Informacja prasowa

Choć od wydania i ekranizacji "Władcy Pierścieni" minęło już tyle lat, jest to coś, o czym nie można zapomnieć. Po pierwsze, chodzi tu o protoplastę współczesnej literatury fantasy, któremu nieliczni zdołali kiedykolwiek dorównać. Ponadto uniwersum to w dalszym ciągu jest eksploatowane, dając nam dzieła lepszej i gorszej jakości. Najnowszym dziełem zamierza się pochwalić Deadalic Entertainment, które we współpracy z The Saul Zaentz Company chce wydać "The Lord of the Rings – Gollum". Wstępną datę premiery wyznaczono na 2021 rok, a gra ma się ukazać na wszystkich istotnych platformach.

Informacja prasowa

"Nie ma czasu", wybór internetowych esejów Le Guin, dotyczy właściwie wszystkiego, co przeszło jej przez myśl, od kwestii literackich, poprzez koty, po krajobraz Oregonu...

Może jest sporo prawdy w oklepanym powiedzeniu, że pisarze science fiction są prorokami?...

Rok temu przekonywaliśmy, że Le Guin zasługuje na Nagrodę Nobla z literatury. Prawdę mówiąc... cóż za fantazja... powinna rządzić krajem."

"The Washington Post"

Ursula K. Le Guin od dziesięcioleci prowadziła czytelników do wyobrażonych światów. Teraz stanęła na ostatniej wielkiej granicy życia: starości.

Bada nowe terytorium literackie: blog, forum, gdzie jej opinie błyszczą pełnym blaskiem – ostre, inteligentne, równie krytyczne co pełne współczucia.

Fragment:

Odkąd zrobiłam się stara, straciłam wiarę w powiedzenie „Człowiek ma tyle lat, ile uważa”.

Informacja prasowa

W dniach, które już przeminęły...

Zaczęliśmy historię, która wymagała od Terieala odbycia serii niebezpiecznych lotów i stoczenia równie groźnych starć ponad Imperium Vetrallskim. Od tamtej chwili cały czas staramy się aktualizować i ulepszać naszą grę, co pozwoli jej sprostać waszym wymaganiom. To była długa i uciążliwa droga, ale doszliśmy do jej końca i z radością oznajmiamy, że SEVEB: Edycja Rozszerzona jest już dostępna.

Z dumą oznajmiamy, że ponad rok pracy został włożony w mający dzisiaj premirę dodatek "Drowned Past", a każdy gracz posiadający oryginalną grę otrzyma go za darmo! To nasz sposób podziękowania fanom za trwanie przy nas przez cały czas, wspieranie nas na każdym kroku i dostarczeniu nam cennych informacji o tym jak ulepszyć SEVEN.

Informacja prasowa

Outward, RPG z niestandardowym split screenem, którego akcja toczy się w fantastycznej krainie Aurai, jest już dostępny! Dystybutorem gry na PC, PS4 oraz Xbox One jest CDP.

Tytuł ten z pewnością przypadnie do gustu fanom takich klasyków jak Gothic, na graczy będą czekały wyjątkowe przygody, jednak z nutą nostalgii nawiązującej do ever greenów z gatunku RPG. W Outward czeka na graczy sandboksowy, otwarty świat, który jest kontrolowany przez cztery główne frakcje. Do gracza będzie należał wybór, do której z nich może dołączyć. Pociągnie to za sobą dostęp do zupełnie zróżnicowanych przygód, wątków fabularnych oraz unikalnych ścieżki rozwoju postaci.

Ale się porobiło! Najnowsza produkcja Larian Studios, "Divinity: Fallen Heroes!", ma w zamyśle połączyć najlepsze aspekty "Divinity: Dragon Commander" i "Divinity: Original Sin". Od pierwszego zostanie wzięty rozbudowany system wyborów i ich skutków, a od drugiego turowa mechanikę starć. I czego można jeszcze oczekiwać? Zajrzyjcie do rozszerzenia.

"Legends of Amberland: The Forgotten Crown" stylem i typem rozgrywki nawiązuje do popularnych w latach 90. (i 80. i po części nawet 70.) serii "Might&Magic" i "Wizardry". Za grę odpowiada jednoosobowe studio Silver Lemur Games , którego właścicielem, programistą, grafikiem, scenarzystą itd. jest, niespodzianka, nasz rodak Krzysztof Koźmik. Czyżby szykował się hit na miarę "Wiedźmina"?

Jason Anderson był obok Tima Caina i Leonarda Boyarskiego jednym z założycieli studia Troika Games, gdzie pracował nad takimi hitami jak "Arcanum: Przypowieść o Maszynach i Magyi" i "Vampire: The Masquerade – Bloodlines". Należy również wspomnieć o jego wkładzie w dwa pierwsze "Fallouty" podczas dawnych dni chwały Interplay. Był również odpowiedzialny za fabułę "Wasteland 2".

Zaczęło się niewinnie. Ot, zwykłe internetowe dyskusje kilku kobiet. Konkretniej – pisarek fantastyki. Zaczęły się wzajemnie wspierać, wymieniać doświadczeniami, aż w końcu doszły do wniosku, że razem mogą więcej. I tak powstała grupa o wdzięcznej nazwie Harda Horda, obecnie składająca się z dwunastu członkiń. Różnią się między sobą pod wieloma względami. Tworzą rozmaite rodzaje fantastyki, każda ma swój odrębny styl, prawdopodobnie nawet w wielu kwestiach reprezentują inne poglądy.

Temat przewodni, przekraczanie granic, daje ogromne pole do interpretacji i gdyby nie stosowna informacja we wstępie, trudno by się go było domyślić. Po skończonej lekturze na myśl przychodzi raczej motyw końca świata – tak w ujęciu globalnym, jak i zawężonym do prywatnych doświadczeń.

Największe wrażenie – w każdym razie na mnie – robi opowiadanie Agnieszki Hałas. To smutna i jednocześnie niosąca otuchę opowieść, w której przeszłość łączy się z przyszłością. Ciekawa interpretacja motywu immortalizacji duszy. Szkoda, że tekst nie zamyka całej antologii, bo byłoby to zamknięcie bardzo mocne.

Spotkałem się z komentarzem, że Hellboy to superbohater – komentarz dotyczył zwiastuna filmu, a nie komiksu, który Piekielnego Chłopca przedstawia zupełnie inaczej. W nim Hellboy to współczesny heros, tyle że nie półbóg, lecz półdemon. Heros żyjący w świecie, w którym stykają się bogini grecka Hekate, Rasputin, Baba Jaga, dziki gon i inne postacie z legend, mitów, fantastycznych historii – i one wszystkie są żywe, prawdziwie pradawne, niezmącone postępem technologicznym i brakiem wiary ze strony ludzi.

Mike Mignola tworzy bardzo rozbudowaną mozaikę. Tworzył ją w wielu opowieściach, które (jak przyznaje w posłowiu) zaczynały mu się rozrastać, łączyć i wpływać na główny wątek całej serii. Dlatego piąty tom nieustannie odwołuje się do tego, co było wcześniej. Wspominane są dawne wydarzenia i postacie albo powracają znane osobistości. Zbliża się przeznaczenie, które tropi Hellboya podobnie jak bohaterów starożytnych tragedii, a przy tym historia jest cudownie zanurzona w epickim fantasy.

Mark Millar upodobał sobie komiksy superbohaterskie. Czasem serwuje trykociarskie historie z przymrużeniem oka, jak "Kick-Ass", innym razem próbuje zagłębić się w kruchą psychikę potężnych herosów. "Starlight: Gwiezdny Blask" wpasowuje się w drugi nurt i robi to w lepszym stylu niż "Jupiter's Legacy" tego samego scenarzysty.

Głównym bohaterem jest Duke McQueen, podstarzały już mężczyzna, który cztery dekady temu wyzwolił mieszkańców obcej planety spod jarzma tyranii. Po swoich przygodach powrócił na Ziemię, założył rodzinę, lecz poza żoną nikt nie uwierzył w jego niestworzone opowieści o obcej planecie. Został wzięty za dziwaka, a po śmierci żony odwrócili się od niego nawet synowie. Samotność i brak zrozumienia może rozproszyć lądująca na Ziemi rakieta o znajomym wyglądzie.

Tak oto rozpoczyna się "Gwiezdny Blask", komiks lekki i przyjemny w odbiorze oraz niemal bezczelny w prostocie uszytej fabuły. To całkowicie bezpośrednia opowiastka, jaką niejednokrotnie serwowano już w innych konwencjach. Ot, bohater zostaje ponownie wezwany do świata, gdzie uchodzi za legendę. Musi zmierzyć się nie tylko ze swoim wiekiem, lecz także oczekiwaniami ludzi znających go jedynie z podręczników historii. Dalszy przebieg wydarzeń nie będzie dla nikogo tajemnicą. Przygody, zdrady, ruch oporu, dużo walki, wymykanie się śmierci w ostatniej chwili... Wszystko jest na swoim miejscu i najpewniej to dzięki wyważonym proporcjom poszczególnych elementów "Gwiezdny Blask" oddziałuje tak mocno.