Kiedy widzę jak Jankesi biorą się za przerabianie na własną modłę perełek azjatyckiej kultury, od razu w ramach gestu solidarności ze zgwałconymi Japończykami mam ochotę postawić zapaloną świeczkę w oknie. Historia pokazuje, że ten mariaż cywilizacyjny zawsze kończył się katastrofą, a dobitnym przykładem potwierdzającym tę regułę jest "Godzilla" z 1998 roku. Od tamtego czasu, gdy tylko zobaczę twarz Matthew Brodericka, szybko lecę po coś mocniejszego i z dużą ilością procentów (może być nawet woda kolońska, jak nic nie ma w pobliżu), aby tylko czymś zagłuszyć ostry ból głowy.

Minęło szesnaście lat i Hollywood ponownie doszło do wniosku, że warto zbudzić azjatyckie monstrum z letargu. Ech... oczekiwałem tego, więc teraz pozostaje mi tylko trzymać kciuki, aby tego kameralnie nie spieprzyli. Jedyna nadzieja w Bryanie Cranstonie i specjalistach od efektów specjalnych, którzy mogą uratować ten film.

Pierwszy zwiastun "Strażników Galaktyki" został przyjęty niesamowicie entuzjastycznie przez fanów komiksu, jak i szarych kinomaniaków. Tym bardziej, że zajawka kreuje przed nami obraz jednej z wierniejszych pod względem atmosfery ekranizacji historii obrazkowej, co może tylko cieszyć. Twórcy filmu ukontentowani taką reakcją, postanowili rozpieścić podniebienie społeczności jeszcze bardziej, więc otwarcie zapytali, którą z ekscentrycznych postaci tej iście ekstraordynaryjnej ekipy mają przybliżyć jeszcze bardziej. Wybór był oczywisty...

...bo nie ma nic piękniejszego niż wkurzony szop z karabinem maszynowym, nieprawdaż? Materiał jest strasznie krótki, aczkolwiek niesamowicie słodki. Obok pobieżnej charakterystyki bohatera, usłyszymy pierwszy raz jego głos, który użyczył sam Bradley Cooper.

Strażnicy Galaktyki mają być kolejną superprodukcją Marvela na miarę "Avengersów". Drużyna bohaterów pod przewodnictwem Star-Lorda uratuje galaktykę już 1 sierpnia 2014 roku. Czy plejada ekscentrycznych postaci z jak zawsze świetnymi efektami ze stajni Marvela okaże się przepisem na sukces? Pierwszy zwiastun filmu pewnie miał odpowiedzieć twierdząco.

Po jego obejrzeniu mam jednak lekkie wątpliwości, czy tak wyraźny dystans do historii i komiczny ton skutecznie nie zepsują seansu. W końcu to ma być porządne widowisko s-f z dużą dozą akcji, a tu przeważa bardziej komedia. Miejmy jednak nadzieję, że twórcy znajdą złoty środek między tymi gatunkami i do kin wejdzie film na odpowiednio wysokim poziomie.

Najnowszy film spod szyldu Marvela zadebiutuje w naszych kinach już 26 marca, czyli o dwa dni wcześniej niż to pierwotnie planowano. Na dodatek dziewięć dni szybciej niż na amerykańskiej ziemi, o co Jankesi, całkiem uzasadnienie, mają ostry ból zadniej części ciała. To jednak nie nasz problem i należy się tylko cieszyć, że dystrybutor tym razem naprawdę się popisał, dzięki czemu możemy poczuć się jak jeden z najważniejszych rynków filmowych, a nie niczym "Kinematograficzny Trzeci Świat".

Twoje zdrowie, Kapitanie. Obyś w końcu otrzymał film, który pokaże pełnię Twojej krasy. Trzymam za to kciuki, choć skoro Thorowi się to udało, trzeba podejść do sprawy optymistycznie.

Kapitan Ameryka zostaje wplątany w sieć zagrażającej całemu światu intrygi. By ujawnić spisek superbohater łączy siły z Czarną Wdową. Kiedy już wreszcie kryzys wydaje się być zażegnany, niespodziewanie pojawia się nowy, potężny wróg – Zimowy żołnierz…

Legendarny kapitan Jack Sparrow nie ma ostatnio najlepszej passy. Aktor od czasów zakończenia genialnej trylogii "Piratów z Karaibów", choć wciąż zalicza się do grupki najbardziej kasowych artystów Hollywood, jakby stracił dar angażowania się w dobre projekty. Drobiazgowa analiza filmografii Deppa nie pozostawia żadnych złudzeń, a doskonałym potwierdzeniem tego stanu rzeczy są dwa ostatnie tytuły. "Mroczne cienie" są uznawane przez fanów Tima Burtona za jedną z najgorszych jego produkcji, natomiast "Jeździec znikąd" okazał się totalną klapą finansową – tak bolesną dla Disneya, że aż zdecydował się on odłożyć do zakurzonej szuflady plany piątej części pirackiej serii.

Nie da się ukryć, że Depp ostatnio za bardzo pajacuje (albo dostaje takie role) i ucieka w schemat Raoula Duke'a oraz Jacka Sparrowa. Chyba każdy był pod wrażeniem jego ekstraordynaryjnej gestykulacji i mimiki, ale po tylu latach jesteśmy nimi zwyczajnie zmęczeni. Choć "Transcendencja" nie zapowiada się zbyt górnolotnie (delikatnie powiedziane) i raczej nie poprawi kiepskiej passy aktora, to cieszy przynajmniej fakt, że Johnny stara się wyjść z pułapki utartych ram. Krok po kroczku, hę?

Pamiętacie moją z Wiktulem, pełną "ochów i achów" recenzję "Man of Steel"? Cóż, wychodzi na to, że należymy do tego nielicznego grona (ale z nami jest choćby Angry Joe czy ciut mniej znany – "Kur, który kleknął przed Zodem") fanów, którym nie przeszkadza to, co uczynił supermanowi Zack Snyder.

A potęga sił ciemności rośnie – zgodnie z daną obietnicą, wideobloger Ichabod, postanowił w półgodzinnym materiale udowodnić, że film Snydera jest po prostu głupi. Dokładnie – głupi.

Przygoda zaczęła się niespodziewanie, od trzech kinowych biletów na "Robocopa", które wpadły w moje łapki. Korzystając z okazji, zwerbowałem drużynę kinomanów i rozpoczęliśmy szturm ku kasie. Po obowiązkowej kłótni w kolejce ("Pan tu nie stał!") zasiedliśmy w sali kinowej. Wiktul i Jedi Master, moi kompanii, spodziewali się bardziej "Robokupy", niż dobrego filmu. Jedynie moja skromna osoba żywiła nieco większe oczekiwania wobec remake'u legendarnego "Robocopa". Kto miał rację? Przekonajcie się czytając recenzję!

CoooOOOooOo?! Grzecznie ma być! Rączki na klawiatury i to tak, abym je wyraźnie widział. Nooo... rozporki też zapiąć. My tutaj hołdujemy tradycyjnym wartościom, zboczeńcy.

Tym bardziej, że "Zombeavers" nie jest jakimś kolejnym tandetnym filmem pornograficznym nakręconym w garażu dziadków, lecz całkowicie zasłużonym członkiem (bez kosmatych myśli!) gatunku horroru z zacięciem komediowym. Trochę szacunku, bo sam pomysł jest tak czadowy i od czapy, że tylko Jankesi z aprobatą wujka Sama mogli coś takiego zrealizować. To część amerykańskiego dziedzictwa kulturowego, a płyta DVD z filmem powinna leżeć w kuloodpornej gablocie obok Deklaracji Niepodległości.

Bobrokalipsa. Jeżeli niefortunnie skonałbym w ten weekend, to wiedzcie, że umarłem szczęśliwy.

...wciąż trudno mi w to uwierzyć.

W wieku 46 lat odszedł Philip Seymour Hoffman. Wybitny przedstawiciel śmietanki aktorskiej Hollywood, twórca aktywnie wspierający niezależne produkcje, laureat Oscara (najlepszy aktor pierwszoplanowy w 2006 roku za film "Capote"), ojciec trójki dzieci. Jak podaje opiniotwórczy dziennik "Wall Street Journal", artysta został znaleziony martwy w swoim apartamencie w Greenwich Village.

Obecnie służby porządkowe znajdują się na miejscu zdarzenia i starają się odkryć przyczynę zgonu. Nieoficjalne kanały mówią o przedawkowaniu narkotyków – Hoffman wiele lat walczył ze swoim uzależnieniem od lekarstw oraz heroiny. Rok temu przeszedł specjalną terapię, która pomogła mu w tych zmaganiach i zdawało się, że aktor wyszedł na prostą. Niestety, najprawdopodobniej przegrał walkę ze swoimi demonami.

Ostatnio fani fantastyki mogli go podziwiać w wysokobudżetowej kontynuacji serii "Igrzyska śmierci". "W pierścieniu ognia" wcielił się on w rolę Plutarcha Heavensbee – enigmatycznego abnegata, głównego organizatora i mistrza, jubileuszowej, 75 edycji Igrzysk Głodowych.

W minionym roku mieliśmy kilka okazji do filmowych spotkań z komiksowymi superbohaterami. Trzeba przyznać, że ku zaskoczeniu niejednego z fanów (w tym mnie), efekty były przynajmniej zadowalające. Co przyniesienie nam obecny, 2014, oraz kolejne lata w wydaniu D.C? Na pewno kilka gorących premier, z których część budzi moje ogromne obawy, część zaś...

... jeszcze większe.