Informacja prasowa

Wydawnictwo superNOWA informuje o przesunięciu premiery najnowszej książki Andrzeja Sapkowskiego – "Żmija". Tytuł znajdzie się w sprzedaży już w najbliższy czwartek (15 października).

AFGANISTAN, SIÓDMY ROK PANOWANIA

Aleksandra Wielkiego. W zapomnianej przez bogów krainie giną najdzielniejsi synowie Macedonii.

ALEKSANDROS HO TRITOS HO MAKEDON!

27 LIPCA 1880.

W trakcie drugiej wojny angielsko-afgańskiej, 66. pułk piechoty traci w bitwie pod Maiwandem 64 procent swego stanu.

GOD SAVE THE QUEEN!

15 LUTEGO 1989.

Kres sowieckiej interwencji w Afganistanie. Zginęło ponad 13 tysięcy żołnierzy ZSRR.

DA ZDRAWSTWUJET SOWIETSKIJ SOJUZ!

ROK 2009.

Znowu tu są. Nie szurawi i nie Amerykanie. To jacyś inni, zesłani przez szajtana niewierni. Oby wygubił ich Allah.

LA ILAHA ILL-ALLAH…

Miło mi poinformować, że dzięki uprzejmości wydawnictwa Rebis, do naszego działu książkowego trafiła nowa recenzja. Tym razem mowa o debiucie pisarza posiadającego polskie korzenie, Adriana Tchaikovsky'ego, książce pt. "Imperium Czerni i Złota". Pierwsza część serii "Cienie pojętnych" zebrała świetne recenzje na całym świecie, a jeśli chcecie się przekonać czy spodobała się i naszemu recenzentowi... sprawdźcie sami.

Zazwyczaj, zanim zabiorę się za nową lekturę, staram się dowiedzieć czegoś więcej o autorze książki. Złożyło się, że tak jak w przypadku moich poprzednich recenzji (cykl "Temeraire" Naomi Novik), tak i tu miałem do czynienia z osobą, w której żyłach płynęła polska krew. Adrian Tchaikovsky (czy też Adrian Czajkowski) okazał się być synem polskich emigrantów, a "Imperium Czerni i Złota" jego powieściowym debiutem. Z okładki książki dowiedziałem się dodatkowo, iż pozycja ta została wybrana przez angielski Amazon jako jeden z 10 najlepszych tytułów SF i fantasy w 2008 roku. Gdy dodałem do tego porównania z twórczością pisarzy takich jak Joe Abercrombie czy Scott Lynch, wiedziałem od razu, że może być to pozycja, która na długi czas pozostanie w mojej pamięci.

Czytaj dalej...

Niezmiernie mi miło poinformować, że dzisiejszego wieczora kolejny artykuł pojawił się na naszym portalu. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Jaguar, nasz redaktor, Tamc., mógł specjalnie dla Was zrecenzować trzecią cześć serii "Ziemia skuta lodem". Jeśli chcecie przekonać się, czy warto wydać pieniążki na tę książkę, przeczytajcie recenzję. Serdecznie zachęcam!

Z głównym bohaterem, młodziutkim Willem, rozstaliśmy się, gdy razem z podróżującą incognito córką króla, Evanlyn, został pojmany przez Skandian i uprowadzony na wilczy statek, którego celem stała się słynąca z ostrych mrozów ojczyzna napastników, Skandia. Wydarzenie to nie pozostało obojętne Haltowi, mistrzowi i nauczycielowi młodego zwiadowcy, który przyrzekł, że odnajdzie i uratuje swego ucznia. Jak się okazało w "Ziemi skutej lodem", spełnienie obietnicy nie będzie takie łatwe, bowiem król Duncan, władca Araluenu, zabronił doświadczonemu zwiadowcy opuszczenia terytorium kraju. To jednak tylko jeden z problemów czekających Halta. Czy zdąży dotrzeć na czas, by uchronić Willa i Evanlyn przed losem niewolników, a tym samym powolną śmiercią? Przekonajcie się sami!

Już w listopadzie, po raz pierwszy w Polsce ukazać się ma Dziewczyna z sąsiedztwa. Książka autorstwa Jacka Ketchuma, którego sam wirtuoz grozy Stephen King nazywa swoim mistrzem, ukaże się nakładem wydawnictwa Papierowy Księżyc.

"Wydaje ci się, że wiesz co to ból"?
- Jack Ketchum Dziewczyna z sąsiedztwa.

Bardzo mi miło poinformować, że dzisiejszego wieczora na naszym portalu pojawił się kolejny artykuł. Dzięki sumiennej pracy naszego redaktora, Medivha, oraz uprzejmości wydawnictwa Initium, mogę zaprezentować Wam recenzję książki pt. "Królowa Ciemności". Przeczytajcie ją, jeśli zastanawia Was, jakim okazał się kończący Trylogię Czarnych Kamieni tom. Serdecznie polecam!

Szmira. Chała. Tandeta. Niewypał. Można znaleźć tak wiele przykrych słów. Jakież to szczęście, że żadne z nich nie odnosi się do trzeciego tomu Trylogii Czarnych Kamieni – „Królowej Ciemności”. Ba, powiem nawet więcej! Podczas spisywania swoich wrażeń z lektury „Dziedziczki Cieni” zastanawiałem się, czy jej następczyni nie zasłuży na pełną 10. Cóż, dawno nie widziałem serii, gdzie każda kolejna część byłaby lepsza od poprzedniej. Z czystym sumieniem mogę nadać temu tomowi maksymalną ocenę, a całą trylogię nazwać kultową. Pozwoliłem sobie nieco wyprzedzić fakty, więc może wróćmy do początku.

Bardzo mi miło ogłosić, że parę chwil temu na naszym portalu pojawił się kolejny artykuł. Dzięki świetnej robocie naszego redaktora, Valandila Falassion, oraz uprzejmości wydawnictwa Nasza Księgarnia, mogę przedstawić Wam następną recenzję, tym razem książki pt. "Wampiraci: Czarne serce". Nie marnujcie więc czasu, tylko bierzcie się za czytanie. Gorąco zachęcam!

"Czarne serce" to podtytuł kolejnego tomu "Wampiratów", fantastycznej serii opowiadającej o losach dwójki bliźniąt, które los rozrzucił po świecie. Czarne serce to również znak, jaki wymalowany dookoła oka noszą wampiry dowodzone przez równie piękną, co niebezpieczną Loli Lockwood. I to właśnie Lola będzie tą, wokół której kręci się cała akcja czwartego tomu. Przyznam szczerze, że do książki podszedłem z mieszanymi uczuciami. Nie jestem i nigdy nie byłem zagorzałym fanem pirackich opowieści, choć "Piraci z Karaibów" gościli w napędzie mojego komputera zadziwiająco często. Mimo to udało mi się dobrnąć do ostatniej strony powieści i... nie żałuję.

Pragnę uroczyście poinformować, że na naszym portalu pojawił się kolejny artykuł. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Red Horse oraz wspaniałej pracy naszego redaktora, Valandila Falassion, mogę zaprezentować Wam recenzję książki pt. "Odwet orków". Jeśli chcesz przekonać się, jakie wrażenie zrobiło na nim ostatnie dzieło Michaela Peinkofera, przeczytaj recenzję "Odwetu orków" i przekonaj się, czy warto wydać trochę grosza, by zakupić tę lekturę. Serdecznie polecam!

Rammar i Balbok powracają! I jak zwykle z miejsca pakują się w kłopoty. Biorąc pod uwagę olbrzymi sukces "Powrotu orków", taki scenariusz był do przewidzenia. Nie żebym kręcił nosem – wprost przeciwnie! Michael Peinkofer po raz kolejny udowodnił, że co jak co, ale pisanie dobrych książek nie jest mu obce i rzucił czytelnika w wir przygód, przy których wyprawa tolkienowskiej Drużyny Pierścienia jest równie fascynująca, co wyjście do nocnego po colę i chipsy. "Odwet orków" to perełka w najczystszej postaci.

Na półki księgarń trafił dzisiaj zbiór nowe i opowiadań autorstwa Jeffreya Thomasa zatytułowany Listy z Hadesu. Punktown. Wydane w ramach serii Uczta wyobraźni przez wydawnictwo MAG.

Idziemy za ciosem. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Rebis prezentujemy Wam dziś recenzję kolejnego, piątego już tomu serii "Temeraire", autorstwa Naomi Novik. Jest to ostatnia jak dotąd wydana w Polsce część, zatem fani cyklu będą musieli uzbroić się w cierpliwość. Ja z pewnością będę czekał na część szóstą!

Po raz kolejny autorka udowadnia, że rozkręca się z części na część, a fabuła jej książek nabiera coraz większej głębi. Po wydarzeniach zawartych w czwartym tomie, a szczególnie tych opisanych w jego końcówce, musiało zacząć się dziać dużo. Anglicy, podstępnie wykorzystując chorego na zarazę francuskiego smoka, wysyłają go do Francji w pogoni za swym kapitanem. Nie ma skrzydlatego, który by tak nie zrobił. Okazuje się, że plan Admiralicji jest prosty – zakazić chorobą stworzenia trójkolorowych, aby osłabić tym samym Napoleona.

Czytaj dalej...

Powoli zbliża się czas, kiedy należało by zacząć już kierować się w stronę łóżka. A nie od dziś wiadomo, że spośród wielu miłych rzeczy, które można robić w łóżku przed snem, przeczytanie dobrej książki plasuje się na jednym z wyższych miejsc. ;) Tym razem mowa o czwartej części serii "Temeraire" pt. "Imperium Kości Słoniowej". Zapraszam do przeczytania recenzji.

Muszę przyznać, że po zakończeniu trzeciego tomu nie mogłem doczekać się kontynuacji – zastanawiałem się, co też nowego może wpleść w historię Naomi Novik. Efekty przeszły moje najśmielsze oczekiwania. Pisarka porwała się na życie wszystkich smoków w Anglii! Po ciężkim powrocie z Prus, załodze Temeraire w końcu udaje się przebić na Wyspy Brytyjskie, jednak to, co tam zastają, wprawia ich w totalne osłupienie. Brzegu ich kraju nie bronią praktycznie żadne patrole Korpusu Powietrznego, niebo roi się za to od co raz bardziej odważnie poczynających sobie patroli francuskich.

Czytaj dalej...