdyż oprócz kolejnych rund niezbyt pasjonujących i idiotycznych pytań (myślałem, że coś mnie strzeli, kiedy ktoś trzeci raz zapytał, czy pokażą twarz Tali…), nie uświadczyliśmy niczego wyjątkowego. Niby można było chwycić pada w dłoń i spróbować swoich sił we fragmencie prezentowanym na E3, ale marne to pocieszenie dla kogoś, kto nie mógł znaleźć się w Kolonii.

Czy dzięki Penny Arcade Expo, coś w końcu drgnie? Trudno orzec. Z jednej strony, do premiery jest jeszcze sporo czasu i BioWare najwidoczniej nie kwapi się, aby dzielić się nowymi faktami już dziś. No, ale z drugiej, nie jest tajemnicą, że amerykańska publiczność jest zdecydowanie ważniejsza dla chłopców z Edmonton niż gracze ze Starego Kontynentu. Kto wie, może to w końcu dobry moment do opuszczenia wysłużonego Sur'Kesh i zaprzestania obijania metalowego zadka Atlasa?

Pożyjemy, zobaczymy. Póki co, Kanadyjczycy przyszykowali paczkę sześciu nowych screenów w związku z tą imprezą, które możecie podziwiać w tej informacji albo zaglądnąć do naszej galerii.

Hurrra…?

„Jesteśmy niezmiernie dumni z tego, że będziemy mogli zaoferować polskim graczom największe klasyki, jak również nowsze tytuły Blizzarda. Gry tej firmy, to bez względu na wiek, pozycje kultowe. Każdy prawdziwy gracz powinien mieć je na półce!” – zdradził Michał Gembicki serwisowi gram.pl.

Normalnie pokręciłbym się na obrotowym stołeczku z zadowolenia i pobiegłbym po szampana na najbliższą stację benzynową, aby uczcić tę piękną informację. Nie, żebym był jakimś fanatykiem CD Projektu, bo jak każdy rodzimy dystrybutor i on posiada długą listę niewybaczalnych wpadek na swoim koncie, ale naprawdę ciężko mi znaleźć pozytywy ostatniego okresu, gdy licencje na gry wyprodukowane przez mistrzów z Blizzard Entertainment posiadał LEM. Jedyne, co rzuciło mi się w oczy podczas tamtych rządów, to zniknięcie z półek sklepowych klasycznych tytułów sygnowanych przez „Zamieć” (ceny „Diablo II” na Allegro systematycznie szybowały w górę) oraz skandalicznie wysokie kwoty za premierowe produkcje, nieadekwatne do portfeli polskich graczy („Starcraft II” za 200 zł!).

Nieskrywaną radość zajęła jednak chłodna ocena, gdy zobaczyłem ofertę CD Projektu. Powrót kultowych gier na rodzime półki sklepowe jest oczywiście słodki, ale solidną porcję dziegciu otrzyma każdy, kto spojrzy na ceny gier – starych, jak i nowych.

99 wydanie Tłustych Czwartków. W piątek... No co?! Coś Wam się nie podoba?! Kto idzie na klaty?!

A tak poważnie, krowa mi się wczoraj rodziła. To dlatego. Znaczy się nie, że mi w sensie mi, ale że... Ech, nieważne. Traumatyczne przeżycie, niedziwne, że moja mama czasami mnie nie lubi. Zastanawiam się czy kobiety w ciąży czasami nie boją się, że dziecko z nich po prostu... wypadnie? Że jak podskoczą, albo nawet wstaną za szybko z fotela (o ile w ogóle wstaną, z takim bagażem!) to ono po prostu nie wyskoczy. Nie? Nikt inny się nad tym nie zastanawiał? Jak zwykle... Tylko ja.

Fantastyka naukowa od zawsze pozwalała nam popuścić wodze wyobraźni, otwarcie rozmyślać nad tym, jak będzie wyglądała przyszłość rasy ludzkiej oraz, w jaki sposób technologia wpłynie na nasz gatunek. Czy będzie zwiastunem rewolucji i lepszych czasów, a może pierwszym stopniem do upadku? Na dodatek kwestie związane z rozwojem cywilizacyjnym ciągną ze sobą skomplikowane dylematy etyczne, którym będziemy musieli kiedyś stawić czoła i wykonać rzetelny rachunek sumienia.

Nie da się ukryć, że ten problem to ciągłe balansowanie na rozchwianej linie rozpiętej nad przepaścią, a zabawa w Boga potrafi skusić nawet najcnotliwszego człowieka. W końcu piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami i najszlachetniejszy cel może wywołać paskudne konsekwencje, których nikt nie będzie potrafił później cofnąć. Historia Alfreda Nobla i jego dynamitu dobitnie pokazuje, ile prawdy jest w tych słowach.

Choć do podróży międzygwiezdnych, hibernacji czy wehikułów czasu nam jeszcze daleko, to niektóre wynalazki już czają się za rogiem. „Deus Ex: Bunt Ludzkości” w dużej mierze opiera się na kwestii augmentacji i gadżetów zwiększających efektywność ludzkiego organizmu. Do 2027 roku mamy tylko kilka lat, ale jak pokazuje krótki dokument stworzony przez Square Enix i Eidos Montreal, jesteśmy już na dobrej drodze, aby ta wirtualna fikcja stała się rzeczywistością.

Czy tańczyłeś kiedyś ze smokiem w świetle księżyca?

Wampiry powracają. Cóż, kolejna „oczywista oczywistość” została odkryta, choć naturalnie miło, że mamy jakieś potwierdzenie dla tego faktu. Nikt raczej w to nie wątpił, skoro w poprzednich częściach cyklu mogliśmy spotkać kilku przedstawicieli krwiopijców, a Bethesda postanowiła modę na wampiryzm przenieść nawet do postapokaliptycznego Waszyngtonu w „Fallout 3” (ech… do dziś coś we mnie umiera, gdy przypominam sobie ten radosny pomysł). Tak więc, miłośnicy słodziutkiej ludzkiej posoki i absolutni przeciwnicy światła słonecznego, poczynają sobie coraz śmielej w Tamriel, co oznacza, że nie zabraknie ich również w mroźnej prowincji Skyrim.

Do tej informacji dotarł jeden z redaktorów serwisu Ripten, który otrzymał możliwość wypróbowania najnowszej części sagi „The Elder Scrolls” podczas krótkiej sesji na targach Gamescom. Kiedy podziwiał majestatyczne oczka wodne i kontemplował nad przemijalnością czasu, gdy zachwycał się imponującymi stalagmitami, jego rozmyślania boleśnie przerwał nieoczekiwany atak szkieletów, na których czele stał nikt inny jak przedstawiciel wampirów. Niestety, autor nie zdołał określić, czy tak jak w poprzednich częściach cyklu zostanie przed nami otwarta możliwość poczucia „głodu krwi” ani czy fani likantropii również będą mieli swoich reprezentantów w „Skyrim”. Wydaję mi się to jednak oczywiste, gdyż ta opcja była szalenie popularna i zawsze nadawała pewien smaczek rozgrywce, więc podobnie jak z „Mrocznym Bractwem”, także ten element powinien być dostępny w ojczyźnie Nordów.

Człowiek, który przeżył własną egzekucję i poczuł słodki smak zemsty wymierzonej na swoich katach. Legenda pustyni Mojave oraz postrach kasyn Nowego Vegas. Wybraniec wszechmocnego Cezara, posłaniec enigmatycznego pana House’a, ulubieniec establishmentu Republiki Nowej Kalifornii. Kurier. Zapisze ostatni rozdział swojej pasjonującej historii już we wrześniu, ale przed nim jeszcze długa droga i wyrównanie rachunków z tajemniczym Ulyssesem.

Po zagadkowych perturbacjach, których nawet chłopcy z Obsidianu nie potrafili racjonalnie wyjaśnić, dodatek „Lonesome Road” zmierza na ekrany naszych monitorów. Rozszerzenie skupia się na postaci wspomnianego Ulyssesa – kolegi po fachu, który odmówił dostarczenia Platynowego Sztonu, a jego osoba przewijała się niejednokrotnie podczas naszych wędrówek po pustkowiach Mojave. Teraz obiecuje nam odpowiedzi na wszystkie nurtujące pytania, jednak musimy wykonać dla niego ostatnie zlecenie, które wiedzie do kompleksu Divide poprzez ziemie poszarpane trzęsieniami ziemi i nękane przez gwałtowne burze. Od nas tylko zależy, czy postawimy wszystko na jedną kartę i zaryzykujemy śmiertelną podróż, aby zaspokoić próżną ciekawość.