Deus Ex: Human Revolution – Director's Cut

Panchaja

Przed nami ostatnia duża lokacja w grze. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, także i tym razem nie natkniemy się na zadania poboczne. Opisałem tu jednak razem wszystkie możliwe zakończenia oraz sposób na ich odblokowanie. Póki co obserwujemy filmik, na którym wahadłowiec dociera do Panchai, po czym rozbija się. Nie musimy jednak gramolić się z wody, bowiem od razu rozpoczynamy zabawę w porcie.

Wyłącz sygnał Darrowa

Po chwili łączy się z nami Pritchard. Frank nie jest w stanie namierzyć Sarifa ani pozostałych delegatów ONZ. Wiemy tylko, że sygnał Darrowa pozostaje aktywny, zaś jego źródłem jest tutejsza wieża. Przedostanie się do niej to teraz nasz główny cel. Póki co rozglądamy się po porcie, dostrzegając za swoimi plecami w oddali statek o dziwnie znajomej nazwie. Jesteśmy tu sami, dlatego wolną chwilę wykorzystajmy, aby lepiej się rozejrzeć.

Pełno tu kontenerów, co przywołuje wspomnienia z Rifleman Bank. Pokazany powyżej fragment przed główną bramą to nasz punkt orientacyjny, bowiem na prawo od niego przy skrzyniach znajdziemy zapas amunicji do ciężkiego karabinu. Od razu podpowiem, że duża siła ognia może się przydać podczas ostatniej walki z bossem, ale ponownie sprawę da się załatwić bez konieczności sięgania po tak radykalne środki. Cenne łupy znajdziemy na lewo od palącego się śmigłowca, w otwartym żółtym kontenerze z czerwonymi drzwiami niedaleko głównych wrót. Podchodzimy od strony barierki i wykorzystujemy modyfikację pozwalającą na wysokie skakanie. Da się obejść i bez niej, ale wtedy czeka nas mozolne układanie porozrzucanych po całym obszarze skrzyń. W środku czeka na nas ulepszenie broni (zestaw serii dwunabojowej), AUD oraz coś dla miłośników hakowania. Warto wskoczyć jeszcze wyżej, korzystając z wąskiego gzymsu. Kontener po lewej także jest otwarty, zaś tamtejsza szafka na broń kryje w sobie kilka sztuk karabinów bojowych oraz granat gazowy. Obok leży analogiczny schowek, ale tym razem z amunicją do wspomnianego karabinu oraz strzelby. Jeśli korzystamy z karabinu seep, to dodatkowe pakiety energetyczne także ukryto w kontenerze, jednak ten znajduje się trochę bliżej helikopterów. Teraz spokojnie możemy podejść do głównej bramy i zajrzeć przez szybę. Wrota pozostają zamknięte, więc musimy znaleźć sposób na przedostanie się do wnętrza stacji. Mamy do wyboru dwa różne warianty, wymagające nieco odmiennych modyfikacji Jensena.

• Przejście górą po kontenerach

Zaskakująco proste i skuteczne rozwiązanie, które będzie od nas wymagało odblokowania ulepszenia pozwalającego na wysokie skoki. Naszym celem będzie częściowo otwarty właz znajdujący się nad bramą. W razie kłopotów właściwe miejsce pokazałem na screenie poniżej.

Przeskakiwanie kolejnych poziomów nie jest trudne, zaś po dotarciu na sam szczyt wystarczy tylko wskoczyć na prawo, aby znaleźć się na właściwym pomoście. Kucamy i przechodzimy przez otwarty właz, tym samym lądując w kanale wentylacyjnym z wielkim wiatrakiem. Gra nagradza naszą pomysłowość, dzięki czemu zgarniamy 300 Punktów Doświadczenia za eksplorację. W podłodze, tuż przed wiatrakiem, rozpoczyna się kolejny właz wentylacyjny, lecz tym razem standardowych rozmiarów. Łatwiej do niego wskoczyć podczas kucania postaci. Jedyna słuszna droga zaprowadzi nas do klapy wyjściowej, dzięki czemu zameldujemy się wewnątrz budynku.

• Droga przez zalane kanały

Trochę trudniejsza droga, którą najprościej będzie pokonać posiadając ulepszenie chroniące nas przed wyładowaniami elektrycznymi. To także jedyna opcja dla tych, którzy celowo nie inwestują we wszczepy, jednak musimy wtedy mocno się pilnować i dobrze opracować ścieżkę. Na początek musimy znaleźć odpowiednie zejście, w czym pomoże pokazany trochę wcześniej płonący samolot. Na prawo od niego zauważymy otwarty kontener, a tuż za nim zapas ciężkiej amunicji oraz drabinkę prowadzącą niżej. Korzystamy z zejścia, po czym przed siebie pustym korytarzem. Nie ma tu rozwidleń, więc po chwili docieramy do zalanego korytarza. Problem stanowią wyładowania elektryczne, więc "Tarcza EMP" będzie tutaj jak znalazł. Na tym jednak lista problemów się nie kończy, bowiem korytarz został dodatkowo zabezpieczony przed niechcianymi gośćmi.

Na powyższym obrazku zaznaczyłem jedyną drogę dla tych, którzy nie posiadają wspomnianego wcześniej ulepszenia. Uważamy także na dwie miny ogłuszające, które mogą nam narobić sporo problemów. Najlepiej będzie wolno do nich podejść, dzięki czemu unieszkodliwimy oba urządzenia. Alternatywne rozwiązanie to powrót do rogu korytarza i zabranie skrzyni, którą rzucamy i w ten sposób bezpiecznie detonujemy ładunki. Na końcu rury wskakujemy przed siebie, dzięki czemu nieco przesuniemy ciężką skrzynię. Jeśli rozwijaliśmy Jensena, to spokojnie pakujemy się do wody i ruszamy przed siebie. Niegroźne teraz miny wybuchną, gdy będziemy przechodzić w pobliżu, ale łatwiej je stąd rozbroić (pamiętamy, by używać chodu zamiast zwykłego biegania), jak też będziemy mogli ograbić ciało nieszczęśnika, który trafił do wody. Pakiet energetyczny seep przyda się tym, którzy korzystają z tej ciekawej broni.

Nasz cel to podwyższenie po prawej, co może wymagać przesunięcie skrzyni. Odnoga po prawej kryje kolejne skarby, jednak bez wszczepu chroniącego przed wyładowaniami elektrycznymi nie mamy szans jej teraz zbadać. Takie osoby będą musiały wrócić tu trochę później. Posiadacze "Tarczy EMP" idą bez przeszkód, znajdując w wodzie kolejne ciało. Tym razem łupy raczej marne, więc docieramy do zakrętu, zaś potem do kolejnego, dzięki czemu wychodzimy z wody. Po prawej zauważamy minę na ścianie, więc ponownie przechodzimy na chód i dezaktywujemy urządzenie. Dwa ciała pechowców kryją zastrzyk bezużytecznej wciąż rosnącego stosiku gotówki. Wchodzimy do pokoju, zgarniając 200 Punktów Doświadczenia za eksplorację. Znajdziemy tu zapas amunicji oraz granatnik. Nie zapomnijmy przeszukać umarlaka na podłodze, bo w kieszeniach ma amunicję do ciężkiego karabinu oraz kredyty. Wracamy po swoich śladach do rozwidlenia.

Przejście dalej oznacza ryzyko wpadnięcia w wyładowania elektryczne. Można ich uniknąć poprzez wykorzystanie dużej skrzyni. Przesuwamy ją na lewo, po czym lekko ustawiamy, aby utworzyła punkt do skoku pomiędzy bezpieczną platformą a rurami po lewej. Przykładowe ułożenie pokazałem na screenie powyżej. Pamiętajmy, by użyć tej konkretnej skrzyni, bowiem drewniane odpowiedniki ulegają zniszczeniu przy kontakcie z wodą, jak też starać się ustawić ją blisko rury, na którą musimy wskoczyć. Do zakrętu jesteśmy bezpieczni, ale już za nim czeka nas drobna komplikacja. Po prawej, w przewodzie wentylacyjnym za skrzyniami, umieszczono kolejną minę. Przeszkoda może utrudnić dostrzeżenie jej, ale na pewno zobaczymy czerwoną poświatę. Mina odłamkowa z pewnością nas zrani, zaś podejście do niej wystarczająco blisko nie wchodzi w rachubę, dlatego najlepiej będzie zdetonować ją zza rogu. W tym celu możemy posłużyć się bronią zasięgową umożliwiającą celowanie, jak chociażby karabin snajperski czy też jego obezwładniająca odmiana. Nie boimy się o straty w ludziach, bowiem korytarz pozostaje pusty. Pora wrócić się po skrzynię, dzięki której doskoczyliśmy do rury. Jej podniesienie nie będzie trudne, ale przebieganie po rurze już tak. Problem stanowią zawory, dlatego najprościej będzie iść z nią tyłem. Łatwiej unikniemy wpadnięcia do wody, jednak trzeba dobrze wyczuć zakręt, bowiem kolejny zawór znów skomplikuje sprawę i wymusi zmianę na niesienie od przodu, by po kawałku przesuwać ją bliżej końca rury. Trud się opłaci, bowiem zyskamy dostęp do uprzednio zaminowanego przewodu wentylacyjnego.

Dalsza część drogi na wprost jest dla tych, którzy posiadają "Tarczę EMP", bowiem reszta od razu powinna pakować się do kanału wentylacyjnego. Ruszamy dalej przez wodę, za zakrętem dostrzegając kolejną minę odłamkową. Umieszczoną ją na ścianie po prawej, dlatego znów powoli podchodzimy i dezaktywujemy urządzenie, które się potem zabrać ze sobą.

Wreszcie wychodzimy z wody. Na rozwidleniu ignorujemy dodatkowy korytarz i dalej idziemy przed siebie. Docieramy do zamkniętego pokoju. Przez szybę widać ciało jakiegoś nieszczęśnika oraz wyłącznik prądu.Można się tu dostać także przez pominięty wcześniej szyb, ale tę drogę opisałem nieco niżej. Już teraz możemy sforsować zamek czwartego poziomu. Udane hakowanie (bądź wpisanie zaskakującego kodu 1234) sprawi, że zameldujemy się w środku. Możemy użyć wyłącznika, co akurat nic nie zmienia, bowiem jesteśmy odporni na wyładowania elektryczne. Z ciała zabieramy kredyty oraz program "Stop! Robak", zaś leżący obok palmtop nie zawiera nic ciekawego, ale nie zaszkodzi zajrzeć. Na skrzyni przy ścianie leży seep wraz z baterią, więc ponownie uzupełniamy swoje zasoby.

Jeśli od razu wybraliśmy drogę przez szyb, to wreszcie będzie okazja pozbyć się wyładowań elektrycznych i lepiej zbadać ten poziom. Póki co pakujemy się do środka i spokojnie przemierzamy kolejne metry, by w końcu wskoczyć do nowego pokoju. Wyłącznik prądu rozwiąże kwestię wyładowań, zaś kredyty, program komputerowy oraz zasoby do seep to miły dodatek. Badamy wcześniej pominięty korytarz na pierwszym rozwidleniu, uważając za zakrętem na minę przyczepioną do ściany po prawej.

Pora w końcu stąd wyjść, dlatego mijamy szyb i na rozwidleniu skręcamy w lewo, bądź też po zwiedzeniu pokoju z przełącznikiem wracamy się i skręcamy w prawo. Pobliska drabinka sprawi, że pojawimy się w pomieszczeniu tuż za zamkniętymi drzwiami. Ta część hangaru jest prawie pusta, jeśli nie liczyć baterii do karabinu laserowego, która leży wewnątrz skrzynki w rogu, nieco na prawo od głównej bramy. Pora skorzystać z jedynych drzwi wyjściowych. Korytarz po lewej jest ślepy, więc ruszamy przed siebie, by po kilkunastu schodach dotrzeć do głównej hali.

Bez względu na obraną metodę, mamy niepowtarzalną okazję, by zwiedzić puste pomieszczenie i zabrać cenniejsze fanty. Do obejrzenia są dwa poziomy, zaś kolejność ich eksploracji nie ma znaczenia. Nie przejmujemy się oznaczeniem kamery blisko miejsca, które pokazałem na screenie powyżej, bowiem urządzenie jest nieaktywne. Posłuży nam jednak jako punkt orientacyjny. Udajemy się w lewo, za duże ciężarówki, bowiem na jednej ze skrzyń leży amunicja do ciężkiego karabinu, zaś wnęka w samym rogu to dodatkowe AUD (najwyższa półka regału przy ścianie), jak też rdzeń bezpieczeństwa o maksymalnym stopniu ochrony przed hakowaniem. Ciekawscy mogą spróbować swoich sił, jak też wpisać gotowe hasło lstforver. Polecam raczej pierwszą metodę, chociaż dzięki temu będzie wyłączyć kamerę czy też przeprogramować robota. Obie te funkcje są ustawione w tym momencie jako nieaktywne, więc ruszamy dalej. Warto zajrzeć do sąsiedniej wnęki za ciężarówką, bowiem ciężka skrzynia skrywa wejście do kanału wentylacyjnego. Eksploracja zostanie nagrodzona dodatkowymi 100 Punktami Doświadczenia i zarazem da nam kryjówkę, która może się jeszcze przydać w przyszłości. Idąc tym korytarzem do końca, po czym wychodzimy na zewnątrz, dzięki czemu znajdziemy się za przyczepą płonącej ciężarówki. Leżą tu dwie walizki z amunicją, co ucieszy miłośników siłowego rozwiązywania problemów. Po lewej, blisko rogu hali oraz niemal tuż pod napisem "Panchaea 5" stoją dwie skrzynie. Tuż za nimi zauważamy wejście do kolejnego szybu wentylacyjnego. Choć teraz go nie potrzebujemy, to pakujemy się do środka po 100 Punktów Doświadczenia za eksplorację. Droga prowadzi na zewnątrz, dzięki czemu trafiamy na wprost zamkniętych drzwi do magazynu. Zamek trzeciego poziomu to teraz pestka, jednak część ucieszy się z tego, że właściwy kod to 9758.

Samo wejście tutaj jest premiowane 200 Punktami Doświadczenia, więc chyba było warto trochę pozwiedzać. Na drewnianej skrzyni w rogu leży strzelba z nabojami oraz amunicja do granatnika. W sąsiednim pomieszczeniu znajdziemy cenne rakiety po prawej oraz wejście do przewodu wentylacyjnego po lewej. Korzystamy z niego, następnie z drabiny i kolejnego przewodu, by bezproblemowo zameldować się na wyższym poziomie hali. Warto poskakać po skrzyniach ustawionych za naszymi plecami wzdłuż ściany, bowiem w głębi czekają bełty do kuszy. Łatwo je zabrać wybierając pierwszą drogę przedostania się do środka stacji, jednak cała reszta może pro prostu skakać i próbować wcisnąć przycisk interakcji w odpowiednim momencie. Wspinamy się na żółtą maszynę, po czym w lewo, do wąskiego przejścia, za którym widać ciało jakiegoś tutejszego pracownika. Okazuje się, że denat miał pod ręką wyrzutnię rakiet, więc możemy sobie ją po prostu przywłaszczyć. Nie zapominamy przeszukać ciała, zdobywając wciąż bezużyteczną gotówkę.

Pora wrócić do głównego zadania. Przedostajemy się na tę część hali, za którą znajdowała się nieczynna kamera. Domyślnie trafiliśmy tam po wybraniu drogi przez kanały, ale w razie czego są tu schody oraz możliwość wdrapania się po skrzyniach i zbicia szyby, więc na pewno zameldujemy się na korytarzu pod drzwiami windy. Krótka rozmowa z Frankiem tylko nas utwierdza w tym, że trzeba dostać się na sam szczyt wieży. Wchodzimy w interakcję z guzikiem i późnej z kolejnym, dzięki czemu przez chwilę jedziemy do góry. W windzie znajdują się palety, ale próżno wśród nich szukać jakichś cennych fantów.

Drzwi otwierają się, zaś my zaglądamy do szaf po lewej, gdzie znajdziemy coś dla miłośników cichej eliminacji wrogów. Ten poziom wygląda tak, jakby jakiś szaleniec grasował z maczetą, ale jesteśmy tu względnie bezpieczni. Opróżniwszy schowki, możemy wrócić na korytarz i iść nim do końca, odnajdując w szybie wentylacyjnym pokazane powyżej ciało. Palmtop nie zawiera żadnego hasła czy kodu dostępu, stanowiąc jedynie fabularną gratkę. Ciała martwych nie kryją w sobie nic ciekawego, dlatego wracamy do pomieszczenia nieopodal szaf. To pomieszczenie socjalne z kolejnymi trupami, ale warto tu zajrzeć, bowiem w rogu pomieszczenia leży słój proenergetyczny, czyli doskonałe narzędzie do naładowania baterii. Zajmuje aż cztery "kratki" w ekwipunku, zmuszając nas do wyrzucenia rzadziej używanej broni. Od razu zdradzę, że przed nam jeszcze jeden boss, ale znów da się go pokonać bez użycia ciężkiej amunicji. Nie ma tu już nic ciekawego, dlatego wychodzimy drugim wyjściem, trafiając na dalszą część głównego korytarza.

Radar podpowiada, że kręci się tu jakiś ocalały, ale my zaglądamy do pomieszczenia na wprost, będącego w istocie spiżarnią. Tu także panuje nieporządek, ale nas interesuje prawy róg pomieszczenia. Za ciężką lodówką ukryto kratkę do przewodu wentylacyjnego. Hałas na pewno zaniepokoi strażnika, ale jesteśmy względnie bezpieczni. Przewodem idziemy do końca, otwierając kratkę wylotową. Za dotarcie do nowego pomieszczenia zgarniamy 200 Punktów Doświadczenia, zaś strażnikiem okazuje się być zdezorientowany pracownik. Stoi do nas plecami, dlatego bezpiecznie będzie go ogłuszyć, zaś nieprzytomnego ukryć w przewodzie wentylacyjnym. Nie dostaniemy za niego żadnych Punktów Doświadczenia, więc na dalszym etapie wycieczki pamiętajmy, że cicha eliminacja zdezorientowanych nie poprawi naszego postępu do kolejnego zestawu Praxis. Zabieramy dwie kapsuły plazmowe, pakiet energetyczny, baton proenergetyczny, amunicję do granatnika oraz kolejny egzemplarz seep. Na biurku leży palmtop, jednak pobliski komputer nie jest chroniony, bowiem nie skrywa niczego cennego.

Po własnych śladach wracamy do spiżarni, po czym na główny korytarz. Skręcamy w prawo, mijamy kolejne ciało i podążamy jedyną dostępną drogą. Na rogu zauważamy kartonowe pudła, gdzie leży kolejny czytnik ebook. Jego dokładną lokalizację pokazałem na powyższym screenie. Ruszamy dalej, zaglądając do pierwszego pomieszczenia po prawej. Toaleta nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale warto minąć obie kabiny, by na podłodze dostrzec program hakerski "STOP! Robak". Wracamy na korytarz i teraz plądrujemy pomieszczenie po lewej. To składzik, więc z regału zabieramy moduł kredytowy, zaś z pudełka na ziemi hipo stymulant. Po wyjściu zauważamy po lewej schody prowadzące do centrum dowodzenia, ale chwilowo ignorujemy je, kierując się przed siebie. Pomieszczenie na końcu posiada zabezpieczenia czwartego poziomu, chociaż posiadamy zdobyty parę chwil wcześniej pasujący kod 8024. Bez względu na wybrany sposób, po wejściu inkasujemy 200 Punktów Doświadczenia za eksplorację. Po lewej czekają dwa kolejne hipo stymulanty (tego towaru nigdy dość), program "STOP! Robak" na regale, zaś na biurku samotny wirus anihilujący. Komputer kryje hasło dostępu (środkowa wiadomość), jednak użyliśmy jej już wcześniej. Na lewo od biurka stoją dwa kartonowe pudła blokujące dostęp do kratki wentylacyjnej. Mała wycieczka nową drogą kończy się w ukrytym pokoju, więc kolejne 200 Punktów Doświadczenia pada naszym łupem. W środku zabawki dla fanów zniszczenia, czyli ciężki karabin oraz jego bojowa odmiana wraz z amunicją. Wychodząc nie zapominajmy o ulepszeniu, czyli systemie chłodzącym, które leży w rogu obok pokrywy szybu.

Wracamy po swoich śladach na główny korytarz, po czym decydujemy się skręcić na prawo, wspinając się schodami w stronę tutejszego centrum dowodzenia. Za zakrętem zauważamy kolejny składzik, lecz także i ten posiada drzwi zabezpieczone zamkiem czwartego poziomu. Wciąż gorąco polecam hakowanie, ale bez użycia wszczepów da się tu wejść wpisując gotowy kod 1114. Na regale w głębi leży skrzynka z amunicją, co główny cel odwiedzin to komputer w rogu. Znów musimy pokonać blokadę czwartego poziomu (bądź wpisać rhemmberme), ale trud się opłaci, bowiem będziemy mogli wyłączyć irytującą wieżyczkę.

Zabieramy z blatu kolejne kapsuły plazmowe i wracamy na główny korytarz. Za rogiem czeka niespodzianka, czyli pokazana powyżej wieżyczka. Tak się jednak dobrze składa, że przed chwilą ją dezaktywowaliśmy, więc ruszamy śmiało przed siebie. Na podłodze leży pokaźna liczba ciał, ale nikt w kieszeniach nie upchnął choćby jednego kredytu. Za zakrętem czai się kamera, jednak i ta przeszkoda pozostaje w uśpieniu bez naszej ingerencji. Do przeszklonego pomieszczenia po prawej da się dostać jedynie przez rozbitą szybę, bowiem standardowe przejście zostało zablokowane. Nim to zrobimy, zaglądamy do menu ulepszeń, bowiem przed nami trudna rozmowa, dzięki której możemy sobie ułatwić dalszą przeprawę przez Panchaję. Znów pomocą posłuży nam "Wzmacniacz społeczny", bowiem w pomieszczeniu obok czeka sam Hugh Darrow. Co prawda poradzimy sobie bez jego pomocy, ale dalece wskazane jest użyć swoich zdolności krasomówczych, bowiem zdobędziemy w ten sposób osiągnięcie, zdejmiemy blokadę oraz uzyskamy cenny kod dostępu pozwalający na zaprzestanie nadawania wywołującego szaleństwo sygnału. Zapisujemy stan gry na wypadek porażki, po czym śmiało przeskakujemy przez rozbitą szybę, kierując się w stronę okna. Gra sama zainicjuje scenkę, na której zobaczymy rozmowę Jensena z Darrowem. Ten ostatni uważa, że uruchomienie sygnału było jedynym ratunkiem dla ludzkości, która posunęła się zbyt daleko w modyfikowaniu własnych ciał. Nie mogło się obyć bez ofiar, jednak długofalowe efekty w pełni uświęcą niekoniecznie humanitarne metody. Warto zauważyć, że Darrow sam nie korzystał ze wszczepów, bowiem jego organizm z nieznanych przyczyn odrzucał wszelkie próby zastosowania technologii. Filmik się kończy, zaś my od razu lądujemy przed Hugh.

Na początek miła nagroda, czyli 500 Punktów Doświadczenia za zrealizowanie celu zadania oraz bonus w sytuacji, gdy udało nam się tutaj dostać niepostrzeżenie. Musimy teraz przekonać Darrowa do własnych racji, czyli osiągnąć zielony pasek poziomu perswazji. Dialog bywa dobierany losowo, więc sama rozmowa może przebiegać nieco inaczej. Mamy na nią wpływ podczas kilkukrotnego wyboru sposobu zachowania Jensena, przy czym można po prostu trzymać się jednej opcji – "Wyciągnięcie wniosków". Proponuję skorzystać z niej podczas pierwszego wyboru. Pasek poziomu perswazji zmieni kolor, więc przy kolejnej okazji najlepiej będzie skorzystać z opcji "Krytyka". Po kilku słowach Darrowa zyskamy możliwość skorzystania z feromonów, przy czym pasek perswazji wciąż powinien zbliżać się kolorem do zieleni. Następny wybór to "Apel", zaś po nim "Wyciągnięcie wniosków". Ta kombinacja wystarczyła w moim przypadku, aby nasz rozmówca podał kod do systemów bezpieczeństwa stacji. Wysiłek daje nam zastrzyk 1000 Punktów Doświadczenia oraz stosowne osiągnięcie. Warto jeszcze wejść w posiadane wiadomości mailowe, dzięki czemu zdobyta kombinacja trafi do naszej bazy danych.

Mamy teraz okazję trochę pomyszkować po bieżącym pomieszczeniu. Znów nie warto przeszukiwać ciał zamordowanych, bowiem w chwili śmierci ich kieszenie były puste. Na pewno zaglądamy jednak do miejsca, z którego przemawiał w telewizji Darrow, dzięki czemu przeczytamy zawartość kolejnego czytnika ebook. To by było na tyle, jeśli chodzi o ten teren, więc przechodzimy do dziennika zadań, bowiem naszym nowym celem będzie dotarcie do centrum transmisyjnego u podstawy wieży.

Wyskakujemy przez to samo okno, dzięki czemu po chwili nawiązujemy połączenie z Pritchardem. Frank uprzedza nas, że odbiera jakieś sygnały, ale zakłócenia są zbyt duże, by mógł pokierować poszukiwaniami. Póki co jesteśmy tu bezpieczni, więc możemy wracać na niższy poziom zarówno poprzez odwiedzany już korytarz z wieżyczką, jak też wyskakując przez pokazane okno na wprost. W tym drugim wypadku zalecam upewnić się, że wykupiliśmy "System lądowania Ikar". Możemy pozbierać pozostawione wcześniej łupy, jednak wzmożoną ostrożność uruchamiamy po dotarciu do panoramicznych okien, zza których widzimy resztę stacji. Pozostaje jeszcze zakręt z pudłem, na którym ongiś leżał jeden z czytników, po czym idziemy przed siebie i przylepiamy się do rogu. Już na radarze widać, że w korytarzu znajdują się jacyś ludzie. Oszołomieni sygnałem nadanym przez Darrowa, zachowują się trochę dziwnie, przez co zdają się być nieszkodliwi. Można ich po prostu zabić, ale taką opcję odrzucą pacyfiści, jak też nie dostaniemy za nich żadnych Punktów Doświadczenia czy też przedmiotów. Co ciekawe, zaalarmowani podejmą walkę wręcz, która przy przewadze liczebnej może się skończyć dla nas fatalnie. Póki co widzimy, że tylko jeden strażnik patroluje korytarz, podczas gdy reszta stoi twarzą do ścian, więc należy ich po prostu ominąć. Zaczynamy od podbiegnięcia do pudeł w korytarzu, następnie czekamy na moment, aż członek Belltower zniknie za zakrętem. Podchodzimy bliżej, po czym korzystamy z drzwi po prawej, trafiając do znanej nam już stołówki. Można przyczaić się przy przewróconym automacie, dzięki czemu w drzwiach wyjściowych zniknie sylwetka kolejnego oszalałego pracownika. Przejście tą ścieżką grozi bardzo szybkim wykryciem, więc jeśli szkoda nam baterii na kamuflaż, to powinniśmy przejść po przekątnej przez stołówkę w stronę tutejszej kuchni.

Powinniśmy znaleźć się w sytuacji pokazanej na screenie powyżej. Musimy dotrzeć do przycisku, który widać w oddali. Cierpliwi zaczekają na moment, aż jegomość w pomarańczowym wdzianku uda się na południe, jednak istnieje duża szansa zauważania podczas wsiadania do samej windy, więc dla spokoju posługujemy się kamuflażem. Jeśli będziemy zorganizowani i użyjemy tego ulepszenia zaraz po użyciu przycisku przywołującego windę, to stracimy mniej więcej jedną baterię. Dłuższą chwilę jedziemy na dół, dzięki czemu w końcu wylądujemy w dużej hali. Znane nam tereny nie są już puste, jednak wcześniej łamaliśmy zabezpieczenia oraz odkrywaliśmy przejścia przewodami wentylacyjnymi, dzięki czemu teraz będzie znacznie łatwiej. Póki co jesteśmy na wyższym poziomie pomieszczenia. W dole, po lewej, widzimy przez szyby oszalałych pracowników, ale na razie nie musimy się nimi przejmować. Idziemy przed siebie, po czym korzystamy ze schodów po lewej, dzięki którym wylądujemy niżej. Pozostajemy czujni, bowiem na tym poziomie roi się od szalonych pracowników oraz strażników. Szybko przyklejamy się do przeszkód, jak też możemy zajrzeć do małej wnęki po lewej, gdzie czeka komputer. Byliśmy tu już, więc ruszamy wzdłuż ściany, wykorzystując zarówno samochody, jak też filarki czy skrzynie. Przeskakiwanie między przeszkodami nie jest trudne, ale rzecz jasna lepiej robić to w momencie, gdy nikt nie spogląda w stronę Jensena. Docieramy do rogu i wejścia do kanału wentylacyjnego. Pomocna może tu być duża skrzynia, którą wykorzystajmy jako osłonę. W szybie idziemy aż do końca, zaś po wyjściu znajdziemy się w pobliżu płonącej ciężarówki. Kolejne przeskakiwanie między przeszkodami pozwoli dotrzeć do pojemników, które pokazałem na screenie poniżej.

Nikt nie powinien nas tutaj zauważyć pod warunkiem, że do tej pory pozostawaliśmy niczym cień. Przewodem wentylacyjnym jak zawsze do końca, dzięki czemu raz jeszcze lądujemy w magazynie. Przechodzimy do kolejnego pomieszczenia, po czym szukamy włazu w dalszym lewym rogu pomieszczenia. Docieramy do drabinki, później kolejny przewód wentylacyjny i tym sposobem wylądujemy na drugim poziomie, ale po właściwej stronie hali. Nie schodzimy niżej, lecz odbijamy w prawo. W kolejnym pomieszczeniu stoi czterech ludzi, więc w odpowiednim momencie podchodzimy bliżej, chowając się za skrzyniami po lewej. Naszym celem jest pokrywa do przewodu wentylacyjnego, ale ta znajduje się nieco dalej po prawej. Problem stanowi trzeci człowiek od lewej, bowiem co pewien czas odwraca się w naszą stronę, podczas gdy reszta skupia się na podziwianiu kunsztu ścian. Wyczekujemy, aż nasz strażnik skupi się na drugiej stronie, po czym szybciutko dajemy nura do przewodu. Mniej wprawni włamywacze mogą posłużyć się kamuflażem. Przy wyjściu uważamy na wspomnianego wcześniej członka Belltower, ale ten co pewien czas wraca na drugą stronę. Szybko skręcamy w prawo i pakujemy się do ślepego korytarza z ciałem na podłodze. Nie da się zamknąć drzwi, więc bez marudzenia odpuszczamy sobie zwłoki i przez zbitą szybę wskakujemy do sąsiedniego pomieszczenia z komputerami. To coś na kształt stróżówki, ale obecnie opuszczonej. Jedyny czynny terminal komputerowy nie jest chroniony, stąd też próżno szukać na nim kodów czy haseł dostępu. W metalowych szafach przy ścianie znajdziemy trochę ostrej amunicji. Wychodzimy przez jedyne drzwi, trafiając do strefy pierścieniowej. Najwyższe piętro nieznanego dotąd fragmentu stacji jest niemal puste. Idziemy przed siebie, zaś na pierwszym skrzyżowaniu odbijamy w lewo. Na końcu drogi czekają po lewej samotne drzwi prowadzące do szatni. To właśnie tutaj znajduje się jedyny przeciwnik na tym obszarze, stąd dobrze zająć się nim w pierwszej kolejności.

Wchodzimy do środka i chowamy się za pierwszym wolno stojącym rzędem szafek. Podchodzimy do rogu (przyklejając się do nieco odsuniętej szafki) i wyglądamy. Powinniśmy znaleźć się w pokazanej powyżej sytuacji. Czekamy na moment, aż pracownik odwróci się, po czym przeskakujemy przez przewrócony metalowy element i ogłuszamy wroga. Można też po prostu użyć kamuflażu, jednak takie rozwiązanie wydaje się być stratą baterii, bowiem mamy mnóstwo czasu na zaplanowanie cichego ataku. Przeglądamy wszystkie szafki, chociaż większość z nich pozostaje pusta. Zdobędziemy trochę kredytów, coś dla hakerów oraz drobny zapas nabojów. Wracamy na główny korytarz i ruszamy nim dalej. Za zakrętem ciągle jesteśmy bezpieczni, ale w oddali zauważymy ogień. Przed nim leży ciało, zaś drogowskaz wskazuje, że skręcając w lewo dotrzemy do kliniki LIMB. Tak też robimy, ale dostrzegamy, że jedno skrzydło drzwi zostało wyrwane. w ich miejscu stoi ciężki automat, więc bez odpowiedniego wszczepu nie będziemy w stanie go przestawić. Gorąco polecam pozbyć się przeszkody, bowiem w ten sposób dotrzemy do wspomnianej kliniki będącej ostatnim sklepem w grze. Wchodzimy do nowego pomieszczenia, ale jeszcze nie zaczepiamy kobiety za szybą. Po lewej widzimy kolejną panią, ale ta nie miała tyle szczęścia. Na ławie leży kolejny czytnik ebook, zaś na ziemi po lewej od kanapy spoczywa moduł kredytowy. Nie zostawiamy jeszcze mebla w spokoju, bowiem na pufie spoczywa palmtop, który zawiera hasło bardzo pomocne w końcówce gry. Pobliski komputer nie posiada tak zabezpieczeń, jak też cennych informacji, więc można do niego zajrzeć jedynie z ciekawości. Wracamy do Gerty Mueller, czyli jedynej żywej pracownicy kliniki. Kobieta nadal jest w szoku po tym, co wydarzyło się na stacji, jednak asortyment placówki nie uległ zniszczeniu. To ostatnia okazja na zakupy, więc nabywamy przede wszystkim dwa zestawy Praxis. Reszta zależy od wybranej stylu rozgrywki, przy czym pamiętajmy, że niczego nie sprzedamy, więc powrót po wcześniejsze łupy nie ma sensu.

Wracamy na główny korytarz i idziemy w stronę ognia. Po minięciu ciała dotrze do nas komunikat nadany przez Williama Taggarta, który prosi o pomoc. Rozmowa z nim pozwoli na odblokowanie jednego zakończenia, więc prosta droga prowadzi nas do drzwi po prawej, gdzie zauważymy kolejne ciało. Wychodzimy na balkon, po czym przeskakujemy przez stalową przeszkodę. Jedyna droga prowadzi do zakrętu, za którym zauważymy pokazaną powyżej przeszkodę. To w sumie siedem osób, chociaż większość jedynie stoi w miejscu. Problem stanowi przemieszczająca się jegomość w bluzie, który może nas zauważyć. Przeskakujemy między osłonami na róg, po czym możemy spróbować ich ominąć. Najprościej użyć kamuflażu i przebiec, jednak róbmy to na pełnych bateriach oraz uważając na to, by nie wpaść na żadnego szaleńca, bowiem wtedy wykrycie murowane. Można też spróbować dostać się do schodów po prawej, ale jedyny dobry moment pojawi się wtedy, gdy facet w czarnej bluzie odejdzie trochę w prawo. Szybko schodami docieramy na niższy poziom, zaś trzymając się wschodniej barierki szybko zauważamy po lewej kolejną klatkę schodową. Póki co nie wspinamy się, lecz odbijamy w lewo, w stronę pomieszczenia z pomarańczowym numerem "163". Uważamy na rogu, bowiem czai się tutaj kolejna grupa oszalałych ludzi, lecz spokojnie przeskakujemy między osłonami. W tym pomieszczeniu na wzór magazynu czeka amunicja do karabinu bojowego, strzelba wraz z nabojami oraz AUD. Wracamy po swoich śladach, tym razem decydując się na skorzystanie ze schodów. Na górze możemy przeskoczyć obok toalety (wymagane ulepszenie wydłużające skoki), lub też przejść balkonami na wschodzie. Decyzję podejmujemy szybko, bowiem za plecami mamy dopiero co ominiętą grupkę oszalałych ludzi.

Po lewej dostrzeżemy drzwi prowadzące do środka, które pokazałem na screenie powyżej. Można wspiąć się po rurach, ale dla bezpieczeństwa lepiej kucnąć i przejść pod przeszkodą. Trafiamy do pustego korytarza, ale za zakrętem czekają na nas dwie kamery ochrony. Czekamy na moment, aż ta bliżej nas zajmie się innym obszarem, po czym biegniemy przed siebie i skręcamy w lewo, zeskakując w stronę dużych rur. Trafiamy do czegoś na wzór wąskiego kanału, jednak kamery nas nie dostrzegą pod warunkiem, że wciąż będziemy kucać. Ruszamy nim do momentu, aż natrafimy na pokrywę szybu. Na rozwidleniu skręcamy w prawo. Przewód wentylacyjny kończy się skrzynią, którą trzeba trochę przesunąć. Zabieramy z ciała strażnika kapsuły plazmowe, po czym mamy okazję rozprostować plecy. Jedyna droga prowadzi w lewo, gdzie natkniemy się na kolejne zwłoki. Znów skupiamy się tylko na tych należących do członka Belltower, dzięki czemu zdobywamy amunicję do karabinu laserowego. Po prawej natkniemy się na drzwi zabezpieczone zamkiem piątego poziomu, za którymi widzimy poszukiwanego Taggarta. Włamanie się do systemu to jedna z opcji, podobnie jak wpisanie 7153. W środku jest kamera bezpieczeństwa, więc nie polecam tej metody. Można także pokusić się o przebicie przez ścianę. Wracamy do pokrywy szybu, odsuwamy stojącą naprzeciwko skrzynkę i bez przeszkód rozwalamy mur. Spowodujemy tym sposobem trochę hałasu, ale powinniśmy pozostać niezauważeni. Ostatnia metoda to powrót do kanału wentylacyjnego. Na rozwidleniu skręcamy w prawo, zaś potem do góry i przez kolejny tunel. Wyjście znajduje się w pokoju z Taggartem, jednak da nam lepszy pogląd sytuacji w kwestii kamery. Wyłączenie jej wymagałoby powrotu do strzeżonego korytarza, zaś kamuflaż zjada sporo baterii. Lepiej przykleić się do szafki i strzelić w urządzenie z jakiejś broni, chociażby pistoletu obezwładniającego.

Cywile nie są zagrożeniem, więc możemy ich zignorować. Inicjujemy rozmowę z Taggartem, który próbuje się tłumaczyć. Twierdzi, że czip miał stanowić swego rodzaju zabezpieczenie dla tych, którzy korzystali z ulepszeń. William uważa, że tego typu technologia wymaga ścisłej kontroli, proponując nawet, by Jensen był jednym z tego rodzaju strażników. Proponuje nadanie własnego kodu w miejsce tego, który obecnie wysyła Darrow. Zdobywamy 500 Punktów Doświadczenia, zaś po zakończeniu konwersacji możemy zabrać tutejsze fanty, czyli moduł kredytowy, baterię do karabinu laserowego czy wirus anihilujący. Komputer nie posiada zabezpieczeń, więc lektura tamtejszych wiadomości to jedynie ciekawostka.

Wychodzimy przez drzwi, później wracamy do kanału wentylacyjnego. Nim do końca, aż do dużej rury i dwóch kamer strażniczych. Warto skręcić w prawo aż do końca, by zaraz obok ciała martwej kobiety zdobyć palmtop z hasłem dostępu. Następnie znów po swoich śladach do korytarza i drzwi częściowo zasłoniętych przez metalowe elementy. Od razu podpowiem, że kolejnym celem będzie rozmowa z Dawidem Sarifem, jednak ten krok wymaga dotarcia na najniższy poziom stacji. Musimy powtórzyć tę samą drogę, którą obraliśmy podczas omijania grupki oszalałych osób. Znów przeskakujemy między przeszkodami, uważamy na pojedyncze wyjścia przeciwników, jak też na końcu czekamy na przejścia dalej faceta w bluzie i przemykamy do schodów prowadzących niżej. Powinniśmy znajdować się na poziomie -1. Parę kroków do przodu i potem w lewo przez łącznik. Łatwo go poznać po zaparkowanym na rogu wózku widłowym. Nasz cel to zejście niżej, w czym pomoże pokazana poniżej drabinka.

Elementy konstrukcji będą służyć za zasłonę, jednak zaraz po zejściu warto przytulić się do ściany po lewej. Ruszamy na wschód, czyli po zejściu z drabinki na prawo. Trzymamy się filarków, jednak zalecam tutaj chód, bowiem podczas biegania usłyszą nas ludzie z wyższego poziomu. Można spokojnie przeczekać zainteresowanie oponentów do momentu, aż będzie spokojnie. Docieramy do rogu, po czym patrzymy w stronę pomarańczowego kontenera. Przechodzimy za niego i odnajdujemy stalowe rurki, które tworzą coś na wzór schodków. Wchodzimy wyżej i kierujemy się prosto wzdłuż ściany. Ignorujemy część pomalowaną na niebiesko, jak też oszalałych ludzi, którzy nas nie zauważą. Przeskakujemy przez przeszkodę, lądując na balkoniku. Teraz pozostaje szybko skręcić w prawo i przeskoczyć przez żółty generator. Gra powinna zaktualizować nasz dziennik poprzez dodanie możliwości rozmowy z Sarifem. Ignorujemy rozwidlenie korytarza i idziemy prosto do windy, która zabierze nas do maszynowni na poziom -3.

Po wyjściu trafiamy do pustego korytarza, więc korzystamy z chwili wytchnienia, by podreperować stan baterii. Za drugim zakrętem korytarz kończy się, oferując nam jedyną opcję w postaci pomieszczenia po lewej. Słyszymy docierające stamtąd głosy, zaś radar podpowiada, że nie będziemy sami. Z palety przed wejściem zabieramy amunicję do ciężkiego karabnu, po czym otwieramy drzwi i już w środku przyczajamy się za rogiem po lewej. W samym środku czeka grupa sześciu oszalałych ludzi, przy czym tylko pan w czerwonym krawacie i stroju strażnika sprawia najwięcej kłopotów. Przeskakujemy na drugą stronę, rzecz jasna wcześniej czekając, aż nikt nie będzie patrzył w tę stronę. Następnie mijamy dwa czerwone obiekty i znów przeskakujemy do kolejnej osłony obok dużej rury, którą pokazałem na screenie poniżej.

Środek jest zajęty, więc interesuje nas prawa strona wzdłuż ściany. Tuż przy murze jest wąski kanał prowadzący dalej, ale dostajemy się do niego przy użyciu chodu, bowiem bieganie od razu zaalarmuje oszalałych. Dalszy ciąg trasy to przebieganie między metalowymi przeszkodami i kolejny tunel przy ścianie. Uważamy na oszalałego w pomarańczowym kombinezonie, unikamy biegania oraz wspomagamy się kamuflażem. Docieramy do rogu, potem przejście do skrzyni bliżej środka i przejście przez uszkodzone drzwi po prawej. Trafiamy do kolejnego pomieszczenia, gdzie także nie jesteśmy sami. Balkon prowadzi niżej, ale udajemy się maksymalnie w prawo, gdzie zauważamy uszkodzoną barierkę. To okazja do zeskoczenia, ale robimy to tylko wtedy, gdy oszalały strażnik odwróci się w drugą stronę. Pobliskie ciało nie da nam żadnych przedmiotów, więc szkoda ryzykować. Wyskakujemy zza metalowego elementu i szukamy kolejnego wąskiego kanału przy ścianie. Dalsze przejście środkiem jest dość ryzykowne, bowiem odpada bieganie, przez co dotarcie do kolejnej osłony za dużym elementem z literą "B" po prawej może być kłopotliwe. Wspomagajmy się kamuflażem oraz poczekajmy aż odejdzie człowiek z ochrony Sarif Industries, dzięki czemu szybko ominiemy płytki zbiornik i zobaczymy przejście po prawej. Dotrzemy nim do nowego korytarza, zaś dzięki rurom po lewej zyskamy możliwość otwarcia szybu wentylacyjnego. Skorzystanie z niego to nie tylko zastrzyk 200 Punktów Doświadczenia, ale także prosta droga do Dawida Sarifa. Inne rozwiązanie to przejście po lewej od zbiornika, ale wymaga dłuższego marszu, zaś krótki korytarz na wprost nie tylko zastawiony, ale i zaminowany, przez co możemy stracić trochę punktów życia oraz narobić niepotrzebnego hałasu. Póki co polecam przewód wentylacyjny, zaś drugą opcję wypróbować dopiero po rozmowie z byłym pracodawcą. Kryjówka jest bezpieczna, dlatego po zebraniu wszystkich fantów, w tym sporej ilości cennej amunicji, spokojnie inicjujemy konwersację z Dawidem.

Poznajemy odmienny od Taggarta pogląd, w którym ulepszenia są ogromnym osiągnięciem ludzkości, którego nie wolno zaprzepaścić. Sarif liczy się z ofiarami, ale prosi o wyłączenie sygnału Hugh. Chce powiedzieć światu, że to Front Ludzkości stworzył wirusa atakującego ulepszonych. Jensen nie musi od razu podejmować decyzji, zaś po zakończeniu rozmowy zdobywamy 500 Punktów Doświadczenia za wykonanie jednego z celów pobocznych. Co ważniejsze, mamy za sobą oba opcjonalne spotkania, co zaważy na możliwości skorzystania ze wszystkich zakończeń "Buntu Ludzkości".

Możemy jeszcze trochę tutaj pozwiedzać, ale uważajmy podczas otwierania drzwi, bo stojące za nimi pojemniki doprowadzą do eksplozji dwóch blisko rozłożonych min. Nic nam nie grozi, ale hałas zaniepokoi pobliskich oszalałych pracowników. Czekamy chwilę, po czym pakujemy się do środka. Na rozwidleniu skręcamy w prawo, docierając do drzwi zabezpieczonych zamkiem czwartego poziomu. Pozostaje nam hakowanie lub wpisanie kodu 9823. Ruszamy pustym korytarzem, jednak przed zakrętem ktoś umieścił na ścianie minę odłamkową. Rozbrajamy ją, podobnie jak czynimy to samo z kolejną, która znajduje się za zakrętem po prawej. Zauważamy drzwi po lewej, które nie są w żaden sposób zabezpieczone. Wchodzimy do nowego pomieszczenia, zgarniając łatwe 300 Punktów Doświadczenia za eksplorację. W środku czeka trochę ostrej amunicji oraz karabin plazmowy z małym zapasem kapsuł. Za zakrętem zauważamy słabszy fragment muru, ale nie ruszamy go, bowiem hałas zwabi tutejszych oszalałych pracowników. Wracamy na korytarz i schodami do góry. Otwieramy drzwi i spokojnie wchodzimy na wyższy poziom, zaś po chwili widzimy pomieszczenie po lewej. W środku metalowe szafki, które kryją palmtopa z kodem dostępu, baton proenergetyczny oraz kolejne naboje. Wracamy na korytarz, prowadzący nas z powrotem do sali z oszalałymi pracownikami. Od razu przylepiamy się do ściany po lewej, wykorzystując kanały przy ścianie oraz chód zamiast biegu. Uważamy na strażnika Sarif Industries oraz pana w pomarańczowym kubraku, dzięki czemu spokojnie obchodzimy wszelkie przeszkody i z powrotem lądujemy w bezpiecznej strefie. Pora wracać do windy.

Po wyjściu od razu skręcamy w prawo, kierując się na pokazane powyżej przejście. Nikogo tu nie ma, więc możemy trochę rozprostować plecy. Przeskakujemy przez przeszkodę i docieramy do korytarza z wielkimi rurami. Byliśmy już w podobnym miejscu, jednak tym razem nie towarzyszą nam wszędobylskie kamery. Na schodach prowadzących w górę ktoś porzucił ciężki karabin wraz z solidnym zapasem amunicji. Przed nami ostatnie starcie z bossem, więc miłośnicy strzelania na pewno nie przejdą obojętnie obok tego typu prezentu. Nieco dalej po lewej zauważymy pomieszczenie kontrolne, które spowija gaz. Chwilowo nie da się tam wejść, więc ruszamy przed siebie. Drzwi otwierają się, zaś my od razu lecimy do ciężkiej skrzyni po lewej. Na moście znajduje się grupa oszalałych ludzi, jednak my dostrzegamy wejście do tunelu wentylacyjnego. Pokrywa szybu jest częściowo zastawiona, więc trzeba trochę przesunąć przeszkodę. Nie da się jej usunąć od tak, więc musimy posiadać ulepszenie pozwalające na przenoszenie ciężkich przedmiotów. Problem stanowi jedynie członek Belltower, który zapuszcza się w te okolice, ale co pewien czas odchodzi. Wskakujemy do tunelu wentylacyjnego, w którym pod koniec zauważamy gaz. Jedyne rozwiązanie do ulepszenie "Zaimplementowana oddycharka, bowiem bez niej Jensen udusi się. Eksplorację stróżówki zaczynamy od metalowej szafy, która kryje kolejną ciężką amunicję, granat gazowy oraz AUD. Tuż obok leży moduł kredytowy, ale pieniądze są nam już zbędne. Pozostaje jeszcze zajrzeć do rdzenia bezpieczeństwa, ale to wymaga hakowania czwartego poziomu bądź też gotowego hasła frrwlll. Zyskamy w ten sposób dostęp do kamery, która domyślnie i tak jest nieaktywna, jak też równie niegroźnej wieżyczki. Można ją ustawić tak, by atakowała wrogów, co na pewno rozwiązałoby problem ludzi na moście, jednak takie działanie odpada względem osób celujących w ukończenie gry bez ofiar.

Tunelem wentylacyjnym wracamy w okolice mostu. Naszym celem jest przejście na drugą stronę, w czym będą pomocne boczne korytarze nieco poniżej głównej ścieżki. Dostaniemy się do nich zejściami, rozpoczynając od tego pokazanego powyżej. Cała zabawa polega na tym, że te balkoniki są dość krótkie, więc będziemy musieli przeskakiwać naprzemiennie z jednej strony na drugą. Problem stanowią przemieszczający się cywile, więc pozostaje nam uważne obserwowanie sytuacji lub też zastosowanie kamuflażu. W tym drugim wypadku pamiętajmy o obowiązkowym przystanku, bowiem most jest naprawdę dług i nawet pełne pięć baterii może nie wystarczyć, zaś wpadnięcie na kogoś kończy naszą niewykrywalność. Ostatecznie docieramy do zafoliowanych pudeł, za którymi możemy się na chwilę schować. Przeskakujemy przez nie, zaś potem pustym korytarzem przed siebie. Docieramy do sporej otwartej przestrzeni, która jest naszym ostatnim przystankiem przed finałem. Upewnijmy się, że mamy zapas przedmiotów odnawiających baterię, jak też jakąś przyzwoitą broń przynajmniej o średnim zasięgu. Świetnie nada się tutaj strzelba plazmowa, którą mogliśmy wielokrotnie zdobyć na terenie całej stacji. Pozostaje tylko podejść do windy na wprost oraz skorzystać z przycisku przywołującego urządzenie. Gra prosi o potwierdzenie, bowiem od tego momentu nie ma szans, by powrócić na obszar Panchai. Przez kilka dłuższych chwil możemy podziwiać wyroki, ale ostatecznie winda zabierze nas na najniższy dostępny poziom.

Później pozostaje już tylko iść przed siebie, by dotrzeć do sporego obszaru, gdzie czeka ostatni boss. Tym okazuje się być nasza stara znajoma, czyli Zhao. Kobieta uważa, że jest w stanie poradzić sobie z problemem wywołanym przez Hugh Darrowa i podłącza się do projektu Hyron. Plany jednak szybko ulegają zmianie, bowiem szefowa TYM traci kontrolę, przez co musimy ją zabić. Cała bitwa jest podzielona na fazy, ale przedstawię wam najprostszy sposób uporania się z zagrożeniem. Jedynym wymaganiem jest oczywiście posiadanie kamuflażu oraz ulepszenia chroniącego przed wyładowaniami elektrycznymi. Pierwszy etap polega na unikaniu działek, które przemieszczają się dookoła całego pomieszczenia. Da się je zniszczyć, ale nie jest to konieczne. Możemy ukrywać się za zewnętrznym okręgiem zasłon z komputerami, bądź też niszczyć ściany i odkryć w ten sposób bezpieczne kryjówki. Mając na względzie baterie, powinniśmy dostać się do systemu podtrzymywania życia, którego lokalizację zaznaczyłem poniżej.

Korzystając z osłon oraz kamuflażu, podchodzimy do środkowej części pomieszczenia. Zaraz przy ścianie jesteśmy względnie bezpieczni, ale nie zapominamy o obrotowych działkach. Podchodzimy do panelu i od razu wpisujemy hasło 2012. To właśnie tę kombinację otrzymaliśmy od Hugh w sytuacji, gdy przekonaliśmy go do swoich racji. Panel steruje systemem podtrzymywania życia, stąd też szybko ustawiamy go jako nieaktywny. To wywołuje drugą fazę bitwy, podczas której pojawia się robot bojowy, zaś Zhao co pewien czas "częstuje" dany fragment mapy wyładowaniami elektrycznymi. Cel ataku łatwo poznać, bowiem na chwilę przed uderzeniem światła na wewnętrznym okręgu osłon zmieniają kolor na czerwony. My w tym czasie biegniemy w miejsce, gdzie przebywa Zhao, po czym za schodami odbijamy w prawo i kucamy. Właściwe miejsce kryjówki także pokazałem na screenie powyżej. Trzymamy się blisko ściany oraz lekkiego podwyższenia terenu, dzięki czemu robot nas nie zauważy. Wyładowania elektryczne są coraz częstsze i także obejmują naszą obecną pozycję, stąd też "Tarcza EMP" w pełni zwraca koszt swojego odblokowania. Gra nie tłumaczy słów Zhao, ale słyszymy komunikaty o rosnącym poziomie mocy, jak też coraz bardziej rozpaczliwy ton naszej oponentki. W końcu obserwujemy, że światła świecące obok jej osłony stają się intensywniejsze, zaś chwilę później charakterystyczny odgłos oznajmia, że chroniąca kobietę szyba przestała istnieć. Wyciągamy broń palną i celujemy w Zhao. Nawet bez inwestowania w siłę ognia na standardowym poziomie trudności wystarczy kilka strzałów, po których oglądamy koniec szefowej Tai Yong Medical. W przypadku braku amunicji warto zainteresować się składzikami znajdującymi się przy wewnętrznym okręgu pomieszczenia. Jest tam całkiem pokaźny wybór nabojów, więc każdy znajdzie coś dla siebie.

Zgarniamy 1000 Punktów Doświadczenia za ukończone zadanie. Zbieranie fantów nie ma sensu, bowiem pozostaje nam udać się korytarzem za zniszczonym Hyronem. Na ekranie pojawia się Eliza Cassan, informując nas o możliwości wyłączenia sygnału Darrowa i nadaniu odpowiedniego przekazu. Wspomina też o alternatywnym rozwiązaniu, zakładającym zniszczenie Panchai oraz zabicie wszystkich na terenie stacji. Pamiętajmy, że dwie pierwsze opcje wymagały rozmowy z Taggartem i Sarifem, więc pominąwszy ten etap nie będziemy w stanie wykorzystać dwóch przycisków. Podchodzimy do danego guzika, decydując się na daną opcję. Gra pyta o potwierdzenie, po czym wyświetla nam odmienny filmik. Nie będę zdradzał ich treści, ale niewątpliwie twórcy przygotowali bardzo dobre podsumowanie.

Alternatywne zachowanie zakłada zniszczenie stacji, więc wykorzystujemy niezbadany dotąd korytarz i docieramy do samotnego przycisku autodestrukcji. Co ważniejsze, rozwiązanie to jest dostępne także wtedy, gdy pominęliśmy rozmowy z Sarifem i Taggartem.

Gratulacje, właśnie ukończyliście "Bunt Ludzkości" w Wersji Reżyserskiej!