"Lords of the Fallen 2" wreszcie będzie mieć producenta i tym samym kończy wyboistą drogę tworzenia sequela polskiej odpowiedzi na święcącą triumfy serię "Dark Souls". Polskie CI nawiązało współpracę z amerykańskim Defiant Studios.

Przyznam szczerze, że proces produkcyjny "Lords of the Fallen 2" wskazywał raczej na to, że gra nie pojawi się zbyt szybko, chociaż istniały duże szanse na jej zaginięcie w pomrokach dziejów. Polskie CI znalazło jednak wyjście z tej sytuacji pod postacią Defiant Studios, które zajmie się produkcją tego tytułu. Tym samym ponownie zmierzymy się z demoniczną armią Rhogara.

Niedawno filmowy Deadpool serwował nam film, który określałem mianem "familijny", a tu nagle okazuje się, że nadchodzący "Dark Phoenix" także będzie kręcić się wokół rodziny. Czy losy głównej bohaterki będą zależeć od tych, którymi będzie się otaczać?

Tego typu rewelacje zdradził ostatnio Evan Peters, którego fani filmowego uniwersum "X-Men" znają z roli Quicksilvera. Aktor już wcześniej zapowiadał, że "Dark Phoenix" będzie mroczniejszą opowieścią niż te, które ostatnio oglądaliśmy, jednak teraz dodaje, że nowy film będzie przypominał "Pierwszą klasę", ale z dużym naciskiem na wątki rodzinne.

"Giant Days" podbiło serca czytelników. Twórcy komiksu zaoferowali obyczajową historię z zabawnymi scenami i ważnymi, życiowymi wątkami. Jak do tej pory, efekt był bardzo dobry. W trzecim tomie zatytułowanym "Bycie miłą nic nie kosztuje" jest nawet świetny.

Nie ma sensu streszczać fabuły, ale krótkie wprowadzenie dla niezorientowanych – seria opowiada o trójce studentek: Susan, Esther i Daisy, przyjaźniących się i mieszkających w akademiku. Ich codzienność to: miłosne problemy, nauka, egzaminy (trudniejsze, jeśli przez cały semestr się nie uczyło), wzajemne wspieranie się, imprezy, a tym razem nawet polityczne intrygi.

Wątek polityczny staje się spoiwem łączącym zeszyty trzeciego tomu. Pokazane są jego przyczyny, przebieg oraz skutki, oczywiście z perspektywy bohaterów "Giant Days" – nie tylko samych dziewczyn, ponieważ znaczące role mają również męskie postacie (żadna nowość, tak jest od początku). Pomysł okazuje się niezwykle trafiony, bo dużo chętniej śledzi się historię, gdy widać w niej zarówno ciąg przyczynowo-skutkowy, jak i wiodącą, rozwijającą się sprawę. A przy tym scenarzysta nie traci z oczu innych tematów.

Od kolejnej książki ze świata "Wiedźmina" nie oczekiwałem w zasadzie niczego. Saga została zakończona, zaś "Sezon burz" jasno pokazał, że twórca przespał ostatnie lata i wydana pośpiesznie "nie-kontynuacja" była strzałem w stopę. Moje nastawienie zmieniła zapowiedź "Szponów i kłów", czyli zbioru opowiadań, za którym stoją miłośnicy serii. Pojawiła się nadzieja, że ci okażą się lepsi od sławnego AS-a cierpiącego na niemoc twórczą.

Zadanie nie jest łatwe, choćby ze względu na aż jedenaście opowiadań, które zostały wyłonione podczas konkursu zorganizowanego przez redakcję "Nowej Fantastyki". W ten sposób chciano uczcić "trzydziestkę" prozy z udziałem Białego Wilka; do opisywanego tomu trafiły jedynie wyselekcjonowane teksty. Nim je poznamy, przeczytamy jeszcze zaskakujące wprowadzenie Marcina Zwierzchowskiego. Miałem okazję poznać go podczas jednego z konwentów, gdzie okazał się facetem, który nie ulega presji. Stąd też zdziwił mnie poziom przedmowy. Mamy tu odwołania zarówno do filmowej wpadki, jak też nadchodzącej produkcji od Bagińskiego, jednak końcówka jest jakby próbą podlizania się Sapkowskiemu. Czytamy, że nikt nie chce mu zabrać Geralta, że "Szpony i kły" mają jedynie odpowiedzieć zupełnie nowe historie w już poznanym świecie. W tym momencie miałem ochotę odłożyć książkę, bo przecież powstała jako dzieło fanów dla fanów a nie jako dzieło miłośników, którzy pragną przebłagać wszechmocnego stwórcę.

Beamdog nie przygotowało tym razem livestreama z okazji premiery nowego modułu do odświeżonej wersji "Neverwinter Nights", ale wpis na blogu studia potwierdził wcześniejsze przypuszczenia co do ukazania się "Darkness over Daggerford".

Wspomniana modyfikacja była niegdyś określana mianem "Premium" i pojawiła się w 2006 roku za sprawą Ossian Studios. Nagrodzono ją nie tylko za ponad 25 godzin rozgrywki, ale także wiele nowości, jak też czerpanie garściami ze spuścizny sagi o Dziecku Bhaala. Co ciekawe, niegdyś była rozdawana członkom społeczności za darmo, lecz teraz przyjdzie nam zapłacić.

Dżusi Stern nie chce wracać do rodzinnego miasta. Nie chce, ale ciotka każe, a gdy ciotka każe, sprzeciw nie wchodzi w rachubę. Dziewczyna pakuje więc manatki, całuje w czółko chyba-ukochanego i jedzie do Wrocławia pomóc dawno niewidzianej siostrze pilnować mieszkania pod nieobecność ciotki Klary. Jedną z pierwszych rzeczy, jakie robi po przybyciu na miejsce, jest wpuszczenie do środka pewnego nieznajomego. No bo kto mógł przewidzieć, że wynikną z tego takie komplikacje?!

Marta Kisiel skradła moje serce książkami "Dożywocie" i "Siła niższa". Ałtorka (pisownia celowa; twórczyni sama tak się tytułuje) zdecydowanie posiadła magiczną umiejętność pozwalającą tworzyć opowieści lekkie i szalenie zabawne, ale przy tym angażujące i zdecydowanie nie głupawe. "Toń" miała być nieco inna – trochę bardziej poważna, trochę mniej szalona. I jest taka – ale tylko trochę. Pisarka nie wyszła z wprawy, wyszło natomiast szydło z worka – Marta Kisiel włada doskonale nie tylko tajemniczymi mocami, lecz także językiem. Bawi się nim i dzięki temu jej książki są tak przystępne w odbiorze. Na scenie jest ciekawie nawet wtedy, gdy akcja znacząco zwalnia. Zresztą nie może być nudno, kiedy wszyscy bohaterowie są tak barwni.

Twórcy "Deadpoola 2" od pierwszych minut informują nas, że trafiliśmy na "film rodzinny", stąd nikogo nie powinna dziwić zarówno poranna godzina seansu, jak też całe mrowie dzieci, które ujrzałem w kolejce do kasy. Rzecz jasna maluchy trafiły do innej sali, zaś my podziwialiśmy pierwsze sceny walki oraz latające kończyny. Czy sukces "jedynki" nie położył się cieniem na błyskotliwej karierze filmowej Wade'a Willsona?

To byłoby dopiero coś... Jak wiemy, twórcy "Gry o tron", David Benioff i D.B. Weiss, mają przygotować nową trylogię w świecie "Gwiezdnych wojen". Pojawiła się pogłoska, że produkcje opowiedzą historię z czasów Rycerzy Starej Republiki.

Skąd taka myśl? Chodzi doprawdy o drobiazg, drobiazg z najnowszego filmu, drobiazg, o którym jednak mówi się również w książce "Art of Solo: A Star Wars Story". W "Hanie Solo" Dryden Vos ma biurko, którego centralną podstawę stanowi wypolerowany kawałek obsydianu zrabowany ze świątyni Sithów Exara Kuny. Tym samym postać Exara Kuny (40 lat po jego pokonaniu dzieje się gra KotOR!) należy do kanonu.

Tytuł – "Wampiry" – wskazywałby na pozycję grozy, jednak już przykładowe plansze nakierowują na inne skojarzenie. Dżungla, okrucieństwo wojny, świat niczym piekło, a w nim bohaterowie żołnierze. Czy to nie "Jądro ciemności" Josepha Conrada?

1972 rok. Trwa wojna kolonialna. Grupa portugalskich żołnierzy ma przed sobą łatwe zadanie, przynajmniej tak się mówi. Sprawę jednak komplikuje czyhająca na postacie tajemnicza groza, choć nie tylko, bowiem trafiają się problemy także innej natury: psychologicznej, moralnej...

Motyw fantastyczny został wykorzystany na tyle subtelnie i wyjątkowo, że można powiedzieć wprost: to nie jest komiks stworzony dla wielbicieli wampirów. Tu nie o krwiopijców głównie chodzi, zresztą "wampiry" są niejednoznaczne. Rzeczywiście można upatrywać ich w napotkanym przez żołnierzy zagrożeniu, ale to także nazwa jednostki. Kim są więc wampiry? To ci, którzy z wojny robią biznes? Czy ci, którzy byli zwykłymi ludźmi, dopóki wojna nie zmieniła ich w potwory? Może jednak to wszyscy żołnierze, bez wyjątku, nieważne jak reagujący na przemianę, lecz straceni dla świata? Sami widzicie. Historię można zaliczyć do fantastyki, w końcu czai się pewne nadnaturalne niebezpieczeństwo. Udziela się napięcie, jest krwawo i mrocznie. Niemniej nie jest to najważniejszy wątek i pozostaje bez większego wyjaśnienia.

Jeszcze kilka lat temu taka informacja pewnie zmiotłaby mnie z nóg niczym porządny nuklearny wybuch, lecz gry marki "Fallout" sygnowane przez Bethesdę pokazały, że studio w ogóle nie czuje klimatu świata po apokalipsie. *Westchnienie* Może "Fallout 76" coś w tym temacie zmieni, chociaż wątpię.

O grze wiemy póki co bardzo niewiele. Rozgrywka będzie kręciła się wokół Vault 76 – schronu, który został otwarty równo 20 lat po wojnie atomowej. 500 mieszkańców placówki było na pierwszej linii frontu odbudowy cywilizacji Starego Świata.

Tytuł zostanie zaprezentowany na targach E3. Pierwsza prezentacja odbędzie się 11 czerwca o 3:30 podczas konferencji Bethesdy. Po cichu plotkuje się, że gra postawi na rozgrywkę sieciową, ale w chwili obecnej powinno się patrzeć na takie rewelacje z dużą dozą sceptycyzmu. W rozszerzeniu wieści znajdziecie pełnoprawny teaser gry.